Stelling van de week: ‘Red’ is niet de politieke oplossing voor Thailand, ‘yellow’ ook niet.
Deze stelling van de week komt van Chris de Boer en gaat over politiek en de toekomst van Thailand in dat opzicht.
Kleur in de politiek
De kleur rood staat in de internationale politiek symbool voor de sociaal-democratie en in het verdere verleden voor het communisme. De rode roos van de PvdA, het rode leger in het voormalige Rusland, het rode plein, de kleur van de Communistische Partij in China en zo zijn er vele andere voorbeelden. (www.wou.edu/politics.pdf)
In Thailand hebben we ook een politieke beweging die zich afficheert met rood, de zogeheten red shirts. Niet een politieke partij maar een volksbeweging die op parlementair niveau vertegenwoordigd was door een politieke partij die in de loop der jaren enkele malen van naam veranderde.
De inhoud van de standpunten van deze partij kunnen nauwelijks sociaal-democratisch worden genoemd. Dat heeft slechts ten dele te maken met het feit dat de partij geleid werd door enkele clans die vooral bestaan uit ondernemende multimiljonairs. Dat betekent niet dat deze partij niets voor de minderbedeelden in Thailand heeft betekend. Een van de verworvenheden is het stelsel van ziektekostenverzekering. Maar de ‘tegenstander’, de Democratische Partij werkte ook niet alleen voor de gegoeden. Ook onder de regering Abhisist was er bijvoorbeeld een tegemoetkoming voor rijstboeren.
De Westerse indeling tussen links en rechts, of tussen progressieven en conservatieven past in het geheel niet bij de politieke indeling in Thailand. Zowel de roden als de gelen bedrijven een politiek die als kapitalistisch-liberaal kan worden omschreven. Het heil en verbeteringen van het land komen niet van de overheid maar van het Thaise bedrijfsleven dat dan ook op allerlei manieren in de watten wordt gelegd. Met een zeer lage directe belastingdruk kan dat ook niet anders want de overheid heeft niet veel geld te besteden. Het meeste geld komt binnen via de BTW die voor iedereen geldt en dus de rijkeren relatief meer bevoordeelt. Daar is zowel door rood als geel niets aan gedaan.
Toen de roden aan de macht waren (Thaksin, Yingluck) had men dit met een absolute meerderheid in het parlement eenvoudig kunnen veranderen maar men verzuimde – bewust naar mijn mening – om de zwaarste lasten te laten dragen door de rijke schouders omdat men daarmee gedeeltelijk in eigen vlees zou snijden. Net zoals men verzuimde ook maar een begin te maken met de vernieuwing van het onderwijs, de infrastructuur, water management, milieuvervuiling en andere belangrijke problemen in dit land. Allemaal grote problemen die niet in 1 regeringsperiode kunnen worden opgelost en die dus naar verwachting ook geen echte stemmenwinst opleveren.
Kortom: voor de Thais is er bij verkiezingen weinig meer te kiezen dan voor personen die men mag, sympathiek vindt, die worden geadviseerd door mensen in je netwerk of mensen die beloven op korte termijn wat voor je te doen als ze gekozen worden. Er valt niks te kiezen als het gaat om een langere termijnvisie op de toekomst van het land en de weg waarlangs. Emotie, eigenbelang en korte termijn denken prevaleren.
Gevolgen
Een van de gevolgen van deze opportunistische manier van politiek bedrijven is dat er nauwelijks een politiek inhoudelijke binding bestaat tussen partijen en hun leden en tussen de politicus en zijn partij. Het switchen van partij, het oprichten van een nieuwe partij, het fuseren van partijen gaat even eenvoudig als boodschappen doen bij de 7-Eleven. En dit gedrag wordt niet afgestraft door de kiezer die helemaal niet kijkt naar de standpunten die de politicus inneemt maar nagenoeg uitsluitend naar diens populariteit. Zie de populariteit van de onervaren en politieke lichtgewicht Yingluck.
Een tweede gevolg is dat politici aardig wat geld nodig hebben om gekozen te worden. De verkiezingscampagne en allerlei andere kosten van lokale gemeenschappen komen voor rekening van de politicus die populair wil worden. En ook als men gekozen is verwacht de kiezer enige compensatie bij feesten, partijen en begrafenissen. Het is dan ook niet vreemd dat politici die hun baantje hebben verloren door de coup in 2014 klagen dat zij nog steeds geacht worden te betalen terwijl er geen inkomsten (regulier salaris en andere, niet nader te noemen geldbronnen) tegenover staan. Zij teren nu in op hun spaarcentjes en ik ben er vrij zeker van dat hun eerste doel na gekozen te zijn is het zo vel mogelijk terugploegen van deze gelden.
Een derde gevolg is het grote aantal populistische maatregelen van de regering, van welke politieke kleur dan ook. Het zou te ver voeren om al deze maatregelen hier de revue te laten passeren maar het gaat om maatregelen die alleen op de korte termijn wat zoden aan de dijk zetten, vaak veel geld kosten maar ondoordacht zijn en zeker niet voldoen aan het criterium ‘duurzaam’: de tablets voor schoolkinderen, de creditcard voor boeren, eigen woningbezit voor de armen, rijstsubsidies, eenmalige uitkeringen voor armen, belastingvoordeel op de aankoop van een eerste auto, gratis openbaar vervoer op sommige buslijnen, gratis elektriciteit en water bij laag verbruik.
Wat dan wel?
Om eerlijk te zijn: wist ik het maar. Maar ik weet het niet. Natuurlijk moeten de Thais zelf beslissen maar er zijn – op grond van ervaringen elders en ook hier ten lande – wel een aantal adviezen te geven:
- Een meer transparante en democratische politieke partijcultuur;
- Meer en meer diverse partijen gebaseerd op een bepaald gedachtengoed: liberaal, boeddhistisch, groen, sociaal-democratisch, ouderen, boeren enz;
- Meer democratische besluitvorming binnen partijen (over kandidaten, over een partijprogramma, over de financiën);
- Meer decentralisatie van besluitvorming als het gaat om meer regionale problemen;
- Meer ethiek en accountability (opstappen wanneer je ernstige fouten maakt);
- Minder patronage, meer denken in samen en voor het hele land dan denken in termen van alleen de eigen kiezers en de eigen regio;
- Meer denken in termen van win-win dan in wij-zij en welles-nietes;
- Meer luisteren naar de andere politici alvorens zelf te willen scoren;
- Meer denken met het uiteindelijke doel in gedachten;
- Minder opportunisme en populisme;
- Meer kennis, data en wetenschap als onderbouwing van politieke standpunten en beleid.
Wat ik wel zeker weet, is dit: alleen ‘Red’ is niet de politieke oplossing voor Thailand, ‘yellow’ ook niet.
Ben je het eens of oneens met de stelling, reageer dan en vertel waarom.
Kennis is macht.
Hou jij ze dom dan hou ik ze arm.
Zolang de slimmen het internet niet gaan censureren zal uiteindelijk de domme wat slimmer worden.
M.vr.gr.
Ik vind dat iedere bevolking, waar ook ter wereld, een kabinet en volksvertegenwoordiging verdient die het belang van zijn of haar bevolking vooropstelt. Sociaal en democratisch in de zuivere betekenis van het woord. Een volksvertegenwoordiging die beleid maakt dat alle doelgroepen (groeperingen) bedient in meer of mindere mate. Is natuurlijk afhankelijk van veel factoren. Deze groep vertegenwoordigers zijn alleen bezig met het maken en naleven van de wet en regelgeving in relatie tot het welzijn van de bevolking en hebben o.a., een grote groep “gekwalificeerde” ambtenaren ter beschikking om uitvoering te gaan geven aan hun beleid. Samenwerking met het bedrijfsleven is van groot belang in het welslagen van de uitvoering van dit beleid. Daar ligt dus een zware klus weggelegd. Maar zonder juiste samenwerking gaat het niet het gewenste resultaat geven. Geloof of andere individuele zaken horen in dit beleid niet thuis. Geen rang, stand, kleur en religie invloeden. Loyaal aan het volk en onpartijdig. Duidelijk communicatie lijnen over het beleid en verantwoording vooraf, inzichtelijk gebracht voor een ieder. Je kunt het belasting geld maar een keer uitgeven. Tevens dient er tussentijds (tijdens de regeerperiode) evaluatie plaats te vinden over de uitgaven en plannen. Als sluitstuk eindverantwoording met onlosmakelijke (wettelijke) consequenties bij eindiging van de regeerperiode. Integriteit als een van de kernwaarde in de juiste zin des woord (er wordt nogal eens anders over integere invulling gedacht lees ik regelmatig op dit blog) dient mede als leidraad.
Terwijl ik mijn eigen woorden zo lees besef ik dat het een vrijwel ondoenlijke zaak is om dit te verwezenlijken. Wie zou dit hier moeten, kunnen en/of willen doen. Zeker in Thailand, waar de macht bij een kleine groep rijken ligt en alles dusdanig corrupt is ( ingegeven door de macht of armoede en de als gevolg daarvan beïnvloede geest) dat dit allereerst aangepakt moet worden. Money rules (of een gebrek hieraan) en zeker in Thailand. De mensheid in zijn verscheidenheid, het eigen ik voorop. Ik vrees dat we het daar mee moeten doen en het stemt mij niet tot optimisme over dit onderwerp.
Goed stuk. Een Thai zei mij eens dat er inderdaad weinig verschil is behalve dan dat Thaksin een heel klein beetje voor de armen deed in tegenstelling tot de rest die niets voor de armen deed of doet. Structureel heeft hij inderdaad ook niets veranderd. Alles bleef zoals het was. Desondanks werd hij door de Thaise elite als een gevaarlijke populist beschouwd. Maar voor hen is een ieder gevaarlijk die populair is bij de armen. Werkvee, dat is hun lot. Ambities worden niet op prijs gesteld
Beste Chris,
Ik kan het voor een groot deel met je eens zijn wat je verteld over de politieke partijen in Thailand maar niet wat je vertelt over de rood-en geelhemden bewegingen, hun verband met de politieke partijen en hun politieke kleur of richting. Dat ‘rood’ staat niet zozeer voor sociaal-communistisch gedachtengoed maar voor democratie.
De geelhemden beweging (PAD: People’s Alliance for Democracy) werd opgericht en begon zijn acties in 2005 en was een beweging gericht tegen Thaksin die zij beschuldigen van majesteitsschennis. Zij wilden een regering van boven, van de ‘goede mensen’, met uitsluiting van het volk die ze onwetend en corrupt (‘kopen van stemmen’) noemden. Ze waren sterk verbonden met de Democratische Partij, de royalisten en de militairen. Ze riepen in 2005 en 2006, evenals in 2013 en 2014, om een staatsgreep die ze ook kregen. Ik kan het niet beter zeggen dan Wikipedia:
Citing the claimed failure of popular democracy in Thailand, the PAD has suggested constitutional amendments that would make Parliament a largely royally appointed body.[25][26] It was strongly opposed to Thaksin’s populist economic policies and attempts to decentralize political power. The Asian Human Rights Commission has noted of the PAD and their agenda that, “although they may not describe themselves as fascist, have fascist qualities.”[27] The PAD is largely composed of royalists, has regularly invoked king Bhumibol Adulyadej in its protests, and has claimed that its enemies are disloyal to the monarchy.[28][29][30] It has openly called for the military and Thailand’s traditional elite to take a greater role in politics.
De geelhemdenbeweging staat pal achter premier Prayut en wil hem als leider behouden ook na verkiezingen.
De roodhemdenbeweging (UDD: United Front for Democracy against Dictatorship) ontstond pas later als reactie op de staatsgreep in september 2006. Hoewel een zekere populistische ideologie hen niet vreemd is pleiten zij vooral voor een staatsbestel waar het volk de baas is en niet de elite. Dat is hun hoofddoel: tegen een dictatoriaal en vóór een democratisch bestel.
Ik kies voor het ‘rode’ gedachtegoed. Daarnaast ben ik met Chris eens dat de politieke wereld een sterke verbetering behoeft. Dat geldt voor alle partijen.
Daarom is het zo jammer dat de junta al sinds mei 2014 alle politieke activiteiten heeft verboden. De verbetering die Chris terecht verlangt op politiek gebied wordt gefrustreerd door de 12 militaire staatsgrepen sinds 1932. De eerste vereiste voor een verbeterd politiek klimaat is meer vrijheid van spreken en vergaderen en een terugtreden van de rol van de militairen.
Ik vind het afschuwellijk maar Thai zijn niet geinterseerd in politiek.
Helaas ging de corruptie onder de leiders van de roodhemden naar ongekende proporties. Met democratie had het niks meer te doen. Censuur was tijdens Thaksin erger dan onder de huidige gunta. Thaksin macht van de media was ook angstaanjagend . Non stop brainwashing van de eigen burgers met populistisch geschreeuw 24 uur per dag op de zenders eigendom van Thaksin. .De arme drommels werden gebruikt voor persoonlijk gewin voor de famile. Daarbij kwamen nog plannen om overheidsinstellingen te privatiseren en daarna zelf op te kopen door de familie Thaksin bij.
Verkiezingen werden gekocht door elke stemmer een klein bedrag in bahts te geven.
Ja hij deed iets meer voor de armen maar duidelijk met 1 plan.
Toen Thaksin aan het bewind was waren er nog geen roodhemden.
ALLE politieke partijen delen cadeautjes uit voor de verkiezingen en vervolgens beslissen de kiezers zelf op wie ze stemmen.
Censuur toen erger dan nu? Onzin.
Ik geloof er niets van dat je die politieke uitzendingen (brainwashing, populistisch geschreeuw) echt hebt kunnen volgen. Ik wel. Het viel wel mee, hoor.
Corruptie zat en zit in elke politieke richting, geel en rood beiden. Dat zegt Chris de Boer ook. Wie dat meer deed is moeilijk te zeggen.
beste Tino,
Politiek heeft vooral verstand nodig. Wij wonen in de Isaan het Mekka van de roodhemden.
Na de oprichting van de roodhemden plaatsten de roodhemden vlaggen voor hun huizen en mochten ander denkende niet eens “hun” dorpen binnen rijden. De roodhemden bewaakte de wegen en bedreigende de anders denkende. Hun agressie was ongekend en zij wilde vooral ten strijden trekken met wapens en geweld. Wij zagen dat het ontstaan van de roodhemden voortkwam uit dommigheid , eenvoud en zonder enige schoolopleiding.
Zoals Jelsin in Rusland een beroep deed op de kolenmijnwerkers deed Thaksin een beroep op het vooral ongeschoolde boerenvolk in de Isaan , die bereid waren tot vechten als Thaksin daar een beroep op wilde doen.
Dat rood en geel zich moeten zien te verbinden zou mooi zijn, maar anders dan jij ga ik persoonlijk voor het verstand en niet voor geweld, zoals rood daar een voorkeur voor had.
Rijstsubsidies is altijd een slechte zaak, net als het goedkoop aanbieden van auto s door Thaksin aan de arme mensen waardoor hun vaste lasten nog meer onbetaalbaar werd.
Thaksin heeft voor nog grotere verdeeldheid van de bevolking gezorgd , die eerst alleen maar uit clans bestond en daarna, door fout beleid van Thaksin, ook nog eens door de bevolking.
Als de bevolking het landsbelang voorop gaat stellen komt er een mooie democratische regering ,maar voorlopig moeten we het doen met een leider die tegen vechten en onlusten is.
Het is zo gek nog niet ,op weg naar een misschien betere harmonie tussen de mensen voor er naar de stembus wordt gegaan.
Democratie is niet vanzelfsprekend, dat moet een land verdienen door het landsbelang voorop te stellen in plaats van het eigen belang.
goede groet van Danny
Beste Danny,
Ik heb enige uren besteed aan het zoeken op het internet naar berichten over ‘agressie, intimidatie en geweld’ in de 300 (van de in totaal 10.000) ‘Rode Dorpen’ in de Isaan. Ik kon niets vinden. Geef me s.v.p. een bron. Ik hoorde wel eens dat ze een ‘gele’ propaganda optocht tegenhielden maar zonder geweld.
Ik geloof dat eigenbelang en landsbelang bijna altijd samenvallen. Gevallen van kiezen voor het eigen belang ten nadeel van het landsbelang vinden we in alle kampen terug.
Hier staat een mooi verhaal:
http://www.reuters.com/article/us-thailandelection/special-report-defiance-in-thailands-red-shirt-villages-idUSTRE75614T20110607
beste Tino,
Ik vind je op sommige punten toch wel een beetje naief. Natuurlijk delen alle partijen cadeautjes uit maar de Democraten duidelijk minder in de Isan en Chiang Mai en de red shirts minder of niet in de gegoede wijken van Bangkok en Phuket, En natuurlijk maakt dat wat uit bij de keuze in het stemhokje. Zoals vroeger in Nederland (en in sommige streken nog steeds) de pastoor en de dominee hun voorkeur uitspraken naar de gelovigen. Maar natuurlijk waren die gelovigen geheel vrij in hun keuze, filosofisch gesproken dan.
O jee, bedoel je dat de Democraten de stemmen hebben gekocht in de ‘gegoede wijken’ van Bangkok en Phuket?
Dat hele ‘stemmenkoop’ verhaal is uitsluitend bedoeld om de overwinningen van bepaalde partijen te verwerpen. Alle onderzoek wijst erop dat kiezers in Thailand zich niet meer door geld laten bewegen op een bepaalde partij te stemmen hoewel er altijd een klein aantal slaven zijn die dat wel doen maar niets op grote schaal. De Democraten geven minder geld uit in de Isan omdat ze verdomd goed weten dat zelfs 2.000 baht een Isaner er niet toe zal bewegen op hen te stemmen. Dat geven ze zelf ook toe. Zie:
https://asiancorrespondent.com/2013/12/vote-buying-thaksin-and-the-democrats/#OO3K3K0toVswj0Br.97
Ergens in 2005 werd ik door mijn toenmalige echtgenote gebeld of ik aan wilde schuiven bij een gezellige maaltijd. Ik trof er een zestal vrolijke vrouwen aan. Ik vroeg of ze iets te voeren hadden. Ze vertelden dat ze op een verkiezingsbijeenkomst van de Democraten waren geweest (in Chiang Kham, het ‘rode’ noorden) en ieder 1.000 baht hadden ontvangen. Op mijn vraag op wie ze gingen stemmen riepen ze in koor ‘Thaksin!’. Ik heb ze vriendelijk uitgescholden voor het aannemen van geld maar nam wel een paar happen van het eten met dank aan Abhisit.
Eens met Chris en Tino, op 1 punt na. Het rood van de roodhemden is gebaseerd op de rode balk van de thaise vlag. Deze symboliseert het bloed van het leven “blood of life”, en heeft een boeddistische achtergrond.
Peter,
Dit zegt Wikipedia over de kleuren van de Thaise vlag:
The colours are said to stand for nation-religion-king, an unofficial motto of Thailand,[2] red for the land and people, white for religions and blue for the monarchy, the last having been the auspicious colour of Rama VI
Rood voor ‘land en volk’ dus maar wat jij zegt hoorde ik ook weleens hoewel de Boeddha een bloedhekel had aan de hindoeïstische offerandes waar veel bloed bij vloeide.
Een hele goede posting van Chris de Boer. Democratie in Thailand is nog een verre weg te gaan, zoals dat ook geldt voor de regeringen van andere landen in dit deel van de wereld.
Thailand zal dus voorlopig nog van de ene dictatuur naar de andere moeten verder strompelen met een horizon die vervuild is door monstrueus grote billboards van de rijke elite.
Met Rusland en India heeft Thailand de ‘eer’ tot de landen te behoren met de grootste verschillen tussen rijk en arm en die verschillen zullen in de toekomst alleen maar toenemen
Misschien mag je de vergelijking trekken met de VS waar er ook slechts twee poltieke parijen meespelen, die in wezen weinig van elkaar verschillen, maar wel één ding gemeen hebben, nl. hun imperialistische en neo-liberale kapitalistische doelstellingen.
Thailand is niet een land zoals Nederland, waar men het pikt dat de roverheid ruim 40% van het bruto inkomen inpikt en nog eens zo’n 30% in laat pikken door banken en verzekeraars, om vervolgens het meeste daarvan weg te geven aan een ieder die niet wil werken.
Ook in Nederland heeft het vele decennia geduurd om dit heel stiekem zo in te voeren, zodat men eraan kon wennen dat er steeds minder over blijft van het verdiende loon.
Uiteraard liggen de lonen in Nederland behoorlijk hoger dan in Thailand, gemiddeld zelfs 3x zo hoog, maar ook het levensonderhoud in Nederland nog is veel hoger dan hier, ruim 5x zo hoog.
Zou de Thaise overheid net zo’n socialistisch systeem op gaan zetten als in Nederland zullen de bruto lonen zo gruwelijk omhoog moeten dat exportproducten te duur worden, waardoor ze niet meer verkoopbaar zijn.
Zeker hier in Azië is dat geen doen. Buurlanden zullen niet zo snel mee gaan in zo’n systeem, waardoor Thailand zich uit de markt prijst, en het systeem nog sneller onbetaalbaar wordt dan het in Nederland is geworden.
Veel westerlingen zien een verzorgingsstaat, ofwel socialistisch systeem als ideaal, maar zien helaas de grote nadelen en hoge kosten ervan niet.
Ook een kapitalistisch/conservatief systeem is niet ideaal, doordat vele mensen nooit rekening houden met de toekomst. Niet dat ze ziek kunnen worden, niet dat ze moeten sparen voor hun oude dag, eigenlijk veelal nergens mee, ondanks dat ze veelal 50% meer van hun bruto inkomen overhouden dan in een socialistisch systeem.
Het ligt er dus aan wie je het vraagt wat beter is; een socialistisch of kapitalistisch systeem: Harde werkers met genoeg verstand om zelf voor hun oude dag of ziekte sparen zullen voor een kapitalistisch systeem kiezen, de luiere mens kiest graag voor een socialistisch systeem zoals in Nederland.
jij hebt het helemaal begrepen Joop, een bouwvakker of een productie medewerker die per dag THB 400 verdiend, kan daar 50% van sparen en zal dus voor een kapitalistisch systeem kiezen.
Ik vraag mij af in wat voor een wereld jij leeft?
Beste Geert,
Stel Thailand gaat net als Nederland 40% belastingen en 30% verplichte verzekeringspremies heffen over die 400 baht per dag. Wat denk je dat er dan over blijft?
Een socialistisch systeem zoals in Nederland is niet gratis. Dat geld moet ergens vandaan komen. Dat zal dus uit hogere lonen, en dus hogere kosten, waardoor hogere prijzen voor alles moeten komen.
Daardoor zal de concurrentie positie van Thailand kapot gaan en is Thailand helemaal terug bij af.
Die 400 per dag is voor de beginneling, de stenenkruier. Die heeft in NL ook minimum jeugdloon van een paar euro per uur.
Zelfs kamermeisjes in een hotel hebben al snel 400 + 200 fooi per dag + eten van de zaak.
Niet iedereen hier werkt voor het minimumloon, zoals velen schijnen te denken. Dat is in Nederland of waar dan ook ter wereld ook niet zo.
Politiek leeft hier niet zoals ik het zie. Ik heb het idee, dat ik van de weinige Thai, die ik ken meer nog bezig ben dan zij.
Zolang de media vooral nieuws hebben over superstars, ongelukken, moorden en verkrachtingen, zal het moeilijk worden om politiek structureel hier iets te veranderen. Het zwart wit denken zie ik hier meer dan in Nederland, maar dat was bij ons in het verleden ook meer het geval.
Prima als hier meer diversiteit zou komen, zoals inderdaad een groene partij, liberaal, sociaal en verzin ze maar.
Dat zal moeilijk worden met de machthebbers die er nu en in het verleden de macht hadden en hebben.
Ik zie ontzettend veel idealisme in het stuk met een negatieve toon voor wat rood betreft. Ik las ook de adviezen aan de Thaise politiek. Je kunt net zo goed de zelfde adviezen geven aan de NL politici en/of de politici wereldwijd.
Een theoretische vraag: als je in NL de salarissen van de volksvertegenwoordigers halveert, het wachtgeld beperkt tot de WW en de oude politici de toegang verbiedt tot allerlei nevenbaantjes en/of bestuursbaantjes voor 5 jaar wil ik zien wie de idealist is die voor het volk gaat werken?
Helaas is het antwoord bijna niemand.
En voor de duidelijkheid. Alles wat sociaal is en voor de minderbedeelden kwam voort uit de rode politiek. Alle ellende van de laatste jaren kwam helaas van rechts. Populisme is meer rechts dan een links instrument.
Gezond verstand is de oplossing voor de politiek, helaas nog niet niet in overvloed aanwezig.
Laten we eens kijken naar de de gesciedenis van de democratie. Was Europa tegen het eind van the 19de eeuw en Amerika vroeg in de 20ste eeuw zo anders dan Thailand nu? De “regenten en aristocraten” in Europa en de “robber barons” in de USA waren in charge en verloren alleen maar terrein omdat ze: 1. armoede creerden tot het punt dat de bevolking het “niet meer nam” en 2. onderwijs dezelfde bevolking meer bewust maakte van de absurditeit van de situatie.
De stelling hierboven vermeld: “hou ze dom en het is gemakkelijk ze ook arm te houden” heeft een grote kern van waarheid.
De enige manier om de situatie engszins recht te trekken was onderwijs. Van religieuze kanten was weinig te verwachten. Betere opleidingen gaven een basis aan groepen die opkwamen met ideeen als trade unions en politieke groeperingen die bestonden bij de gratie van ideen en beginselen meer dan bij de populairiteit van personen.
Thailand is in een moeilijke positie, totaal feodaal tot 1932 naar neo feodaal tot op de dag van vandaag. Heel langzaam komt er een besef dat het roer om moet maar de groepen die het roer dicht gelast hebben zijn nog steeds veel te sterk, geholpen door een cultuur die respect en gehoorzaamheid hoog in het vaandel houdt.
Er zijn individuen geweest die wel naar een nieuwe sociale en economische structuur stuurden, met name mensen als Pridi (een van de aanstichters van de 1932 gebeutenissen) maar sociale ontwikkeling is tot op de dag van vandaag tergend langzaam. Wanneer er visionaries zoals zowel Chuan als Taksin naar voren kwamen werd hen het leven onmogelijk gemaakt door de feodale elite. In dit veband herinner ik me een interview van Prime Minister Chuan met CNN waarin de interviewer vroeg waarom vele ontwikkelingen zo langzaam van de grond kwamen, waarop Chuan glimlachde en legde uit de in Thai politiek zelfs een Eerste Minister het zich niet kan veroorloven om zelf zijn vrienden te kiezen. Geloof niet dat de interviewer begreep waar het hier om ging.
Is Thailand nou echt zo slecht? Niet als je het vergelijkt met andere landen op de lange weg naar een meer inclusieve economie en meer equitable sociale vehoudingen. Werk zelf in een aantal landen die goed met Thailand vergeleken kunnen worden. Probleem is overal hetzelfde, de elite regeert de massas. De massa krijgt bij elke zg democratische verkiezing een beetje aandacht en een beetje geld en daarna gaat het moeizame leven gewoon door.
Zijn er niettemin kansen op verbetering? Duidelijk wel, in sommige landen krijgen niet zelfzuchtige leiders een kans en de resultaten zijn onmiddelijk zichtbaar, tenminste op korte termijn. Om het op lange termijn vol te houden komen we terug op ONDERWIJS. Ideeen worden gevormd door individuen die hebben leren denken. Wanneer de denkenden die niet deel uit maken van de profiterende elite de meerderheid gaan vormen en ideologie gebaseerde politieke partijen en pressie groepen gaan vormen, krijgt die elite het zwaar en moet uiteindelijk concessies maken. Ook in Thailand.
Het thaise denken over politiek bedrijven is nog steeds een zeer incestueus gebeuren. Invloeden van buitenaf zijn er nauwelijks dus alles is gestoeld op wat men weet over de verhoudingen binnen Thailand zelf. De kiezer en (potentiële) politici worden gevoed door thaise media en die zijn slechts leden van een zorgvuldig door een kleine elite-groep gedirigeerd orkest. Hoofdoorzaak is het totale gebrek aan kennis van buitenlandse talen: van hoog tot laag wordt slechts bekeken en gelezen wat in het Thais is gesproken of geschreven. Het doorbreken van deze vicieuze cirkel via goed (taal)onderwijs en opheffing censuur wordt zorgvuldig vermeden. Het is een illusie te denken dat er in de nabije toekomst, verkiezingen ten spijt, ook maar iets zal veranderen. gewoon meer van hetzelfde wellicht in een ander jasje.
Politiek zal altijd voor verdeeldheid bijven zorgen ,omdat democratie niet werkt en zelf tot burgeroorlog kan leiden. Schaf de politiek en het geld af en geef iedereen het zelfde recht op wonen,studeren medische verzzorging en zelfontwikkeling. Dat plan bestaat sinds 1978 en is uitvoerig besproken op Cnn door jacque Fresco. spijtig genoeg pas overleden op 101 jarige leeftijd. maar zijn project blijft groeien.
Geel en rood mengen. Oranje.
Hele goeie bijdrage van Chris. ik begrijp niet waarom er nog mensen zij die in de Thaksln mythe geloven. Voor hem waren de isanezen gewoon kiesvee om aan de macht te komen voor het eigen profijt.
http://www.nationmultimedia.com/detail/politics/30328653
Het enige dat hij verwezenlijkt heeft dat de boeren nog dieper in de schulden zaten. Want hij zorgde dat ze gemakkelijker konden lenen. En daar houd de Thai van. Zijn 30 baht Schema was een misluk, want ondergefinancierd en dekte alleen de basiszorgen, en dan nog. Er zijn nooit zovele prive ziekenhuizen gebouwd als ma de invoering van het 30 Baht schema. Ook hij heeft een eigen ziekenhuis gekocht d namelijk het Praram 9 ziekenhuis in Bangkok
https://www.thaimedicalvacation.com/praram-9-hospital-bangkok-rama-nine-hospital-treatment-center-review/
De beste oplossing voor Thailand. Wel ik ga vloeken in de linkse kerk.
Dat het leger nog een jaar of 20 aan de macht blijft. Is veruit de beste oplossing,De Thai heeft een sterke had nodig, wat het staat voor enorme uitdagingen, want ze zijn niet gewapend tegen de uitdagingen die eraan komen. Het onderwijs is daar het mooiste voorbeeld van. dat onderwijs produceert niet de technici en vakmensen die men nodig heeft. Komt daarbij dag internationale bedrijven terughoudend zijn om in Thailand fabriekn te bouwen, niet alleen door een gebrek aan goed geschoolde arbeiders, maar dat ook de werkethiek een groot probleem is. In bepaalde streken hebben de inwoners een schop onder de kont nodig. Ik kijk maar landen als Zuid Korea en Singapore die 50 jaar geleden bij de minst ontwikkelde en armste landen ter wereld behoorden maar door een semi dictatuur op economisch gebied tot de wereldtop behoren.
En natuurlijk is het leger corrupt, maar zij zijn de enigen die iets kunnen klaarkrijgeb.
Wel, wel, wel. Het leger. Chris had het over geel en rood, maar daar kunnen we nu groen als Grote Verlosser aan toevoegen. Prayut als Grote Leraar en kont-schopper. Probleem opgelost (over 20 jaar).
In de afgelopen 80 jaar waren soldaten 40 jaar aan de macht. Vertel eens wat ze in die 40 jaar voor leuke dingen hebben gedaan?
Dat je weet hoe je een geweer moet vasthouden geeft je nog niet het recht te heersen over de rest van de bevolking. Militaire dictaturen bieden geen oplossingen, zijn niet toekomstgericht – dat heeft de geschiedenis ons zo langzamerhand toch wel geleerd.
Om na het lange en wel interesante artikel van Chris gelezen te hebben , en de daarop volgende reakties is mijn antwoord kort en simpel .
Of je nou door de Thaise kat of de Nederlandse hond gebeten wordt , gebeten wordt je overal .
Jan Beute .
Ik kan een heel eind meegaan met Chris, Jacques, Henri, Tino en Niek. Dat de Thai geen interesse hebben in politiek is kolder. Wel merk ik dat een redelijk aantal er minder over praat dan Nederlanders ivm angst voor een conflict of omdat het toch min of meer zinloos is.
Zo zei een vriendin van me dat vrijheid en democratie als regenboog is: prachtig en zichtbaar maar onbereikbaar. Een ander zegt dat Thailand geen democratie is maar een Dhammacratie. Wie de stukjes van Tino kent over de invloed en gelijkschakeling van het Boeddhisme om te matchen met de visie van BKK en de elite zal wel weten wat hier bedoeld wordt.
Als ik mijn eigen lief vroeg of er een partij of politicus was waar ze echt voo achter kon staan dan was het antwoord nee. Bij gebrek aan beter ging haar stem naar Abbhisit. Figuren als kregen van haar het label domme lelijke brulaap maar dat mocht ik dan niet delen met anderen.
De lijst van Chris is een mooie. Dat alles moet zeker gebeuren maar hoe bereik je dat? Door het aanwakkeren van het stellen van vragen, kritisch denken. Daar ligt o.a. een taak voor het onderwijs. Als die leerlingen mondiger maakt dan kan er bij beetje verandering komen. Niet langer automatisch meegaan met wat iemand van een hogere status (rang, functie, leeftijd, …) zegt. Als mensen zich dan ook nog verenigen in coöperaties en vakbonden en dergelijke belangen clubs dan kan het klootjesvolk een vuist maken tegen de economische en politieke elite en daarmee het pad inslaan van een ware democratie.
Maar Thailand heeft nog een lange weg te gaan, dus dat sommige moedeloos worden of de hoop opgeven snap ik wel. Maar Thailand verdient beter, beetje bij beetje. Een ieder die daar een klein of groter steentje aan bijdraagt verdient applaus en aanmoediging.
Inderdaad, beste Rob, de Thais hebben juist veel belangstelling voor politiek. Tijdens de roodhemden demonstraties van 2010 werd zowat iedereen gemobiliseerd. Men loste elkaar af in Bangkok, zorgde voor, eten, drinken, transport etc.
Vergeet ook niet, juist niet, de lokale politiek, verkiezingen van dorpshoofd, kamnan en leden OBT (de tambon-organisaties). Daar werd eindeloos over geouwe……
Nu is het wat rustiger. Iedereen is bang. Dat is wat ze zeiden als ik vroeg ‘waarom praten jullie niet meer over de politiek?’ Of ze maakten een schietgebaar met hun handen….
Roodhemden werden destijds betaald om te demonstreren in Bangkok, een ieder die krap bij kas zat, kon zich melden, ze werden naar Bangkok gebracht, kregen geld en eten. OBT, die Tambon organisaties werden in het leven geroepen tijdens het Taksin tijdperk, deze nutteloze geldverslindende organisaties waren tevens goed voor de extra stemmen voor Taksin, de roodhemden zijn populair bij het armere deel en de zogenaamde middenstand van de bevolking, een ieder die maar iets heeft met de militairen zijn over het algemeen voor de geelhemden, de rijke elite voelt zich hier ook goed bij. Dat de militairen het nu voor het zeggen heeft, zie je ook terug in de investeringen, de aanschaf van 2 onderzeeboten, schiet bij veel mensen in het verkeerde keelgat, zou het niet beter zijn om dat geld te gebruiken voor een goed deltaplan, elk jaar zijn er weer overstromingen, een goede aanpak hier van zal uiteindelijk op langere termijn geld opleveren. De Taksin clan wordt momenteel aangepakt, fair of niet fair, heb me wel eens afgevraagd wat voor straf Suchinda heeft gehad, voor de opdracht tot het neerslaan van de demonstraties in 1999, waarbij vele mensen letterlijk werden afgeschoten als wild vee, was dat niet veel erger dan wat Yingluck heeft misdaan ?
Generaal Suchinda werd niet aangeklaagd of gestraft omdat de koning Suchinda en zijn medewerkers een pardon, een amnestie toekende voor die bloedige gebeurtenissen tijdens Black May 1992 zoals die dagen worden genoemd.
General Suchinda had made preparations to flee into exile Saturday night — to Sweden or Taiwan, reportedly — but was forced to delay his departure from Thailand when it became clear that opposition politicians would attempt to revoke the royal pardon granting immunity to officials who ordered last week’s attack on civilians, Thai officials said.
Opposition parties announced that they would indeed offer a motion before Parliament today to overturn the amnesty decree, which would cover any wrongdoing committed by General Suchinda and his senior military advisers.
The decree was signed by the King and by General Suchinda in the hours before the Prime Minister resigned. Thai officials said the King, who is revered by his countrymen and whose intervention in the crisis almost certainly prevented additional bloodshed, saw the amnesty offer as a way to encourage General Suchinda to resign.
“General Suchinda wants to be able to return home someday, and he wants to protect his friends and relatives,” said an Asian diplomat. “If the amnesty is revoked, they are all in terrible trouble.”
http://www.nytimes.com/1992/05/25/world/thailand-premier-quits-over-unrest.html
In aanverwant nieuws:
De opkomst en ondergang van de Oktoberisten (1973 en 1976). In Thailand kun je maar beter niet zeggen dat je links bent. En waarom vele van de coups tegen gekozen regeringen steunden. Het qua invloed hoogtepunt bereikt hebben onder het Thaksin regime en de afbreuk daarna door het einde van coalities:
https://prachatai.com/english/node/7417
Met het wiedergutmachen, pardon, reconsilidation proces van de junta wil het niet echt vlotten:
https://prachatai.com/english/node/7391
Het gebrek of zeg maar gerust ontbreken van politiek debat en het kleine partijtjes zo goed als onmogelijk maken een vinger in de pap te krijgen helpen natuurlijk ook niet:
https://prachatai.com/english/node/7423
Nu heeft Chris hier weleens geschreven dat men achter de schermen werkt aan een brede volkspartij maar zelfs als dat werkelijk van de grond komt is een goede democratie met diverse partijen die werkelijk hun achterban vertegenwoordigen én bereid zijn tot water bij de wijn (lao khao?) nog ver weg.
Het cynisme der belegen generatie is weer tenenkrommend, met als enig lichtpunt: ze leven niet lang meer. Zoals overal ter wereld , komt vernieuwing van jongeren, die nog iets te winnen hebben: de toekomst.Mijn vraag dus: hoe is het gelopen met de beweging van die studente, die 1 1/2 ? jaar geleden in het nieuws was? Vroeg of laat steekt dat toch weer de kop op.
Moet zijn 1990