Kutumira Muverengi: Pfungwa paKisimusi…
Vadiwa vapepeti,
In de dagen voor kerst en oud en nieuw wil je wel eens je verhaal kwijt als foreigner die al jaren in Tairendi woont.
Eergisteren de kerstboom weer opgezet. Allemaal gouden ballen en wel 200 honderd lichtjes. Ik woon zo’n 20 kilometer ten zuiden van Pattaya (richting Sattahip) gewoon tussen de Thaise mensen in een oud vissersdorp. Nooit een probleem met iemand. Ook door mijn eigen inzet gewoon door iedereen geaccepteerd.
De kinderen kwamen weer kijken, naar de boom met al die lichtjes. Ik ben zelf niet gelovig en die boom heeft er dan ook niks mee te maken, maar de kinderen vinden dat mooi. Zoals ik al vermeldde, die boom staat er dan en geeft mij dan een speciaal gevoel.
Ik zat buiten met een biertje en de familie (mijn Thaise vrouw en kleindochter) waren na het zien van Thaise soap al gaan slapen. Dan gaan de gedachten naar vroeger, jaren geleden.
Het was ook kerst en mijn moeder was in haar laatste levensfase. Ze had darmkanker. Normaal natuurlijk met de kerst altijd lekker eten bij mij of bij mijn ouders met de rest van de familie. Maar in die situatie was daar natuurlijk geen sprake van. Ik weet nog dat ik een kerststukje had gekocht met een grote groene kaars in het midden. Toen ik dat aan haar gaf was die kaars (door wat van omstandigheden dan ook) gebroken. Zelfs dat was haar niet gegund. Toen jaren later mijn zuster op dezelfde leeftijd (54 jaar) overleed aan dezelfde ziekte was dat natuurlijk een drama. Ik had verder geen broer of zuster.
Ik ga er verder niet dramatisch over doen. Als mijn kleindochter (niet mijn bloed) thuiskomt uit school ben ik altijd gelukkig.
Als ik bij die boom zit en kijk naar de lichtjes moet ik toch denken aan die tijd en mis mijn kinderen en kleinkinderen en vrienden. Moet toch altijd een traantje laten. Gelukkig ben ik in de mogelijkheid zo lang ik gezond blijf om een keer per twee jaar iedereen weer te bezoeken.
Ondanks alles is die kerstboom toch altijd de reden om over veel na te denken.
Ik wens de redactie en iedereen die het blog hoog heeft zitten heel fijne feestdagen en een geweldig Nieuwjaar.
Ingezonden door J.
Anodiwa J.
Best wel emotie die in uw posting beschreven staat.
Net als u heb ik hele fijne herinneringen aan de Kerstdagen met echtgenote en kinderen, familie en vrienden. Gelukkig niet gecombineerd met zorgwekkende toestanden zoals u.
De Kerstboom werd jarenlang samen met de kinderen opgebouwd, zeer feestelijk, op Kerstavond wat later drapeerde ik alleen er dan Engelenhaar omheen en stond op Kerstmorgen de kerstboom te stralen, prachtig.
Zo einde van het jaar denk je wel eens wat beschouwelijk terug aan vroeger.
Ik koester vooral de mooie herinneringen, deed al een flink aantal jaren wonend in Thailand met mijn Thaise vrouw niets met een kerstboom, zijn die dagen meestal niet thuis geweest en dat zeker niet om die dagen te vermijden.
U hebt ook die fijne herinneringen, geweldig toch. Misschien dat het u helpt om vooral uw overdenkingen te laten overheersen door uw fijne herinneringen aan die geweldige dagen van toen ter compensatie van het gemis.
U, de redactie van Thailandblog, de bloggers en lezers wens ik Fijne Kerstdag en een Gelukkig en Gezond Nieuwjaar.
NicoB
Het zijn de kleine dingen die het doen en je moet ze wel blijven zien en waarderen. Ieder huisje heeft zijn kruisje en meer van dat soort uitspraken. Ze zijn echter wel waar en komen ons allen ten deel vallen. De een wat meer dan de ander, maar zonder triestheid en droefenis geen geluk. Het verleden is bekend en de toekomst ongewis. Afwachten wat 2018 voor ons in het verschiet heeft. Ik wens een ieder veel wijsheid toe en denk vooral aan de medemens en niet te veel aan je zelf, want daar zijn nogal wat mensen mee behept. Zeker weten dat de wereld er dan beter uitziet. Dus beste mensen maak er wat van, want met veel zaken daar hebben we wel invloed op. Heb het allemaal goed, voor nu en in de toekomst en daar hebben we de kerst en oud en nieuw niet voor nodig toch.
Ik wens u hele fijne Kerstdagen toe