Kintunan Pamaca: Sajak karya Rob (4)

Taun 2012 kuring pendak sareng kabogoh kuring di daérah Kanchanaburi. Saprak harita kuring geus indit ka dinya opat kali sataun. Kuring nulis kumpulan sajak ngeunaan kesan kuring. Handap anjeun bakal manggihan sababaraha. 

Kusabab kuring dilongok Thailand pikeun kahiji kalina sapuluh taun ka tukang, kuring murag asih jeung nagara jeung sababaraha taun engké ku kageulisan Thailand. Ti 2009 nepi ka 2011, abdi pujangga désa Overpelt, dimana kuring cicing nalika kuring teu di Thailand.

----

De vogels fluiten niet.

Ze krassen, gillen.

En de honden blaffen niet.

Ze janken, kermen.

De mensen zwijgen,

zwoegen, zweten.

Weten meer dan ik kan googlen.

Zo leven we samen naast elkaar.

Ik met een ipad.

Zij met een sikkel.

’s Avonds drinken we Singha.

Ik betaal.

Zij verzwijgen schuchter

hun verhaal.

Trots is een onneembare

taalbarrière.

----

De ochtend kleurt oranje.

De zon, de monniken.

Een boeddhistische polonaise

slingert geluidloos door het dorp.

Hun bedelnap wordt gevuld

door de vrouwen die geknield wachten.

Zij bereidden het eten lang voor de zon

en de monniken de ochtend oranje kleuren.

Moeizaam komen ze recht.

Koken voor hun kroost.

Werken op het veld.

Hopen op een dag zonder klappen.

Op de terugweg naar de tempel

raadpleegt een jonge monnik,

de laatste in de oranje rij,

stiekem zijn smartphone.

----

Onbegrijpelijke (*) liefdesverklaring (* voor een boeddhiste)

Als God naar jou kijkt,

houdt Hij zijn adem in.

In ’t diepst van mijn gedachten

ben ik een god

als ik jou zie.

Als ik uit een rib

jou kon scheppen,

had Adam een ingevallen borstkastje.