Naha cau bengkung?
Kalayan conto saderhana anjeun sakapeung tiasa nunjukkeun bédana ageung antara budaya sareng pandangan anu teu sami. Sababaraha gancang raos dimana bédana éta, anu sanés kedah diajar ngaliwatan trial and error sareng tangtosna ogé aya kategori jalma anu henteu kedah nimbangkeun bédana.
Hiji conto anu kuring hoyong angkat di dieu nyaéta patarosan naha hal-hal. Sanajan kuring sorangan teu boga budak, tapi kuring nyaho yén barudak Walanda nanya ka kolotna endlessly ngeunaan naha kaayaan téh cara aranjeunna. Naha langit bulao, naha kuring kudu indit ka ranjang geus jeung saterusna. Kolot manggihan ieu hésé, tapi maranéhna ngarti yén éta téh alus yén barudak maranéhanana panasaran, sabab ngaliwatan panasaran maranéhna diajar sagala rupa hal. Sarta kami yakin yén barudak urang kedah diajar saloba mungkin. Sanaos urang dewasa, urang teras-terasan heran naha sadayana sapertos kieu sareng urang milarian jawaban.
Dina pangalaman kuring, hal anu béda pisan di Thailand. Atikan di dinya museurkeun utamana kana karaharjaan budak. Budak teu kedah ngalakukeun hal-hal anu teu dipikahoyong, khususna upami anjeunna budak lalaki. Anak teu kedah tuang saé, tapi seueur pisan sareng di luhur sadayana murangkalih kedah diajar ngadangukeun sareng henteu naroskeun seueur patarosan. Anak pasti henteu kedah terang sadayana. Ieu ngandung harti yén barudak Thailand katinggaleun jauh ti sasama maranéhanana di Kulon dina hal pangaweruh. Kuring utamana ngawangkong ngeunaan barudak tina naon anu kuring sebut lingkungan 'loso' pikeun genah. Kuring kurang terang ngeunaan kumaha bunderan anu langkung sugih beroperasi dina hal pendidikan, tapi kuring bakal kaget upami éta béda pisan di dinya.
Hasil tina sadayana ieu ditingali dina populasi sawawa Thailand. Bari urang Kulon condong bombard aranjeunna kalayan patarosan nu dimimitian ku 'naha', thammai (ทำไม), anjeun geura-giru aya bewara yen jalma ngabales kalawan ambek-ambekan sarta nganggap hal éta kurang ajar. Hasilna, jalma ngarasa kapaksa tanggung jawab pikeun hal. Sareng nalika anjeun kedah dipertanggungjawabkeun anjeun ngarasa diserang. Kalayan Thais, kontak utamana ngeunaan hubungan alus jeung kaayaan nu sagalana sanook (สนุก) jeung sabai sabai (สบายๆ). Anjeun henteu ngahontal ieu ku naroskeun patarosan kritis, tapi ku ngantepkeun jalma anu sanés ngarasa yén anjeun nampi anjeunna salaku anjeunna. Dimana hiji jalma Walanda senang lamun ditanya naha tina hiji hal, sabab méré anjeunna kasempetan pikeun ngajelaskeun hiji hal ka batur anu museurkeun motif na, Thailand bakal ngarasa diserang sarta ngarareunah bakal timbul.
Anjeun tiasa ningali yén Thais langkung condong nampi hal-hal anu aya. Kabutuhan pikeun parobahan sigana kirang hadir ti urang Kulon sarta lamun parobahan datang, éta bakal datang ti luar teu ngaliwatan lampah sorangan. Salaku conto, anjeun ngalakukeun hiji hal sabab boss anjeun hoyong anjeun, tapi anjeun moal naroskeun ka bos anjeun naha anjeunna hoyong éta, sanaos éta henteu logis. Paménta pikeun akuntabilitas pikeun tindakan dialaman salaku kacurigaan sareng kurangna kapercayaan. Urang barat ngukur hal-hal ku naon anu dicarioskeun ngeunaan aranjeunna. Urang Thailand nyobian ngabentuk gambar ku mikiran naon anu henteu diucapkeun. Teu tiasa disangkal, aranjeunna ogé gaduh perasaan anu langkung saé pikeun ieu. Perhatian dibayar ka cara hiji hal ngomong, nada ngajadikeun musik jeung basa awak panyatur diinterpretasi. Pendekatan Thailand langkung halus, tapi langkung rumit tibatan urang Walanda anu 'blunt'.
Abdi langkung milih henteu ngahukum kana pendekatan mana anu langkung saé, tapi kuring henteu tiasa nyingkahan nyatakeun yén kuring bagja digedékeun kalayan panasaran Kulon. Nanging, kuring diajar henteu naroskeun patarosan langsung di Thailand sabab hasilna biasana kontraproduktif.
Komo jeung pendekatan Barat mah can apal kunaon cau bengkok.
Ieu alus uninga, ayeuna hayu urang coba mun nempatkeun kana prakték. Kuring kadang ngadangu naha naha kunaon.
"masih teu terang kunaon cau bengkok"
OKÉ, katerangan Thailand ... lamun henteu, aranjeunna moal cocog!
Alesan nyata, cau tumuwuh salaku gugusan kompak tibalik ka handap dina tangkal, alatan cahya panonpoé jeung gravitasi aranjeunna lempeng ka luhur.
Upami anjeun hoyong terang kunaon sareng kumaha sareng naon, tingali tautan ieu tina nami anu kasohor di tanah cau….
https://www.chiquita.nl/blog/waarom-zijn-de-bananen-krom/#:~:text=Als%20de%20plant%20naar%20het,het%20gebladerte%20uit%20kunnen%20piepen.
Anjeun wareg jeung katerangan anjeun masihan: 'Thais meta cara kieu', 'Westerners meta cara kieu'.
Tapi anu langkung jero, patarosan salajengna nyaéta: naha Thais sareng Westerners bakal meta béda ...
Jigana jawaban kana patarosan éta nyaéta jalma-jalma di Thailand terang mangabad-abad yén teu aya gunana naroskeun patarosan.
Seuseueurna penduduk cicing di bumi sareng upami henteu hujan, panén anjeun gagal, sareng anjeun lapar, para dewa parantos mutuskeun ku cara éta.
Sareng anjeun henteu naroskeun ka dewa naha.
Kontribusi anu saé sareng penting Bram pikeun mikawanoh bédana budaya sareng nerapkeunana dina kahirupan sapopoé di Thailand. Di handap ieu kuring bakal nambihan pangalaman kuring sorangan sareng budaya Thailand sareng Kulon.
Mangtaun-taun kuring ngajar basa Inggris dina dinten Saptu ka urang Thailand tengah-yuswa sareng sepuh, anu seuseueurna ngagaduhan murangkalih di luar negeri sareng nalika aranjeunna nganjang ka dinya aranjeunna hoyong tiasa nyarios basa Inggris, sareng minantu sareng kolotna. Kuring parantos ngawangun hubungan anu hadé sareng kapercayaan sareng aranjeunna salami palajaran kuring, tapi bahkan guru kadang gaduh titik buta sareng kuring ngalakukeun kasalahan anu jelas dina konjugasi kecap pagawéan "janten" kana jaman baheula. Teu aya réaksi pisan ti murid kuring. Sanggeus sababaraha waktu, kuring manggihan kasalahan kuring sorangan sarta confronted murid kuring jeung kanyataan yén maranéhna tangtu bisa ngabenerkeun kuring lamun kuring nyieun kasalahan. Saeutik atawa euweuh réspon jeung ieu hubungan mulus jeung carita Bram di luhur.
Ayeuna varian barat. Dina ahir eighties I dipingpin hiji rekrutmen sarta seleksi departemén di hiji pausahaan badag.
Kuring kungsi hiji pagawe anu dimimitian dinten kalayan patarosan ngeunaan naha sarta réngsé kalawan éta. Asa teu bisa digarap. Perkara teu sabaraha katerangan rasional anjeun masihan, patarosan naha terus datang deui. Hiji patarosan naha salawasna nempatkeun anjeun dina pertahanan tur ngajadikeun hiji paguneman normal argumen na counter-argumen teu mungkin. Éta malah mangrupikeun ekspresi teu hormat dina sababaraha kaayaan.
Mudah-mudahan dua conto ieu nyumbang kana pamahaman kana bédana budaya antara budaya anu hiji sareng budaya anu sanés, anu masih nyata.
Pamajikan kuring parantos cicing di Walanda salami 4 taun ayeuna, sareng mimitina anjeunna ogé disetir ku patarosan kuring ngeunaan naha, tapi anjeunna ayeuna sadar yén ku naroskeun patarosan anjeun janten langkung bijaksana sareng anjeun henteu kedah nyandak sadayana dina nilai nominal.
Anjeunna ayeuna ogé nyandak naséhat kuring sareng ngalawan manajer upami anjeunna nyangka éta diperyogikeun, sabab kuring masihan conto éta ku ngobrol sareng manajerna sareng anjeunna ningali yén masalah direngsekeun tanpa ieu mangaruhan kana hubungan kerja.
Sareng anjeunna ogé laun-laun janten panaros, janten masih aya harepan pikeun Thailand.
artikel pisan nice, sarta ogé ditulis
maarten
Masalahna nyaéta kieu: naha patarosan sering henteu nyata 'naha patarosan' tapi langkung seueur komentar kritis. Éta kumaha mindeng ngalaman. Tangtu, éta teu kudu jadi kasus nu bener.
Naha anjeun telat?
Kunaon kadaharanna can siap?
Naha anjeun parkir mobil di dinya?
Naha anjeun teu meuli lauk?
Naha make blus koneng deui?
Naha mabok deui, Bu?
Éta ogé alesan kunaon di Walanda, naha patarosan sering dijawab ku "Éta sababna!" atanapi "Naha anjeun hoyong terang éta?" Naha patarosan ogé henteu salawasna diapresiasi di Walanda. Henteu terang sabaraha bédana sareng Thailand. Sacara pribadi, kuring henteu mikir pisan. Jenis patarosan ieu mindeng teu ngalaman sakumaha fun (sanoek) di Walanda boh.
Anjeun ogé tiasa naroskeun atanapi nyarios sapertos kieu:
Anjeun telat! Naha aya kajadian? Kuring hariwang.
Abdi lapar! Hayu urang nyiapkeun dahareun.
Anjeun parkir mobil sapanjang jalan ka dinya! Henteu aya kamar anu langkung caket ti éta?
Meuli lauk salajengna. Abdi resep éta.
Halo, éta blus konéng deui? Abdi resep blus beureum éta langkung saé.
Eureun nginum, Ma! Punten!
Nu ngajadikeun paguneman jadi leuwih pikaresepeun.
Upami anjeun naroskeun patarosan naha, saé, tapi terangkeun heula naon anu anjeun maksud, perkenalan anu pondok. 'Abdi ningali ... kuring ngadangu ... éta naha kuring hoyong terang naon ... kumaha ... jsb. Lajeng anjeun salawasna meunang jawaban alesan alus. Ogé di Thailand.
Kuring cicing di Perancis sarta kudu disimpulkeun yen didieu di masarakat nangtung socially nanya naha sababaraha urang (guru, guru, dunungan) teu dipigawé. Ieu geus dimimitian di sakola. Taat téh kahadéan. Balukarna timbul kelas (perjuangan) jeung sajabana jeung dialog teu diajar. Gawe bareng ngan ukur mungkin sareng 'sarua'. Ku kituna pikeun nyebutkeun yén masarakat Kulon bisa nungkulan hadé jeung naha, dina pamanggih kuring, generalisasi. Untungna, jalma di Thailand paduli pisan ngeunaan karaharjaan batur. Ngarasakeun éta.
"naha" nyaéta léngkah munggaran pikeun Hadiah Nobel.
Hello Bram,
Abdi resep pisan kana input dinten ieu.
Sareng kuring kedah ngantebkeun yén éta leres pisan.
Sareng, panasaran sapertos alam kuring, kuring alami hoyong terang / naroskeun sadayana !!
Chaantje lajeng nyebutkeun: "Anjeun euweuh sepiek" hahaa
Dear Alex, bédana program dina cara husus ti budak leutik.
Jeung anjeun teu bisa ngan ngarobah éta engké dina kahirupan.
Lagu Thailand anu saé kalayan seueur thammai, Naha! “Naha anjeun teu bogoh deui ka kuring?”
https://youtu.be/WtKseK9PX7A
Kuring geus lila diadaptasi kana éta sarta pasrah diri kana eta. Di Thailand kuring ngan ukur naroskeun sareng nyarios naon anu diperyogikeun, sanaos sareng pamajikan kuring anu kuring parantos 12 taun. Sabenerna kuring nyarios sakedik-gancang sareng ngan ukur naroskeun mangpaat, patarosan anu pas pisan. Kuring teu loba ngobrol ngeunaan pangalaman kaliwat jeung / atawa ngeunaan kaliwat kuring. Upami kuring angkat ka mana waé, kuring ngan ukur nyarioskeun perkawis éta upami pamajikan kuring khusus naroskeun. Upami anjeunna henteu naroskeun naon-naon, kuring moal nyarios naon-naon ka anjeun. Thais saleresna langkung resep nyarios sakedik tibatan seueur teuing. Upami anjeun henteu naroskeun nanaon, anjeun moal bébéja nanaon.
Kuring geus jarang nyaho yén nalika kuring ngajalankeun wae jeung asupkeun Kuring ditanya patarosan profound. Sabenerna pernah. Saacanna kantos aya jalma Thailand anu naroskeun ka kuring ngeunaan nagara kuring, motivasi kuring atanapi karir kuring, henteu nanaon. Salian ti pamajikan kuring, teu aya Thailand anu terang naon-naon ngeunaan kulawarga kuring sareng kuring henteu kantos ditaroskeun ngeunaan éta. Hiji-hijina hal anu sigana anjeunna paduli nyaéta kumaha kaayaan kauangan kuring, sareng kuring terang ieu ngalangkungan pamajikan kuring.
Di sisi anu sanés, éta henteu resep lengkep dina kalakuan urang tiasa janten alesan pikeun suasana santai anu aya di dieu. Sarerea ninggalkeun anjeun nyalira. Taya sahijieun bakal ngaganggu anjeun unnecessarily, teu aya nu maksa.
Kuring parantos ka nagara-nagara sanés dimana kadorongna ampir nyababkeun kuring gélo.
Abdi resep pisan ku cara ieu.
Éta ogé pangalaman kuring. Sakapeung kuring mikir aranjeunna henteu resep kana naon anu anjeun laksanakeun. Kuring ngarambat pisan ku sapédah. Hiji-hijina hal anu Thailand naroskeun upami éta senang. Éta hungkul
Dear Fred,
Anjeun museurkeun kana éta, tapi pesenna jelas: anjeun ditaroskeun sababaraha patarosan ngeunaan diri sareng kahirupan anjeun, sareng anjeun parantos mendakan cara praktis pikeun ngatasi ieu: naroskeun sababaraha patarosan ka diri anjeun, angkat ka jalan anjeun sorangan, ogé dina hubungan sareng kulawarga.
Kuring ngakuan ieu ogé. Kuring cicing di padesaan salami lima belas taun sareng gaduh komando anu cekap dina basa Thailand pikeun komunikasi di dinya, kuring berinteraksi sareng sadaya tatangga sareng warga desa sanés dina suasana anu saé. Tapi tetep teu rahasia pisan.
Hiji conto basajan. Sarerea terang yén kuring damel di pendidikan di Afrika - anu sok ngahudangkeun minat di tempat sanés. Kuring henteu kantos ditaros: naon anu ngamotivasi kuring, naon anu kuring lakukeun, di nagara naon, dina basa naon. Hijina sababaraha kali spontaneously ditanya kaulinan prihatin: singa, gajah, onta. Jeung saterusna: éta teu bahaya (baca: diantara urang hideung)?
Kanyataan yén kuring cicing jeung hiji nonoman ti kampung geus tangtu katempo jeung ditarima, ogé ku kulawarga, utamana mah sigana, sabab kuring sigana boga pangaruh 'favorable' ka anjeunna, budak liar. Tapi éta kabéh ogé tetep teu dibahas.Saurang tatangga sakali nanya naha urang teu saré di hiji kamar...
Sadaya ieu hese pikeun jalma anu lisan sapertos kuring, tapi éta mangrupikeun kaputusan pikeun kahirupan kuring tanpa masalah di kampung.
Sakapeung kuring mikir, naha henteu mangpaat hirup dina budaya anu sanés upami masihan kabébasan anu ageung ka batur, ti sareng ka dua sisi?
Teras anjeun ogé gaduh 'naha' salaku keluhan:
Naha anjeun ninggalkeun kuring?
Naha kuring jadi bodo?
Éta naha patarosan teu merlukeun jawaban, ngan empati.
réspon ieu sabenerna kudu di luhur, 8 April, 13.20:XNUMX. Hapunten.
Alex,
Nalika kuring nyarios ka jalma Walanda yén kuring damel di Tanzania salami 3 taun sareng cicing di Thailand salami ampir dua puluh taun, jarang aya anu naroskeun ka kuring salajengna: "Béjakeun ka kuring, kumaha éta?" Maksud kuring nyaéta yén éta henteu. gumantung pisan kana alam nagara tapi dua pribados anu keur ngobrol.
Tangtosna, tangtosna gumantung kana kapribadian ogé.
Éta "henteu gumantung pisan kana alam nagara" - kumaha anjeun terang éta?
Abdi henteu nyarios ngeunaan alam nagara. ngan ngeunaan observasi kuring diantara ALL sasama warga desa jeung saha kuring geus kontak.
Sacara umum, dua nagara béda dina sababaraha hal, kaasup extent jeung alam kontak jeung nagara deungeun jeung asing, pangalaman perjalanan, sajarah, agama (kumaha pandangan hiji nu séjén?)
Éta kapribadian anu menonjol dina hal ieu, dibandingkeun sareng anu disebut "sifat nagara" (istilah anu kuring henteu gampang dianggo) - tiasa waé, tapi sigana prématur pikeun kuring nampilkeun ieu salaku kanyataan. Samentawis waktos, sigana mah umumna ramah-sounding pikeun kuring.
Kabeneran pisan, Tino, numutkeun 'teori' anjeun, Chris sareng kuring di lingkungan Thailand urang (universitas sareng desa) utamina mendakan kapribadian anu henteu naroskeun, sedengkeun Chris di Walanda utamina nepungan jalma anu kabetot.
Naon anu metodologi di anjeun sareng kuring mikir ngeunaan ieu?
Muhun, dear Alex, éta ogé bisa jadi alatan kapribadian kuring jeung anjeun kalawan ciwit karakter nasional, adat jeung pangaweruh basa.
Maksud kuring nyaéta yén sadaya bédana éta biasana ngan ukur dikaitkeun kana kabudayaan anu nyertakeun sadayana, sedengkeun kuring ogé ningali kapribadian dina paguneman sareng pendapat dina hal ieu. Kuring henteu weruh sabaraha unggal, eta bakal rupa-rupa.
Deui: pangalaman abdi nyaeta abdi encountered sababaraha personalities di Walanda anu museurkeun kasang tukang kuring. Éta tiasa janten ngan kuring, kuring henteu terang.
Jeung kabeneran memang mindeng robah jadi hukum.
Kuring geus diajar yén ayeuna jeung tetep sungut kuring Cicing saloba mungkin. Éta ngajantenkeun hirup langkung lumayan, henteu langkung saé sareng kuring kadang-kadang bajoang. Atoh… Abdi tiasa ngalakukeun naon waé anu dipikahoyong di bumi, salami kuring henteu nyabak ramo awéwé sanés….
Jawaban pikeun: naha cau bengkok tiasa dipendakan dina lagu Andre Van Duin:
http://www.youtube.com/watch?v=tpfDp04DgUc%5D https://www.youtube.com/watch?v=tpfDp04DgUc
Satuju pisan sareng panulis. Anjeun ngan ukur tiasa langkung jauh upami anjeun nyarios basa Thailand anu saé. Sacara umum, aya sakedik minat diantara kenalan Thailand kuring di dieu. Kuring ayeuna ngarti rada saeutik tina basa Thailand, tapi salawasna hal anu sarua anu dipaké sarta nu teu ajak kuring pikeun kalibet. Panginten rasa éra diantara urang Thai ogé maénkeun peran dina ieu. Teu aya anu jauh dina kahirupan kalayan pangaweruh sareng kapentingan anu terbatas. Urang gé kudu ngalakukeun jeung eta, tapi éta béda.
Jacques, saatos sababaraha taun kuring cicing di dieu, kuring ogé ngartos yén hanjakalna henteu kedah janten diantara rata-rata Thailand pikeun paguneman anu jero. Dina pasamoan kulawarga, jalma-jalma ngan ukur ngagosipkeun batur. Kuring kacida teu milu kana kabiasaan kitu. Kuring biasana tetep nyalira sareng nalika jalma-jalma naroskeun ka kuring, aranjeunna biasana deet pisan.
Ayeuna, diantara seueur Farangs, anjeun mendakan hal anu sami. Obrolan bar tangguh, obrolan anu teu aya artina mangrupikeun fenomena sapopoé. Ieu ogé alesan yén kuring ampir teu aya kontak sareng urang asing.
Ieu henteu ngarobih kanyataan yén kuring bakal ngaraos sepi. Abdi gaduh minat anu cekap sareng boro bosen. Untungna kuring gaduh komputer sareng internét, upami kuring ngajauhan ieu, kuring bakal nyarios béda.
Anjeun sering mendakan anu terakhir diantara pensiunan anu tinggal di Thailand. Tanpa internét aranjeunna bakal dipotong ti dunya luar. Miskin sabenerna. Tapi langkung seueur alesan pikeun janten rada pinter dina basa Thailand. Naha henteu? Kuring henteu ngobrol jero di Walanda boh nalika balanja, olahraga atanapi ngobrol sareng tatangga. Urang méakkeun lolobana waktu urang ngobrol batur ngeunaan obrolan leutik.
Kuring boga 12 taun pangalaman dina atikan ilmiah di Walanda (kalawan siswa internasional, kurang leuwih 40% Walanda) jeung ayeuna 14 taun dina atikan ilmiah di Thailand (kalawan 95% siswa Thailand). Sareng kuring tiasa ngajamin yén bédana patarosan (sareng kapanasaran) ageung pisan.
Di Walanda, siswa naroskeun patarosan salami kuliah, atanapi saatosna ngalangkungan saluran online. Di Thailand, kalayan paningkatan anu signifikan dina jumlah pilihan paménta (online, telepon, aplikasi), ampir teu aya anu. Éta sanés bédana nagara tapi bédana budaya. Siswa ti nagara Asia (sanes Cina, sabab sok nanya) gancang diajar di Walanda nu bisa jeung diidinan nanyakeun. Sareng éta guru ngahargaan éta. Dina budaya atikan (anu mangrupa bagian tina budaya atikan lega nu dimimitian di imah) nu teu ngahargaan nanya patarosan tur ngalaman aranjeunna salaku hésé, barudak teu wanti pikeun ngalakukeunana sahingga tetep relatif bodo.
Abdi sok nyarioskeun ka murid-murid kuring yén murid anu pinter naroskeun sareng éta mangrupikeun salah sahiji alesan naha éta murid pinter. Sareng kuring henteu nyarioskeun topik anu tabu di nagara ieu.
Sajaba ti éta, aya kacenderungan teu nanyakeun sabab nyaho jawaban téh teu nyaman. Bayangkeun upami réréncangan anjeun aya di bar di Thong Lor sareng sigana ngakuan dua menteri éta. Naha anjeun naroskeun ka babaturan éta ngeunaan éta énjing? Tong mikir kitu sabab teu hayang nyaho.
Leres, tapi éta manglaku ka langkung seueur nagara sareng teu aya hubunganana sareng budaya. Nyaho ngan saukur teu ngaapresiasi dimana-mana di dunya. Urang terang ti nagara-nagara sapertos Cina, Rusia, Mesir, Turki, Mahgreb, Asean, sareng sajabana anu terang éta / tiasa bahaya. Hadé nutup panon anjeun sarta nutup pamatuk anjeun. Jadi pulitik. Kanyataan yén di Thailand barudak diajar yén naroskeun patarosan henteu dilakukeun henteu ngajantenkeun aranjeunna bodo, tapi ngajaga kabébasanna. Pelestarian kahirupan di nagara-nagara anu disebatkeun!
Anyar-anyar ieu kuring di rumah sakit pikeun pamariksaan sareng kuring naroskeun ka dokter patarosan anu diperyogikeun. Sweetheart abdi diuk gigireun kuring sarta melong kuring angrily sarta afterwards kuring kudu mayar harga. Dokter éta henteu ngantosan patarosan, éta sanés hal anu anjeun laksanakeun sareng kuring tiasa nyarios yén fenomena ieu henteu ngan ukur kajantenan nalika kunjungan dokter. Unggal-unggal kuring naroskeun patarosan naha, sareng jalma ieu atanapi éta, awéwé éta ambek sareng jarang atanapi henteu kantos aya jawaban. Saatos langkung ti 20 taun, abdi ayeuna terang dimana amarah éta asalna. Butuh waktu.
Andre van Duin pernah ngajelaskeun dina lagu kunaon cau bengkok (*_*)
https://youtu.be/1RyRRjl39rI
Kuring ogé geus noticed nu Thailand avoids patarosan ngeunaan naha, tapi kuring boga katerangan sejen pikeun eta
(méré katerangan, hobi séjén urang Kulon anu Thais kirang paduli.)
Urang Thailand, sapertos anu sanés ti budaya Budha, hirup sabagéan ageung "di dieu sareng ayeuna", anu aranjeunna sadayana diajar dina atikanana sareng leres-leres cara hirup éta ngajamin katampi, ningali ka jero, henteu hariwang pisan ngeunaan hal-hal. anu henteu acan kajantenan, sareng kabagjaan (henteu kasangsaraan.)
Urang barat ningali ieu salaku kabiasaan ngajauhan, salaku 'henteu ningali ka hareup' sareng 'henteu ngarencanakeun' sareng ngantepkeun sadayana kajadian ka anjeun. Urang Thailand henteu.
Hirup di 'di dieu jeung ayeuna' teu sarua jeung nyingkahan kabiasaan. Éta henteu lumangsung sacara otomatis. Anjeun kedah aktip 'ngajaga' éta.
Sareng di dieu datang: unggal patarosan 'naha' maksakeun jalma anu cicing di 'di dieu sareng ayeuna' pikeun balik deui kana ranté 'sabab sareng akibat' aliran pamikiran na, sareng kaleungitan kaayaan pikiran anu nyaman, riang, senang. di dieu jeung ayeuna' sarta aranjeunna jengkel ngeunaan éta.
Saha waé anu ngalaksanakeun semedi bakal ngakuan ieu. (Salain meureun iritasi)
Sabenerna, éta hartina maranéhna teu pageuh dina sapatu 'di dieu jeung ayeuna' maranéhanana. A Monk kalawan loba pangalaman semedi moal meta jadi jengkel. Pikeun nempatkeun éta dina cara anu populer pisan: Sadayana Thais langkung atanapi kirang dikondisikeun janten 'sobat sakedik', tapi aranjeunna gancang kaganggu dina hal ieu (contona ku naroskeun kunaon), ngan ukur sababaraha anu suksés.
Dina rasa éta rada mirip sareng budaya Kulon (Kristen) dimana usaha dilakukeun pikeun ngajantenkeun sadayana janten 'Yesus alit', anu sakedik pisan anu suksés.
Sekularisasi sareng materialisme parantos ngarobih ieu langkung (gancang) di dunya Kulon tibatan di Asia
Panginten, sajajar sareng topik ieu, urang tiasa ngabandingkeun antara paripolah jalma Walanda sareng urang Belgia.
Urang tatangga, basana ampir sarua, tapi tetep béda.
Malah dina blog urang, nu remen dilongok ku anggota duanana budaya, anjeun tiasa dina loba kasus ngabedakeun Belgian ti jalma Walanda sarta sabalikna. Kuring geus sababaraha kali ngalaman 😉
Objék ulikan anu pikaresepeun…
Budaya Thailand mastikeun yén urang Thailand henteu ngembangkeun kecerdasan kritis sareng patarosan.
Ieu gaduh seueur akibat anu jauh.
Éta pendidikan di Thailand sering biasa-biasa waé.
Nu kudu indit ka balai kota pikeun urusan basajan lajeng kudu ngadagoan tilu jam pikeun péngkolan Anjeun.
Éta rumah sakit teu gaduh sistem janjian.
Éta lampu lalulintas teu dijieun calakan sarta tetep hurung peuting.
Jeung saterusna, dina kasimpulan:
Éta pangwangunan ékonomi Thailand sacara serius katinggaleun naon anu mungkin kusabab masarakat sacara gembleng henteu cukup kritis.
Anu kadang-kadang éra nyaéta yén anjeun henteu tiasa gaduh serius, sumawona di-jero, paguneman sareng Thailand.
Kuring geus jeung pamajikan kuring salila sababaraha taun ayeuna jeung kuring masih ngalaman cara pikir sempit maranéhanana unggal poé. Topik anu serius henteu pernah dibahas.
Upami anjeunna kantos ngadamel carita, kuring nyarios dina jero haté, "tapi budak awéwé, éta henteu dipikaresep ku kuring pisan," tapi kuring henteu ngantep éta nunjukkeun. Nalika kuring nuturkeun paguneman sareng kulawargana, kuring ceurik. Salian ti loba gosip jeung bukti timburu, aya saeutik pikeun ngalakukeun. Éta kurangna kecerdasan? Abdi henteu terang.
Kuring boga misan di kulawarga anu nyarita basa Inggris cukup alus, hiji guy wijaksana. Tapi nalika kuring naroskeun anjeunna patarosan anu serius, kuring henteu kantos nampi jawaban. Kuring sok panasaran kana naon anu diajarkeun ku anjeunna di sakola, tapi dugi ka ayeuna kuring henteu terang. Taun hareup anjeunna bakal ngamimitian studi universitas (arah teknis) - anu leres-leres mangrupikeun hal kuring - tapi kuring sieun yén kuring bakal diajar sakedik di dinya ogé.
hasilna nyaeta kuring lumayan loba hirup di gelembung kuring sorangan. Kami teknisi a, Kuring resep karajinan, DIY, komputer (kaasup programming) komo ngebon. Tapi kuring ngalaman sadayana ieu nyalira sabab kuring henteu nampi input anu saé ti batur. Ieu éra, kuring sono.