Wilujeng sumping di Thailandblog.nl
Kalayan kunjungan 275.000 per bulan, Thailandblog mangrupikeun komunitas Thailand panggedéna di Walanda sareng Bélgia.
Ngadaptar pikeun newsletter e-mail bébas kami sarta tetep informed!
Newsletter
Setélan basa
Nilai tukeur Baht Thailand
seponsor
komentar panganyarna
- henteu: Abdi henteu kantos ngartos naséhat pikeun diuk caket angkutan umum. Ngan grab taksi: gancang jeung murah. saran abdi masih ste
- KAPITAR: Muhun, dear André, lajeng abdi kedah nguciwakeun anjeun, sabab kalawan hcp 26.3 anjeun moal senang jeung lapangan golf Wiang Kosai.
- Johnny B.G: Nepi ka 100 juta baht gratis pajak sareng kaleuwihanna 10%. Penting pisan upami anjeun kedah mayar pajeg sareng anjeun nampi éta kusabab éta
- jerry: dina situs ieu HTTPS://www.auran.com/ anjeun tiasa ngadamel lagu kalayan sagala asesoris dina komputer, Kuring ogé boga aranjeunna trainz 2022 platium n
- Teun: Dear Frans, Rahasia kabuka yén awéwé, sanajan 'rapi' panti urut, resep boga duit saku saeutik.
- Prawo: Pilih notaris Walanda sejen, hiji who wants to pikir pragmatis tur ngalakukeun leuwih ti ngahasilkeun téks baku ngeunaan legalisasi
- Prawo: Persiapan anu saé langkung ti satengah perang nalika ngalamar visa. Abdi teu tiasa ngantebkeun cukup éta (salian ti sadayana ...
- Osen1977: Kuring kudu disebutkeun yen Kami ogé pisan wareg jeung b.com well-dipikawanoh. Anu kajantenan kuring sakapeung nyaéta hotél ngagaduhan bagian tina éta
- Hans Bosch: The 'nyata' Mojito asalna ti Kuba, dijieun kawentar ku Ernest Hemingway. Ieu inuman biasa na di Bodeguita del
- Eric Kuypers: Kornélis, tangtu aya panalungtikan! 'Bunuh diri' langkung umum di Thailand sareng upami hamba ngagaduhan sch
- Ludo: Dear Bert, kami parantos nonton di dieu pikeun sababaraha waktos ayeuna nganggo piring PSI, transponder sareng 4 kaluaran (urang gaduh 3 TV) sareng
- Kornélis: Teu héran yén manuk hering pamaréntahan parantos milarian cara pikeun kéngingkeun gandum roti - sareng upami mungkin saptu sadayana.
- Frans de Beer: Dupi anjeun kantos ka dieu? Seuseueurna ngan ukur panti pijat. Sababaraha hal goréng (dimana anjeun bisa meunangkeun happy ending) jauh
- Marius: https://www.instagram.com/visa_by_rungnapa?igsh=enB2eXJuOW5oeGkw Anjeun tiasa sacara gampil nerapkeun pikeun visa ngaliwatan dirina. Manehna nanya
- TonJ: Dear Rob V., pangalaman abdi tanggal Maret panungtungan Kuring pariksa Daptar pariksa puluhan kali. Sadayana sadayana. Janten angkat ka VF kalayan sumanget
seponsor
Bangkok deui
menu
Payil
mata pelajaran
- kasang tukang
- kagiatan
- advertorial
- agenda
- Patarosan pajeg
- Patarosan Bélgia
- Tetempoan
- Aneh
- Budha
- ulasan buku
- tihang
- Krisis Corona
- kabudayaan
- Diary
- dating
- Minggu ti
- Dossier
- Pikeun teuleum
- ekonomi
- Hiji dinten dina kahirupan....
- Kapuloan
- Dahareun jeung inuman
- Kajadian jeung festival
- Festival Balon
- Bo Sang Payung Festival
- Balapan kebo
- Festival Kembang Chiang Mai
- Taun Anyar Cina
- Partéi Bulan pinuh
- Natal
- Lotus Festival - Rub Bua
- Loy Krathong
- Festival Bola Api Naga
- Perayaan Taun Anyar
- Phi ta khon
- Phuket Festival Sayuran
- Festival rokét - Bun Bang Fai
- Songkran - Taun Anyar Thailand
- Festival kembang api Pattaya
- Expats na retirees
- AAW
- Asuransi mobil
- Perbankan
- Pajeg di Walanda
- pajeg Thailand
- Kadutaan Bélgia
- otoritas pajeg Belgian
- Buktina hirup
- DigiD
- Hijrah
- Pikeun nyéwa imah
- Meuli imah
- dina mémoriam
- pernyataan panghasilan
- poé karajaan
- Biaya hirup
- Kadutaan Walanda
- pamaréntah Walanda
- Asosiasi Walanda
- wartos
- Ngaliwat
- paspor
- Pensiun
- Sim
- Distribusi
- Pilkada
- Asuransi sacara umum
- pisa
- Damel
- Rumah Sakit
- Asuransi kaséhatan
- Flora jeung fauna
- Poto saminggu
- gadget
- Duit jeung keuangan
- sajarah
- kasehatan
- amal
- Bulan
- Ningali imah-imah
- Dihurungkeun
- Khan Peter
- Koh Mook
- Raja Bhumibol
- Hirup di Thailand
- Pamiarsa Kintunan
- Telepon pamaca
- tips maca
- Patarosan pamaca
- Masarakat
- pasar
- Pariwisata médis
- Tengah
- Kahirupan peuting
- Warta ti Walanda jeung Bélgia
- Warta ti Thailand
- Pangusaha jeung pausahaan
- Atikan
- panalungtikan
- Ngajalajah Thailand
- ulasan
- Luar biasa
- Pikeun nelepon ka aksi
- Banjir 2011
- Banjir 2012
- Banjir 2013
- Banjir 2014
- Hibernasi
- pulitik
- mere sora
- Carita perjalanan
- Reizen
- Hubungan
- balanja
- média sosial
- Spa & kasihatan
- olahraga
- Kota-kota
- Pernyataan minggu
- Pantai
- basa
- Dijual
- Prosedur TEV
- Thailand sacara umum
- Thailand jeung barudak
- tips Thailand
- urut Thailand
- Pariwisata
- Kaluar
- Mata uang - Baht Thailand
- Ti redaksi
- Harta
- Lalulintas jeung angkutan
- Visa Short Tetep
- Lila tetep visa
- Patarosan visa
- Tikét maskapai
- Patarosan minggu
- Cuaca jeung iklim
seponsor
Tarjamahan Bantahan
Thailandblog ngagunakeun tarjamahan mesin dina sababaraha basa. Pamakéan inpormasi anu ditarjamahkeun mangrupikeun résiko anjeun nyalira. Kami henteu tanggung jawab pikeun kasalahan dina tarjamahan.
Baca pinuh kami di dieu bantahan.
Royalti
© Copyright Thailandblog 2024. Sadaya hak ditangtayungan. Iwal disebutkeun béda, sagala hak informasi (téks, gambar, sora, video, jeung sajabana) nu manggihan di situs ieu beristirahat kalawan Thailandblog.nl jeung pangarang na (blogger).
Panyandakan Alih Sakabeh atawa parsial, panempatan dina situs séjén, baranahan dina sagala cara sejen tur / atawa pamakéan komérsial inpormasi ieu teu diwenangkeun, iwal idin ditulis express geus dibales ku Thailandblog.
Ngahubungkeun sareng ngarujuk kana halaman dina halaman wéb ieu diidinan.
imah » Warta ti Thailand » warta pondok » Kasus MERS munggaran di Thailand!
Kasus MERS munggaran di Thailand!
Ook in Thailand is nu de dodelijke ziekte MERS (Middle East Respiratory Syndrome) opgedoken. Het betreft een zakenman uit Oman, zo laat de minister van Gezondheid, Rajata Rajatanavin, weten.
De 75-jarige man uit het Midden-Oosten kwam op 15 juni naar Thailand om in een ziekenhuis in Bangkok behandeld te worden voor een hartprobleem. Bij nader onderzoek kwam naar boven dat de man drager was van het gevaarlijke MERS virus. De drie familieleden die de man begeleidden, worden onderzocht.
MERS is ruim vier weken terug in Zuid-Korea opgedoken er zijn sindsdien 23 patiënten aan bezweken. De aandoening komt oorspronkelijk uit het Midden-Oosten waar het in 2012 opdook. Het virus kan ernstige en ook dodelijke luchtweginfecties veroorzaken bij mensen. Niet iedereen wordt na besmetting ernstig ziek. Tegen het virus bestaat volgens de Wereldgezondheidsorganisatie WHO geen enkel vaccin.
Bron: AFP
Man man man, wat een paniekzaaierij.
Ten eerste: 23 doden in 1 maand tijd, dat zijn zo’n 100 doden per “seizoen”
Wist je dat tijdens een gemiddelde winter in ons kleine Nedelrand 250 tot 2000 personen sterven aan de griep?!
Ten tweede: Het virus lijkt moeilijk van mens op mens overdraagbaar, en als ’t al gebeurt dan gebeurt dat uitsluitend in ziekenhuizen.
Niet zoveel paniek. Zó en nu genieten want de koers van de Baht zal met dit nieuws ook wel flink gaan droppen.
Ik ben het met Sjoerd volledig eens… In mijn vliegerleven heb ik al heel wat vreemde, paniekerige toestanden meegemaakt. Collega’s die alleen nog maar met maskers en handschoenen in de cabine gingen werken uit angst voor een ziekte. Toen SARS nog actueel was, had ik ook zoiets meegemaakt: we hadden een mooie, lange vlucht naar Bangkok. Onze rotatie duurde tien dagen: FRA-BKK -> 1 dag vrij, dan een shuttle naar Saigon en de dag daarop weer. Toen wij op de tweede dag op de luchthaven als bemanning op ons vliegtuig wachtten, kwam de stationmanager naar ons toe en sprak met de kapitein en purser. Het bleek dat er op de dag daarvoor een man bij ons aan boord was geweest, die nu in Bangkok in quarantaine zat, omdat men bang was dat hij SARS had. Nou weten we intussen hoe je deze ziekte kon vangen.
Er werd gebrainstormd. Wat moesten wij als bemanning doen. Wij wisten, dat je de ziekte alleen bij direct contact kon krijgen. Echter, wanneer bleek dat deze man werkelijk SARS had, dan moesten wij – de hele bemanning ook minstens twee weken in quarantaine. Uiteindelijk werd er besloten, dat de vlucht naar Saigon geannuleerd werd en wij terug naar het hotel reden. ’s Avonds zijn wij dan als passagiers met zijn allen naar huis gevlogen. Ik was woedend. Wij hadden na die vlucht vier dagen vrij in Bangkok gehad. Ik had al een reis naar Koh Samet gepland… het had een perfect mooie tijd kunnen zijn.
Achteraf bleek dat deze man slechts een bronchitis had en daardoor hoestte. Hij had geen SARS. En zelfs wanneer hij dit gehad had, was de waarschijnlijkheid dat iemand van ons ook “besmet” was geraakt bijna nihil.
Vorig jaar met Ebola ook al zo’n paniekzaaierij. Wie praat er nu nog over? Is het nu voorbij? Ook toen begonnen mijn vroegere collega’s met handschoenen en weet ik wat voor bescherming in de cabine rond te lopen, of eisten dat dit verplicht zou worden. Toen ik daarop op mijn forum reageerde, kreeg ik een shitstorm over me heen. En nu? NIKS!!!!
Maar ja… we moeten ons maar zorgen maken… we zullen ooit toch eens (uit)sterven… hier in Thailand eerder van de hitte of een ongeluk….
Jammer voor je Sjaak dat de trip naar Koh Samet niet door kon gaan maar om daar nu woedend van te worden is weer andere koek. SARS was destijds een serieuze aangelegenheid en of je het nu wel of niet eens bent met bepaalde maatregelen meen ik dat een luchtvaartmaatschappij, die jaarlijks miljoenen mensen vervoert, natuurlijk zoveel als mogelijk voorzorgmaatregelen moet treffen om passagiers te behoeden voor overdraagbare ziektes. Beter achteraf constateren dat het overbodig was dan dat we allemaal “de sjaak” zijn. Dat geldt nu dus ook voor het aan SARS verwante MERS, waar medici nog veel te weinig van weten. Weliswaar lijkt besmetting van mens op mens vooralsnog niet makkelijk te gaan en voornamelijk in ziekenhuizen plaats te vinden maar zeker weten doen de dokters het nog niet en voorzichtigheid is derhalve geboden. Juist in vliegtuigen waar honderden mensen elkaars uitgeblazen lucht weer inademen. De EBOLA kwestie bagatelliseer je door dat af te doen als paniekzaaierij. Volgens het Rode Kruis zijn er sinds maart 2014 zo’n 2500 á 3000 mensen aan overleden en vinden nieuwe besmettingen met groot risico op dodelijke afloop nog steeds plaats, met name in Sierra Leone en Guinee. Voorbij is het dus zeker nog niet en natuurlijk hoor je er nu minder over, dat is altijd zo met nieuws, daarvoor heet het ook nieuws. Sjaak, mede omdat ik veel van je bijdragen aan dit blog kan waarderen, wil ik je, wellicht ten overvloede, adviseren om met die hitte in Thailand genoeg te drinken en om ongelukken te voorkomen voorzichtig te zijn in het verkeer. Geniet ervan in Thailand en ik denk zeker te weten dat je die trip naar Koh Samet alsnog hebt gedaan.
Nee, beste Theo, woedend was misschien iets overdreven, maar er kwamen iets meer dingen bij te kijken dan ik opgeschreven heb. Dingen die ik niet mag schrijven, zelfs nu ik niet meer bij het bedrijf werk. Maar goed. Ebola bagatelliseer ik niet. Je moet echter ook niet overdrijven. Waar ik op duid zijn de kranten en de berichten, die er een sensatie van maken en die onnodig paniek veroorzaken. Geen nuchtere feiten.
Wat ik me afvraag bij de “uitbraak” van deze ziektes, is waarmee men vergelijkt. 3000 mensen lijken veel te zijn, maar op een wereldbevolking van 7 miljard mensen verdwijnend weinig. Ik zeg niet dat er niks gedaan moet worden, maar moet er dan meteen door de media overdreven worden?
Hetzelfde geldt vandaag de dag bij een overstroming of een aardbeving, of zelfs een trein ongeluk, die wel eens in landen zoals India, Bangladesh of Pakistan plaatsvinden. De bevolkingsdichte is daar zo groot, dat er altijd een groot aantal mensen aan sterven. Daar is het de massa die het hem doet. Werd er met procenten gewerkt, zouden de aantallen veel minder lijken. Het zijn nog steeds 3000 mensen maar in procenten gezien stelt het niks voor. Maar dan verkoopt een krant niet en het nieuws wordt met een zucht gadegeslagen. Echter komen de getallen, dan is men onder de indruk. En er wordt ook niet bij gezegd in welke toestand het slachtoffer was. Was het een normaal gezond iemand, waren het ouderen, kinderen, die al op zich een hoger risico hebben aan een ziekte te bezwijken? Was het iemand die dagelijks met de ziekte in aanraking kwam? Er komen bijzondere omstandigheden bij te kijken als de ziekte om zich heen grijpt. Het zijn vaak geen dagelijkse situaties.
Iedere zieke en ieder slachtoffer is er een te veel en ik zou de laatste zijn die denkt dat er niks aan gedaan moet worden.
En helaas… ik ben sindsdien nooit meer naar Koh Samet kunnen gaan….