Opinie: Het gedrocht van de borgtocht
Vrij recent, veroorzaakte een rijke Thaise zakenman, Kuhn Suthat, de broer van een landelijk politicus, een aanrijding in Bangkok. Zijn Bentley was licht beschadigd, een andere, bijna nieuwe Mitsubishi Pajero total-loss met 8 gewonden, waarvan 2 brandweerlieden. De man probeerde met een taxi zo snel mogelijk de plaats van het ongeval te verlaten in plaats van de slachtoffers te helpen.
De oorzaak van het ongeval wordt nog onderzocht maar vast staat dat hij te hard reed en wellicht onder invloed was van drugs en alcohol (hoewel dat laatste laat gemeten, omdat de man niet wilde blazen; het weigeren van een blaastest staat in Thailand overigens gelijk aan schuld bekennen, aan dronken zijn). De slachtoffers moeten wachten op de verzekering om een andere auto te krijgen, de rijke man is op borgtocht vrijgelaten en rijdt nu waarschijnlijk elke dag in een Bentley van de dealer naar kantoor en gaat gewoon door met zijn leven alsof er niks gebeurd is.
In tegenstelling tot in Nederland, bestaat er in Thailand (net als in vele andere landen) de mogelijkheid om tijdelijk te worden vrijgelaten na te zijn gearresteerd op verdenking van het plegen van een misdrijf, in plaats van te wachten op je veroordeling in een gevangenis. Dat heet vrijlaten op borgtocht. Ik heb persoonlijk grote moeite met deze borgtocht voorziening in Thailand en ik zal uitleggen waarom.
Maar eerst een uitleg van de borgtocht regels. In principe kan iedereen die verdacht wordt van een misdaad vragen om op borgtocht vrijgelaten te worden. De borg kan bestaan uit het zelf betalen van cash geld, zekerheden voor de borgsom (bankrekeningen, roerend en onroerend goed) of een ander (ieder ander) kan dat doen voor de verdachte. De rechter bepaalt de hoogte van het bedrag en ook of de betreffende persoon vrijgelaten wordt op borgtocht of niet op basis van de volgende zaken:
- De ernst van het delict (de praktijk wijst uit dat verkrachting, doodslag of moord soms niet ernstig genoeg zijn);
- De kracht en aanwezigheid van het bewijs;
- De omstandigheden van het delict;
- De kans dat de verdachte vlucht en zijn/haar straf ontloopt;
- Het gevaar dat de vrijlating kan opleveren voor mens en samenleving;
- Bezwaren van derden tegen de voorwaardelijke vrijlating.
Dit impliceert dat borgtocht ook kan worden geweigerd door de rechter. Dat gebeurt in elk geval dat:
- Er een hoog vluchtgevaar bestaat;
- De kans bestaat dat de verdachte bewijsmateriaal beïnvloedt tijdens zijn voorlopige vrijheid;
- De verdachte waarschijnlijk personen leed toebrengt;
- De zekerheden voor de borgsom niet geloofwaardig zijn;
- De voorlopige vrijlating de procesgang op wat voor manier dan ook blokkeert.
Intermezzo
Een rijke (oudere) Thaise man wordt gearresteerd op verdenking van het witwassen van geld en het opdracht geven om zijn compagnon te vermoorden. Het bewijs voor de criminele activiteiten is overweldigend: bankafschriften, bekentenis van de feitelijke schutter (over wie hem heeft gehuurd en voor hoeveel geld), telefoongesprekken en digitale berichten. De rijke Thai ontkent bij voorgeleiding bij de rechter echter in alle toonaarden. Op de door hem gepleegde misdrijven staat een straf van naar schatting 20 jaar. Hij vraagt om op borgtocht te worden vrijgelaten en de rechter willigt dat verzoek in. Hij, een multimiljonair, moet een borg betalen van 5 miljoen Baht of daarvoor zekerheden geven. Geen probleem natuurlijk.
In het proces dat 10 maanden later plaatsvindt, wordt de man veroordeeld tot 18 jaar gevangenisstraf, hoewel hij nog steeds volhardt in zijn onschuld. Hij gaat tegen het vonnis in beroep en vraagt opnieuw borgtocht aan. Die wordt hem wederom verleend. Het beroep dient twee jaar later. Ook hier hetzelfde liedje: schuld ontkennen maar schuldig worden bevonden, en 18 jaar gevangenisstraf. Tegen het vonnis gaat de rijke Thai in cassatie bij het Supreme Court. En ook nu wordt hij op borgtocht vrijgelaten. Dit hof heeft het erg druk en zijn zaak komt na 6 jaar eindelijk voor. Een week voor de feitelijke uitspraak, bijna 9 jaar na zijn arrestatie, maar 9 jaar levend in vrijheid en het ontkennen van enige schuld, stuurt zijn advocaat een brief naar het Supreme Court waarin zijn client schuld bekent voor alle misdrijven waarvan hij verdacht wordt. Hij wordt door het Supreme Court schuldig bevonden, krijgt in principe 18 jaar gevangenisstraf maar omdat hij schuld bekent en het hof daarmee zo goed heeft geholpen (ahum), wordt zijn straf met 50% verminderd, dus 9 jaar de bak in. Na 1 jaar in de gevangenis krijgt de rijke Thai gezondheidsklachten, of veinst ze. De rechter beslist dat hij, gelet op zijn gevorderde leeftijd, de rest van zijn straf thuis mag uitzitten, weliswaar met een enkelband.
Ik weet niet hoe het u vergaat bij het lezen van dit intermezzo, maar deze gang van zaken druist verschrikkelijk in tegen mijn rechtvaardigheidsgevoel.
Mijn bezwaren tegen borgtocht zijn:
- Borgtocht is in hoge mate oneerlijk in een samenleving waar de welvaartsverschillen heel groot zijn, zoals in Thailand. Borgtocht is voor de rijken, in de gevangenis verblijven tot de finale uitspraak van de rechter voor de armen. Schuld bekennen, halvering van de strafmaat en niet in hoger beroep gaan is dan ook de strategie van de armen, nog even afgezien van de kosten van een goede advocaat. Er zitten ongeveer 66.000 mensen vast omdat zij geen borgtocht kunnen betalen. Er is een fonds waar arme verdachten geld kunnen LENEN voor het betalen van de borgtocht en de advocaat. Ongeveer 4500 mensen maken daarvan jaarlijks gebruik. Er gaan stemmen op om het borgtocht bedrag dat al gauw 200.000 Baht is te verlagen;
- Borgtocht houdt geen rekening met de gevoelens van de slachtoffers. Stel je eens voor: de (zeer waarschijnlijke) moordenaar van je vader, de man die je nieuwe auto in de prak rijdt, of de vrouw die je familie financieel geruïneerd heeft, kom je gewoon tegen bij de 7Eleven. Niet een enkele dag maar jaren. Als je hem/haar niet wilt tegenkomen, moet JIJ je gedrag aanpassen, niet de beschuldigde;
- Borgtocht heeft gevaarlijke kanten. Criminelen lopen vrij op straat en kunnen gewoon hun gang gaan. Een deel van de criminelen is wellicht geestesziek. Zij worden vrijgelaten, niet behandeld;
- In combinatie met in beroep gaan tegen de uitspraak van de rechter, verlengt de borgtocht de strafprocedure en de belasting van het justitieel apparaat met jaren. Ik maak mij sterk dat de rijken eieren voor hun geld zouden kiezen als borgtocht niet zou bestaan en zij na hun arrestatie de beslissing van de rechter in het gevang af zouden moeten wachten. Een fractie van de huidige casussen zou tot de Supreme Court worden uitgevochten, denk ik;
- Liegen over je schuld loont als er borgtocht bestaat, maar alleen voor de rijken;
- Borgtocht geeft, ondanks allerlei voorzorgsmaatregelen, de rijken legio en jarenlange mogelijkheden om het land en dus een waarschijnlijke gevangenisstraf te ontvluchten. Het innemen van het paspoort is blijkens de huidige praktijk van misdadigers op de vlucht (waaronder een paar prominente) een wassen neus, en iedereen weet dat. De vraag is niet HOE je het land en je straf wilt ontvluchten maar OF je het wilt;
- Alleen de Thaise advocaten worden legaal rijker van borgtocht;
- De rijken kunnen via borgtocht in cash ook geld witwassen.
Sources:
https://www.juslaws.com/criminal-litigation/bail-bail-bonds
https://www.siam-legal.com/litigation/bail-and-bail-bonds-in-thailand.php
https://www.benarnews.org/english/news/thai/bail-change-12082017114658.html
In Thailand kun je jaren de gevangenis in voor een opmerking op Facebook als je een doorsnee ‘Joe’ bent, maar men komt weg met moord als je geld en connecties hebt.
Meest schrijnende voorbeeld hiervan vind ik zelf, Vorayuth ‘Boss’ Yoovidhya, de erfgenaam van ‘Red Bull’, die onder invloed van alcohol en cocaine, een motoragent dood reed en hiermee weg komt.
Goed beschreven en helemaal eens met de constatering dat het Thaise rechtsysteem voor de rijke Thai in veel gevallen gunstig uitpakt. Zou willen dat dit snel veranderd maar vrees dat dit dit voorlopig niet gebeurt.
Geldt niet alleen voor het rechtssysteem waarbij het helpt als je geld hebt. Wil je in Thailand een goede opleiding dan kost het geld, wil je sneller en beter geholpen worden met je gezondheid dan kost het geld, wil je piloot of arts worden kost het veel geld, wil je een mooi huis of een gewoon huis (in Nederland) dan lukt dat alleen weer met geld, ook voor een mooie auto idem zoals de Bentley in het verhaal of niet 1 maar een paar Thaise vriendinnen dan lukt dat weer met geld. En zo meer, het blijkt maar dat geld gelukkiger maakt of helpt, als het nou voor de borg is of een 5-sterren hotel in Bangkok.
Beste Chris,
Retorische vraag: is het in Nederland (afgezien van het betalen van borgtocht) wezenlijk anders?
In Nederland worden heel vaak mensen (voorlopig) in vrijheid gesteld in afwachting van hun proces. Alle bezwaren die jij aanvoert tegen het Thaise systeem gelden in Nederland in dezelfde mate.
Ja in Nederland is het anders; je belandt in voorarrest en bij een veroordeling wordt de tijd van het voorarrest in mindering gebracht op de opgelegde straf. In Thailand kan je als onschuldige of voor een gering iets lang worden opgesloten en komt dan extra bij de opgelegde straf, dubbelop dus. Blij dat er dan een borg mogelijk is voor velen om genoemde reden. In Nederland duurt het wel even voordat je gecompenseerd wordt, en dan ook nog een geringe compensatie, voor de dagen dat je onterecht hebt vast gezeten; zie hier het voordeel van de borg in Thailand.
Persoonlijk vind ik dat het hele verhaal van Chris de prullenbak in mag om deze redenen want niet de borg en de uitvoering ervan is het probleem maar de welvaartsverdeling want degene met meer geld hebben meer mogelijkeden om de borg te betalen, het is een economisch probleem en niet een gerechtelijk probleem, doordat er een borg mogelijk is, is er voor velen een mogelijkheid om niet opgesloten te worden bij een verwacht onschuldverklaring of niet dubbel gestraft te worden door de extra tijd in voorarrest.
Het belangrijkste principe van de hele rechtspraak: “onschuldig tot de rechter vaststelt dat je schuldig bent” wordt hiermee wel gehonoreerd. En bedenk eens even hoeveel gevangenissen zouden moeten worden bijgebouwd als het afgeschaft wordt. Die zijn nu al overvol. Ik vind het een goed principe, ondanks de terechte bezwaren. Het zou alleen bij een beperkt aantal misdaden niet moeten gelden en niet van je rijkdom af moeten hangen.
Paar jaren geleden was er op TV een reportage over de gevangenissen in Thailand. Na een paar minuten had ik al begrepen dat in die weliswaar niet direct gezellige gevangenissen geen enkele misdadiger zit met veel geld. In vele landen van de wereld zitten de gevangenissen vol met misdadigers maar dan wel enkel en vooral de arme drommel misdadigers.
Money rules the world.
In een rechtstaat ben je onschuldig totdat je schuldig bent bevonden.
Het Openbaar Ministerie (OM) zal met samenwerking van de politie bewijzen proberen te vinden om een persoon aan te duiden als “schuldige”.
Het is dan in Nederland aan professionle rechters om aan te controleren als de bewijzen aanvaardbaard zijn en als de persoon “schuldig” is aan een misdrijf of overtreding. Andere landen zoals Belgie maken in ernstige gevallen gebruik van een “juryrechtspraak”.
Het OM zal je persoonlijk verwittigen wanneer het onderzoek is afgelopen en wanneer je je moet aanmelden op de rechtbank voor rechtspraak.
In Nederland en Belgie, ben je in principe een vrij persoon in de periode dat het OM en politie een onderzoek voeren.
Er zijn uitzonderingen dat bij ernstige feiten besloten kan worden dat je in bewaring wordt genomen tijdens het verloop van het onderzoek.
Nederland en Belgie kennen ook het systeem van borg (Maar wordt weinig toegepast).
Een borg is bedrag dat je pas terug krijgt als je vrijwillig op de rechtbank verschijnt voor de rechtspraak. Verschijn je zonder geldige reden niet op de rechtbank, vervalt je borg.
Thailand heeft een wetgeving op dezelfde basis.
Daarom enkele opmerkingen aan de stellingen van Chris: Omdat de systemen in Nederland/Belgie en Thailand op dezelfde basis zijn en borgstelling niet altijd de beste oplossing is, moeten we opletten dat we niet een “slechter” systeem gaan invoeren om toch maar een “rijker persoon als jezelf” te kunnen “pesten”.
Gemakkelijkste Thaise oplossing is dan bij een verkeersongeval, zoals in Nederland en Belgie, iedereen zomaar vrij laten tijdens het ondezoek, zonder borg, omdat we spreken over een “ongeval”. Heb je geen borg systeem meer, kan niemand nog vallen over de nadelen.
Of wil je een verkeersongeval gaan classificeren als “zwaar misdrijf” en iedereen die betrokken is “opsluiten” in de periode van het onderzoek? In Belgie vragen sommige actiegroepen om een voertuig te classificeren als wapen. Bij een verkeersongeval heb je dan dadelijk de classificatie zwaar misdrijf. Maar hier terug het probleem, hoe ga je zonder onderzoek aanduiden wie dader of slachtoffer is?
Wat ga je dan bijvoorbeeld doen als je voorligger, om je te pesten, een “remtest” doet? Je knalt er vanachter op in en in eerste instantie zal jij beschouwd worden als dader omdat je het voertuig voor je, van achteren raakt.
Of als er een ongeval is met je wagen en een (jong) arm Thais kind. Moet jij dan altijd al direct opgesloten worden omdat jij dan ineens de rijke buitenlanden bent?
Moet jij dan in Thailand strenger bestraft worden als een gewone Thai omdat je in de ogen van de Thaise ouders een welstellend persoon bent?
Je kan proberen om een boete te verzinnen op basis van je inkomen. Maar wat ga je dan als basis nemen? Het inkomen van een arme Thai, een rijke Thai, of een farang?
Neem de nieuwe boetes voor verkeersovertredingen in Thailand:
– Overdreven snelheid: 4 000 THB
– Niet stoppen voor een zebrapad indien nodig: 4 000 THB
– Geen veiligheidsgordel: 2 000 THB
– Anderen in gevaar brengen: 5 000 – 20 000 THB
– Onder invloed van alcohol: 20 000 THB tot 100 000 THB bij recidive in devolgende 2 jaar.
Neem je als basis een arm THais inkomen van 15 000 THB, dat maakt dan:
– Overdreven snelheid en zebrapad: 26% van het inkomen.
– Geen veiligheidsgordel: 13% van het inkomen
– Anderen in gevaar brengen: 34 tot 133% van het inkomen
– Invloed van alcohol: 133 tot 666% van het inkomen.
Als je deze percentages ook gaat toepassen op de inkomsten van gepensioneerde farrangs, je zal de maandelijkse inkomsten zie terugvallen tot het absolute minimum van 65 000 per maand. Maar dan nog, 26% op 65 000 is 16 900 THB bij overdreven snelheid, niet min.
Stel je voor dat je een huis hebt in Nederland en een mooi spaarbedrag op je Thaise/Nederlandse/Belgische spaarrekening, en je moet ineens 26% betalen, arme wij.
Ik kan me direct al voorstellen dat alle farrangs dadelijk systemen gaan uitvinden om hun maandelijks inkomen te gaan minimaliseren.
Geef mij dan maar liever het borgsysteem met de voor en nadelen.
Het systeem borgtocht werkt niet goed, dat was mij al duidelijk. Vele rijke verdachten lachen er om, die kunnen het wel betalen. Het raakt zo dus in de praktijk dus de armere en niet rijke mensen. Al legt de rechter niet altijd borgtocht op: diverse verdachten van deelname in de protesten (tegen de regering, artikel 112 enz) kregen van de rechter niet de mogelijkheid om op borg vrij te komen. Via crowdfunding was de soms torenhoge borgtocht toch te betalen. Hier zou dat bijvoorbeeld het publiek belang een rol hebben gespeeld om bogtocht te onthouden.
In de basis zou ik zeggen: een verdachte is nog veroordeeld en in veel gevallen moet voorlopige hechtenis tot prima kunnen. Gaat het om zeer ernstige delicten waarbij er een aannemelijk risco op gevaar voor de publieke veiligheid of orde is, of is de kans groot dat iemand vlucht, dan is voorlopige hechtenis logisch. Geld en dus borgtocht zou daar geen rol in mogen spelen, geen optie zijn. In de praktijk zien we dat het resultaat gelinkt kan worden aan de maatschappelijke klasse van iemand. Kortom: klasseongelijkheid. Zelf zonder borg is dat al een uitdaging. Gevangenissen vol met vooral kleine vissen maar zij in drie delig pak of de nodige strepen op de schouder, de betere kringen dus, die lukt het een stuk beter uit het gevang te blijven ook al is de schade bij een of ander delict groot.
Nb: ook Nederland kent borgtocht dacht ik, maar dit word zelden opgelegd.
Ach ze leven qua wetsysteem blijkbaar nog in de midedeleeuwen. De rijke adel kocht toen immers aflaat documenten tegen goud en kwam weg met moord, verkrachting en plundering. Eventueeel nog een kerkelijke straf van een voettocht naar een heilige plaats. Kost een paar eeuwen maar dan is het ongetwijfeld beter lol.
Borg betalen bestaat in Belgie ook en ik veronderstel in Nederland ook. Het Probleem is echter de lange wachttijd, persoonlijk vind ik dat elke zaak moet voorkomen binnen de 6 maanden en dat in beroep gaan ook binnen de 6 maanden moet voorkomen dus in principe moet er binnen de 2 jaar een defenitief vonnis zijn. En bij veroordeling de borgstelling inhouden dan gaat men wel 2 keer nadenken voor men een borgstelling doet.
Mijn bezwaren tegen borgtocht moeten geplaatst worden in de Thaise context. Zoals ik heb geschreven gaat het niet alleen om het hebben of kunnen fourneren van de borgsom maar ook om de maatschappelijke context: verschil in vermogen betekent ook verschil in macht; de netwerk-structuur van Thailand en niet te vergeten de groeiende corruptie.
Natuurlijk is het principe aardig dat je pas schuldig bent als de rechter zulks besluit maar het komt toch wel voor dat:
– goede en dure Thaise advocaten allerlei gaten in de wet of in de gevolgde procedure (er worden nogal wat fouten gemaakt, bewust of onbewust) vinden zodat de beschuldigde zijn/haar straf (deels) ontloopt. Die dure advocaten kunnen alleen door de rijken worden betaald;
– zelfs mensen die toegeven schuldig te zijn (bv. het inhuren van een moordenaar) volgen de procedure van borgtocht en in beroep gaan om zo lang mogelijk vrij te zijn;
– als men het proces in het gevang moet afwachten, zal dat ongewtijfeld tot gevolg hebben dat men wat voorzichtiger is met het arresteren van mensen, en hopelijk ook wat voorzichtiger met het plegen van misdaden (door de rijken). Gevangenisstraf moet een afschrikwekkende werking hebben en dat heeft het niet voor de rijken. (die denken dat zij bijna altijd onderuit kunnen komen)
Citaat: “De borg kan bestaan uit het zelf betalen van cash geld, zekerheden voor de borgsom (bankrekeningen, roerend en onroerend goed) of een ander (ieder ander) kan dat doen voor de verdachte.”
Dat geldt dan kennelijk niet voor pro-democratie protesteerders, want ik herinner mij een geval nog niet zo lang geleden van een demonstrant waarbij de rechter de borg die door het borgtochtfonds Will of the People Fund werd aangeboden niet accepteerde, maar eiste dat de borg door de familie van verdachte werd opgebracht.
https://prachataienglish.com/node/10124