Expats zijn er in allerlei soorten en maten. En met expats bedoel ik in dit geval de Nederlanders die hier in Thailand verblijven/wonen op basis van een visum, dat elk jaar verlengd moet worden of Nederlanders die in het bezit zijn van een zogeheten ‘permanent residence”.
Een – niet uitputtende – lijst van de typen expats bevat de volgende categorieën:
- hier werkend op basis van detachering van een bedrijf buiten Thailand;
- hier werkend op basis van een arbeidscontract bij een Thai organisatie;
- hier wonend, gepensioneerd en alleenstaand;
- hier wonend, gepensioneerd en getrouwd met een niet-Thai partner;
- hier wonend, gepensioneerd en getrouwd met een Thai partner;
- hier wonend, werkend en getrouwd met een Thai partner;
- hier wonend, zelfstandig ondernemer en getrouwd met Thai partner;
- hier wonend, niet gepensioneerd maar een andere vorm van uitkering hebbend;
- hier wonend, geen visum meer (dus eigenlijk illegaal).
Wanneer je als Nederlander problemen hebt wend je je in eerste instantie tot de ambassade. De ambassade kan je hopelijk dan helpen met je probleem. En als er veel Nederlanders komen met dezelfde problemen of klachten, kan de ambassade de Thai autoriteiten hierop aanspreken. Dat gebeurde niet zo lang geleden met de oplichtingspraktijken op Phuket van zowel de taxibedrijven als de verhuurders van waterscooters.
Het is niet gebruikelijk om deze problemen als individuele Nederlander aan de kaak te stellen op het internet of als ingezonden brief bij de Engelstalige of Thaise kranten in dit land. Het kan je positie in dit land bemoeilijken en zelfs tot uitzetting leiden. Je bemoeit je immers met de interne aangelegenheden van Thailand, kan men beweren.
Daarom is het te allen tijde beter het behandelen van problemen over te laten aan de bevoegde instanties en je daar niet in te mengen. Dat geldt ook voor de Thaise politiek. Hoezeer je het ook eens bent met de ene of met de andere politieke partij of organisatie is het veel verstandiger je er buiten te houden.
Vandaar dat de (actuele) stelling van deze week luidt: Expats moeten zich niet met de politieke situatie in Thailand bemoeien, niet op nationaal, regionaal of lokaal niveau.
Mee eens of mee oneens? Reageer en vertel ons waarom.
Dus de enkele Nederlandse emigranten die genaturaliseerd zijn als Thai (zullen er twee of drie zijn?) tellen niet mee in de discussie? 😉 Alhoewel, die kunnen natuurlijk wel alles doen en laten net als iedere andere Thai dunkt me, ze kunnen immers met een Thai paspoort wapperen.
Wat betreft de stelling ligt het er maar aan wat je bedoeld met “bemoeien”. Onder vrienden, kennissen en familie in Thailand moet het best kunnen je mening te uiten over de politiek en allerlei andere zaken (sociaal, economisch, cultureel). Je mag een mening vormen en uitten, een discussie aan gaan om zo zelf ook wijzer te worden etc. Als je je zelfs binnen je eigen club niet kunt uiten, hoe kun je dan ooit integreren en mede burger worden (ook al is het op een eeuwig verlengbaar visum). Ik zou daar niet gelukkig van worden!
Publiekelijk naar voren treden in de media (krant, TV etc.) wordt al lastiger. Gevoelmatig is er totaal niets op tegen. Maar er kunnen wel risco’s aan verbonden zijn, zoals je zelf aangeeft: een of andere migratie of politie officier (al dan niet in opdracht van iemand met veel centjes/macht) die op zijn of haar p**/teentjes getrapt is en er alles aan doet jou er uit te knikkeren. Daar zou ik dus wel mee oppassen, al vind ik het ook weer overtrokken om bijvoorbeeld samenscholingen totaal te vermijden (zoals Chris schreef in “Toeristen moeten waakzaam zijn ivm situatie Bangkok” op 25 november 2013 om 13:50).
Als Nederlander in Nederland met Thaise vriendin verdiep ik me tot zover dat gaat ook in de Thaise samenleving, inclusief de politiek. Het wordt toch een soort tweede thuis, op zijn minst een serieuse verbintenis. Zo ben ik vorige week op zondag ook naar de Thaise ambassade in Den Haag gegaan om aldaar te protesteren tegen de amnestie wet. De kans dat ik daarmee het land niet/nooit meer inkom acht ik ontiegelijk klein… En ja, mijn Thaise vriendin probeert ook het Nederlandse nieuws en maatschappij te volgen tot zover dat gaat met haar nog beperkte Nederlands. Terzijnertijd zal ze ook naturaliseren en ook stemmen etc. Ik ga er vanuit dat ze enthousiast gebruik zal maken van het stemrecht. Hier is het risco gelukkig 0,0 als je als immigrant kritiek hebt op de politiek, maatschappij etc en dit uit in de media en dergelijke. Hoogenst krijg je een golf aan tegen kritiek dat je je als buitenlander niet met Nederland moet bemoeien, je terug kan naar het eigen land of met veel pech doodsbedreigingen van extremistische gekken.
Ben zelf geen Expat,(hoop het binnenkort wel te worden),maar al jaren getrouwd met Thaise,en voel me beslist betrokken bij wat er in Thailand gebeurt,ook op politiek niveau.
Maar mezelf voor of tegen een bepaalde Thaise partij of politici uitspreken doe ik niet meer,want dat kan tot licht onaangename situaties leiden heb ik wel gemerkt.
Vorig jaar,op vakantie bij schoonmoeders in de Isan,eerst gezellig om de tafel met vrouwlief,schoonfamilie,en enkele bekenden uit het dorpje zelf,totdat het over de situatie in het land ging,toen ik me liet ontvallen dat ik die hele Thaksin maar niks vond,en zijn zus ook niet.Puur omdat ik politici met teveel geld altijd wantrouw,a la Berlusconi.Foutjedus.
Voelde meteen de stemming bij sommigen omslaan van gezellig,naar geirriteerd,en probeerde nog wel mijn mening uit te leggen,en te roepen dat geld niet zaligmakend moet zijn bij politici,etc,etc,maar het kwaad was al geschied.
Iemand zei”luak laew”oftewel,ik had al partij gekozen,en was dus voor de tegenpartij!Hoe verslik ik me in de Thaise politiek?Nou,zo dus.
Met de stemming kwam het die avond later wel weer goed,(veel drank:)maar heb me nadien voorgenomen me nimmer meer in politieke discussies te mengen in Thailand,want ik ben en blijf er toch te gast,en Thailand is Nederland niet.
Discussies over politiek of geloof(een ander Heilig Huisje)kunnen maar al te snel omslaan in verhitte discussies,met gevolgen die je misschien niet kunt overzien.
Maar dat is mijn mening.
Als individu zou ik het ook niet doen. Ik denk dat er, wanneer er dan mee bemoeid zou moeten worden, een paar voorwaarden aan verbonden moeten zijn. Zoals genaturaliseerd zijn, werken voor een Thaise onderneming, je goed uit kennen met de Thaise situatie. Niet vanuit je comfort zone met Nederlandse back-up.
Kritiek hebben is een ding, maar wanneer je als Nederlander hier woont en je krijgt je centen van je eigen land als soort uitkering, of je hebt een buitenlandse werkgever, of je hebt je werk omdat je dit als buitenlander alleen kan doen, ben je geprivilegieerd.
Dan kun je eigenlijk al niet meer meepraten, want je hebt (behalve het land uitgezet te worden) weinig risico en weinig baat bij een in jouw ogen verbetering. Wat in onze ogen goed is, hoeft niet zo voor een Thai te zijn.
Net zoals ik in Nederland niet zou willen dat Moslims uit Marokko of andere Islam staten politiek recht hebben, vind ik dat buitenlanders hier in Thailand dit net zo min mogen hebben.
In de meeste gevallen is eigen belang de sterkste motivator. Laat je de Moslims in Nederland hun gang gaan, loopt straks iedereen met een burka.
Je kunt beter een vereniging hebben, die sterk genoeg is om een stem te kunnen hebben. Dan zou je misschien als Farang iets kunnen bereiken. Maar als individu?
Politiek betreft de machtsverhoudingen in het land, en het zou een vreemde zaak zijn als je je daar niet mee bezig zou houden als je hier lang woont. Ieder op zijn manier: thuis, op het werk of in de media.
Het is mijn ervaring dat veel Thais het best op prijs stellen als je je meningen goed en begrijpelijk naar voren brengt. Je krijgt ook wel aanmoediging van het soort: jij bent vrij, jij kunt je het veroorloven om voor je mening uit te komen… Ook thema’s die gevoelig liggen komen dan ter sprake: corruptie, de monarchie, de plaats van Thailand tussen zijn buren enzovoort.
Ik heb tientallen brieven naar de Bangkok Post en The Nation ingezonden, die alle gepubliceerd werden. Ik maakte mij dan als buitenlander herkenbaar. Het ging over machtsmisbruik, beeld & zelfbeeld van Thais, recht & onrecht enz. Slechts twee keer is een zin licht gewijzigd, nl. toen ik een verwijzing maakte naar de achttiende eeuwse koning Thaksin en naar het gevaar van misbruik van de positie van het staatshoofd bij de verscherpte internetwetgeving. In een enkel geval verving de krant mijn pennaam door ‘Chiangmai Observer’, ik zag dat als een teken dat de inzending op prijs werd gesteld en de inzender beschermd.
En al zie ik de risico’s die de indiener van de stelling schetst, ik kan het met zijn stelling in het algemeen niet eens zijn.
Ik heb eens een keer een ingezonden mededeling gedaan richting Bangkok Post welke ook geplaatst is.
Het ging toen over een uitspraak van de minister van financiën die het niet nodig vond maatregelen te nemen om de inning van de belastingen te bevorderen. Hij zei iets in de trant van ‘dat hij ervan uitgaat dat de Thai keurig netjes hun belasting betalen’.
Dat vond ik wel een opmerking waard.
Wij zijn hier in Thailand te gast. Ook al leef je er al decennia. Als je bij vrienden op bezoek gaat, maak je ook geen opmerkingen over hoe hun huishouden geregeld is.
Datzelfde geldt voor zich bemoeien met de politiek van het gastland.
Ja men moet als gast in een land zich nooit met de p[olitiek van dat gastland bemoeien.Je mag wel een mening hebben maar dat wil niet zeggen dat je alles ensteeds maar het vuurtje op moet rakelen.Net als je niets over de gewaardeerde Koning mag en moet schrijven moet je als Blg ook ver afstand nemen van de Thaise politiek.Want dit kan je wel eens de kop gaan kosten in de toekomst en terecht.Beperk je meer tot plaatselijke evenementen en gebeurtenissen en het klakkeloos becomentarieeren van de Thaise politiek is niet goed.
Mij uitlaten over een kleur of partij zal ik niet doen in het openbaar, wel met mijn vriendin. Zoals zo vaak gezegd en geschreven zijn wij hier te gast voor die mensen die ieder jaar nog visa moeten halen.
Ik weet wel dat er ook in omgeving Pattaya appartementen zijn waar wel 100 Thai staat ingeschreven op zelfde adres, dat wordt gedaan om ten eerste het geld wat ze krijgen voor stemrecht. Dus echte democratie is nog ver te zoeken.
Feitelijk is het een geschil van mening tussen arm en wat rijkere Thai, tussen gestudeerden en ongeschoolden.
In het dorpje nabij Korat waar mijn vriendin weg komt werd de dorpshoofd voorzien van een hoeveelheid geld om zijn dorpsbewoners over te halen om te gaan stemmen en speciaal op die partij en kregen daar dus geld voor. Als later bleek dat ze wel het geld hadden aangenomen maar niet op die partij hadden gestemd hadden die personen grote problemen.
Ik kan heel goed begrijpen als je bijna geen geld hebt en je krijgt 500 a 1000 Thai bath om op een partij te gaan stemmen je dat ook doet, maar dan alleen voor het geld wat ze zo hard nodig hebben in die arme dorpjes.500 bath was toen minimaal 2 1/2 dag werken en bij pech 1 week.
Het gaat ook niet zo zeer om wie er nu aan de macht is, maar de aansturing van buiten af en de huidige corruptie systeem waar ze zo faliekant tegen zijn, dat begrijpen mensen die gestudeerd hebben of wat rijker zijn veel beter.
Ik zal afsluiten met Lang leve de Koning, die het land en de mensen nog enigszins bij elkaar houd. Hopende dat de Koning nog zeker 100 jaar mag door leven, dat komt het land te goede.
Ik voeg aan je lijst van soorten expats nog een toe: alleenstaande gepensioneerde vader met een Thais/Nederlandse zoon die hoogstwaarschijnlijk zijn toekomst in Thailand zal opbouwen. Daarnaast hou ik van Thailand en voel me er zelf ook mee verbonden. Ik maak me ernstige zorgen over de politieke patstelling die, ook om andere redenen, kan ontaarden in chaos, geweld en verlies van mensenlevens. Ik voel me er (vaak te veel) bij betrokken en dat is des te moeilijker omdat ik me er, los van gesprekken erover, verder niet mee wil en kan bemoeien. Ik ben slechts een hulpeloze toeschouwer en dat is niet waar ik van hou.
Politiek ( partijen ) moet je in de eerste plaats weten waar het over gaat. Aangezien ik geen Thais spreek bemoei
ik me dan ook niet met de politiek in Thailand..
bemoeien betekend toch zich inlaten met zaken waar men niets mee te maken heeft Voorbeeld: `Hij bemoeit zich er weer eens mee. bekommeren om iemand of zaken waar men niks mee heeft. Voorbeeld: `Ik bemoei me met niemand. En wil je je baan of visa of blog niet op het spel zetten is je onthouden van alle politiek de beste oplossing.Heeft niks met angst te maken maar wel met een bepaalde etikette hoe gedraag je je als je in een gast land bent.De stelling gaat helemaal niet over in problemen geraken,die problemen kunnen ontstaan als je je in de Thaise politiek in het openbaar gaat mengen .wat je onderling samen met meerdere falangs metv de nodige pilsjes er bij wameld is niet belangrijk .dat blijft binnenshuis en dan mag je een mening hebben.
En voor je mening uitkomen is niet het zelfde als je actief in het openbaar of in geschrift met de Thaise politiek te bemoeien.
Over een week reizen we weer naar Thailand wij wonen in BKK en mijn Thaise vrouw heeft al aangekondigd dat als we er zijn dat zij samen met vrienden en familie gaat mee demonstreren.
Ik zelf zal mij niet met de Thaise politiek bemoeien ik vind het iets van het Thaise volk, het is juist zoals SevenEleven eerder zei als je jou mening geeft kan deze verkeerd vallen onder de aanwezigen en dat merk je aan de sweer die slaat direct om.
Ik zie het in de familie bij vrienden en buren de een is rood de ander geel, nu daar ga ik met mijn mening niet tussen zitten ik kan nu met iedereen door een deur en dat wil ik zo houden.
Gelukkig is 5 december de koning jarig hopelijk gaat deze politieke storm dan weer liggen en ik hoop dat er snel voor beide partijen een geweldloze en bevredigende en democratische oplossing komt, maar dit laatste betwijfel ik, want wat is democratie? dat is toch de dictatuur van de meerderheid!
gr. tingtong
Mijn vrouw, en haar familie, doen nu dagelijks mee aan de terugkerende Thaise folklore van bezetting en betoging. Ik zie ze soms op TV. Mijn ene buurman is top tien bij de roden. Mijn andere buurman democratisch senator.
Ik als farang observeer en analyseer. Ik blijf buiten de politiek, er zitten zoveel onderstromingen en belangen in die ik als ” buitenstaander” niet kan en soms niet wil inschatten. Ik hou de nodige afstand.
Mijn vrouw vraagt mij wel soms mee te gaan, maar dat lijkt me, ook gezien de visum en paspoort risico s , minder geschikt, of ik het nu wel of niet met partij T of partij D eens ben.
Ik heb bijna mijn hele leven voor multies over de gehele wereld gewerkt. In mijn kontrakt stond. dat inmenging in geloof en politiek van dat land waar ik werkzaam was tot INMIDDELIJK ontslag leid.Een prima regel. Ik volg deze tot nu toe nog steeds. Natuurlijk zou ook ik graag zien, dat de rust in Thailand terug keerd. Ik heb er ook een mening over. Maar me ermee bemoeien…??. Geen laatste haar op mijn kop die daar aan denkt. Ze zoeken het maar lekker zelf uit, daar in Bangkok. Nog dit; hij die er aan geloofd heeft, dat het met Yingluck beter wordt als met haar 2 Taksin vorgangers geloofd waarschijnlijk ook nog aan Sinterklaas. top martin
Ik vind dat jeje niet moet bemoeien met een land waar je te gast bent vinden we hier toch ook niks.
Is de vraag wat je als ” gast” definieert en wat als ” bemoeien” …
Is een gast iedereen die ooit van buiten kwam (alle immigranten dus)? Alle ” allochtonen”? Mensen die hier maar een paar jaar wonen of een deel van het jaar? Alleen op korte vakantie komen? Zijn mensen die al jaren wonen (en eventueel werken) in Thailand ” gasten” (ik zou zeggen van niet, als je 24/7 jaar in jaar uit ergens woont ben je geen gast meer afgezien van je wettelijke status)?
En wat is bemoeien? Alle vorm van kritiek of commentaar (ook positief commentaar)? Alleen slecht onderbouwde kritiek of elke vorm van ” stevige” kritiek?
Je kunt je bericht met twee uiterste interpretaties lezen: 1) iemand die aan de zijlaan staat en niet tot nauwelijks iets met het land heeft zou niet een bak vol ongenuanceerde, ongeïnformeerde negatieve commentaren moeten uitten. 2) Iedereen die niet van geboorte Thai is moet nooit en te nimmer ook maar enig commentaar hebben op Thailand (maar slechts onder buitenlandse vrienden onder het genot van een pilsje in de woonkamer).
Als vergelijking van ” dat zouden we ook niet willen”: als iemand uit Timboektoe die nauwelijk if niets van Nederland weet even komt zeggen hoe we het moeten doen neem ik aan dat de meeste mensen dat niet op prijs zullen stellen (neem die dame van de VN commissie die even kwam zeggen dat Zwarte Piet een teken van racisme is, of een president Poetin die Nederland op de vingers tikt over het een of ander zoals mensenrechten/ kinderrechten -is me ontgaan wat hij nu precies voor hypocriet en ongeïnformeerde kritiek had-) . Maar als iemand al een aardige band en kennis heeft opgedaan van Nederland (hier al jaren woont , hier zelfs is geboren of jaar in jaar uit komt) dan mag je best kritiek hebben als je deze onderbouwd en met als het even kan ook feiten aan komt zetten.
Kom je tot slot tot de vraag dat als je een mening hebt, waar en wanneer het handig of niet handig is deze te uitten… Bijvoorbeeld omdat je met goed bedoelde kritiek toch personen met betere connecties op de tenen kan trappen en deze wellicht jouw leven wat minder aangenaam kunnen maken (je baan kwijt, overplaatsing, visum kwijt, rechtszaak aan je broek, …).
Ik heb al moeite genoeg met het hanengedrag van die “politici” in ons eigen land. Zij zijn zelfs voor mij niet meer te volgen, dat terwijl ik toch word geacht dezelfde taal te spreken!
Hoef hier niets meer uit te leggen als ik zeg dat ik mij met de Thaise politiek al helemaal niet wil inlaten!!!!
Neem maar van mij aan , als je hier wilt wonen voor een langere tijd , zonder problemen .
Op retirement oid , houd je mond over hoe je denkt over de politiek , Thaksin of het Koninklijke huis .
Hou je mening voor je , in eigen huiskring met je ega hoeft dat niet altijd een probleem te zijn als je elkaar ook op politiek vlak goed kent .
En dit niet uitlekt aan familie of kennissen van je Ega .
Maar wil je s nachts rustig slapen en geen rotte eieren of kapotte ruiten , of nog veel erger hebben .
Hou je klep dicht .
Zelfs bemoeien met de dorps en stads , Amphur , Tessabaan politiek kan al fataal zijn .
Ik kwam verleden jaar op weg naar de bank in Lamphun ,ongewild in een demonstratie terecht op de Bike .
En hoorde vele malen in goed verstaanbaar Engels FARANG GO HOME .
Zij die dat schreewden kenden mij niet hoor , maar het was niet leuk om aan te horen .
Ook waar ik woon wordt er bij lokale verkiezingen veel aan tea money gedaan .
Ik kan er wel een boekje inmiddels overschrijven , erger mij hier wel aan dat is zeker .
Maar kun je hier niet tegen , maak dan van je hart geen moordkuil en koop een enkele reis terug naar Holland .
Maar daar is het gras ook niet altijd groener dan het lijkt .
Groetjes Jantje .
Ps: Wees vooral voorzichtig deze spannende dagen .
Politiek is een duister verhaal waar je als expats of buuitenstaander weinig van begrijpt.
In Nederland is het al niet te volgen laat staan in Thailand.
De Thai zal niet gauw in zijn mening als individu laten blijken.
Voor ons is het lastig om een mening te vormen en zeker om er een oordeel over te geven.
In grote getalen is het eenvoudiger om te demonstreren.
Het is niet zo eenvoudig: ik demonstreer… Nee je staat te midden van 10.000 of meer.
Het is dus de massa die nu zijn mening geeft.
Ik heb de afgelopen tijden regelmtig een bezoekje gebracht aan he gebied rondom de democraty monument.
Zie hier even eens hoe de commercie en de protesten samen gaan.
De fluitjes en de klaphandjes nemen evenals de handschoenen gretig aftrek.
De sfeer? Uitstekend! De commercie met de vele stalletjes hebben het hier goed.
Voor wat betreft een meningg? Nee die kan ik niet geven daar ik zowel in Nederland als Thailand er van bewust ben daat politiek min of meer een spel is waar de gewone burger geen vat op krijgt.
Het allerbelangrijkste in de politiek is toch wel dat je zult moeten weten hoe de hazen lopen! En wie van de in TH verblijvende gepensioneerden doet dat? Plus: welke hazen denk je te zien? Zijn ze wel identiek aan bv de NL poltitieke hazen? Houden we het dan maar simplistisch bij die ene met een rode puntmuts, en die andere met een gele? Als je echt weet hebt over die hazen, mag je het zeggen. Dus echt weten, en niet door van horen zeggen van iemand die ze ook niet, misschien ergens in de verste verte, heeft gezien en slechts denkt te weten. Want van hen zijn er velen. Natuurlijk hebben we een mening, vinden we er een hoop van, en zijn we op ons best met het formuleren van de condities. Overigens: laten we dat alles maar gewoon uiten, zonder schroom en angst, want zo leren we van elkaar de omstandigheden te begrijpen, waarbinnen we met elkaar verkeren. Edoch, gezien de huidige omstandigheden is het niet onverstandig netjes en fatsoenlijk te formuleren. Hoewel: dat deden we al!
Echter bemoeien? De situatie is voor de doorsnee Thai al moeilijk uit elkaar te houden, van expats en pensioengenieters kun je amper verwachten dat zij het strijdperk overzien, laat staan dat de gebeurtenisen voor in NL verblijvende commentatoren overzichtelijk is. Bemoeienissen bestaan dan ook voornamelijk uit het neerzetten van wat niet deugt, en hoe het anders moet. Met een nadruk op moeten. Bemoeien? In vele Thaise families heerst de gewoonte het onderling niet over politiek te hebben, tenzij het duidelijk is dat de hele bups dezelfde standpunten hanteert. De ervaring leert dat de hoofden oververhit kunnen raken, en vervolgens de familieverhoudingen. Een prima gewoonte, ook voor in TH verblijvende farang!
Desondanks: als je vindt je te moeten bemoeien, (meestal blijft dat toch al beperkt tot het al dan niet ongevraagd geven van een mening), doe het dan rustig, bedaard, weloverwogen en aftastend, en doe dat vooral in vertrouwde omgevingen. Bedenk bovenal: de Thaise situatie is in niets te vergelijken met welke waar dan ook, de omstandigheden zijn niet herkenbaar, en als al gevraagd wordt om je mening, dan betreft het vaak niet de inhoud, maar gaat het om de verstandhouding. Zet die eerst goed neer, en kijk dan of je zo nodig je inhoud nog kwijt wil. Ach, eigenlijk werkt dit eigenlijk in NL ook zo!
Iedereen die mij een beetje van deze blog kent weet dat ik deze stelling niet onderschrijf. In de regels van dit blog staat nergens dat als je een stelling poneert je het zelf ook met die stelling eens moet zijn. Ik bemoei me wel degelijk met de Thai politiek op een drietal manieren:
1. in discussies in de huiselijke sfeer. Dat is ook niet zo verbazingwekkend als je vrouw vele van de hoofdrolspelers in de Thai politiek persoonlijk kent.
2. in publicaties op dit blog en in reacties op artikelen in Engelstalige kranten;
3. in mijn lessen op de universiteit. Ik vertel daar NOOIT wat ze moeten denken maar DAT ze moeten nadenken en ik probeer hen te leren dat gestructureerd te doen. Voor fans van de red shirts speel ik de advocaat van de duivel , voor de fans van geel ook.
Ik meen dat ik daartoe ook een beetje recht heb. Ik ben hier geen gast maar werk hier al een aantal jaren op een Thai contract. Ik ben ambtenaar en betaal mijn inkomstenbelasting aan de Thai overheid. Als ik dat aan Thai vertel vinden zij het acceptabel dat ik ook een mening heb. Ik ben wel voorzichtig in het uiten van een expliciete mening over een politieke partij of persoon en ook voorzichtig om dit in het openbaar te uiten. Daarnaast wil ik niet in een hokje worden geplaatst als rood, geel, gekleurd of gemaskerd. Datzelfde principe had ik in Nederland ook al. Ben daarom nooit lid van een politieke partij geweest.
Precies Chris, dit is wat ik in mijn eerdere reactie ook heb bedoeld: als iemand voor zichzelf meent dat hij/zij het nodige moet zeggen/schrijven, doe dat: maar doe het weloverwogen. Stel geen persoonlijke verstandhoudingen op scherp. En zeker niet met autoriteiten.
En dat maakt dat de betekenis van bemoeien in Thailand een stuk minder spannend wordt, en de inhoud, maar ook het effect, van bemoeien met de helft kan worden verminderd voor wat betreft het proberen van het hebben van invloed op iemands overtuiging cq op gebeurtenissen. Immers, dat is wat iemand wil bereiken met zijn bemoeienissen.
Je geeft aan dat jij privé en beroepshalve in de gelegenheid bent breder je mening te uiten, en dat je hierin met name naar jouw studenten toe sturend en begeleidend kunt zijn. Dan heb je een bijzondere (!) positie, bevoorrecht ook, waarmee je inderdaad kunt proberen jonge mensen te doen overtuigen van het nut van kritisch kijken naar zichzelf, anderen en de directe en wijdere omgeving. In alle voorkomende facetten. Vooral politiek en maatschappelijk, omdat je van doen hebt met universitaire studenten: het toekomstig Thai leiderschap. Juist dan!
In de stelling vond ik derhalve het woord bemoeien niet op haar plaats, en was de formulering: “de expat moet zich inhouden als het gaat om Thailands politiek”, naar mijn idee voor de ‘algemene’ pensionado meer van toepassing. Je had een spervuur aan reacties gekregen van mensen die het tegendeel men, ervan overtuigd wel invloed te kunnen hebben.
Tot slot: ik lees met graagte en met veel waardering jouw artikelen en reacties op artikelen. Steek er veel van op en leer ook steeds. Mijn dank daarvoor!
Beste Hans, ieder zijn lol in het reageren en formuleren van zijn eigen reacties. Of schrijven van artikelen/verhalen. En neen, ik schrijf expats/pensionado’s geen ‘uitzonderingspositie’ toe, net zo min als jij reageerders categoriseert. Dichterlijke vrijheid die zeker op haar plaats is om een verhaal te verlevendigen en te verluchtigen. Een gebruik dat ik zeer in jouw verhaaltrant waardeer.
Wel schuif ik sommige expats/pensionado’s/vaak terugkomende vakantiegangers gemakzucht in hun schoenen, en een tekort aan fatsoenlijke duiding van sommige situaties, gevoelig als ik ben voor het hoge ‘neen’-gehalte in de reacties van toch wel velen van hen, richting Thaise maatschappelijke fenomenen. Alledaags kleine zowel als (infra)structureel. Voorbeelden? Afgelopen dagen: buurvrouw met haar koeien door de straat? Hoort niet. Monnik bij de protestleiding gesignaleerd? Deugt niet. Crematie met muziek? Past niet. ATM met kosten? Mag niet. Juf over geel/rood? Kan niet. Hoogte AOW prima? Absoluut niet!
Gaan we het hebben over: verkeer, transport, gezondheidszorg, onderwijs, bedrijfscultuur, sangha, gokverslaving, veiligheid, huizenbouw, afwatering, zwemmen, boottochten, visumbeleid, aankopen, reparaties, stroomvoorziening, TV programmering, politiek (idem kleine greep uit afgelopen dagen): dan wordt een groots ‘klopt niet’ gehanteerd. Natuurlijk niet bij de constatering dat maandelijks inkomen gelijk staat aan ruim vermogen, want daar hebben we Thailand voor.
Mij dunkt dat de positie van de expat cq pensionado er een is van ´bijzonderheid´. Dat zou hij/zij zich eens wat meer van bewust moeten zijn, en minder van de toren blazend. Dat je de wenkbrauwen vaak optrekt, het voorhoofd fronst, je achter de oren krabt, en zeker niet op je achterhoofd gevallen dient te zijn: helemaal mee eens! Maar was een goed Nederlands gezegde ooit ook niet: Even dimmen, ja, even dimmen. Nooit verkeerd voor menigeen: even stap op de plaats, even wachten, even tot 10 tellen!
Als ik dit zo lees Soi, en wellicht lees ik verkeerd maar ik heb het drie keer gelezen, dan mogen de pensionadas en de regelmatig terugkerende toeristen geen vragen hebben en zeer zeker geen eigen mening.
Da’s nogal wat zeg!
Juist wel vind ik dat men vragen moet stellen, kritisch moet zijn en meningen moet delen. Wat ik betoog is dat het schrome- en tomeloos afwijzen van en ongenuanceerd afzetten tegen allerlei kleine en grote Thaise gebeurtenissen en fenomen, van beide benoem ik een aantal, en veel grotere ontwikkelingen zijn gaande over welke achtergronden wij weinig bevroeden, onderhand eens gepaard mag gaan met meer betrokkenheid, compassie en genuanceerdheid. Ik geef nog een laatste voorbeeld, dan hou ik op over dit thema (moderator gaat het chatten noemen): vandaag gelezen in een reactie op het Nieuws uit Thailand dd 29 nov: (citaat) “Langszaam zakt Thailand weg, veel mensen met zaagsel die als eerste naar Bangkok reizen inplaats van gewoon te gaan werken.” Waar dergelijke opmerkingen nou voor nodig zijn, anders dan eigen frustratie te uiten, overigens ook nog eens een belediging naar al die Thaise mensen die bezig zijn hun land op te werken, is mij een raadsel. Ik pas er dan ook voor te accepteren dat dit het nivo wordt van hoe o.a. pensionado’s naar Thailand kijken.
Misschien mijn eerdere commentaar nog maar eens lezen.