Chinese toeristen weten Thailand te vinden en de Chinese filmindustrie inmiddels ook. De grootste Chinese kaskraker aller tijden speelt zich af in Thailand. De film met de titel ‘Lost in Thailand’ trok al ruim 40 miljoen Chinezen naar de bioscopen.
Flauw en voorspelbaar
Verbazingwekkend is het wel dat deze low-budget komedie, die van flauwe en voorspelbare grappen aan elkaar hangt, enorme rijen voor de kassa’s van bioscopen heeft veroorzaakt.
De verhaallijn is flinterdun. ‘Lost in Thailand’ gaat over twee rivaliserende collega’s. Wie van hen het eerst met een contract bij de baas aanklopt, zal rijk worden met een revolutionaire nieuwe brandstof. De baas verblijft ergens in een klooster in Thailand om uit te rusten.
Nederlandse sekstoerist
Het duo ontmoet onderweg Wang Bao, een wat simpele koekenbakker uit Peking, die een groepsreis door Thailand verlaat voor het avontuur. Het begin van de film kenmerkt zich vooral door voorspelbare grappen en clichés over Thaise ladyboys. Er is zelfs een scène te zien met een Nederlandse sekstoerist die in een hotel in Bangkok logeert.
De rest van de film bestaat voornamelijk uit achtervolgingen en vechtpartijen die te kinderachtig zijn voor woorden. De filmmakers kunnen zich desondanks in de handen wrijven. De productie koste slechts 3,5 miljoen euro, maar heeft in China nu al meer dan 150 miljoen euro opgeleverd.
Zowaar een nieuw record in de Chinese filmindustrie. Daarmee stoot ‘Lost in Thailand’ o.a. de blockbusters Avatar en de 3D-versie van Titanic van de troon.
Rare jongen die Chinezen.
Trailer ‘Lost in Thailand’
Hieronder de trailer van de ‘Lost in Thailand’:
[youtube]http://youtu.be/UqZb1bUKJQ0[/youtube]
Zowel Chinezen als Thai zijn met zeer flauwe humor heel snel tevreden. Een potentiële goudmijn.
Humor is vaak gebonden aan streek, land, leeftijd, cultuur, opleidingsniveau, leefsituatie, levenservaringen, geslacht, uiterlijk, karakter en intelligentie.
Er zijn zelfs mensen die DWDD, Paul de Leeuw, Hans Teeuwen en ga zo maar door, leuk vinden.
Zelf ben ik gek op man bijt hond en met name de stukjes, ons kent ons en die twee van de supermarkt, Coby en Dooie..
De opmerking van Eric Donkaew is een veel gehoorde opmerking van expats die ik ken in Thailand. Terwijl hun kinderen niet voor de buis zijn weg te slaan en de grootste lol hebben, ergeren zij zich hier aan en snappen niet wat er leuk aan is.
Als ik naar Thailand ga neem ik een hoop filmpjes van roadrunner mee dat is echte universele humor..
Maar als ik denkt patent te hebben op het geen wat humor is moet ik toch bij mezelf te raden gaan. Anders taligen in Nederland hebben ook een hele ander kijk op Humor.
Hartelijk bedankt voor deze TIP
Lost in Thailand is the story of two rival business managers, Xu (Xu Zheng) and Bo (Huang Bo), who are fighting over a revolutionary new in-house technology for control of their company. If Xu wins, his future will be secured. The critical task is to secure control over the shares of the chairman, who is at a retreat in Thailand. Xu catches the first plane to Bangkok, where he meets the happy-go-lucky Wang (Wang Baoqiang), an unexpected travel companion who will open his eyes to life’s true priorities.
http://www.youtube.com/watch?v=yiVbrV6g6hU
Veel kijk plezier..
Ik heb de film gezien, jammer dat de kwaliteit van de ondertiteling niet zo goed was (kleine letters en in het wit) en ook Jammer dat de volledige film op YouTube is verwijderd.
Ik begrijp nu waarom deze film zo populair is. De humor is vergelijkbaar met die van mr. Bean, fam Flodder , Teo en Tea. Dus vaak “over de top”.
Het Filmverhaal is minder gehaast als die van bijv. Beautifull Boxer of die van de Lady.
Maar de beelden laten Thailand zien, die voor mij heel herkenbaar waren en veel herrieneringen op riepen. Ik verwacht dat TT hier veel profijt van heeft.
Mocht je ooit de kans krijgen deze film te zien met een goede kwaliteit ondertiteling. En je hebt zin in wat ongecompliceerd vermaak. Dan kan ik je deze film echt aanraden. In Thailand zal deze film wel worden nagesynchroniseerd. En dat gaat helaas altijd ten koste van film vind ik persoonlijk