Deze periode van het jaar noemen we in Europa wel “de donkere dagen voor kerst”, de dagen worden korter en er is minder zon. Terwijl een groot aantal mensen zich verheugt op de komende feestdagen van Kerst en de jaarwisseling, kan die donkere periode sommigen ook depressief maken.
Stokoude cliché’s
Aan dat laatste dacht ik, toen ik de afgelopen tijd weer eens verhalen op dit blog tegenkwam, die met stokoude cliché’s maar weer eens repten over wat er in Thailand zowel politiek als maatschappelijk zou moeten veranderen. De schrijfsels komen op dit Nederlandstalig blog, dat vooral bedoeld is om mensen, die Thailand bezoeken voor vakantie of anderszins, praktische informatie en toeristische tips te verschaffen. Er is geen Thai van enig belang, die daar in is geïnteresseerd, ook al omdat hij/zij de Nederlandse taal niet beheerst.
Mijn mening
Ik zal u mijn mening geven over die Thailandverbeteraars. Ik maak daar echter geen uitgebreid verhaal van, want de discussie hebben we 5 jaar geleden ook al gehad, zie www.thailandblog.nl/stelling-van-de-week/buitenlanders-moeten-thailand-accepteren. Het was een goede discussie met meer dan 60 reactie’s, waarvan het merendeel het met de stelling eens was en dat niet alleen, de schrijvers van de positieve reactie’s kregen meer dan 150 duimpjes van bloglezers.
Alternatief
Mag je dan geen mening hebben en schrijven over gewenste veranderingen in Thailand? Natuurlijk wel, maar doe dat op een geëigende manier. Stuur een brief in het Engels of Thai naar een Thaise of Engelstalig krant of beter nog rechtstreeks aan de overheid. Misschien, al is mijn verwachting minimaal, wordt er wat mee gedaan. De bezwaren of aanwijzingen op dit blog zetten is compleet verspilde energie.
Het probleem is dat mensen die Thailand willen veranderen, dat vaak doen vanuit hun eigen politieke, maatschappelijke of levens beschouwende overtuiging. Wel met goede bedoelingen natuurlijk. Ze willen uit mededogen en empathie het beste voor het Thaise volk. Daar heb ik wel begrip en waardering voor. Het probleem is alleen, dat men dan vaak zo overtuigd is van de eigen mening dat zij dat als dé waarheid gaan zien en ook als dé enige waarheid. Een politieke mening wordt dan een soort religie. Die altijd, tot vervelens toe, uitgedragen moet worden. Ik noem ze wel eens de Jehova getuigen van de linkse kerk.
Verder denk ik dat als wij vanuit ons veilige en rijke Nederland gaan bedenken wat goed is voor Thailand, dat gezien kan worden als een vorm van neokolonialisme.
Beste Peter, aan mededogen en empathie is toch niets ‘links’ ? Het gaat hier veelal om basale mensenrechten en daar kan iedereen -op wat extremisten na- zich wel in vinden: vrijheid van meningsuiting, democratie, recht op samenscholing en protest, degelijk onderwijs en gezondheidszorg. Verdere uitweiding lezen we eigenlijk niet op dit blog, wat er dan precies aan wetgeving zou moeten komen om zorg bijvoorbeeld toegankelijk(er) te maken. Daar zou je dan wel links/rechts agenda’s aan koppelen. Maar het is mijn plaats niet om te zeggen ‘ de belasting op X moet Y% omhoog en dat geld moet dan besteed worden aan Z in de zorg’. Dat kunnen we beter over laten mensen met stemrecht al kun je er natuurlijk wel met bijvoorbeeld je partner over praten als je het over politiek visies/plannen hebt. En ja een ander is misschien van mening dat het qua gezondheid wel in orde is zo of heeft weer een andere visie. Daar is niet 1 enkele waarheid voor, het zou absurd zijn om te denken dat politiek plan X of Y de enige juiste weg is want dan heb je inderdaad oogkleppen op of ben je een soort van Jehova getuigen.
Mensenrechten en democratie worden altijd in 1 adem genoemd. Mensenrechten ben ik het mee eens, die moeten gerespecteerd worden. Democratie is niet de heilige graal en de beste oplossing voor ieder land. Even een retorische vraag om dat te illustreren: Wat als de meerderheid van de bevolking geen democratie wil? Of als deze er al is, dit weer wil afschaffen?
Wat ik wil zeggen is dat er in sommige landen (bijv. Midden Oosten), waar de Amerikanen zogenaamd democratie hebben gebracht, een bepaalde bevolkingsgroep in de meerderheid is. Daarom zullen zij altijd aan de macht zijn en blijven. Vervolgens onderdrukken zij een minderheid van de andere bevolkingsgroep in dat land, die dus geen enkele kans heeft.
Een democratie noemen ze niet voor niets de dictatuur van de meerderheid.
Een onafhankelijk staatshoofd kan soms redelijk snel wezenlijke veranderingen teweeg brengen in een land omdat hij zich druk hoeft te maken om impopulaire maatregelen die hem kiezers kosten en kan daardoor veel effectiever zijn.
Deze is ook wel aardig om te lezen: https://meervrijheid.nl/?pagina=2342
Democratie is denk ik toch de minst slechte vorm van politiek (wie kent Churchill zijn citaat over democratie niet?). Dat er landen zijn waar dit niet goed gegaan is komt ook omdat die landsgrenzen veelal vreemd lopen. Bijvoorbeeld omdat ten tijden van de kolonisatie de Europeanen wat strepen op de landkaart trokken of zelfs bewust om een volk te versplinteren. Je zou landsgrenzen opnieuw kunnen trekken zodat de bevolking homogener is.
Maar we hebben hier over Thailand, denk jij dat Thailand niet klaar is of om kan gaan met democratie?
Net als NL zal Thailand nooit een democratie vormen.
In een democratie beslist/bepaalt de meerderheid wat wel en niet gebeurt.
In Nederland is er geen meerderheid en in Thailand zal die er ook niet zijn.
Het zijn altijd compromissen en vaak moet de grootste partij zoveel water bij de wijn doen dat van het oorspronkelijke verkiezingsprogramma niets meer overblijft.
Denk je echt dat de meerderheid in NL voor het zgn ” Gezondheidspact” is of tegen zwarte Piet, of het Marakechverdrag etc. Het is een klein groepje drammers die het vaak voor elkaar krijgen om bepaald dingen te regelen.
Zo zal het in Thailand (en de rest van de wereld) waarschijnlijk ook gebeuren.
De politiek (regering) beslist wat hun het beste uitkomt en doet gewoon waar ze zin in hebben om er zelf beter van te worden.
Nederlanders zijn wat dat betreft behoorlijk zwak, wel commentaar leveren, maar in actie komen ho maar. Dan is Frankrijk beter, als daar iets is wat de bevolking niet aanstaat ligt het halve land plat. (waarschijnlijk dan ook wel weer op initiatief van een minderheid)
Moeilijk te zeggen, dan zou ik de taal moeten spreken. Vergeet niet dat democratie vaak een wassen neus is. Het geeft het volk een schijngevoel dat ze mee mogen praten. In Nederland wordt, ondanks de democratie, de macht ook verdeeld door de elite. Wat dat betreft is er niet zoveel verschil tussen Thailand en Nederland.
De taal spreken helpt natuurlijk maar ook daar je voel sprieten uit te steken, je in lezen (boeken, diverse media) kun je al redelijk goed beeld vormen over de Thaise maatschappij, bestuur enzovoort.
De nadelen van democratie zijn evident, maar die van bekende andere bestuurdvormen nog meer, een dictatuur bijvoorbeeld kan zonder water bij de wijn maatregelen treffen maar vereist wel onderdrukking van de bevolking, een land waar er geen bestuur is zou een wilde westen worden waar het recht van de sterkste geldt, ook niet bepaald een pretje.
Maar wat dan wel, is er een minder slechte optie dan de democratie? Die vraag kunnen we stellen voor zowel Thailand of Nederland want in de kern delen we vergelijkbare waarden: een mens wil zijn leven bepalen, niet onderdrukt of uitgebuit worden, voldoende eten en gezondheid, wat vertier, al met al een niet onaardig leven met zo min mogelijk zorgen.
Ik citeer uit de VK:
——
Misschien hebben we de uitspraak van Churchill – democratie is de slechtste regeringsvorm op alle andere na – zo vaak herhaald dat we andere mogelijkheden over het hoofd zien, oppert hij. De interessantste optie is de ‘epistocratie’, waarbij de macht berust bij mensen met kennis van zaken. (…)
Bij de epistocratie doet zich meteen een voor de hand liggend probleem voor. Wie bepaalt welke burgers kennis van zaken hebben? De Amerikaanse filosoof opperde een kiezersexamen, teneinde burgers te weren ‘die heel slecht geïnformeerd zijn of niets van de verkiezing afweten of die basale wetenschappelijke kennis missen’. Maar wie neemt het examen af en wie bedenkt de vragen? Bovendien blijkt uit wetenschappelijk onderzoek dat ook experts en academici er gruwelijk naast kunnen zitten, aldus Runciman, bijvoorbeeld omdat zij ten prooi vallen aan groepsdenken waarbij alternatieve stemmen worden geweerd. (…) Het verbinden van kennis aan macht zal een monster creëren, een kaste van betweters die zich niet zal laten corrigeren. Bij al haar gebreken houdt de democratie een cruciaal voordeel: je kunt je leiders wegsturen als je ze zat bent.”
——
Al gaat dat wegsturen in de praktijk wat lastig, dan moeten de mensen iemand niet een beetje maar ontzettend zat zijn, genoeg om in het stemhokje op een heel ander clubje mensen te stemmen ipv immer dezelfde poppetjes.
Dus een bestuur dat de lange termijn voorop stelt, zonder dat we met een clubje verschrikkelijke betweters eindigen, ik zou niet weten hoe we dat bereiken. Dan kies ik toch maar voor democratie met gezwam van burgers die onderling praten over misstanden, benodigde verbeteringen en het zo nu en dan aanschrijven van mensen met een podium of machtsposities. Het uiten van visies via diverse kanalen. Ik vrees voor Gringo dat we dus maar lekker door moeten gaan met stukjes die onderstrepen wat er goed en fout gaat in 1ste en 2de thuisland. Kleine regeldruppeltjes die heel mischien ietjes invloed hebben op de nationale of mondiale stroom.
Bron: https://www.volkskrant.nl/de-gids/de-democratie-verdort-maar-we-hebben-niets-anders-~bf5efbc7/
Beste Peter,
Noem mij één (naar gangbare opvattingen) niet-democratisch land dat wel de mensenrechten respecteert.
Nee, wij moeten de Thais niet vertellen wat ze moeten veranderen, maar je mag – zeker als langverblijver – toch wel een mening hebben over Thaise zaken en daarover o.a. op dit blog praten/discussiëren? Wat heeft dat te maken met ‘links’ zijn, Peter? Ik zou het armoedig vinden als dit blog alleen toeristische informatie en praktische tips zou bevatten; ik denk daarmee de spanwijdte van de belangstelling van lezers zou worden onderschat. Niet iedereen komt om te poolen in Pattaya, om maar eens wat te noemen.
Een blog met alleen toeristische informatie en praktische tips is Thailandblog zeker niet, dus voor armoede hoef je niet bevreesd te zijn.
Precies Gringo helemaal met je eens.
Ik draai zulke dingen nog wel eens om de Thai accepteren ons toch ook.
Als ik dan in Pattaya ben en zie hoe heel veel toeristen erbij lopen of zitten of liggen dan moet dat wel een hele opgave voor ze zijn.
Zou jij, Nederlander, aanvaarden dat iemand van Denemarken of enig ander land wel eens eventjes komt vertellen wat er in Nederland aan schort? Die persoon wens je een enkeltje terug. Dat is, althans voor mij, anders als die persoon al een reeks van jaren in NL woont en actief meeleest en -leeft en -denkt en daardoor ervaring heeft in de gemeenschap. De mening van zo een persoon zou ik het beluisteren waard achten mits hij daarbij niet het belerende vingertje opsteekt waar wij Nederlanders zo goed in zijn……
Dat geldt ook voor Thailand. Ik acht me na 26 jaar Thailand een beetje deskundig en ventileer mijn mening op de Thaise manier en zonder vingertje. En dan wordt er geluisterd. Maar zie je zo’n toerist in niet aangepaste kleding achterover hangen in een plastic stoeltje en aan zijn tiende flesje lauw bier lurken dan heeft zijn mening al geen waarde meer voor mij. En wat mij betreft draait de Thai zich dan walgend om.
Dit schreef ik in 2013:
‘Ik heb een redelijk goede verhouding met mijn ex, tenslotte is onze zoon ook haar zoon, een broodje halfom wiens toekomst ook in Thailand ligt. Ze komt regelmatig langs en neemt dan lekker eten voor ons mee.
Gisteren kwam ze om een uur of zes toen ik net in de tuin de krant zat te lezen en ze vroeg of ze er ook even een blik in mocht slaan. Even later legde ze de krant neer en zei boos: ‘Heb je gelezen dat er een demonstrant in het zuiden is doodgeschoten? Een heel jonge man. Wat vind je daar nou van?’ Ik hief mijn handen op met de palmen naar voren in een gebaar van overgave. ‘Ik ben een buitenlander’, zei ik, ‘ik accepteer alles wat er in Thailand gebeurt. Ik heb wel een mening maar die zeg ik niet, dat heeft geen enkele zin, want er gebeurt toch niets mee’. Waarop ze de krant naar mij toe smeet en het eten ging klaarmaken. Tijdens het eten probeerde ik het weer goed te maken door te zeggen dat ik het echt ook vreselijk vond. ‘Eet nou maar’. zei ze.’
Thailandblog schrijft over Thailand, over de vele goede en de slechte zaken. Ze informeert. Ik probeer daarbij vooral te laten zien wat de Thais ZELF zeggen en doen. Er zijn heel veel Thais die hun land willen verbeteren en die Thais wil ik aan het woord laten ook al realiseer ik me dat mijn schrijven daarover weinig tot niets bijdraagt aan een echte oplossing. Maar ik wil graag dat iedereen die Thailand liefheeft daar kennis van neemt. Dat is toch niet verkeerd? Of een ieder dat wetende vervolgens wel of geen actie onderneemt is aan hen zelf. En natuurlijk komt ook, liefst zo weinig mogelijk, mijn eigen mening soms om de hoek kijken.
Ik denk dat ELKE Thai zijn/haar land wil verbeteren, van Thaksin tot Prayut, van Abhisit tot Chalerm, van Phra Dhammachayo tot de moslimleiders in het zuiden. Ieder heeft echter een andere mening over HOE dat zou moeten.
Ik kom ondertussen zo’n 15 jaar naar Thailand. Eerst voor een maandje vakantie met mijn Thaise partner. De laatste jaren voor meerdere maanden, als aanloop naar mijn pensionering binnen een paar jaar.
Ik kan me ondertussen in het Thais verstaanbaar maken in het dagelijkse leven, al is het ‘steenkolen Thais” dat ik brabbel. Ik maak veel fouten tegen grammatica, uitspraak en tonaliteit. Dat leidt soms tot rare, lachwekkende respons van menig Thai. Toch ben ik blij dat ik me kan behelpen met spraak.
Lezen en schrijven gaat veel lastiger. Ik zit ergens op niveau pathom, eerste leerjaar voor 5 en 6 jarigen. Niet omdat ik geen moeite doe, integendeel.
Dat maakt dat ik geen kranten, tijdschriften, publicaties kan lezen in het Thais. Vandaar dat ik erg gelukkig met met allerlei onderwerpen die op Thailandblog verschijnen, ook als die over politieke, sociale of economische kwesties gaan.
Via Thailandblog kan ik me ook over die zaken informeren. De reacties hebben ook dikwijls een informatieve meerwaarde. Uiteraard zijn dat geen primaire bronnen, vanzelfsprekend zicht elke vogel zoals hij gebekt is, maar toch helpt het een beeld te vormen van hetgeen er in Thailand gebeurd.
Ik vind dat nuttig en interessant. Thailand werd en wordt met de jaren steeds meer mijn tweede thuisland.
je hoeft geen thais te kunnen lezen om te weten wet er hier aan de hand is.Lees de thaise engelstalige kranten en klaar is kees.
Is het niet des Nederlands dat wij, als we in het buitenland resideren, altijd proberen om de dingen te “verbeteren ” zoals wij denken dat het moet gaan in het land waar wij al dan niet tijdelijk te gast zijn? dit geldt niet alleen voor Thailand maar voor elk land waar wij komen. Mijn mening is dat de Thai precies weten wat zij doen, al eeuwen lang en net als andere volken (over) leven zij op hun manier. Onze mening mogen we geven, doe dat dan 1 keer en laat het erbij. Thai zijn niet zielig, stom of hulpbehoevend……
Beste Gringo, als Thailandblog alleen maar bedoeld is, om toeristische tips en bezienswaardigheden aan te prijzen, dan is vandaag de dag dat ik Thailandblog voor het laatst gelezen heb. Inderdaad iets veranderen in Thailand is niet aan ons en een onmogelijke opgave. Maar waarom zouden we onze mening niet mogen geven over 26000 verkeersdoden per jaar, de eindeloze bureaucratie en de soms onlogische dingen die we tegenkomen, tijdens ons verblijf in Thailand. Dat is iets anders dan onze wil opleggen aan een ander.
Ik toets mijn mening graag aan die van een ander, dat is naar mijn bescheiden mening, ook het bestaansrecht van dit blog.
Beste Gringo,
Om nu eens heel concreet te weten wat je bedoelt heb ik een vraag over mijn stelling, al weer twee jaar geleden, ‘Thailand moet nodig toegroeien naar een verzorgingsstaat!’
https://www.thailandblog.nl/stelling-van-de-week/thailand-toe-groeien-naar-een-verzorgingsstaat/
Is dit nu het soort overbodige bemoeizucht die nergens toe leidt, neokolonialisme misschien, die je bedoelt? Of heb je andere voorbeelden? Vertel.
Beste Gringo,
Ik lees eigenlijk nooit berichten waarin staat dat de Thais zus of zo moeten veranderen, tenzij het gaat om basale universele mensenrechten: dat de Thai recht hebben op democratie, stemrecht. Maar is niets bijzonders of, behalve omstreden aan, al willen de ‘goede mensen’ (khon-die, คนดี) of mensen in het groen met vele streepjes op de schouder dit niet echt accepteren. Als het aankomt op specifiek beleid dat Thailand zou moeten voeren zie ik dat eigenlijk alleen omtrent visum zaken: Thailand moet ons Europeanen beter behandelen want wij brengen geld in het laatje dus moeten consulaat en immigratie niet moeilijker gaan doen.
Thailand Blog is gelukkig niet alleen maar een website met wat informatie voor vakantiegangers. Dan had ik het hier al voor gezien gehouden, ik hoef niet meer verteld te worden waar ik geld kan wisselen of hoe ik bij mijn hotel kom. nee gelukkig kunnen we hier ook gezonde discussies hebben over bijvoorbeeld het verkeer, infrastructuur, het bedrijfsleven, de zorg etc. Dat is iets wat mensen doen, Thai, Nederlander of wat ook, als je een beetje betrokken voelt dan heb je het over die zaken. Echte diepgaande discussies komen dan weer een stuk minder voor. Dat komt vast omdat face to face het makkelijker praat dan berichtjes over en weer met na 2 (nu 3?) dagen een slot op het topic. Deels zal het ook komen door de blogbezoekers die van mening zijn dat we ’te gast’ zijn, ook al woon je er (deels), is het een tweede thuis geworden of woont je familie er, dat we ons mond maar te houden hebben.. daar erger ik me weleens aan. Als een plek je tweede thuis is dan is het niet meer dan normaal dat je daar over praat en denkt over pijnpunten. Maar menig blog bezoeker lijkt te denken ‘ we zijn te gast, als ik me natje en me droogje maar hebt en op woensdag die verdomde strandstoelen terug kan krijgen dan ben ik tevreden en voor de rest zal het reilen en zeilen van de Thai me een zorg zijn’ … Maar gelukkig vang ik ook signalen op dat er lezers zijn die zich wel degelijk betrokken voelen met Thailand maar dat niet op papier durven neer te zetten wegens die fijne regimes die het land kent.
In mijn optiek is positieve kritiek opbouwend en kan dit zeker bijdragen tot beeldvorming en aanvaarding op termijn. Een ieder die niet open staat voor bepaalde kritiek is niet geslaagd in het leven en zeer beperkt bezig. Dit geldt voor elk mens op deze aardbol. Dus het maakt mij niet uit waar men vandaan komt. De meningen verschillen en zijn de moeite waard om aan te horen en naar gelang iets mee te doen. Mijn vrouw, Thaise en Nederlandse, heeft twintig jaar in Nederland geleefd en die was bij terugkomst nog veel fanatieker dan dat ik was. Ik moet haar nog elke dag manen om vooral de rust te bewaren, in het verkeer, in de omgang met anderen, op het gebied van milieu, etc. Pas als je zelf gezien en beleefd hebt dat het ook anders kan en soms veel beter is, dan wordt je duidelijk wat van belang is om te doen of te laten. Wijsheid komt ook met de jaren, samen met de grijze haren. Ik blijf ten alle tijden mijn mening verkondigen gevraagd en ongevraagd, alhoewel ik wel veel milder ben in mijn betoog als vroegere jaren. Ik betrap mij er wel eens op zelfs niets te verkondigen, dan ben ik moe van de domheid van sommige individuen en vind ik het niet de moeite waard om iets ten berde te brengen. Vergeefse moeite daar wordt niemand vrolijk van.
Ik denk met name op het gebied waar een bevolkingsgroep of land al verder is dan de anderen, de laatsten open moeten staan voor verbeteringen en met die meningen dus wel iets zouden moeten doen. Zonder deze acceptatie komt er dus nooit verbetering en daar is Thailand ook niet bij gebaat. Dat dit blog een hoop Thaise mensen niet bereikt is een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid. Als er maar enkele bereikt worden is er wel progressie, maar meer nog is dit blog informatief voor wie hier naar toe komt en voorbereid wil zijn en beslagen ten eis kan komen. Daar voldoet dit blog zeker aan. Rest mij te stellen dat überhaupt de invloed van een mens op de ander maar van zeer beperkte waarde is en vaak vergeefse moeite. Kennelijk is toch de meerderheid vol van het eigen gelijk. Zeker op het relationele vlak is er nog veel te winnen.
Denk niet dat de Thaise overheid niet leest wat er hier wordt geschreven. Elke ambassade volgt alles in het/de land(en) waarvoor hun ambassade voor verantwoordelijk is. Ook bepâalde politieke uitlatingen, en dat wordt heel zeker geregistreerd en bijgehouden, voor gebruik waar en wanneer nodig.
Waarom wil je ergens naartoe, als het daar niet goed is ? Het is hetzelfde als vele vluchtingen in de Benelux, die hun land ontvluchtten omdat het daar niet goed is, en dan hier hun cultuur willen overzetten, die ze zijn ontvlucht … .
We kunnen ze misschien inspireren, maar moeten ze zeker niet bemoederen, want dat wordt door geen enkel volk aanvaard.
In het bedrijfsleven dat Gringo zo vaak als de redder van een land als Thailand ziet wordt echt veel gebruikgemaakt van zogenoemde ‘best practices”: het vergelijken van eigen prestaties met die van andere ondernemingen. Benchmarking heet dat. Vele ondernemningen krijgen prijzen voor de meest innovatieve onderneming, de meest milieuvriendelijke onderneming en ga zo maar door.
Ik zie niet waarom je dat ook niet kunt doen voor het overheidsbeleid. Vergelijk Thailand met de meest gelukkige landen in de wereld, de minst corrupte landen, landen met weinig verkeersslachtoffers, landen waar veel meer mensen actief sporten, landen met een grotere vrijheid van meningsuiting, landen met veel minder drugsdelicten en wellicht, nee waarschijnlijk kunnen de Thais iets leren van hoe andere landen de problemen wel oplossen.
Daarnaast zijn buitenlanders het slachtoffer van een aantal problemen in dit land, ook landgenoten: diefstal, scams, dodelijke verkeersongevallen, afpersing, corruptie. Mogen Nederlanders en de Nederlandse overheid daar wat van zeggen of moeten deze landgenoten alles maar voor zoete koek slikken of gewoon wegblijven? Ongeveer 2 jaar geleden trokken 9 EU-ambassadeurs naar de gouverneur van Phuket om hun zorgen kenbaar te maken over alle scams, dreigend dat men de landgenoten zou adviseren niet meer naar Phuket te gaan.
In mijn dagelijkse werk met studenten (die allemaal Engels spreken) probeer ik hen systematisch te laten nadenken over de problemen van dit land. Ik vertel ze niet wat ze moeten vinden. Prive ondersteun ik wel Thaise collega’s die politiek actief zijn en soms advies vragen. Alle beetjes helpen.
Leuk onderwerp, Thailandblog heeft er antennes voor, grossiert er in.
De zomers woon ik in Frankrijk, de winters breng ik graag in Thailand e.o. door. In mijn werkzame leven woonde ik in nog tal van andere landen, gaandeweg leerde ik mijn plaats, als gast.
In Frankrijk hebben veel Fransen de laatste tijd forse kritiek op president Macron. Maar van buitenlanders wordt kritiek op hun president niet echt geaccepteerd, laat staan gewaardeerd. Dan zijn Fransen net trotse Nederlanders: bemoei je met je eigen zaken!
Niet alleen qua oppervlakte en inwonertal is Thailand net Frankrijk. Buitenlanders zijn er welkom, zeker wanneer zij hier hun geld komen uitgeven, maar de Thai behouden zich net als de Fransen graag het recht voor om hun land naar eigen inzicht te organiseren en in te richten. Take it or leave it. Gelijk hebben ze.
Zouden Nederlanders het op prijs stellen wanneer Thais in NL ons ongevraagd en op hoge toon komen vertellen wat er in ons landje allemaal niet deugt?
Een gast dient zich als gast te gedragen. Maar ook gastheerschap komt met verplichtingen. Dus wanneer ik als gast in Thailand, zegmaar als toerist, in de voor de nachtrust bestemde uren geen oog dicht kan doen doordat ze in de buurt van mijn logeeradres elke nacht discoparties houden, dan mag ik daar best wat van zeggen. Dat betekent niet dat ik Thailand wil veranderen of verbeteren, of dat ik mij niet wil aanpassen. Als je kapitalen uitgeeft om buitenlandse toeristen te lokken, dan moet je die gasten ook correct ontvangen.
Inderdaad, in Thailand heb ik daar, net als in Frankrijk, zo nu en dan wel eens wat kleine kanttekeningen bij, als gast.
Veel van wat op het/ ieder blog staat, is verspilde energie.
Zo ook een dicussie over wat mensen op een blog schrijven.
Dat wil trouwens niet zeggen, dat er buiten een blog nooit iets gebeurt.
Ik het een tijdje geleden een gesprek gehad met iemand van de jeugdgevangenis.
Bij overtredingen wordt de bezoektijd van ouders en familie voor 3 bezoeken ingekort van 20 minuten naar 5 minuten.
Dat is zwaar voor de jongere, maar ook een zware straf voor de ouders.
Die hebben daar vaak veel verdriet over, en zijn daar ook erg emotioneel over.
Ik heb gevraagd om eens over een andere manier van bestraffen na te denken.
Of er wat verandert, weet ik niet, maar ik heb het in ieder geval geprobeerd.
Wanneer ik Belgische kranten lees, dan lees ik heel vaak dat van vreemdelingen in Belgie verwacht wordt dat ze zich integreren, zich aanpassen aan onze normen en waarden en onze taal leren. Ik denk dat Thai, alhoewel ze het misschien zo niet verwoorden, dat ook van hun buitenlandse gasten verwachten. Uiteraard stellen Belgen en Nederlanders die hier wonen vast dat veel zaken in Thailand totaal anders verlopen dan in onze landen. En uiteraard sakkeren we daarover onder elkaar wel eens bij pot en pint. Op 10 minute tijd kunnen we een hele pagina volschrijven over zaken die in onze ogen misschien beter kunnen. Maar wie zijn wij, om in een vreemd land te gaan uitleggen hoe het moet? Ik denk dat, als de geplogenheden in Thailand echt niet overeenkomen met wat we zouden willen, we best opnieuw naar het thuisland verhuizen. (Dat is maar mijn mening).
In de jaren dat ik ThailandBlog volg en af en toe mijn mening geef over een onderwerp of de reacties daarop vind ik geen verspilde moeite. Ik heb Thailand en zijn bewoners ook door alle commentaren beter leren begrijpen. Het heeft mijn zienswijze en mening gevormd en aangepast. Zelfs heb ik mijn vrouw beter leren begrijpen. Dus zinloze moeite? Nee.
Wel lees ik soms zinloze ingebrachte onderwerpen en vragen van lezers. Maar daar scroll ik snel overheen, want om al mijn tijd daaraan te spenderen vind ik wel verspilde moeite.
Ook het schrijven van brieven aan de Thaise overheid. Dacht je echt dat Prayut daarvan onder de indruk zou zijn? Dat is verspilde moeite! Bovendien zou ik het risico kunnen lopen Thailand niet meer in te mogen.
Maar sommige bijdragen van ‘collumnisten’ vind ik, mede door hun vertelkunst, leuk om te lezen, zonder er noodzakelijkerwijs er op in te hoeven gaan. Dus Gringo, ga er mee door…
Het maakt niet uit waar je zit en wat voor systeem er heerst.
Er wordt niet geluisterd. Ik kan en mag emails naar onze regering sturen, waarna ik vervolgens als antwoord krijg: wij ontvangen zo veel emails, dat het niet mogelijk is dit te behandelen. Wij zullen het kenbaar maken indien noodzakelijk.
In Thailand zal het dus helemaal niet uit maken wat je als alien zegt. Je kan niets doen, daar alles onder een werkvergunning telt en zowat alle beroepen eigenlijk verboden zijn.
Er zijn aliens bezig geweest oa met het vrijwillig opruimen van stranden, waarbij je in principe zomaar een boete of celstraf kan krijgen. Ze doen het toch maar niet. En soms heeft dat een positief effect tov de Thai.
Wel heeft Thailand te maken met een EU en USA, welke uit regeringsverband Thailand WEL opdraagt wat te doen. Bij geen gehoor zullen er sancties volgen, wat de Thaise economie aantast. Dan wordt er wel door Thailand geluisterd.
Keerzijde is dat Thailand in hun eigen land zaken zullen kunnen veranderen om daar die lastige alien weer mee lastig te vallen.
In het verleden zijn wij ook op dit punt geweest en hebben dat veranderd. Wij dumpten ook chemisch afval en namen het niet zo nauw met rotzooi. Ook niet met werkwijzen enz enz, is allemaal in verloop van tijd veranderd. We zijn er in gegroeid en nu moet Thailand daar ook aan geloven volgens ons en dan snel.
De Thai zal ook wel eens veranderen, maar heeft langere tijd nodig.
Thailand is echter niet het enige land, er zijn nog tal van andere landen met hun eigen ideeën, zoals een Indonesië, Philippijnen en zo meer.
Als gast in Thailand heb ik me nergens mee te bemoeien mag ik wel ergens een opmerking over maken maar dat betekent niet dat enig Thai zich daar iets van aan moet trekken.
In Nederland is dat anders daar mogen mensen die van de ‘”gastvrijheid” in Nederland gebruikmaken een Nederlands gebruik om zeep helpen met een stuk zeep zodat zwarte piet er straks niet meer is.
Ik vind dat buitenlanders die dit mooie land willen veranderen, beter thuis kunnen blijven. Ieder land heeft wel iets.
Neen Nederland in navolging van de Moo to bweging ib de USA, Dit geheel is belachelijk. Na zo veel jaren gaan zuren of sexuele handeling zonder bewijs. Alleen maar onschuldige slachtoffers. Ik ben opgegroeid in the 60 er jaren hadden we het puriteinse gedrag afgeschud, Komt het weer terug.
Ik woon hier in Thailand ( Ken de Oost al sinds 1963) en de Thai moeten weten hoe het in het land wordt geregeld. Daar hebbn de bedweterige Nedrlanders voor nodig.
Ik heb een Nedrlands paspoort maar voel me daar met al de regeltjes en de kunde mentaliteit niet meer thuis
Beste Gringo, je hebt zelf toch geen winter depressie he? 🙂 Wees optimistisch, het glas half vol. Zo ben ik het niet eens dat de minder fraaie kanten of andere politiek-sociale items aanstippen op dit blog verspilde energie is. Ten eerste kunnen medelezers het land zo beter begrijpen, ik zelf heb het land en de mensen zeker beter leren kennen door schrijfsels van auteurs die over de maatschappij, politiek, geschiedenis etc gingen. Heeft mij soms aan het denken gezet. Het daar dan weer over gehax met anderen. Mijn partner, vrienden en familie van mij (Nederlanders en Thai). Het zal op nationaal niveau het verschil niet maken maar op individueel niveau vind ik het dus zeer nuttig.
Nog een laatste opmerking, want aan tegen reacties ontbreekt het helaas en dan zijn we snel uitgepraat. Ik ken Thai die ook wat te vertellen hebben of hadden over wat hun in Nederland/Europa op viel, ook dingen die zo’n persoon raar , stom , jammer of minder fraai vinden.
Als een Thai tegen mij zegt dat het maar raar is zo’n Partij voor De Dieren of vreemd/ dat winkels rond etenstijd sluiten ipv tot 22.00 open zijn dan ga ik niet zeggen ‘หุบปาก! Hòep pàak! Rot op met dat Thaise vingertje en ga terug naar je eiguh land!’ . Prima dat men daar zijn mening over uit, mogen ze ook over schrijven op Thaise social media. Maar als een Thai zou zeggen “Nederland moet de PvdD verbieden, dat is echt achterlijk’ ja dan kun je zeggen, waar bemoei je je mee? Of je hoofd schudden en zo’n schreeuwer negeren. Je mening uiten is 1 ding, mij/ons vertellen wat (niet) moet is een ander.
Dus als lezer hier weer eens instuurt dat de stoeltjes vrije strand dag erg vervelend is zal ik niet zeggen ‘kijk een zure mopperende Nederlander met zijn vingertje’, maar als een lezer te keer gaat dat de stoeltjes terug MOETEN keren want anders dan zwaait er wat… ja dan kun je je hardop afvragen waar zo iemand zich mee bemoeit.
Gelaten alles ondergaan nee, je mening uiten (“ik…”) prima, daar kan bijna niemand zich aan storen. Mensen kunnen elkaar zo een spiegel voor houden. Gaan eisen dat X en Y moet gebeuren.. dat werkt niet en jaagt mensen in het harnas, en das volkomen begrijpelijk. Dus laat de stukjes0schrijvers en lezers maar fijn in de pen blijven klemmen over wat hen aan het hart gaat en elkaar zo blijven informeren. En als het even kan met een glimlach en respect naar de ander toe. 🙂
.@Rob: mijn persoon en depressie passen absoluut niet bij elkaar, er is geen mens met meer optimisme en levenslust dan ik. Als mijn glas half vol is, bestel ik al weer een volgend vol glas. En tijdens zo’n sessie van volle glazen (eigenlijk volle flesjes, want glazen gebruiken we niet) met vrienden komen vaak alle problemen van Thailand en de hele wereld ter sprake en, geloof mij of niet, we hebben altijd weer de beste oplossingen voor degenen, die het horen wil. Kroegpraat dus waar niemand wat aan heeft , wel gezellig, maar wat mij betreft ongeschikt voor Thailandblog.
Ook nu weer zie je aan de reactie’s, dat er verdeeld geoordeeld wordt, hoewel ik neig te geloven, dat de meerderheid het met mij eens is, dat we ons niet moeten bemoeien met hoe Thailand de politiek en maatschappelijke ontwikkelingen gestalte moet geven.
Nog even iets rechtzetten: de oorspronkelijke stelling was “Je moet Thailand accepteren zo als het is” Dat betekent dus niet, dat je alles wat er in Thailand gebeurt voor zoete koek moet slikken. Als ik weer over een busongeval lees met vele doden, vind ik dat heel erg en denk: Thailand, doe er wat aan! Als ik weer lees over zinloze moorden in het het zuiden, vind ik dat verschrikkelijk en denk: Thailand, doe er wat aan! Als het schoolvriendje van onze zoon – zonder helm, zonder rijbewijs – bij een verkeersongeval om het leven komt, vind ik dat hartverscheurend en denk: Thailand, doe er wat aan! Als ik over de ellende van bergstammen lees om de Thaise nationaliteit te verkrijgen, vind ik dat verbijsterend en denk: Thailand, doe er wat aan! Zo kan ik nog wel even doorgaan, want wat er in Thailand, mijn tweede woonland, gebeurt raakt mij wel degelijk, want ik hou van dit land.
Tenslotte nog dit: onderwerpen, die ook nu weer genoemd worden in verschillende reacties, zoals democratie, grondwet, verkiezingen en mensenrechten, zijn in mijn toch wel grote Thaise kennissenkring geen thema. Zij werken, of hier in Pattaya of in hun dorp in de Isaan, want zij hebben te zorgen voor zichzelf, hun kinderen en hun familie, daar hebben zij het druk genoeg mee.
Mijn conclusie is dan ook, voor degenen, die het aangaat, ga lekker verder met oeverloos zwammen over wat Thailand zou moeten doen, maar niet doet zoals zij dat zouden willen. Ik doe er niet aan mee, ik geniet en blijf leuke dingen doen!