feelphoto / Shutterstock.com

Vandaag begint de registratie van kandidaten voor de vrije verkiezingen op 24 maart aanstaande. Uit een peiling van het Super Poll Research Centre blijkt dat slechts 61,3 procent van de respondenten op de hoogte is van de nieuwe verkiezingsdatum. 

In Bangkok kunnen de kandidaten al vanaf half zes terecht in het Bangkok Youth Centre (Thai-Japan) in Din Daeng. De hoofdstad is verdeeld in dertig kiesdistricten. Gisteren werd droog geoefend met de registratie.

Het is nog onduidelijk of Prayut zich verkiesbaar stelt, hij doet er vaag over. Voor februari moet hij laten weten of hij de uitnodiging van Palang Pracharath (PPRP, de partij die Prayut genomineerd heeft als belangrijkste kandidaat-premier) zal accepteren.

Thailand ging voor het laatst in 2011 naar de stembus. Toen boekte Pheu Thai een verpletterende overwinning ten koste van de Democraten.

Bron: Bangkok Post

37 reacties op “Aftellen naar de verkiezingen op 24 maart: Stelt Prayut zich verkiesbaar?”

  1. ruud zegt op

    Zelfs als hij zich niet verkiesbaar stelt, heeft hij nog steeds artikel 44 van de grondwet.
    Daarmee kan hij alle wetten van de regering blokkeren/ annuleren, en zelf “wetten” maken.
    En waarschijnlijk kan niemand in Thailand daar iets tegen doen.

    • Yan zegt op

      Correct, middels artikel 44 zal er dan in de nabije toekomst ook niets veranderen want de vastgelegde lijnen onder het huidige bestuur blijven behouden. Met andere woorden, de verkiezingen zullen niets veranderen aan de huidige situatie.

    • Danzig zegt op

      Alleen de Thai zelf door de straat op te gaan.

  2. Yan zegt op

    Hij zal zich verkiesbaar stellen…bij de partij waar het meest te halen valt. Verder maakt het niets uit, het leger zal de touwtjes in handen houden of een coup plegen zoals meerdere malen in het verleden.

  3. Ben geurts zegt op

    Ik denk als Prayut zich niet verkiesbaar stelt en geen premier wordt kan hij art. 44 niet meer gebruiken tenzij art. 44 alleen maar op zijn persoon. Ben is toe gesneden

    • ruud zegt op

      Artikel 44 is ongetwijfeld persoonlijk, want als het aan een functie is toegewezen, bijvoorbeeld een regeringsleider, zou na de verkiezingen Prayut opeens gearresteerd en berecht kunnen worden op basis van artikel 44.
      Daar voelt hij ongetwijfeld niets voor.

  4. Ben geurts zegt op

    Als art. 44 persoonijk op Prayut is toe gesneden hebben we gewoon een dictatuur verpakt ineen zogenaamde parlamentere demokratie. Dan zijn de verkiezingen een farce.

  5. Rob V. zegt op

    Die vent spoort niet. Het is heel normaal om na de verkiezingen in demissionaire status te gaan. Of in aanloop naar de verkiezingen een duidelijke, en liever nog overdreven, scheiding tussen kabinet en campagne voeren te hanteren. Dit zodat zelfs de schijn van misbruik, belangenverstrengeling enzovoort al vermeden kan worden. Maar generaal-dictator Prayut laat zich niet vertellen wat hij zou moeten doen. We kregen weer de zoveelste woede uitbarsting: hij sprak de pers aan met ‘ meung’ (มึง). Letterlijk het dichst bij het Nederlandse ‘gozer(s)’ , je gebruikt het woord alleen bij mensen die heel dicht bij je staan anders is het een belediging. ‘ Durf me eens af te zetten gozers (lees: jullie idioten, tuig)! Probeer het maar! Ik daag jullie niet uit, ik ga door’.

    Brr, het zijn gewoon geen fijne lui die militaire junta die met geschreeuw, intimidatie enzovoort ‘de orde hebben hersteld’. Ik hoop dat we deze schreeuwlelijkerds straks niet meer zien maar ze laten zich niet makkelijk van hun zetel jagen.

    Bron:
    http://www.khaosodenglish.com/politics/2019/02/01/oust-me-if-you-dare-jerks-raging-prayuth-says-video/

    • chris zegt op

      Zullen we een wetje maken dat premier Rutte weer de lijstaanvoerder van de VVD wordt in de komende verkiezingen en de straat op gaat om kiezers te bewegen VVD te stemmen?
      Daar is niks mis mee. Integendeel. Het kan de kiezers bewust maken om na te gaan of de man wel een geschikte premier is voor een volgende termijn. Ik ben er een groot voorstander van dat Prayut zich publiekelijk verantwoordt voor zijn beleid en zich niet verschuilt of aftreedt.

  6. Rob V. zegt op

    Bangkok Post maakt er overigens een zooitje van. De laatste verkiezingen waren begin 2014. Maar door blokkades van de PDRC (Suthep) is mensen op diverse plaatsen het stemmen onmogelijk gemaakt. Door deze bewust opgestookte narigheid zijn die verkiezingen ongeldig verklaard… Generaal Prayut liet in december van 2013 al weten een coup niet uit te sluiten en in mei van 2014 deed hij dat daadwerkelijk. Hij had geen keus beweerd hij, en hij had geen ambitie om premier te zijn, hij wil zo graag opstappen zodra het volk tot rust gekomen is… jaja… wie gelooft dat?

    Met zijn drie dubbele salaris (generaals salaris, premiers salaris, NCPO voorzitters salaris) en mooie machtspositie begrijp ik dat dat naar meer smaakt.

    • Tino Kuis zegt op

      OK, Rob V., dat inkomen van Prayut Chan-O-cha maken we even concreet.
      Hij heeft inderdaad drie salarissen. Samen 357.000 bath per maand, oftewel 10.000 euro per maand.

      https://www.isranews.org/isranews-scoop/item/31775-monny_31775.html

      De Thais verdienen gemiddeld 300 euro per maand. Prayut verdient dus dertig (30) keer zoveel als de gemiddelde Thai.

      Mark Rutte verdient drie-en-een-half (3.5) keer zoveel als een gemiddelde Nederlander.

      • chris zegt op

        Er zijn Thais die veel en veel meer verdienen dan Prayut en hun medewerkers alleen minimumloon betalen. Vind ik persoonlijk veel en veel erger dan het salaris van de premier.

      • fred zegt op

        De Thai verdiend gemiddeld veel meer dan 300 euro per maand. U haalt steeds het minimumloon en het gemiddelde loon door elkaar.
        U moet dringend eens gaan kijken hoe het leven er uitziet in landen waar mensen dan wel gemiddeld zo rond de 300 dollar per maand verdienen. U zal daar een straatbeeld zien dat niet te vergelijken is met het straatbeeld van eender welk Thais stadje.

        Ter info : een familielid van ons is motorbike Taxi in Phuket. Die draait maanden van rond de 40.000 Bht. Samen met zijn vrouw zit dat koppel rond de 60.000 (belastingvrij).En dan spreek ik over mensen zonder enige opleiding. Met 60.000 leef je in Thailand beter als met 3000 euro in Europa.

        https://adecco.co.th/salary-guide

        • Tino Kuis zegt op

          fred,
          Nee, met het minimumloon verdien je 210 euro per maand in Thailand. Veel werkenden in de informele sector zitten daaronder.
          Bovendien heb ik het over het gemiddelde voor ALLE Thais, ook voor hen die niet werken en verdienen, zoals bejaarden en kinderen. Dat betekent dat de werkenden gemiddeld inderdaad meer verdienen, een bedrag van misschien 400 euro. Gemiddeld dus, er zijn zeker mensen die een stuk meer verdienen, en velen veel minder.

          • fred zegt op

            Het is de eerste keer dat ik lees dat kinderen worden opgenomen in de statistieken van de inkomens.

    • chris zegt op

      Welicht ter aanvulling. In grote delen van Bangkok heerste de noodtoestand vanwege de ongeregeldheden. Ondanks vele adviezen om de verkiezingen in 2014 uit te stellen koos de regering Yingluck ervoor om de verkiezingen door te laten gaan. Dat was natuurlijk vragen om moeilijkheden en die kreeg ze dan ook.

      • Tino Kuis zegt op

        Je vergist je, chris. Het was NIET de regering Yingluck die er voor koos de verkiezingen door te laten gaan. Dat was toen, net als nu, voorbehouden aan de Kiesraad. OK?

        • chris zegt op

          En die handelen geheel zelfstandig, zonder ruggespraak met de regering, net zoals nu?
          Een regering (zoals die van Yingluck) die aan de macht blijft maar het parlement ontbindt is ‘de jure’ een dictatoriale regering omdat zij geen veranwtwoording kan afleggen aan het parlement. OK?

        • chris zegt op

          https://www.usatoday.com/story/news/world/2014/04/30/thailand-election/8501281/

    • chris zegt op

      Aanvulling nummer 2. In 2014 trad ook Yingluck niet af en werd niet demissionair met de verkiezingen in zicht. En zij ging op verkiezingstoernee, Prayut (nog) niet. Ze zei dat haar nalatigheid zou kunnen worden verweten als ze zou aftreden.
      https://en.wikipedia.org/wiki/2014_Thai_general_election

      • Rob V. zegt op

        Op 9 december 2014 liet Yingluck wel het kabinet ontbinden en daarmee demissionair. Maar dat of zelfs een demissionaire status na de verkiezingen aanstaande maart, is Prayut niet toe bereid. Het zou niet meer dan normaal zijn dat op hij in de periode dat men een nieuw kabinet probeert samen te stellen zelf terug treed met zijn kabinet. Dan kunnen ze de zaken waarnemen zonder actieve politiek te voeren totdat er een nieuw kabinet is. Waarom wil die man dat niet?

  7. Taaruud zegt op

    Ik denk dat het voor Thailand het best is, als de huidige economische en sociale regelingen worden voortgezet. Er zijn veel waardevolle projecten opgezet. Hopelijk worden die voortgezet door welke regering dan ook. Liever geen blokkades meer, maar samenwerking op alle gebieden.

    • De Inquisiteur zegt op

      Vind U dit nu echt?
      Dat de huidige sociale politiek moet worden verder gezet?
      U bent dus akkoord dat de lonen zo laag blijven, dat de hele ekonomie gecentraliseerd blijft in en rond Bangkok, dat medische zorg zowat onbestaande is, dat pensioenen het vermelden niet waard is, dat de scholing van kindeten op het lage niveau blijft doorgaan? Om van maatregelen aangaande milieu nog maar te zwijgen?

      • chris zegt op

        Helemaal mee eens op 1 punt na. De centrale positie van Bangkok als economisch hart van het land ondergraven is de doodsteek voor de Thaise economie. Het gaat in de wereld niet langer om de economie van landen (dat is een rekeneenhied geworden) maar om de economie van de belangrijkste steden: Londen, Parijs, Frankfurt, Tokyo, Beijing, HongKong, Amsterdam,Berlijn, Madrid en Barcelona, Rome enz. In dat rijtje staat ook Bangkok.
        In landen waar de grootste steden niet ontwikkeld zijn (verbindingen, vliegveld, aantrekkingskracht op jonge medewerkers en bedrijven,uitgaansmogelijkheden, internetverbindingen) komt de economie niet op gang want niemand wil er wonen, weken en leven. Kijk naar Phom Penh, Vientiane, Yangoon die allemaal moeten concuereren met steden als Ghanzhou en Shenzhen.
        Nee, maak Bangkok sterker en verdeel de toeleverende bedrijven beter over de nieuwe steden als UdonThani, Khon Kean, Chiang Mai en Ubon.

      • Frits zegt op

        Maar was dit alles anders dan voor Yingluck werd afgezet? Heeft zij met haar rijst- en privé-auto plannen Thailand zo veel goed gedaan? Onderwijs, gezondheidszorg, pensioenen en infrastructuur verbeterd? Zijn deze thema’s sedert de instelling van een “parlementaire democratie” vanaf 1932 ooit onderwerp geweest van politiek handelen? Laten we nu niet doen alsof wij het beter weten wat er te doen valt aan veranderingen aanbrengen in de Thaise maatschappelijke en politieke structuren? Alsof wij van de hand en de rand weten en oplossingen hebben? Hoe gemakkelijk is het wel niet de vinger te leggen op zere wonden en nog wat door te drukken? Mag ik aub het idee hebben dat het niet betert in Thailand, dat de door jou genoemde kwesties niet aan de orde komen, en dat weer opnieuw onrust gaat ontstaan als de omstandigheden te drastisch wijzigen?

  8. marino goossens zegt op

    Laten we hopen dat hij aan de macht blijft.Het kies systeem is ouderwets en leid alleen maar tot machtsmisbruik .Overal ter wereld klaagt en zaagt men wanneer men een democratisch gekozen regering heeft.

    Ik verkies Prayut boven een zooitje machtwellustelingen die het land in rood en geel verdelen door moord en brand te stichten.

    • Rob V. zegt op

      Het kiessysteem in het algemeen bedoel je? Het Thaise systeem gaat om de paar jaar op de schop, er is met regelmaat een coup, een nieuwe grondwet, nieuw vertegenwoordigingsstelsel. Democratie is nog steeds de minst slechte vorm van regering. Machtsmisbruik zit in de mens. Ook in regeringen en dat misbruik tref je ook aan in dictaturen en andere minder fraaie regeringsvormen. Onder deze dictatoriale junta is er ook het nodige onder het tapijt geveegd, denk maar aan de horloges en andere juwelen van de vice premier of de bezittingen waar Prayut zelf mee heeft geschoven. Artikel 44 is natuurlijk ook puur machtsmisbruik, de generaal kan doen en laten wat hij wil. De soldaten die intimideren (journalisten en mensenrechtenactivisten die een legertruck voor de deur hebben, op heropvoedingskamp moeten etc.).

      Het is duidelijk dat ook Prayut een mactswellustig persoon is die gretig misbruik maakt van zijn illegaal verworven macht. Zijn coup tegen de regering was tegen de grondwet, volgens de grondwet die toen van toepassing was pleegde de generaal landverraad en daarop staat een levenslange straf of de dood. Maar met amnestie voor zichzelf was dat opgelost. Volgens de nieuwe grondwet mag de nieuwe regering dat niet ongedaan maken. Maarja, als coupplegers de grondwet aan hun laars kunnen lappen, waarom dan niet elke regering? Mits de doelen maar nobel zijn niet? Met terugwerkende kracht amnestie ongedaan maken..

      Als je leest hoe de onrust tussen rood en geel bewust is aangewakkerd, hoe de ‘neutrale’ elementen van de Thaise staat soms wegkeken (bezetting parlement mocht niet ongedaan worden gemaakt) en soms juist twijfelachtig streng waren (denk aan het wegsturen van een premier wegens deelname aan een kookprogramma). Er is doel bewust aangestuurd op escalatie en het leger heeft doelbewust dat als excuus gebruikt om de democratie wederom de nek om te draaien en een junta regime in te stellen. Dictatuur noemen we dat. ‘Rust en orde’ met de loop van het geweer in het gezicht van een ieder die maar boe of bah zegt.

      Ik verbaas me weleens hoe weinig de langverblijvers eigenlijk weten over Thailand en wat zich deze eeuw (laat staan vorige eeuw) heeft afgespeeld. Ik heb sinds een maand een ‘korte’ samenvatting van 6 kantjes in de steigers staan in de ijdele hoop een bondige samenvatting van 2000 tot nu te geven.

      NB: klagen dat hoort er bij. Compromissen sluiten, niet helemaal tevreden zijn hoe het gaat, zeggen hoe je denkt dat het beter kan. In een democratie kun je die klachten omzetten tot iets via verkiezingen en partijen. In andere staatsvormen kun je weinig met je klachten of klagen alleen al is genoeg om in een kamp te belanden of in een anoniem graf.

      • Frits zegt op

        De situatie van 2000 tot en met heden laat juist zien dat Thailand helemaal niet klaar is voor een nieuwe ronde machtswisseling. Daarvoor is dit land nog lang niet stabiel genoeg. Ik beschouw huidige toestand, vanaf de machtsovername van mei 2014, als een periode waarin alle groeperingen en geledingen kunnen gaan leren verantwoordelijkheid te nemen voor land en volk. Dat is nog lang niet aan de orde. Er is nog veel te weinig emancipatie-drift, en veel te veel eigen belang. Hoe langer huidige situatie duurt, des te meer zullen jongeren op termijn eens achter hun oren krabben, wenkbrauwen fronsen, en gaan nadenken over echte alternatieven.
        Thailand is een heel ander land dan Nederalnd, en is gelegen op een totaal ander continent. Natuurlijk is een democratisch bestel te prefereren, maar niet louter omwille van een democratisch bestel. In (ZO)Aziatische landen ziet dat er nou eenmaal anders uit dan in Europa, om het maar niet te hebben over de VS, waar politieke partijen en de president elkaar in wurggrepen verlammen.
        Neen, huidige leiders (niet alleen de militaire) hebben geen enkele kijk op hoe hun land terug te brengen naar normale verhoudingen. Het enige wat nu wordt nagestreefd via komende verkiezingen is het aan de macht zien te komen. Maar wat is erger: door de hond of door de kat te worden gebeten? Tot nu heb ik geen enkel verbeterplan gezien, noch gehoord dat leiders daadwerkelijk democratisering van maatschappij en samenleving nastreven.
        Het is nu betrekkelijk rustig, het gaat op sociaal opzicht vrij goed, de economie vertoont ups en downs, dat is in de VS, de EU en in China ook zo, Thailand moet eerst maar eens leren te “polderen”. Luisteren naar elkaar, plannen smeden, de tijd nemen, de jongeren erbij halen. De oude leiders dienen bereid te zijn een paar stappen terug te doen. En dat is nog lang niet.

        • Rob V. zegt op

          Om te leren polderen moet je wel de kans krijgen. Een goed democratisch lopend systeem gaat met vallen en opstaan. En inderdaad de oude leiders moeten leren een stap terug te doen maar dat wil men niet, nee ze stoken juist heel bewust de om door middel van escalerende demonstraties de democratische regeringen tot de knieën te brengen. Kunstmatige onrust opgestookt door mensen in machtsposities. Er is bewust aangestuurd op ingrijpen door het leger zodat de oude leiders, de Khon Die, de teugels weer in handen konden krijgen. Het gewone klootjesvolk hun stem keer op keer ontnemend. Schandalig.

          • Frits zegt op

            Zeker RobV, je hebt het door: je benoemt precies die bewegingen in Thailand op basis waarvan ik betoog dat Thailand nog lang niet klaar is voor een nieuwe ronde machtswisseling. Land en volk, de machtsstructuren, politieke mentaliteiten: Thailand is niet volwassen genoeg om te weten wat “polderen” is, laat staan elkaar de kans te gunnen dat te leren. Zo lang de basis van de samenleving het een bovenlaag “gunt” te doen wat ze doen, omdat daarmee voor Thailand desondanks de meeste rust, stabiliteit en profijt uit voorkomt, is het wachten totdat nieuwe generaties eigen inzichten gaat omzetten in duidelijke plannen en visies. Wat denk je? Dat een volkspartij (als die al bestaat in Thailand) in staat is op vreedzame wijze de oude garde te vervangen? Nee hoor: ze komt er enkel voor in de plaats.

      • chris zegt op

        Dat wordt een verhaal van 6 kantjes met een karikatuur van Thailand sinds 2000. Maar de ondertoon is: de red shirts en hun leiders Thaksin en Yingluck en Jatuporn en Nattawut hebben altijd alles goed gedaan omdat ze de meerderheid van de stemmen hadden (gekocht) en ze in naam de armen vertegenwoordigen. De geelhemden hebben alles verkeerd gedaan omat zij de macht hebben gestolen, de rijken van dit land zijn en het leger is het ergste. Ziehier: voor een karikatuur heb je geen 6 kantjes nodig.

        • Rob V. zegt op

          Waarom die vooringenomenheid Chris? Hoezo een karikatuur zonder dat ik zelfs maar bronnen heb kunnen noemen? Ik heb wat getikt met diverse bronnen zoals HRW en het boek ‘The Political Development of Modern Thailand’ door Federico Ferrara.

          Wat een onzin dat de roodhemden alles goed hebben gedaan en geel niet (of andersom), In het concept stuk staat o.a. dat Thaksin een undemocratisch persoon was. Die man heeft nogal wat foute dingen gedaan, daar blijft een echte democraat verre van. Vandaar ook dat bij de eerste geelhemd vormingen er ook groepen meededen die mensenrechten, democratie, persvrijheid en zo nastreven. Daarvoor moest je immers niet bij Thaksin zijn.

          Maar het merendeel van de stemmen gekocht? Nonsens. Uit diverse bronnen blijkt dat er inderdaad door alle partijen wel met geld geschoven wordt, dat men dat ook wel deels verwacht maar dat puntje bij paaltje de mensen daardoor niet hun stem laten kopen. Zie o.a. ‘Thailand’s Political Peasants’ door Andrew Walker en diverse items van de hand van Chris Baker en Pasuk Phongpaichit (die link naar een stuk in Bangkok Post ken je vast nog wel). Uit welke bronnen zou blijken dat jouw beweringen waar zijn?

          En het leger is natuurlijk ook verdeeld, er waren en zijn daar groepen die ‘geel’ zijn en die ‘rood’ zijn. Jij weet net zo goed als ik dat er geen 1 kamp is van elite en hoge militairen maar diverse clans die om macht, invloed, winst etc. vechten.

          • chris zegt op

            In de recente verkiezingen (en volgens de laatste opniepeilingen ook in de komende) gaat ongeveer 40% van de Thais stemmen op mensen die populair zijn. En hoe word je populair in dit land? Niet met politieke standpunten over het bestrijden van corruptie of met economische politiek die geen mens begrijpt. Je wordt populair met afkomst, geld en andere cadeautjes. In 2006 won Thaksin de verkiezingen omdat hij heel veel populaire mensen geld gaf (geruchten zeggen tot 20 miljoen baht toe) om zich voor zijn partij verkiesbaar te stellen. Hun politieke standpunten waren niet relevant, Thaksin had die voor hen. Ze moesten wel populair zijn in hun district.
            Na de coup van 2014 klaagde menig oud-parlementarier dat men met het salaris zo miste. De lokale bevolking ging er namelijk nog steeds van uit dat de (ex-) politicus op bruiloften, partijen, dorpsfeesten en begrafenissen acte de presence gaf en ook een envelop met inhoud. Voor mij gaat dat veel verder dan kreng jai. Het is niet direct stemmen kopen maar verdekt en op termijn.
            O ja, Thaise beroemdheden en filmsterren naar het dorp halen helpt ook als je populair wilt worden of blijven. Maar die rekenen ook een gage………

      • chris zegt op

        beste Rob,
        Misschien het bijgaande overzicht eens bestuderen over het toepassen van artikel 44 door Prayut. Denk dat je je mening moet bijstellen dat het alleen maar ‘machtsmisbruik’ was. Tenzij je van mening bent dat iedere PM of president die bij decreet zaken kan regelen (zoas in de USA en Frankrijk) zijn macht misbruikt. Maar dan hoef je geen oud-militair te zijn.

        https://ilaw.or.th/node/3938

        • Rob V. zegt op

          Punt is dat Prayut met artikel 44 kan doen en laten wat hij wil, zich zo boven de (grond)wet stelt met dit uhm.. bijzondere uitzonderinsartikel. Nu vind ik het systeem van decreten zoals o.a. VS kent niet bepaald het toppunt van democratie maar artikel 44 gaat nog een stukje verder dan dat. Dat klopt gewoon niet. Nog daargelaten dat de president van de VS en Frankrijk gekozen zijn en je daarmee de steun van het volk heeft terwijl Prayut een ongekozen militair is die de macht heeft gegrepen.

          Alhoewel, als artikel 44 van kracht blijft voor het nieuwe kabinet en premier dan kunnen ze met een pennenstreek de grondwet herzien, de amnestie van de NCPO ongedaan maken etc. dus er zitten daar we pluspunten aan. Maar ik dacht niet dat het nieuwe kabinet die bijzondere macht krijgt…

          • chris zegt op

            Dat gekozen zijn zegt mij maar een deel van het verhaal. Het gaat over vorm en het gaat over inhoud. Soms is de vorm (een gekozen president of parlement) goed, de inhoud verkeerd. Soms is de vorm verkeerd (artikel 44) maar de inhoud goed (zie het overzicht).
            Het mag anno 2019 toch zo langzamerhad wel duidelijk zijn dat gekozen zijn geen garantie is voor een goed, eerlijk, integer en democratisch beleid. Er zijn zoveel voorbeelden van landen waar de inhoud nu fout is dat verkiezingen geen garantie zijn.
            Prayut is voor mij niet verkeerd omdat hij niet gekozen is maar omdat de inhoud verkeerd is,net zoals bij vele van zijn democratisch gekozen voorgangers.En ik vind dat hij zich verkiesbaar mioets etellen en zijn beleid van de afgelopen jaren publiekelijk moet verdedigen. Dat gaat hem niet goed lukken dus neemt hij plaats in de wachtkamer,mensen kunen niet op hem stemmen en ja hoor, wellicht komt hij plotseling het toneel op na de verkiezingsuitslag. En dan gaat hij ongetwijfeld vertellen dat het volk hem steunt.
            Ik verwacht dus niet het heil van de komende verkiezingen want het gros van de politici denkt nog precies hetzelfde als in 2014 en in 2011. Alleen de vorm (macht, toegang tot geldstromen, geld, cadeautjes voor de eigen clan) is interessant. De inhoud wordt zo gemasseerd dat het volk het gelooft of niet.

  9. Taaruud zegt op

    Wat de huidige regering precies doet, weet ik niet. Ik zie alleen de wekelijkse uitzending met Prayuth aangevuld met actuele videobeelden van lopende en geplande projecten. Op basis van die informatie concludeer ik dat het prima projecten zijn, die het verdienen om gecontinueerd te worden. Kijk op vrijdag rond 8.10 eens als je dat nog niet gedaan hebt.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website