'ليم هير جو افسانو'؛ سيام کان 19 صدي جو افسانو
بان لاو جي اتر ۾ جهنگ جي ڪناري تي هڪ گهوڙي جي ٽريڪ جي ڀرسان هڪ سخت ڏسڻ وارو، وڏين اکين وارو ڪتو پٿر جي پاڇي ۾ ويٺو آهي. هن کي ٻن جانورن جا آواز ٻڌڻ ۾ اچن ٿا، جيڪي جنگل مان نڪرڻ وارا آهن: هڪ بندر ۽ هڪ خرگوش؛ پويون لنگڙو آهي ۽ هوا ۾ هڪ پيشاني رکي ٿو. اُھي ڪتي جي اڳيان ڏڪندا بيٺا آھن، ھو فوراً پنھنجو آقا سمجھن ٿا ۽ جنھن کان ھو پنھنجي تڪرار جو فيصلو قبول ڪندا.
'تنهنجا نالا ڇا آهن؟' ڪتو جج کان پڇي ٿو. بندر جواب ڏنو 'سيموئي، يور ايجلينسي'. ۽ خرگوش چوي ٿو "توفي، توهان جي عزت." ”۽ ڪيڏانهن وڃي رهيا آهيو، شڪايت ڪندڙ دوست؟
هاري چوي ٿو، ”مان ڪوه يائي جي ڀرسان ڊوريان جي پوک تي وڃي رهيو آهيان ته ان ميوي ۾ موجود دانا حاصل ڪريان. هي بندر، جنهن سان مون کي رستي ۾ ملاقات ٿي هئي، مون سان بحث ڪري رهيو آهي ۽ منهنجي سامهون واري ٽنگ تي لات مارڻ لاءِ زور ڀريو آهي ته منهنجي حق تي زور ڀريو ته ڪوه يائي ڏانهن وڃو. او منصف جج، ڇا مان اتي نه ٿو وڃي سگهان؟ جج، جيڪو پنهنجي دل ۾ هري کي کائي وڃڻ چاهي ٿو، هيٺ ڏنل فيصلو ڪري ٿو:
ڪوه يائي ڏانهن ٻه رستا آهن. بندر هيٺيون رستو وٺي ٿو ۽ خرگوش مٿاهون رستو. جيڪو به پهرين اچي ٿو اهو ئي ڪري ٿو جيڪو هن کي اتي ڪرڻو آهي، جيڪو آخري پهچندو آهي سو سڌو مون وٽ اچي پنهنجي ڪم کي پورو ڪرڻ لاءِ.
خرگوش، خطرن کان چڱيءَ طرح واقف آهي ته هو ڊوڙي ٿو، فوري طور تي فيصلو ڪري ٿو ته هو پنهنجي زندگي بچائيندو. ”اچ، توسان هليو وڃ!“ ڪتي رڙ ڪري، سمجهي ٿو ته لڱن ڀنگ کان اڳ ۾ ڦورو بندر اتي پهچي ويندو.
خرگوش، اهو ڄاڻيندي ته هر ٻيو هروڀرو هن جهڙو ئي نظر اچي ٿو، پنهنجي منڊلي ننڍڙي ٽنگ سان جيترو تيزيءَ سان هلي سگهي ٿو. جيئن ئي هو ٻئي هاري سان ملندو آهي، هو پنهنجي ڪهاڻي ٻڌائي ٿو ۽ کانئس پنهنجي جان بچائڻ لاءِ پڇي ٿو. هو حڪم ڏئي ٿو ته ڪوه يئي ڏانهن ڊوڙڻ ۽ هميشه هڪ ٻئي هاري سان تبديل ٿي وڃي، جيستائين آخري خرگوش اتي هڪ ٽنگ مٿي ڪري بيٺو آهي .... ۽ سڀ خرگوش پنهنجي ڀاءُ جي مدد ڪن!
بندر حيران ٿي وڃي ٿو جڏهن هو جلدي اچي ٿو؛ هو پنهنجي حقير ڪامريڊ کي اتي بيٺو ڏسي ٿو، جيڪو هڪ پنجو مٿي کڻي، ڊوريان جا داڻا چٻائي رهيو آهي. هُو رنجش ذريعي نه ٿو ڏسي پر پاڻ کي ليڪچر ڏئي ٿو: 'توهان اڄڪلهه ڪنهن به شيءِ بابت يقين نه ٿا ڪري سگهو'.
اهڙيءَ طرح پاڳل هاري پنهنجي جان بچائي ٿو ۽ واپس پنهنجي خاندان ڏانهن هليو ويو آهي جتي هو ٻين هارين کي ڏينهن تائين سيکاريندو آهي ته هو جهڳڙو نه ڪن.
ذريعو: انٽرنيٽ. 19 کان هڪ افسانوe صدي يا اڳ، سيام. ترجمو ۽ ايڊيٽنگ Erik Kuijpers.