นี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับภิกษุ. ไม่ใช่ ไม่ใช่พระในวัดของเรา ไม่ใช่! วัดอื่น - ไกลมาก ก็ภิกษุรูปนั้นเสพเมถุนกับหญิง. เขาเป็นคนรักของเธอ
เมืองจม (จาก: เรื่องชวนน้ำลายสอจากภาคเหนือ ฉบับที่ 41)
ปัจจุบันหมู่บ้านนี้เรียกว่า หนองเค็ง แต่เดิมเรียกว่า หนองครัวเด็ง หรือ บ่อหำแดง ตอนนั้นยังเป็นเมืองที่มีกษัตริย์และทุกสิ่ง คุณยังสามารถเห็นเนินดินแบบเดียวกับเมืองที่เคยเป็น
ผู้หยั่งรู้ตัณหา (จาก: เรื่องยั่วยวนเมืองเหนือ ฉบับที่ 40)
อีกเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับคนที่อยากจะนอนกับภรรยาของพี่ชายของเขา เธอกำลังตั้งครรภ์และสามีของเธอกำลังเดินทางไปทำธุรกิจ แต่เขาจะนำมาอย่างประณีตได้อย่างไร?
เมื่อโลกยังสงบสุข… (จาก: เรื่องเล่าเหนือไทย น.39)
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว จากนั้นสัตว์ทั้งหมด ต้นไม้ และหญ้ายังคงพูดได้ พวกเขาอาศัยอยู่ด้วยกันตามกฎของพระอินทร์ (*) ถ้าสัตว์ฝันว่ามันกำลังกินของอร่อย วันรุ่งขึ้นความฝันนั้นอาจเป็นจริง และสัตว์ก็ประพฤติตามนั้น.
เรื่องนี้เป็นเรื่องของพระที่อยู่วัดมานานมาก ท่านเคร่งครัดกับสามเณรจัน ในเวลานั้นคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์เขียนบนใบตาลแห้ง เมื่อภิกษุตื่นขึ้นในตอนเช้า หยิบเข็มสลักโลหะแล้วนั่งลงที่โต๊ะซึ่งมีใบตาลปูอยู่
นี่เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับสมาชิกของชนเผ่าคามู พวกเขาเป็นคนลาวและอาศัยอยู่ที่เวียงจันทน์ (*) ลาวเคยด้อยพัฒนาและยากที่จะไปที่นั่น รายได้ของพวกเขาเพียงสามรูปีต่อปี ใช่ ในสมัยนั้นใช้เงินรูปี (**)
อึขณะนอนหงาย (จาก : เรื่องเล่าภาคเหนือ ฉบับที่ 36)
เรื่องนี้เกี่ยวกับ I Muaj; พ่อของเธอเป็นคนจีน ตอนนี้เธออายุ 16 หรือ 17 ปี และเงี่ยนเหมือนผ้าใบในครัว (*) และเธอต้องการทำ 'มัน' กับผู้ชาย เธออยากรู้ว่าชายหญิงมีตัณหาเป็นอย่างไร เกี่ยวกับนกและผึ้งนะรู้ยัง!
ลุงแก้วหลอกกะเหรี่ยง (จาก: เรื่องเสียวเมืองเหนือ ครั้งที่ 35)
เรื่อง ลุงแก้วหลอกกะเหรี่ยง ลุงแก้วเป็นสหายเจ้าเล่ห์เดินทางไปค้าขายในแถบกะเหรี่ยงบ่อย ๆ จึงอยากรู้มารยาทและขนบธรรมเนียมของพวกเขา วิธีการทำงานบ้าน กินดื่มและนอน
เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงภาคกลางกับพระภิกษุเชื้อสายยอง (*) พวกเขาไม่เข้าใจภาษาของกันและกัน ภิกษุนั้นอยู่จำพรรษาในหมู่บ้านซึ่งมีชุมชนยี่สิบตระกูลอาศัยอยู่ ผู้หญิงคนนั้นตั้งรกรากอยู่ที่นั่น เธอเป็นสตรีผู้เคร่งศาสนาชอบทำความดี ทุกเช้าเธอทำอาหารถวายพระ
กะเหรี่ยงในกอไผ่มีหนาม… (จาก: เรื่องเล่าเหนือไทย น.33)
อีกเรื่องกะเหรี่ยงคู่หนึ่ง สามีภรรยาคู่นั้นเข้าไปในป่าเพื่อตัดไม้ไผ่ ต้นไผ่นั้นใหญ่และสูงและมีหนามอย่างที่คุณทราบ พวกเขาจึงนำบันไดมาพาดกับหมู่ต้นไผ่ ชายคนนั้นปีนขึ้นที่สูงเพื่อตัดไม้ไผ่
นายเรือที่ไม่เรียบร้อย… (จาก: เรื่องเล่าเหนือไทย หมายเลข 32)
เรื่องนี้เล่นในชุมชนลี้ ถ้าเดินทางจากลำพูนไปลี้ต้องข้ามแม่น้ำลี้ และเคยไม่มีสะพานที่นั่น แต่ชาวไทยเหนือที่อาศัยอยู่ที่นั่นชื่อปัญจะ ซึ่งแปลว่า สามัญสำนึก มีเรือและพาผู้คนข้ามฟากไปด้วย
ปาฐกถาไม่ธรรมดา (จาก: เรื่องเล่าปลุกใจภาคเหนือ ครั้งที่ 31)
ผนังวัดมุจฉิมาวิศยาราม (ขอนแก่น บ้านไผ่ พ.ศ. 1917) วาดฉากเวสสันดรชาดก
ผู้แพ้ที่ดี (จาก : เรื่องเล่าจากภาคเหนือ น.30)
เรื่องสุดแปลก!
เรื่องนี้เป็นยุคเก่าแล้ว เป็นเรื่องเกี่ยวกับชายในหมู่บ้านลองกู่มอญ เขาฆ่าภรรยาของเขาหลังจากที่เขาฆ่าแฟนของเธอก่อน ไม่มีใครรู้ว่าเขาทำมัน แถมยังให้พ่อแม่ออกค่าเผาศพให้ด้วย...
คำพูดที่ว่า 'คุณไม่รู้แน่ชัดจนกว่าคุณจะได้เห็นมัน แต่การรู้สึกถึงบางสิ่งนั้นดีกว่าการเห็นบางสิ่ง' นี่เป็นเรื่องจริงสำหรับคู่แต่งงานที่ไม่มีลูก และนั่นดูเหมือนจะเป็นความผิดของผู้หญิง
คนที่หลอกพ่อตาของเขา แล้ว..ใครยังชอบบ้าง? (จาก : เรื่องเล่าปลุกใจภาคเหนือ หมายเลข 27)
มีเรื่องราวเกี่ยวกับว่า และถ้าคุณอ่านข้อความนี้ คุณต้องยอมรับว่าเคยมีคนโง่ ไม่ ไม่ใช่แค่โง่ แต่โง่ด้วย! เป็นเรื่องของลูกเขยที่ทำลาบเนื้อดิบสับกับเครื่องเทศ
ภรรยาของฉันคือศัตรูที่เลวร้ายที่สุดของฉัน (จาก : เรื่องเล่าปลุกใจภาคเหนือ ฉบับที่ 26)
พวกเขาเป็นสามีภรรยากันและเดินจากป่าไปตลาดทุกวันเพื่อขายฟืน แต่ละคนถือฟ่อนไม้ ห่อหนึ่งถูกขาย อีกห่อหนึ่งถูกนำกลับบ้าน พวกเขาได้รับไม่กี่เซ็นต์ด้วยวิธีนั้น วันนั้นชายคนนั้นไปพบผู้ว่าราชการเมือง เขาจึงถามว่า 'คุณเอาเงินเหล่านั้นไปทำอะไร'