Opnieuw demonstaties en onrust in Bangkok
De Thaise parlementsvoorzitter Somsak Kiatsuranont heeft het debat over het verzoeningsproces ‘tot nader order’ stilgelegd, nadat PAD aanhangers (gele shirts) en een groepering van veelkleurige shirts de toegang tot het parlement hadden geblokkeerd. Het is al drie dagen onrustig in de Thaise hoofdstad.
Het debat over het verzoeningsproces is bedoeld om de rust in Thailand terug te laten keren, zodat de bevolking verder kan leven in een sfeer van harmonie. Sinds 2005 is het erg onrustig in het Zuidoost-Aziatische land, met als voorlopige hoogtepunten de bezetting van vliegveld Suvarnabhumi (november 2008) en de militaire ontruiming van het zakencentrum van Bangkok (mei 2010) waarbij tientallen redshirts om het leven kwamen.
Frustratie over Thaksin
Demonstranten blokkeerden de enige toegangsweg naar het parlement uit frustratie omdat de parlementsvoorzitter Somsak (Pheu Thai) steeds bepaalde wetsvoorstellen naar voren blijft schuiven.
Volgens de demonstranten en de Democratische Partij zijn deze voorstellen alleen maar bedoeld om de voortvluchtige oud-premier Thaksin Shinawatra weer terug te laten keren naar Thailand. Er wordt al drie dagen door de gele en veelkleurige shirts gedemonstreerd in de Thaise hoofdstad.
Ondertussen heeft regeringspartij Pheu Thai de eerste stappen gezet voor het afzetten van vier Democratische parlementsleden, omdat zij zich ‘ongepast’ hadden gedragen tegen voorzitter Somsak.
Daarnaast is de Pheu Thai partij bewijs aan het verzamelen dat kamerlid Rangsima de demonstranten had opgeroepen het parlement te bestormen. Als het de regeringspartij van premier Yingluck lukt om dat te bewijzen, kan dat leiden tot de ontbinding van de Democratische Partij.
Dat gaat nooit lukken. Er is geen enkele rechter die het in zijn hoofd zal halen om een dergelijk precedent te scheppen, aangezien de Roodhemden twee jaar geleden de hele binnestad tot een ‘warzone’ reduceerden en de PT is de spreekbuis van de Roodhemden. Mocht een rechter wel zo dom zijn om de ontbinding van de Democrats te gelasten dan ontstaat er een burgeroorlog.
Wat is nu het algemene doel van het verzoeningsproces?
Gaat het alleen maar om Thaksin of dient het een groter doel?
Gaat het werkelijk om rood en geel met elkaar te verzoenen na al het bloed dat al is gevloeid?
Om amnestie te verlenen aan zowel geel als rode sympathisanten?
Zou dat de beste optie zijn voor het land wat al lang zucht onder de onenigheid?
Ik hoop dat men eruit komt en persoonlijke belangen terzijde schuift, want Thailand is een heerlijk land om in te leven en de bevolking wil denk ik ook niets anders dan in vrede met elkaar leven.
Wat mij opvalt is dat ik nog steeds geen antwoorden op mijn vragen heb gekregen..
Is er iemand die op deze vragen serieus wilt ingaan?
U wilt antwoorden oke dat kan maar ze zijn uiteraard wel mijn persoonlijke ideeen.
Het doel: Macht voor PT, het lijkt erop dat dat voor iedereen is maar een verzoeningsproces zou op basis van gelijkwaardigheid moeten. Hier is geen sprake van
Thaksin: Het wordt niet onder stoelen of banken gestoken dat PT Thaksin terug wil. Er is dus geen groter doel en de huidige PT politici denken waarschijnlijk dat zij hier goed voor worden beloond door Thaksin.
Rood en geel verzoenen: onmogelijk!! Zelfs in Europa is dat niet mogelijk,links en rechts blijven het oneens met elkaar. U zou dit moeten weten!
Amnestie: Ook hier vermoed ik dat dit zo gebracht werd voor iedereen en daarmee kon men dat ook voor Thaksin laten gelden.
Onenigheid: Zal er altijd blijven, komt naar mijn mening niet meer goed.
Thailand is prima om te leven maar dat kan Zuid Frankrijk ook zijn en misschien zijn er wel meer landen waar het goed toeven is maar dat is ieders eigen perceptie en in vrede leven willen we allemaal maar helaas lopen er in deze wereld ook een heleboel akelige mensen rond. Jammer maar waar.
Niet echt geruststellend, blijkbaar zal ik er vroeg of laat rekening moeten mee houden om Cambodja of Bali ook te verkennen als mogelijke optie voor langdurig verblijf in mijn oudere jaren….
@Dirk,
maak je geen zorgen. Mocht dit scenario dreigen te gaan plaatsvinden krijgen we eerst een coup. Deja vu all over. Nothing will ever change in this beautiful country.
@ Cor,
Mooier kan je het niet zeggen, en mooier moeten wij het niet maken!
“Nothing will ever change in this beautiful country” schrijf je. Je moet dan toch nog eens een geschiedenisboek ter hand nemen en je bewust worden van de veranderingen in Thailand in de afgelopen 100-200 jaar, vele gunstig, sommige minder gunstig,op politiek,sociaal en economisch gebied. Maar misschien dat je je wilt beperken tot de afgelopen 10 jaar en dan zeg ik je dat er in die jaren monumentale veranderingen zijn opgetreden. Van passief stemvee zijn de Thais, gemiddeld genomen, opgeklommen tot een redelijk geinformeerde en actieve rol in de politiek en op andere gebieden. De keuzes die ze maken en de snelheid waarmee de veranderingen plaats vinden zijn misschien niet altijd zoals jij of ik dat zouden willen, maar er waait absoluut een andere wind die in de komende 10-20 jaar zijn vruchten zal afwerpen. Bewustwording en strijd gaan vooraf aan concrete en duurzame veranderingen.
@Lieve Shallow, (pun intended)
Je hebt er geen bal van begrepen, en ik kan ook wel merken dat je niet in het Thaise onderwijs werkt, met Thais werkt of op een andere manier gedwongen wordt om je oren en ogen open te houden.
FYI, Thailand is een crypto-feodale maatschappij. Het land wordt bestuurd door pakweg 150 schatrijke, invloedrijke families, die hun tentakels hebben in de politiek, het leger en het bedrijfsleven. Die andere wind die waait, waar jij hebt over hebt, komt uit dezelfde richting waaruit die wind altijd al waaide, namelijk uit de 150 schatrijke familie hoek. Ik ga er vanuit dat je een Thaksin-aanhanger bent, want alleen Falang Thaksin aanhangers kunnen dergelijke onwetendheid neerpennen.
Laten we bij het begin beginnen en dat is het Thaise onderwijssysteem, want dat ligt aan de basis van alle problemen die het land kent, en de enorme inkomensongelijkheid die er heerst.
1. Geen enkele regering heeft de afgelopen 20 jaar een poging ondernomen om het onderwijs drastisch te hervormen. Met andere woorden, Thaise kinderen worden nog steeds onderworpen aan een uiterst nationalistisch uit je hoofd leren regime, waar geen enkele plaats is voor zelfstandig nadenken, het bekritiseren van de staat. het systeem en de maatschappij, zoals die bestaat.
Wat is het doel van deze ondermijning van progressie in het onderwijs door politici? Die snappen maar al te goed dat geen enkele Thai die heeft leren nadenken bereid is om voor 250 baht per dag te werken in een fabriek.
2. De glorieuze tien jaar waar je het over hebt, daarin is de levensstandaard en de koopkracht van de gemiddelde Thai met 22 procent gedaald (Wereldbank info) en de algehele “income gap” met 40 procent gestegen. Ter illustratie: In 1999 bezaten 34 procent van alle Thai 80 procent van alle wat er maar te bezitten valt (assets) en in 2011 was dat 22 procent die 81 procent bezat van alles wat er maar te bezitten valt De overige 78 procent moet het rooien met de 19 procent kruimels.
Ik weet niet waar jij die hersenspinsels vandaan haalt, maar je bent op zijn zachtst gezegd “slecht geinformeerd” en op zijn hardst gezegd gehersenspoeld in een Rood Dorp.
Interessant Cor, en ik ben het voor een groot deel met je eens. Alle ellende begint inderdaad met gebrek aan educatie. Hoe zie je de ontwikkeling van internet in dit verband? Ook de arme Thais informeren zich tegenwoordig beter door technologische ontwikkelingen, en ze zien tegenwoordig toch ook wel wat er ’te koop’ is. Binnenkort Arabische toestanden hier?
Wat met ASEAN 2015? Ik kan me toch nauwelijks voorstellen dat met name de Singaporezen veel geduld zullen hebben met al deze Thaise flauwekul. Er zullen wel degelijk eisen gesteld gaan worden lijkt me.
Daarnaast kunnen we in de nabije toekomst ook nog een andere gebeurtenis verwachten die een schokgolf door de Thaise samenleving zal zenden.
Nothing will ever change? Mmm, ik weet het niet. Maar ik ben wel benieuwd hoe jij dit ziet!
@Kees,
Ik denk dat de Thais eens moeten beginnen met leren in de spiegel te kijken en gezonde zelfkritiek moeten leren ontwikkelen. Veel Thais zien Thailand als het centrum van het universum en hebben erg lange tenen wanneer er uit onverwachte hoek kritiek komt op misstanden en bizarre ontwikkelingen in de Thaise maatschappij. In het onderwijs is die zelfkritiek volkomen afwezig. Problemen worden niet erkend en daardoor ook nooit opgelost. Geschiedenislessen in Thailand zijn een masterclass in geschiedvervalsing en nationalisme en leerlingen die vraagtekens stellen bij bepaalde zaken worden steevast door de leraar (en mede-leerlingen) verguist. Een dergelijk onderwijsklimaat is erop gericht op het behouden van de status quo, op het consolideren van de machtstructuren.
Wat de nabije toekomst betreft kan ik onmogelijk optimistisch zijn. Wanneer de partijen elkaar in het Lagerhuis naar de strot vliegen over een wet die erop gericht is om nationale verzoening / amnestie voor Thaksin te bewerkstelligen (je mag zelf kiezen 😉 dan kun je niet anders dan concluderen dat deze parlementariers er in de eerste plaats voor zichzelf zitten. Het welzijn van het volk is meer een ‘after thought’. En zolang de massa onwetend wordt gehouden en makkelijk blijft te paaien met kadootjes, in plaats van dat zij slim genoeg is om door de loze beloftes en leugens van politici heen te prikken.
Her en der wordt er lezers van de BP al gesproken over een naderende burgeroorlog. Buitenlandse investeerders zijn allergisch voor burgeroorlogen. Mocht een coup die eventuele burgeroorlog verijdelen, buitenlandse investeerders zijn ook allergisch voor coups.Al met al bevinden we ons op dit moment in een lose-lose situatie, tenzij Thaksin helemaal van het toneel verdwijnt, maar die kans is nihil.
Wat ASEAN 2015 betreft, daar zijn de Thais naar mijn idee nog lang niet klaar voor (Indonesie overigens ook niet). Ik denk dat je gelijk heb wat betreft Singapore, en wellicht ook Maleisie. Die landen zullen weinig geduld kunnen opbrengen met een land waar de politici zich gedragen als kleuters en waar het onderwijssysteem al decennia lang is blijven steken op het niveau van de jaren vijftig, om nog maar te zwijgen over de immer wijdverbreide corruptie.
Al met al Kees, nee, het is geen mooi plaatje.
Volkomen eens ik ben gehuwd met een thaise vrouw heeft twee zonen van haar vorige huwlelijk maar zoon 1 is 24 jaar ligt op de sofa bij grootmoeder en ziet niet in waarom hij zou moeten werken oma betaald eten en drinken ? De tweede zoon heeft de universiteit in Bangkok gedaan en geslaagd als een van de besten. Gaat nu in malaysia maar kan met moeite volgen zegt zelf het niveau ligt stukken hoger dan thailand.
Beste Cor,
Je eerste zin is wederom heel persoonlijk, dat doe je graag als je het niet met iemand eens bent, en je zit er volledig naast. Ik spreek en schrijf vloeiend Thais, heb via het buitenschoolse Thaise onderwijs een 3 jaar middelbaar schooldiploma gehaald, mijn zoon zat 6 jaar op een gewone Thaise school en ik gaf 2 jaar Engelse les en en leer nu voor de laatste drie jaar middelbaar onderwijs. En ik ben geen Thaksin-aanhanger.
Ik reageerde op je opmerking dat er nooit iets veranderd in Thailand.
1. Het Thaise onderwijs is precies zoals je het beschrijft.Ik heb al die geschienisboekjes van mijn zoon gelezen, het is bagger. Maar denk je echt dat de meerderheid van de leerlingen en studenten dat alles voor zoete koek slikt? Kom nou.Ze zien zeker de verschillen van wat hen op school wordt voorgeschoteld en wat de werkelijkheid hen te bieden heeft. Hoe denk je, om maar twee voorbelden te noemen, de Russische Revolutie en de Arabische Lente zijn ontstaan? Daar was de indoctrinatie nog een graadje erger dan hier. Je onderschat het denkvermogen en de realiteitszin van je leerlingen en van de Thai in het algemeen.
2. Ga naar http://www.tradingeconomics.com. De Gini index voor Thailand was in de tachtiger jaren 45, in de negentiger jaren 46 en nu 42 (hoe lager hoe minder ongelijkheid in inkomen), gelijk aan de VS, Veel te hoog,dat wel (Nederland heeft een Gini index van 30) maar de inkomensongelijkheid in Thailand is sinds de tactiger jaren afgenomen.
Dezelfde website geeft ook aan dat het inkomen van de 20% hoogste inkomens van de tachtiger jaren tot nu toe iets is gedaald en die van de laagste 20% licht is gestegen. Dwe door jou genoemde cijfers kloppen gewoon niet
Ik ben het met je eens dat het op vele gebieden een rotzooi is in Thailand, maar ik ben het niet met je eens dat het een hopeloze situatie is, of dat er nooit iets veranderd of zal veranderen.
@Chaliow en Cor.
Op zich een goeie discussie waarbij ik gevoelsmatig veel voor Cor voelde. Als reactie geeft Chaliow echter prima onderbouwde argumenten en belangrijk; op een rustiger toon. Als Cor zijn iets te persoonlijke verhitte opmerkingen weglaat hebben we wat aan aan deze stukjes. Voor mij zit de waarheid in het midden.
Natuurlijk verandert de situatie langzaam maar het onderwijs blijft iets wanhopigs. Mijn dochter zit op een particuliere school, maar ook daar krijg ik het gevoel dat de exacte vakken redelijk behandeld worden, maar eigen initiatief en denken niet echt gewaardeerd worden.
Ik doe mijn uiterste best om haar thuis het kudde denken af te leren, maar moet uitkijken dat zij daardoor haar kontakt met vriendjes en vriendinnetjes niet verliest. Dus je staat tamelijk machteloos.
Op de openbare scholen waar de kinderen van vrienden zitten, is het nog stukken erger. Onderwijs is van een abominabele kwaliteit.
Nog erger is dat een plaatsje op de middelbare school voortdurend gekocht moet worden. Ondanks uitstekend verlopen toelatingsexamens werden beschikbare plaatsen in de afgelopen weken steeds spaarzamer, doordat welwillende ouders voor hun wat minder intelligente kinderen een plaatsje verzekerden met een “vrijwillige” bijdrage van 50.000 bath of meer. Open en bloot met bemiddeling en op voorstel van de voorgaande school die wel iemand op de volgende school kent.
Mijn vriend, vader van 15 jarige zoon, wilde niet an dit spel meedoen, liet zoon extra bijlessen nemen en toelatingsexamen doen, geslaagd en behorende bij de besten ook toegelaten. (voor de iets minder goede kandidaten helaas geen plaats meer doordat te veel plekken verkocht waren). Leraren van de oude school niet blij zelfs beledigd omdat Pa niet aan het gebruikelijke systeem van plekjes kopen had meegedaan. Nu hadden zij gezichtsverlies opgelopen (en hun deel van de transfersom gemist ?)
Daarnaast lees je dan in de 2 engels talige dagbladen dat voor toelating tot universiteiten over een bedrag tot een half miljoen bath wordt gesproken. Officieel zouden deze bijdragen van rijke ouders dan ook ten goede komen van kinderen van arme ouders.Gemakshalve wordt dan maar even vergeten dat er daardoor dan steeds minder plaatsen beschikbaar komen voor kinderen van minderdraagkrachtige families.
Er wordt in de reakties gesproken over de “rode dorpen” Ik woon in zo’n rood dorp. Het doet pijn hoe simpel de meeste mensen zijn, hoe ze met 200 – 500 bath vooor elke verkiezing overtuigd kunnen worden om op een bepaald iemand te stemmen. Die als hij wint dan later weer moet zorgen dat hij via kromme omwegen zijn geinvesteerde geld en lieftst iets meer, weer terug krijgt.
Op een enkeling na zijn vele gekozen bestuurders dan de komende jaren met niets anders bezig voor hun eigen hachje en portemonnee te zorgen.
Iedereen gaat in alle openheid akkoord met dit systeem, net zoals de meerderheid van de Thais in officiele pols zegt geen moeite te hebben met corruptie omdat die het leven vergemakkelijkt en ze altijd hopen zelf ooit op de juiste plek te komen, waar zij de macht en het bijbehorende inkomen hebben.
Beste Challow,
Allereerst mijn excuses voor mijn nare opmerking. Was nergens voor nodig.
Die Gini Index ken ik ook. Ik heb mijn cijfers van de Wereldbank (link kan ik nu even niet vinden), maar al zouden de cijfers van Gini kloppen en er inderdaad sprake zou zijn van een lichte nivellering, dan is dat eerder het resultaat van de economische groei van de afgelopen decennia, dan van een overheidsbeleid dat erop gericht was de kloof tussen rijk en arm enigszins te dichten. Met andere woorden, de rijken in Thailand zijn twintig keer rijker geworden en de armen een beetje minder arm door het ’trickle down’ effect Ik stel het een beetje simpel, maar daar komt het wel op neer.
Je stelt verder dat er we ldegelijk dingen ten goede veranderd zijn in dit land. Is Thailand minder corrupt bijvoorbeeld? Bepaald niet (zie het verhaal van Ferdinand hier boven). Hebben politici en andere bestuurders meer oog voor het millieu gekregen? Verre van dat, het ene millieu vernietigende mega project na het andere wordt gelanceerd allemaal ter meerdere glorie van de economische groei waar uiteindelijk maar een handvol mensen van profiteert. Is er hoop op een verbeterd onderwijssysteem met kansen voor iedereen? Bepaald niet (Zie relaas van Ferdinand een verhaal wat ik kan beamen, ik werk al tien jaar in het Thaise onderwijs en zie die praktijken onder mijn neus gebeuren)
Al met al Challow, zie ik weinig perspectief, zeker in het licht van de machtstrijd die zich nu aan het afspelen is waar uit blijkt dat de huidige politici weinig op hebben met de ontwikkeling van Thailand. De overgrote meerderheid van politici zit in Thailand in de politiek om de macht en de knikkers. That’s it.
groet,
cor
Beste Cor,
Ik waardeer het dat je je excuses aanbiedt. Zand erover.
Ik denk dat we het eigenlijk voor een groot deel eens zijn wat de huidige toestand in Thailand betreft. Waar we in verschillen is mijn gevoel, en dat kan ik met argumenten onderbouwen, dat er wel degelijk sprake is van verandering, vooral van meer bewustwording en die mening interpreteer je ten onrechte als een lofzang op Thailand en Thaksin. Ik noem een voorbeeld van die bewustwording. In de afgelopen jaren hebben een aantal mensen (van hoog tot laag) mij een overduidelijk en niet mals oordeel gegeven over een bepaald instituut, waarvoor ze een aantal jaren in de gevangenis zouden belanden als dat publiekelijk zou zijn gedaan. Op mijn vraag zeiden ze dat velen er zo over dachten. Dat is nou een voordeel van mijn Thais. En al die politieke onrust past juist in mijn betoog van (OK, potentiele) verandering. En, nogmaals, vorm en inhoud van het Thaise onderwijs zijn zeer achtergebleven, maar dat bepaald slechts een deel (zeg 25%) van leerresultaten en nog minder van meningsvorming op politiek of economisch gebied.
Challow, stuur me een mailtje, Dit is een interessante discussie maar ik wil in die discussie graag vrijuit kunnen spreken. Dit blog staat op de radar en zo niet, dan toch 😉
[email protected]
Tot later (hopelijk)
Er is dan ook al 5 maanden weinig aan de hand geweest, het water van eind vorig jaar netjes gezakt, goede economische groei tot zover in 2012 – het is onderhand ook wel weer tijd dat ze zichzelf in de voeten gaan schieten natuurlijk!