Fabeltjeskrant يا نه؟ - حصو 11 (پڙهندڙن جي داخلا)

Frikandellen, croquettes, Belgian fries بيلجيم بيئر سان

پيٽ پراڻي جاءِ تي پنهنجي زندگيءَ بابت ۽ خاص ڪري انهن مردن بابت، جن سان هن خاص طور تي شام جي زندگيءَ ۾ ملاقات ڪئي هئي، ان بابت ڪجهه سوچي رهيو هو. انهن ۾ ڪي ٻوٽا به هئا. ان وقت موجود پرڏيهين مان ڪيترائي يا ته مري ويا يا پنھنجن ٽنگن جي وچ ۾ پنھنجن دم سان، پئسا ختم ٿيڻ يا ٻين سببن جي ڪري واپس آيا. اھو گروپ جيڪو ھتي رھيو اڌ اڌ، يا ڪا شيءِ جيڪا ان لاءِ بھترين موزون آھي ان کي ٿائي لينڊ ۽ ملڪ جي ملڪ مان سڀ کان وڌيڪ فائدا حاصل ڪرڻ لاءِ، پڻ ڪافي ترقي ڪئي آھي.

ماضي ۾، يقينا، 'اسين' 'ڪڏهن به' واپس نه ويا.

سخت ڪور، تنهنڪري ڳالهائڻ لاء، پيٽ جي سوچ، تعداد ۾ ڪافي گهٽجي ويو آهي پر رويي ۾ پڻ. حقيقي بيئر پيئندڙ وقت سان ناڪام ٿي ويا آهن. گهر جي ٿوري دٻاءَ سان - يعني زال - انهن پنهنجي ٻاهر وڃڻ واري نموني کي 'ٿورو' ترتيب ڏنو آهي. ۽ ڪلب جنهن وٽ ڪو به ’هوم فرنٽ‘ نه آهي پابنديون سخت ڪري رهي آهي ڇاڪاڻ ته اسپتالن ۾ چيڪ اپ ٻي صورت ۾ صلاح ڏين ٿا.

شيون هڪ نسبتا مختصر وقت ۾ تيز ٿي سگهن ٿيون. Piet Silverspoon سان شروع ٿيو، جيڪو اصل ۾ انهن زمرے کان ٻاهر پوي ٿو.

سلور اسپون انهن ماڻهن مان هڪ هو، جيڪو اٽڪل 35 سالن جو نوجوان هو، جيڪو پراڻي انگلينڊ جي هڪ وڪيل جو پٽ هو. مون کي صرف فون ڪرڻو هو ته پئسا منتقل ڪيا ويا، بابا سڀ ڪجهه ادا ڪيو. يقينن، سلور اسپون کي هڪ ٿائي گرل فرينڊ هئي جنهن تي ٻوڙي ڇڏيو. بس هڪ گهر، ڪار ۽ سٺي رات جي زندگي وانگر. هڪ سال کان پوءِ، سلور اسپون اوچتو غائب ٿي ويو، نه، بابا هن کي اڃا انگلينڊ ۾ ڏسڻ نه پئي چاهيو. پر سلور اسپون ننڍي ڳوٺ جي زندگي کان تنگ هو ۽ چاهيندو هو ته هو شهرن جي شهر ڏانهن هليو وڃي: ڪرنگ ٿيپ مهانخون امون رتناڪوسين مهنتارا ايوتٿيا مهاديلوڪ فوپ نوپفرات رتچاٿاڻي بريروم اودومرتچاني ويٽ مهاسٿن امون پيمان اوتن ساٿي ساڪٿٿيا واتسانوڪم پرسيت.

گهڻا ماڻهو ڪرنگ ٿيپ لاءِ ٿائي يا صرف بينڪاڪ لاءِ ڌارين وانگر آباد آهن ، شڪرگذاري سان. جيئن ته وقت گذرڻ سان گڏ هتي عجيب ڳالهيون به ٻڌايون ويون، ان ڪري سلور اسپون سوچيو ته بهتر ٿيندو ته ڪنهن ٻي جاءِ کي ڳولجي ۽ بئنڪاڪ اصل ۾ ان لاءِ ڀرپور هو. يقيناً جيڪڏهن توهان چاهيو ته ڏهن سالن تائين اتي گم ٿي سگهو ٿا.

اهڙا ڪيترائي حضرات هئا، جن ۾ اڪثر انگلينڊ جا هئا، جن اصل ۾ هڪ ٻئي کي ڏينهن جي روشني نه ڏني هئي جڏهن اهو اصل ۽ مقام تي آيو، جيڪو اصل ۾ مزاحيه هو. مون کي ڪڏهن به خبر نه هئي ته جيڪڏهن توهان غلطيءَ سان ڪنهن انگريز کي ٻي برطانيه جي قوميت سمجهندا، ته ماڻهو باقاعده ٿورو ناراض ٿي ويندا. برطانيه ۽ جرمني جي وچ ۾ لاڳاپن جو ذڪر نه ڪرڻ، جيڪو اڃا تائين ڪيترن ئي لاء ناقابل فراموش آهي. اسان کي ڊچ-ڳالهائيندڙ علائقي ۾ 'اتر' هالينڊ ۽ 'ڏکڻ هالينڊ' جي اصليت ۽ مقام بابت بحث ڪندي شرم نه ٿيڻ گهرجي.

اسان وٽ هڪ نوجوان به هو، ها هالينڊ کان، هڪ موسم لاءِ. هن هالينڊ ۾ هڪ شيف جي طور تي تربيت حاصل ڪئي هئي ۽ هو هتي هڪ فاسٽ فوڊ ريسٽورنٽ/بار قائم ڪرڻ چاهي ٿو. Frikandellen, croquettes, Belgian fries with Belgian beers, it sounded good. بهرحال، ظاهري طور تي هن جي سوچ سان ڪجهه غلط هو، يا هن جي تربيت واري جڳهه تي تمام گهٽ دلچسپي رکندڙ گراهڪ هو. مختصر ۾، مان شايد عقلمند ٿي چڪو آهيان، پر هالينڊ ڏانهن واپس جڏهن ڪجهه پئسا هليا ويا هئا. ان عرصي دوران هن کي هڪ ٻي ٽرپل اي ٿائي راڻي هئي. هڪ سٺو چهرو، سٺي نموني ۽ ڪجهه واه واه ڪرڻ وارا ڪم، دماغ کي بيڪار ڪري ٿو، جيتوڻيڪ ڪيترن ئي ٿائي عورتن لاءِ. يا ائين ٿيندو: جڏهن مزو ختم ٿي ويندو آهي، اسان اڳتي وڌون ٿا؟

پيٽ جو لفظ ۽ ظاھر تمام گھٽ، شايد ٻه يا ٽي. ۽ ڪجھ ٻيون شيون ھيون جن کي ھو زندگيءَ ۾ پوريءَ طرح سمجھي نہ سگھيو.

اتي پڻ سيڪيورٽي ماڻهو هو، انگلش ريمبو، جيڪو هاڻي ليپ ٽاپ ذريعي موناکو / ٿائيلينڊ کان سيڪيورٽي شيڊول ڪم ڪيو. هو هاڻي ٿائي شاديءَ کان پوءِ ٻيهر اڪيلو هو. هو هٿيارن جي باري ۾ تمام گهڻو ڄاڻندو هو ۽ هن پنهنجي ’وقت‘ وچ اوڀر ۾ ڪيو هو، جتي هن ڪجهه گهٽ مزيدار شيون ڪيون هيون. اها سندس ڪهاڻي هئي، جيتوڻيڪ اهو سڀ ڪجهه بهتر دنيا لاءِ هو. پيٽ کي ڪڏهن به خبر نه هئي ته هن انسان سان ڇا ڪجي. هو هٿياربند تڪرارن بابت چريو هو ۽ اميد رکي ٿو ته ٻيهر مقرر ڪيو وڃي، ترجيح آفريڪا ڏانهن. هن کي اڳي ئي موڪليو ويو هو، هڪ مڪمل براعظم، هن جي مطابق. اتي به هن جا ’پراڻا واقفڪار‘ هئا، جن سان هن جون ڪي گهٽيون مجبوريون هيون. اها هن جي ڪهاڻي هئي، جيتوڻيڪ هن ان کي روشني سان ورتو.

اهو سڀ ڪجهه موناڪو ۾ هڪ ايجنسي ذريعي ڪم ڪيو. رمبو اڪثر ۽ باقاعدگي سان سرحد پار ڪندو هو، ڇاڪاڻ ته هن وٽ هاڻي حقيقي سالياني ويزا نه هئي، ۽ نه ئي هن جي ڪم جي ڪري ضروري هو. اهو سندس بيان هو. ڪجھه ڀيرا ويزا ٺھيل ھو، ھو فقط ھڪ ھفتي لاءِ فلپائن يا ان جي ويجھو، لاؤس ڏانھن ’ھڪڙو‘ پھتو.

"هڪ مهاجر / مهاجر جي باري ۾ سٺي شيء،" Piet اصل ۾ سوچيو، "اهو آهي ته اهي ڪڏهن ڪڏهن رهائشي برادرين ۾ هڪ سٺي ڪهاڻي ٺاهي سگهن ٿا." جيڪڏهن توهان ان کي مسڪراهٽ سان ڏٺو ۽ ان کي تمام گهڻو سنجيده نه ورتو، جيتوڻيڪ پيٽ هميشه ريمبو سان انتهائي محتاط هو.

ڪيترائي ماڻھو پنھنجي گھر جي ملڪ ۾ پنھنجي پوئين زندگيءَ ۾ بليو سومر تي سماج جي بنياد تي به نه پھتا ھئا، جيتوڻيڪ اتي ۽ اُتي ھڪڙو ’خرچ‘ ھو، جھڙوڪ ھڪڙو ٻار يا ھڪ تمام ضدي ۽ خاص ڪري ھوشيار ’پراڻي‘ گرل فرينڊ. خاص ڪري انگريزن کي ان جو نقصان ٿيو.

پيٽ جو ساٿي، برطانيه ۾ هڪ ڀيرو شادي ڪئي، بعد ۾ آرامده رشتن ۽ ٻارن سان، جن کي هو سال ۾ ٻه ڀيرا سڏيندو هو (سندن سالگره ۽ نئين سال تي)، اهو ماضي پڻ هو. ”واديءَ جي ٻئي پاسي گھاس هميشه سرسبز هوندي آهي،“ پيٽ سوچيو، ”انهيءَ ڪري ڪيترائي ماڻهو پنهنجي اڌ زندگي مٽيءَ مان هلندي گذاريندا آهن، يا وري هلڪي رڻ مان، پوءِ ڳالهائڻ لاءِ، يا ’اسان‘ جي ڪوشش ڪندا آهيون ته غلط فهميءَ جو شڪار. سفيد گهوڙي کيڏڻ لاءِ. برطانيه، يو ايس، آسٽريليا ۽ نيوزيلينڊ جا مرد جيڪي هر سال انگريزي سيکارڻ لاءِ واپس ايندا هئا، انهن ڪيترن ئي پرڏيهي رهاڪن جي ابرو کي وڌايو. ڪيترن ئي اسڪولن ۾ ”مستقبل“ کي بنيادي طور تي انگريزي سکڻ لاءِ وڏي پيماني تي اشتهار ڏنا ويا. بلڪل سادي ٻولي، جيڪڏهن اها حقيقت نه هجي ها ته انهن مان گھڻا ’امڪاني استادن‘ ان کي ڏهن سالن جي دنيا ۾ هتي ۽ اتي ڏکڻ اوڀر ايشيا جي مختلف ملڪن ۾ ڏٺو. تنخواه، مفت رهائش، ٿائلينڊ ۾ حقيقي زندگي جو تجربو ۽ ايندڙ سال ڏسنداسين ته ڪهڙي ملڪ يا شهر ۾، اهو اڳتي ڏسڻ جي ڳالهه آهي.

عام تمدن واري انگريزي يا، منهنجي حصي ۾، آمريڪي، جيڪا ڪيترن ئي يورپين لاءِ سمجھڻ آسان آهي، حقيقت ۾ ڪو مسئلو نه هو، ڇاڪاڻ ته مقامي انگريزي ڳالهائيندڙ ملڪن جي ماڻهن کي انهن اسڪولن ۾ پڙهڻ جي اجازت هئي. سٺا ماڻهو بيئر پيئڻ ۽ شام جو چريو ڳالهائڻ لاءِ، پر ڇا اهو ٻارن لاءِ فائديمند هو، اهو هميشه واضح نه هو. پيٽ کي اڪثر پنهنجي دوست کان پڇڻو پوندو هو ته هو اصل ۾ ڪهڙي ڳالهه ڪري رهيا آهن، ڇاڪاڻ ته هو ڳالهائڻ ۾ ٿورڙي گهڻي لهجي جي ڪري.

سڄيءَ دنيا مان اهڙا مرد به هئا، جن کي جيڪڏهن توهان ٿورو چڱيءَ طرح سڃاڻو ته، ڪڏهن ڪڏهن پنهنجي ماضيءَ جي خوشقسمتيءَ بابت ڪهاڻين ۾ غلطيون ڪندا هئا. يورپ جي جرمن-ڳالهائيندڙ حصي جا ماڻهو، جيڪي اڪثر هتي پورو وقت رهندا هئا، گهڻو ڪري بهتر ڪم ڪندا هئا.

ان گهڙيءَ ۾ نوائي به پنهنجن خيالن ۾ ڦاسي پيو. جيتوڻيڪ نائي پنهنجي دنياوي سرگرمين ۽ سوچن ۾ وڌندي وڌندي وئي، پر پيٽ کي اڃا تائين اها جرئت نه هئي ته هو هن سان شيون واضح ڪري. سوال ايترو ته نه هو، جو ڪوئي سان، پيٽ جو تاثر هو، پر پيٽ سان. ڇا اها ڊبل بيرل شاٽ گن هاڻي پنهنجي پيرن ڏانهن اشارو ڪندي ٽرگر کي لڳ ڀڳ ڇڪي نه رهي هئي؟ Piet جي مطابق، Noy پڻ باقاعده طور تي هو، هڪ 'unguided ميزائل'؛ هميشه مزيدار نه، پر گڏ وقت دوران جوش ۽ احساس سان ڀرپور.

يقينن، اها تصديق آهي ته اهي هڪ ٻئي کان سواء گڏ نه ٿي سگهيا، مطلب گهڻو ڪجهه. ڇا سندن ’آزادي‘ جي خواهش، جنهن جون حدون هاڻي واضح ٿي چڪيون هيون، ڪاوڙ کي رد ڪندي ”اهو اوهان جو ڪاروبار ناهي“، ڪڏهن ڪڏهن هڪ ٻئي کي هفتن تائين نه ڏسڻ ۽ پوءِ ڏينهن رات هڪ ٻئي جي چپن تي رهڻ، ان کي منهن ڏئي سگهندا؟ Piet مسلسل شڪ ۾ رهيو ته ڇا 'اڳيون قدم' ۽ ان ڪري نيون حدون پنهنجي سمجهه تحت بنياد نه هٽائي ڇڏينديون.

جاري رکڻ گهرجي.

وليم ڪورت پاران ڏنل آهي