Meer dan de helft van alle mannelijke sekswerkers in Chiang Mai komt uit Birma. De meesten zijn met het werk begonnen toen ze tussen 14 en 18 jaar oud waren. Dit blijkt uit interviews met 50 sekswerkers door Urban Light en Love146, twee organisaties die strijden tegen seksuele uitbuiting en kinderhandel.
Veel van de Birmezen komen uit arme dorpen in de Shan staat, de anderen zijn etnische Chin en Karen. De Thaise sekswerkers behoren tot de Lisu, Lahu en Akha bergstammen of komen uit Isaan, het verarmde noordoostelijk deel van Thailand. Negentig procent is tussen 14 en 24 jaar. De jongens werken in massagesalons en bars in Santitam, de Night Bazaar en Chiang Mai Land. De meesten verblijven illegaal in het land.
De medewerkers die de interviews afnamen, veronderstellen dat de meesten met het werk begonnen zijn toen ze jonger dan 18 jaar waren, alhoewel ze dat niet toegaven. Van de uitbaters moeten ze zeggen dat ze ouder dan 18 jaar zijn, aldus Glenn Miles, directeur van de divisie Azië van Love146. Hoeveel sekswerkers Chiang Mai precies telt, valt moeilijk vast te stellen omdat het werk achter gesloten deuren plaatsvindt, doorgaans in massagesalons.
De toestroom van etnische Shan naar Chiang Mai kwam begin deze eeuw op gang. Voor een aantal heteroseksuele jongens was de prostitutie de enige mogelijkheid om te overleven. Veel jongens schamen zich voor hun werk en lijden aan een gering zelfbeeld. Slechts weinigen zijn in staat de seksindustrie vaarwel te zeggen omdat hun familie afhankelijk is van hun inkomen.
Volgens Davis lopen de jongeren en vooral de zogeheten ‘freelance sekswerkers’ een groot risico op HIV omdat sommigen onbeschermde seks met hun klanten hebben, maar in de interviews is daar niet naar geïnformeerd.
De Amerikaanse organisatie Urban Light heeft een inloopcentrum in Chiang Mai, waar Engelse les wordt gegeven en beroepstraining. Love146 heeft soortgelijke programma’s in India, Cambodja, de Filippijnen, Thailand en Sri Lanka.
(Bron: The Irrawaddy, 27 september 2013)
Grote delen van de door de redactie samengevatte informatie over manlijke sekswerkers in Chiangmai lijkt me correct. Ik voeg daar het volgende aan toe:
Van de jongemannen in mijn Thaise Shandorp heeft een aanzienlijk deel in de Chiangmaise seksindustrie gewerkt. Niemand was in die tijd jonger dan achttien. Elf leven intussen weer in het dorp en leggen zich toe op landbouw of ander laaggeschoold werk, ze vermaken zich met voetbal en snooker. De meesten hebben een vrouw en een kind, enkelen daarnaast ook een vaste vriend. Een is kathui en werkt als kapster. Tegen mijn praten ze vrijuit over hun tijd in de grote stad, ze zien zichzelf en elkaar als handige jongens of als performers, hun vroere werk als een baan; de seksuele kant blijft in die gesprekken buiten beeld. De enige jongeman in het dorp die aan aids is gestorven werkte als bouwvakker.
Het artikel vermeldt niet dat in Chiangmai ook een aantal aantal gay bars kent waar in totaal zeker een honderdtal jongeren serveert, animeert en acteert in een soort dienstverband dat prostitutie met zich meebrengt. De sociale en seksuele gedragsregels zijn er duidelijk maar op de toepassing wordt niet toegekeken. Massagesalons schieten intussen paddestoelen uit de grond, ik heb geen enkel zicht op wat zich achter die gesloten deuren afspeelt.
Dick van der Lugt heeft op Thailandblog eerder een artikel gepubliceerd over Urban Light https://www.thailandblog.nl/achtergrond/niemand-wil-het-maar-moeten/