‘Het was een fantastisch verjaardagsgeschenk’

Twaalf jaar geleden werd ze verliefd op paardrijden. Het was liefde op het eerste gezicht en sindsdien is die passie geen seconde verzwakt.

Witapan Pawitayalarp is een van de weinige endurance rijdsters in Thailand. Onlangs won ze met haar paard Mulawa Angelus de derde prijs in de 2013 Endurance Horse Ride in Fontainebleau.

De overwinning kwam enigszins onverwacht, want er deden veel professionele rijders uit de hele wereld mee. Bovendien was het koud en haar paard was niet gewend aan dat soort weer. Eigenlijk beschouwde ze de wedstrijd als een soort warming-up voor haar paard. Maar het liep anders.

Alhoewel ze 3 km voor de finish werd ingehaald door een ander paard, waardoor ze van de derde naar de vierde positie zakte, lachte het geluk haar bij de laatste bocht toe. De rijder die haar had ingehaald, was gevallen. ‘Ik vroeg hem of hij oké was. Dat was hij. Ik heb toen gewoon mijn best gedaan om de race af te maken.’

‘Paarden hebben gevoelens en emoties; je moet elkaar leren kennen’

Witapan is de eigenaresse van een autodealerschap in Nakhon Pathom, dus ligt een vergelijking tussen autorijden en paardrijden voor de hand. ‘Paardrijden lijkt niet op autorijden. Paarden hebben gevoelens en emoties. Die moet je respecteren. Paardrijden is niet alleen een fysieke sport. Even belangrijk is dat je kunt communiceren met je paard. Het duurt heel lang om elkaar te leren kennen. Je kunt niet even op een paard springen en verwachten dat het doet wat je wilt.’

Drie keer per week rijdt Witapan van haar kantoor naar Khao Yai om te trainen. Haar favoriete paard is Mulawa Angelus, 10 jaar oud, uit Australië. Ze heeft er al heel wat prijzen mee in de wacht gesleept; 2 jaar geleden de Sultan Mizan Cup in Maleisië. Ze won ook de Malaysia-Thailand Open Endurance Challenge, Kejohanan Melaka Grand International Endurance Ride en enkele lokale competities. Haar volgende doelen zijn de Open European Championships in de Tsjechische republiek en uiteindelijk de World Equestrian Games.

Een nachtrit van 13 uur; ‘Ik was eerlijk gezegd best bang’

Grote wedstrijden zijn niet per definitie moeilijker. Het klimaat maakt het verschil, zegt Witapan. ‘In Maleisië was het erg heet en vochtig, dus waren mijn paard en ik er veel meer uitgeput. Soms wordt ´s nachts gereden om de genadeloze hitte te vermijden. Dat is ook een uitdaging omdat het donker is. En sommige terreinen zijn moeilijker dan andere.´

De meest memorabele rit was een nachtrit in Maleisië, 120 kilometer lang. Het was een dag voor haar verjaardag. Ze reed van 17 uur tot 8 uur de volgende dag. Het was pikkedonker en de enige lichtbron waren koplampen. ´Ik was eerlijk gezegd best bang. Het was ook heet en vochtig, waardoor ik behoorlijk vermoeid en ongelooflijk slaperig raakte. Maar het was een fantastisch verjaardagsgeschenk.´

(Bron: Muse, Bangkok Post, 20 april 2013)