Makut Onrüdi ගේ කෙටි කතාවකි 'අහස සහ පොළොව අතර තවත් ඇත' 

ෆුයිබාන් කොමියුනිස්ට්වාදීන්ට බිය වේ. නමුත් එය තායිලන්ත වැසියන් බිය ගැන්වීමට අදටත් භාවිතා වේ.

කම්පන් ගමෙන් අතුරුදහන් විය. බොහෝ දෙනා සිතුවේ කම්පන් කුලී හේවායෙකු ලෙස කුලියට ගෙන කොහේ හෝ සටන් කරන බවයි. කම්පන අතුරුදහන් වූ දා සිට ඔහුගේ කිසිදු හෝඩුවාවක් දක්නට ලැබුණේ නැත. ඔහුගේ බිරිඳට සහ වයස අවුරුදු දෙකේ සහ හතරේ දරුවන්ට පවා එක ප්‍රශ්නයකට පිළිතුරු දීමට නොහැකි විය.

'ඇත්තටම කැලේ සෙබළෙක් විදියට වැඩ කරනවා නම් සල්ලි ටිකක් එවන්න පුළුවන්. ඔවුන් පවසන්නේ ඇමරිකානුවන් හොඳින් ගෙවන බවයි," ෆුයාබාන් නිලධාරියා පැවසීය. “සමහරවිට ඔහුට වෙනත් බිරිඳක් සිටිනවා විය හැකියි,” පියන් මහත්මිය කෑගැසුවාය. නැත්නම් ඔහු දැනටමත් මිය ගොස් ඇත. ඔහු ජීවතුන් අතර සිටියා නම් ඔහුට තම බිරිඳ සහ දරුවන් අමතක වන්නේ නැහැ නේද?' පැරණි Pun එකතු කළා.   

විවාහයට පෙර මෙන්ම කම්පනගේ බිරිඳට ඇගේ මව වන පියන් සමඟ ජීවත් වීමට සිදු විය. ඇය තම සැමියා ගැන එක වචනයකින්වත් නරක ප්‍රකාශයක් කර තිබුණේ නැත. ඇය තම දරුවන්ගේ අධ්‍යාපන කටයුතු සඳහා සිය සියලු අවධානය යොමු කළ අතර මවට රැකියාවට උදව් කළාය. පවුලට ඉඩමක් තිබුණේ නැත. සහල් අස්වැන්නෙන් කොටසක් බදු දෙන්නාට දිය යුතු වුවද වසරක් හොඳින් ජීවත් විය හැකිය. නමුත් විකිණීමට කිසිවක් ඉතිරි නොවීය.

කම්පන් ගම හැර ගොස් දැන් වසරක් ගත වී ඇත. හිරුගේ පළමු කිරණ ගස් මුදුන් මත පතිත වූ වහාම ඔහු නිවසින් පිටව ගියේය. කම්පන් ගමේ ඉස්කෝලේ මුරකරුවෙක්. ඔවුන්ගේ එකම ගවයා තණබිම්වලට දැමූ පසු ඔහු කිලෝමීටර් දෙකක් දුරින් පිහිටි පාසලට බයිසිකල් පැද ගියේය. නමුත් එදිනද කම්පන සුපුරුදු පරිදි වේලාසනින් පිටත්ව ගියේ පයින්මය. ඒ දවස ඔහුගේ බිරිඳට හරියටම මතකයි. 'ආපසු එන ගමන් පෙති පෙට්ටියක් අරන් යන්න. ඔවුන් ගියා" ඇය ඔහු පසුපස කතා කළාය.

ප්‍රධාන ගුරුවරයා වරක් ඔහු සොයා කම්පන්ගේ නිවසට ගිය නමුත් කම්පන් නිවසින් අතුරුදහන් වූවාට වඩා වැඩි යමක් කිසිවෙකුට පැවසිය නොහැක. “එය ඉතා විශිෂ්ටයි,” ගුරුවරයා ෆුයාබාන්ට පැවසීය. "හොඳයි, අමුතුයි නැතත්, ඔහු ගිහින්. ඔහුගේම බිරිඳවත් ඔහුගෙන් කිසිවෙක් අසා නැත.' නමුත් ඔහුගේ බිරිඳ රියං ඔහු ගැන දුක් වන බවක් මට නොපෙනේ. ඇය ඇඬුවේවත් නැත,' ගුරුවරයා සිය විරෝධය පළ කළේය.

හදිසියේම කම්පන් නැවතත් එහි පැමිණියේය

ඔහු නිහඬව ආපසු ගියේය. මින් පෙර එකදු කඳුලක්වත් නොහැලුණු අද දින ඔහුගේ බිරිඳ කඳුළු සැලුවා පමණි. ඇය බොහෝ විට ප්‍රීතියෙන් මිදෙන්නට ඇත. දරුවෝ දෙන්නත් තාත්තාගේ කකුල් දෙකේ එල්ලිලා හිටියා. ඔහුගේ නැන්දම්මා හොල්මනක් දැක්කාක් මෙන් ඔහු දෙස බලා සිටියාය.

කම්පන් වෙහෙසට පත්ව බිම වාඩි විය. "ෆුයාබාන් මෙතනට ගෙනෙන්න" ඔහු තම බිරිඳට නියෝග කළේය. "හා තවම එයාට කියන්න එපා." රියං මහත්මිය ඉක්මනින් ගොස් ටික වේලාවකට පසු හුස්ම හිරකරගෙන ආපසු පැමිණියේ නිලධාරියා පසුපස යමිනි.

'ස්වාමීනි!' කම්පන් දැක්කම ඒක මිරිකුවා. "සුබ දවසක්, සහෝදරයා!" කම්පන් ඔහුට ආචාර කළේය. “කියන්න, අවජාතකයා, මම ඔබේ පියා සමඟ සමානව සිටියෙමි, නමුත් කිසි විටෙකත් ඔබ සමඟ සිටියේ නැත,” ෆුයාබාන් කෝපයෙන් පැවසීය. "ඉස්සෙල්ල වාඩිවෙන්න, ෆුයබාන්" කම්පන් කීවේය. 

'ඔයා ඔය අවුරුදු දෙක කොහෙද හිටියේ' කම්පන් ඉදිරිපිට වාඩි වී සිටින නිලධාරියා අසයි. "එක අවුරුද්දයි" කම්පන් ඔහු නිවැරදි කළේය. 'ඔව් හරි කාටද හරියටම මතක? ඒත් මට කියන්න ඔයා මෙච්චර වෙලා කොහෙද හිටියේ?' 'පිටරට.'

'මොකද ඔයා පිටරට? එහෙම නැහැ නේද?' ෆුයාබාන් කෑගැසුවේය. 'ඔයා හිරේ හිටියා කියලා එයාලට කියන්න, මම ඒක විශ්වාස කරන්න කැමතියි. මචන්, පිටරට එන්නේ සල්ලිකාර, සම්භාවනීය මිනිස්සු මිසක් උබ වගේ එකෙක් නෙවෙයි. නැත්නම් ඔබ නාවිකයෙකු ලෙස අත්සන් කළාද?' "මම ඇත්තටම විදේශගත වෙලා හිටියේ සහෝදරයා." 'එහෙනම් යන්න, මට කියන්න. මම අද හවස ඔයාව පිස්සන් කොටුවට එක්කන් යන්නම්.'

'සාවධානව සවන් දෙන්න! දැන් මම බරපතලයි! මම විහිළු කරන්නේ නැහැ සහෝදරයා!' කම්පන් ඒ මිනිසා දෙස බලා සිටියේ අධිෂ්ඨානශීලීවය. දරුවන් දෙදෙනා, කම්පන්ගේ බිරිඳ සහ නැන්දම්මා නිශ්ශබ්දව අසා සිටියේ, සම්පූර්ණයෙන්ම විස්මයට පත් වූ නිසා, කම්පන් තවදුරටත් එකම මිනිසෙකු නොවන බැවිනි. ඔහු කිසි දිනෙක උසස් තරාතිරමේ අය සමඟ මෙතරම් උඩඟු ලෙස කතා කර නැත. 'හරි. මම අහගෙන ඉන්නවා' කම්පන්ගේ බරපතළකම දුටු නිලධාරියා කීවේය.

'මම හිටියේ හැනෝයි වල. එයට යන මාර්ගය ලාඕසය සහ කාම්බෝජය හරහා දිව ගියේය. මීට අවුරුදු හතරකට පහකට කලින් අපේ ගමෙන් ගිය සහෝදරවරු ඕන තරම් මම දැකලා තියෙනවා. එතන ගොඩක් තායි මිනිස්සු ඉන්නවා.' කම්පන් ඒත්තු ගැන්වෙන ලෙස පැවසීය. 'ඒ මිනිස්සු මොනවද ඔතන කරන්නේ? ඔවුන්ට සමාගමක් හෝ යමක් තිබේද?' ෆුයාබාන් පුදුමයෙන් ඇහුවා. හැනෝයි ඇත්තටම කොහේදැයි ඔහු දැන සිටියේ නැත.

'සවන් දෙන්න! මම ලාඕසයේදී ආයුධ හැසිරවිය යුතු ආකාරය ඉගෙන ගත්තා. ඉන්පසුව මම හැනෝයි හි මාස හතරක ඔත්තු බැලීමේ පුහුණුවක්, පසුව කාම්බෝජයේ පුහුණුවීම්, පසුව හැනෝයි හි මනෝවිද්‍යාව සහ ගරිල්ලා සටන් උපක්‍රම පිළිබඳ පන්තිවල ඉගෙන ගත්තෙමි. කොටින්ම අපිව ඉස්කෝලේ යවලා කියවන්න පොත් දුන්නා.' 'ඔබේ වයසේදී ඔබට තවමත් ඉගෙන ගැනීමට ඇත්තේ කුමක්ද? මුරකරුවෙකු ලෙස ඔබේ වෘත්තිය හොඳ මදිද?' නිල කම්පාන්ට බාධා කළේය.

'මචං, අහන්න. මම ජනතා විමුක්ති ව්‍යාපාරයේ ඉගැන්වීම් ඉගෙන ගත්තා. ඔවුන් මට මහජන විමුක්ති හමුදාවේ නිලධාරි තනතුරක් ලබා දුන්නා. මගේ ප්‍රධාන කාර්යය වූයේ බඳවා ගැනීම් සහ ප්‍රචාරණ කටයුතු මා හට දැනටමත් මෙම කාර්යය පිළිබඳ පූර්ව දැනුමක් තිබූ බැවිනි. සියල්ලට පසු, මෙහි පාසලේදී මම දුටුවේ බඳවා ගැනීමේ ව්‍යාපාරය පාසල් දරුවන්ට පොත කෙරෙහි උනන්දුවක් ඉගැන්වීමට ගිය ආකාරයයි. 

මට ආයුධ ගැන වැඩිය කරන්න දෙයක් තිබුණේ නැහැ. නමුත් මීටර් දෙකක් දුරින් මම ඇත්තටම ඉලක්කයට පහර දුන්නා. මටත් තායිලන්තයේ හමුදා නිලධාරියෙක් තරම් ඉහළ වැටුපක් ලැබුණා. මම ඔබට කියන්නම්, ෆුයාබාන්, මම මගේ බිරිඳට සහ දරුවන්ට මුදල් නොයවන්නේ ඇයි? 

මේ මුදල් ව්‍යාපාරයේ වැඩකටයුතුවලට කැප කරනවා නම් හොඳයි කියලා මට හිතුණා. ඒ නිසා මම මගේ වැටුප් හමුදාවට ආපසු ලබා දුන්නේ ඒවා වෙනත් අරමුණු සඳහා වියදම් කිරීමටයි. ඔබට දැන් කැලේ ගත කිරීමට අවශ්‍ය කුමක්ද? කන්න ඕන තරම් තිබුනා හවසට නිදාගන්න. දැනුත් මම මහජන විමුක්ති හමුදාවේ නිලධාරියෙක්. මගේ රාජකාරිය තමයි මෙහෙ, අපේ ගමේ අයව ආයුධ පුහුණුවට, අධ්‍යාපනයට පිටරට යවන එක. 

ඔවුන්ට ශක්තිමත් තරුණයන් අවශ්‍යයි, විශේෂයෙන් බලහත්කාරයෙන් බඳවා ගැනීම නිසා තවමත් සොල්දාදුවන් වීමට සිදුවන පිරිමි ළමයින්. ගරිල්ලා හමුදාවට ගියාම අන්තිමට මම වගේම පිටරට. මටම අලුත් රටවල් තුනක් දැනගන්න ලැබුණා. ඒ රටවල් අපිට වඩා වෙනස්, මෙහෙට වඩා එහෙ හොඳයි...."

"බැංකොක් වගේ ලස්සනයිද මචන්?" රියං මහත්මිය තම සැමියාගෙන් ධෛර්යවත්ව ඇසුවාය. කම්පන් තම තරුණ බිරිඳ දෙස බලා සිනාසුණේය. 'මම කවදාවත් බැංකොක් දැකලා නැහැ. මම එය දැනගත යුත්තේ කෙසේද? කොහොමත් අපේ ගමට වඩා හොඳට එහෙ ජීවත් වෙන්න පුළුවන්. 

'හොඳයි, ෆුයාබාන්, ඔබ සිතන්නේ කුමක්ද? මම අපේ ගමේ කොල්ලන්ට එහෙ යන්න පොළඹවන්න පටන් ගන්නවා. ඒ වගේම ටික වෙලාවකින් එයාලා හැමෝම ආපහු ආවා.'

ඉතින් ඔබ කොමියුනිස්ට්වාදියෙක්...

"මට හරියට තේරුනොත් ඔයා කොමියුනිස්ට්වාදියෙක්" වයසක මිනිසා කඩිමුඩියේ කීවේය. “නිකමට වගේ. නමුත් අපි අපිට කියන්නේ මහජන විමුක්ති හමුදාව කියලා.' 'නැත. මම ඔබට තහනම් කරනවා, ඔබ ඔබේ රට පාවා දෙන්නේ නැහැ. ඔබ ඔබම විකුණා ගැනීමට තරම් නරකයි. මම දැන් මගේ තුවක්කුව අතට ගෙන ඔබ කොමියුනිස්ට්වාදියෙකු ලෙස අත්අඩංගුවට ගන්නෙමි.' ෆුයා ධාවන පථය නැගී සිටියේය.

'අනේ ඔච්චර කේන්ති ගන්න එපා. ඔබේ තුවක්කුව ගන්නේ ඇයි? ඔබ පඩිපෙළට යාමට පෙර මට ඔබට වෙඩි තැබිය හැකිය. ඔයා දන්නේ නැද්ද මගේ ළඟ තුවක්කුවක් තියෙනවා කියලා?' කම්පන් ඔහුගේ කබාය යට අත ගෙන ගිය නමුත් කිසිවක් නොපෙන්වයි. 'මම මගේ ජීවිතය පූජා කරනවා. මාතෘභූමිය පාවා දීමට මම ඔබට ඉඩ නොදෙමි.'

'ෆුයාබාන්,' කම්පන් පවසයි, 'එය ඔබේ මව්බිමට ඇති ආදරය ගැන ය. රටට අවශ්‍ය වන්නේ කැපකිරීම් කිරීමට කැමති පුරවැසියන්ය. අද අපේ රටේ අවුල් සහගත තත්ත්වයට පත්වෙලා තියෙන්නේ ආත්මාර්ථකාමී පුරවැසියන් ඕනෑතරම් ඉන්න නිසා. උදාහරනෙකට උබල වගේ රටට වැඩක් නැති මිනිස්සු. ඔබ මුළු දවසම ඔබේ පිටේ වැතිරී ගොවීන්ගෙන් අස්වැන්නෙන් කොටසක් එකතු කිරීමට අස්වැන්න නෙළන කාලය එනතෙක් බලා සිටින්න. ඔබ ජීවත් වන්නේ අනුන්ගේ ශ්‍රමය වැය කරමිනි. ඒක තමයි සූරාකෑම.'

"ඔබ මට අපහාස කරනවා, සහෝදරයා," ෆුයාබාන් කෝපයෙන් කෑගැසුවත් කම්පනට එරෙහිව කිසිවක් කිරීමට එඩිතර වූයේ නැත. මොකද කම්පන ළඟ ආයුධයක් තිබුණ නිසා වෙඩි තියන්නේ නැතිව මරන්න පුළුවන්. කරන්න තියෙන්නේ තුවක්කුව අරන් ඔලුවට ගහන එක විතරයි. නිලධාරියා ලැජ්ජාශීලී පුද්ගලයෙක් නොවූ නමුත් ධෛර්යය පෙන්විය යුත්තේ කවදාද සහ නොකළ යුත්තේ කවදාදැයි දැන සිටියේය. 'අනේ, මොකද කියන්නේ බනිනවා කියලා? මම කිව්වේ ඇත්ත විතරයි. නැත්නම් මම බොරු කියනවා කියලා ඔයා හිතනවද? ඔබ මුළු කාලය පුරාම ඔබේ සෙසු පුරවැසියන්ගේ ශ්‍රමය අපයෝජනය කර ඇත. වංචාකාරයෙකු මෙන්, ඔබ මිනිසුන් ඉරා දමයි. ඒකට කියන්නේ දූෂණය කියලා. මේක ප්‍රතික්ෂේප කරන්න ඕනද, ඒක හරි නෑ කියලා?' 

ෆුයිබාන් හිස වනමින් අත හැරියේය. කිසිවකු කිසිත් නොපැවසුවත් කම්පනගේ බැනවැදීම ඔහුට හුරුපුරුදු බවක් පෙනුණු නිසා ඔහු කිසිවක් නොකීවේය. "ඔබ ඔබේ ජීවිතය වෙනස් කළහොත් මම ඔබට සමාව දෙමි." 'ඔයාට මගෙන් මොනවා ද ඕන?' ෆුයිබාන් ලැජ්ජාවෙන් සහ පිළිකුලෙන් අසයි. කුඩා ට්‍රක් රථයක් මිලදී ගැනීමට මුදල් සඳහා ඇති ආශාව තරම්ම ඔහුගේ ජීවිතයට ඇති භීතිය විශාල විය. එය කුලී රථයක් ලෙස සේවය කිරීමට සුදුසු විය යුතුය, මන්ද ඔබට මෝටර් රථයක් තිබේ නම්, වෙනත් ආදායම් මාර්ග ඉබේම සමීප වන බැවිනි.

'ඔබගෙන් බදු ගත් ගොවීන් සහ ඔබෙන් ණයට ගත් මිනිසුන් තව දුරටත් රවටා ඉරා නොදැමීමට ඔබ වෙනස් ලෙස කටයුතු කළ යුතුය. ඔබ මා වැනි අය ඇතුළු සැමට සාධාරණව සැලකිය යුතුයි!' 'ඔයාට ඕන නම්..' ෆුයිබාන් කීවේ නැඟිටීමට අවශ්‍ය වූ නමුත් කම්පන් ඔහුව පසුපසට තල්ලු කළේය. 'ඔයා, රියං, එයාගේ ගෙදර ගිහින් පෑනක් කඩදාසියක් අරන් එන්න. ඔහු තම පොරොන්දුව කඩදාසි මත තැබිය යුතුය. වෙන කාටවත් කියන්න එපා, ඔබත් මරණයට මුහුණ දෙනවා. මගේ උණ්ඩය කාටවත් බය නැහැ.'

ඔහුගේ බිරිඳ පෑන සහ කඩදාසි රැගෙන ඉක්මනින් ආපසු පැමිණියාය. කිසිවකු ඇය කෙරෙහි අවධානය යොමු කර තිබුණේ නැත. කම්පන් ෆුයිබාන්ගේ ප්‍රකාශය ගිවිසුමක ස්වරූපයෙන් ලියා තැබීය. ඔහු එය පැරණි මිනිසා කියවා අත්සන් කළේය. ෆුයිබාන් වෙව්ලන දෑතින් කීකරු විය. එවිට කම්පන් ද අත්සන් කළ අතර ඔහුගේ බිරිඳ සහ නැන්දම්මා සාක්ෂිකරුවන් ලෙස අත්සන් කළහ.

පසුව

"මම බැංකොක් ගියා" කම්පන් තම පවුලේ අයට පැවසීය. හිතුවා ඔයාට බැංකොක් වල වැඩිපුර හම්බ කරන්න පුළුවන් කියලා මට සදාකාලිකව මුරකරුවෙක් විදිහට ජීවත් වෙන්න වෙන්නේ නැහැ කියලා. මට අවශ්‍ය වූයේ ෆුයායිබාන් වෙතින් ණයට ගත් අපේ ඉඩම නැවත මිලදී ගැනීමට එහි හොඳ මුදලක් උපයා ගැනීමටය. මම දවසින් දවස මහන්සි වෙලා වැඩ කළා. ඒත් මට ලොකු මුදලක් උපයන්න බැරි වුණා. මගේ අතේ සතයක්වත් නැහැ.

'මම ෆුයිබාන් ට කීවේ නිර්මල ගොතන ලද දෙයක්. මම මේක ගත්තේ බැංකොක් වල ගන්න පුලුවන් පොත් වලින්. සහ හැනෝයි? ඒක මම දන්නෙත් නෑ. ඒත් ඒක නරක නැහැ, අපේ සහෝදර නිවැසියන්ට යම් සාධාරණයක් ඉටු කරන්නද?' කම්පන් නික්ම ගිය අවුරුද්දේ පළමු වතාවට ප්‍රීතිය ඔවුන්ගේ මුහුණුවලට පැමිණියේය. 

මූලාශ්රය: Kurzgeschichten aus Thailand (1982). Erik Kuijpers පරිවර්තනය සහ සංස්කරණය. කතාව කෙටි කර ඇත.

කර්තෘ Makut Onrüdi (1950), තායි භාෂාවෙන් มกุฎ อรฤดี.  තායිලන්තයේ දකුණේ සමාජ-සංස්කෘතික වශයෙන් අවාසි සහගත ගම්වැසියන්ගේ ගැටලු පිළිබඳ අධ්‍යාපනඥයෙක් සහ ලේඛකයෙක්.