Noodtoestand mag, maar de angel is eruit
De noodverordening is gisteren niet ingetrokken door de civiele rechtbank, maar de vijf rechters hebben er wel dermate veel voorwaarden aan verbonden dat de regering zo goed als met lege handen staat.
PDRC-protestleider Thaworn Senneam, die de rechtbank om een uitspraak had gevraagd, zegt dat de rechtbank een wapen aan de regering heeft gegeven, maar de regering mag het niet gebruiken.
Volgens de rechtbank zijn een aantal maatregelen, die sinds de inwerkingtreding van de noodtoestand op 22 januari, zijn afgekondigd in strijd met het demonstratierecht en derhalve juridisch niet bindend. De rechtbank baseerde zich daarbij op een uitspraak van het Constitutionele Hof dat het protest eerder ‘vreedzaam en ongewapend’ noemde.
De rechtbank haalde een streep door het verbod van bijeenkomsten van vijf personen en meer, ze verbood de overheid geweld of wapens te gebruiken om het vreedzame protest te breken en verbood het afbreken van barrières en andere bouwsels. Ook sneuvelde het verbod om gebouwen of gebieden te betreden en demonstranten te bevelen om te vertrekken.
CMPO-directeur Chalerm Yubamrung was in zijn nopjes dat de rechtbank de noodverordening niet heeft ingetrokken. ‘De regering is niet van plan de demonstranten te verspreiden, zolang ze ongewapend en vreedzaam zijn.’ Volgens hem is alleen opgetreden in gevallen waarin de rally’s niet vreedzaam waren.
Chalerm meent dat de uitspraak van de rechtbank het werk van het CMPO alleen maar gemakkelijker maakt. Het CMPO gaat door, zei hij, met pogingen om de overheidskantoren die door de demonstranten worden bezet, te heropenen.
(Bron: Bangkok Post, 20 februari 2014)
Gebruikte afkortingen
CMPO: Centre for Maintaining Peace and Order (verantwoordelijk orgaan voor de Noodtoestand die sinds 22 januari geldt)
PDRC: People’s Democratic Reform Committee (staat onder leiding van Suthep Thaugsuban, ex-parlementslid van oppositiepartij Democraten)
Laten we vooropstellen dat het recht op demonstratie een democratisch recht is. (In NL bv is dit recht verankerd in de Grondwet, art. 9., maar ook in art. 11 van het Europese Mensenrechtenverdrag (EVRM).
Het is goed dat de Thaise Rechtbank dit recht volmondig en ondubbelzinnig erkend en bevestigd. Kenmerkend voor het recht op demonstratie is dat het een laagdrempelig middel is om invulling te geven aan de vrijheid van meningsuiting. Doordat de Rechtbank de Noodverordening beperkt door middel van een aantal maatregelen, beschermt ze dat het recht op meningsuiting (nog meer) aan banden wordt gelegd. Zeer te prijzen.
Wereldwijd zien mensen het als hun democratische plicht op te komen voor hun rechten. Anno 2014 is wereldwijd te zien hoe mensen de straat op gaan tegen willekeur en verdrukking. Soms zelfs tegen terreur en onderdrukking. Gezegd kan worden dat hoe ontwikkelder een land is, hoe minder controversieel de aanleidingen. Dat was in NL het geval bij de laatste grote ééndaagse demonstratie van 30 april 1980 onder het motto: geen woning, geen kroning. Welk oproer en chaos deze leuze op die dag tot gevolg had, liet BVN afgelopen jaar volop zien. BE kende in die jaren 80 in mn de Voerstreek meermalen gewelddadige betogingen vanwege de “taalstrijd”, over welke historie BVN eveneens berichtte.
In TH kun je zeggen dat het gaat om basale politieke onvrede en om het basale bestaan. Als honger een alledaags probleem aan het worden is, (lees: https://www.thailandblog.nl/nieuws/phitsanulok-boeren-collecteren-voor-hongerende-boeren/), dan is in de basis een samenleving niet goed georganiseerd. Dat nu ook boeren meer en meer betrokken raken bij de demonstraties, haalt het argument weg bij tegenstanders dat enkel de middenstand uit BKK en het Zuiden geïnteresseerd zijn in veranderingen. Het moge duidelijk zijn dat de boerenstand zich nu ook roert, haar mening wil verkondigen, en opkomt voor haar rechten en belangen. Dat deze rechten nu erkend worden, brengt Thailand enigszins dichter bij meer moderniteit, waarvan tot nu toe enkel de elites de vruchten plukten.
Hoe kun je de toestand in Thailand nu basale politieke onvrede noemen, terwijl er inmiddels vele doden en gewonden zijn gevallen. Het blijkt dat je sociale en maatschappelijke horizon niet verder gaat dan het gebral van Suthep en CS. die, onder het motto “roep maar wat”, de willige Thaise bevolking (minderheid) van een waarheid probeert te overtuigen die op z’n minst demagogisch mag worden genoemd. Ik bemoei mij op geen enkele wijze met de Thaise politiek. Maar kijk iedere dag weer met verbazing naar de TV waar Suthep en CS., druk gebarend, mij doet denken aan de beelden van Mussolini, Castro en andere despoten die de wereld hebben meegemaakt. We weten allemaal wat dat toe geleid heeft. Natuurlijk moet er opgekomen voor de armen. Maar het op straat uitvechten heeft alleen maar geleid tot meer ellende. Demonstreren is een onvervreemdbaar democratisch recht maar je moet het wel zorgvuldig aanwenden. De wijze waarop nu gedemonstreerd wordt hier in Bangkok zou in Nederland, ondanks de grondwet, niet worden getolereerd.
Het ware goed minder op tv naar Suthep cs te kijken, om zelf niet in gebral te vervallen. Dat slachtoffers te betreuren zijn, is uiterst ernstig en triest. Voor alle betrokkenen, voor het hele land. Hetgeen niet wil zeggen dat niet op een juiste manier gedemonstreerd wordt. In tegendeel! De gebeurtenissen vinden plaats op de wijze waarop de TH mensen deze verkiezen, welk hun goed en onvervreembaar recht is, en ongeacht wat relatie buitenstaanders er van vinden. Zie de gebeurtenissen in Kiev- Oekraine: kan van de mensen in de straten aldaar gezegd dat zij niet goed bezig zijn? Absoluut niet, evinmin dat de TH protesteerders hun recht op demonstratie kan worden onthouden. En dat is wat de TH rechtbank nmm prima heeft ingezien.
Beste Soi,
Ik heb het niet over het recht op demonstraties. Die is in alle landen, waar de democratie een groot goed is, vastgelegd in de grondwet, zo ook hier in Thailand. Maar het gaat erom hoe je daar mee om gaat.
Mijn reactie, op jouw reactie, is enkel en alleen ingegeven op jouw opmerking dat er alleen maar sprake zou zijn van een basale politieke onvrede.
Ik betwijfel dan ook sterk of je zelf wel begrijpt wat je hier zegt, laat staan begrijpt waar het om gaat.
Moderator: niet chatten svp
In een democratie zijn rechtbank, kerk en staat gescheiden.
Het is de verantwoordelijkheid van de regering om de orde te handhaven. De vrijheid op demonstratie gaat slechts zo ver dat ze de vrijheid van de andere niet belemmert. In een democratie worden meningsverschillen in de daarvoor geijkte kanalen zoals tv debat uitgesproken. Los van wie er wel dan niet gelijk heeft is het platleggen van de straten met het oog op langdurige sabotage iets anders dan een democratische uiting dmv een vreedzame betogingsoptocht.
De verkiezingen zijn er om het volk de kans te geven hun democratisch recht uit te voeren.
In Thailand heeft de ene partij dat recht van de andere ontnomen door de toegang tot het stemlokaal te saboteren. Dit is per definitie geen democratie dan wel orde verstoring. De regering moet de orde diensten opdracht geven de straten en gebouwen vrij te maken en de rechtbank heeft zich daar niet mee te moeien.
@Patrick: In TH komt (een steeds groter wordend deel van) het volk samen om te protesteren tegen de uitwassen van huidige en vorige regeringen. Het volk wil juist democratie, want die is er niet. Daartoe maakt zij gebruik van haar recht op demonstratie. Let wel: dictators erkennen dat recht niet en sturen troepen op het volk af. Waar dat toe leidt, is helaas ook vandaag weer duidelijk geworden, getuige de actualiteit in Kiev. Mag toch hopen dan men jouw advies dat “de regering de orde diensten opdracht moet geven de straten en gebouwen vrij te maken”, niet opvolgt. ’t Is toch niet te hopen. Ook in dit soort omstandigheden is enkel van ‘dialoog’ oplossingen te verwachten. Ook is duurt het begin ervan nog lang.
Dialoog is absoluut te prefereren boven het sturen van politietroepen, of militaire tussenkomst.
Wie denkt dat een volk zich maar moet gedragen zoals NL op het Haagse Malieveld, alwaar volgens uitgebreide regelgeving en ambtelijke procedures een paar uur mag worden geroepen, heeft een vreemde kijk op de gebeurtenissen in de straten van BKK. Nog erger: ontkent dat het TH volk redenen en motieven heeft om hun stem te doen klinken. Daarbij komt dat ook nog eens dat gemakshalve gezegd wordt dat het TH volk maar naar verkiezingen moeten omzien. Was daar niet zo’n hoop om te dien?
Tot slot: de scheiding Kerk en Staat (en niet van rechtbank) heeft van doen met, en is voortvloeisel uit het principe van godsdienstvrijheid en het discriminatieverbod. Beide zijn wel wettelijke verankerd (resp art 6 en art 1 van de Grondwet). Echter, het beginsel van scheiding van kerk en staat zelf is n i e t in de Nederlandse Grondwet of in internationale verdragen vastgelegd.
Volgens mij is dit in TH niet het geval waar Kerk en Staat volledig in elkaar vervlochten zijn. En als dan de rechtspraak er nog bij gesleept moet worden: vlgs mij geldt de rechtspraak in TH vooral het armere deel van de TH bevolking. Maar goed, ik kan het verkeerd hebben gezien mijn niet toereikende maatschappelijke horizon, vlgs @Ronald K. Het lijkt me goed de TH verhoudingen niet te verwarren met die in NL, te proberen de grotere lijnen in acht te nemen, en zeer selectief naar TV te kijken.
Dag Soi,
Laat me beginnen met ‘ik begrijp dat niet’.
De huidige regering is toch democratisch verkozen, welke elementen staven de stelling dat Thailand een dictatoriaal regime is ?
Ik heb niets tegen betogingen als uiting van vrije meningsuiting, maar daar hoeft geen geweld of orde verstoring aan te pas te komen. Dit hindert het normaal economisch verkeer en men benadeelt daarmee duizenden gezinnen wiens broodwinning hierdoor wordt aangetast.
Er waren verkiezingen georganiseerd, evenwel is de toegang gesaboteerd door dezelfde mensen die de straten en gebouwen bezetten. De meningen zijn gekend neem ik aan, waarom dat dan niet in het stemlokaal kan worden uitgesproken begrijp ik niet.
Ik vrees dat de huidige toestanden in Kiev wel eens een verkeerd signaal kunnen geven en bepaalde mensen kan inspireren om de situatie te escaleren.
Laat me eindigen waar ik mee begonnen ben ‘ik begrijp dat niet’ en hoop dat het probleem snel en vreedzaam wordt opgelost.