Lezersvraag: Mijn Thaise echtgenote heeft heimwee, zie ik mijn kinderen ooit nog?

Die laatste regel kan echt niet. Hiemee ontneem je het beweeg recht. Schaam je!!

Als de vrouw van topic steller heimwee heeft, mag haar nooit het recht worden ontnomen om weg te kunnen gaan. Je houdt dan iemand tegen zijn/haar wil vast d.m.v. het bewust goed opbergen van paspoort. Dat kan gewoon niet, klaar.

Met nog de aanvulling: als je het niet vertrouwt, stop haar paspoort achter slot en grendel, dan kan zij niet stiekem met formulieren met jouw nagemaakte handtekening er vandoor met de kinderen.

(En verder ‘ vind jij het bijv onverantwoord dat kinderen aan enge tropische ziektes blootgesteld worden’.)

Onno,

Juist, Stap 2 is belangrijk maar vooral stap 3 niet vergeten.
Geef aan dat je vreest voor ontvoering en dat jij geen toestemming geeft voor de reis.
Vraag ook of dat internationaal geregistreerd kan worden, zodat ze niet vanaf een ander vliegveld weg kan.

Hoe denk je vrouw de kinderen te kunnen onderhouden en een goede opleiding te geven?
Zal haar niet lukken, en dus is ze erg egoïstisch.
Of verwacht ze dat jij haar verblijf gaat financieren?

Sterkte en groet van Jos

.

Ik begrijp werkelijk niets van Helmoed’s antwoord; wat heeft de briefschrijver aan het Thaise rechtssysteem in deze? Er is iets goeds te melden over het kinderrecht in Thailand. Sinds circa 15 jaar is er een tendens om bij echtscheidingsperikelen het/de kind(eren) toe te wijzen aan de buitenlandse ouder, wetende dat het kind dan over het algemeen qua toekomstperspectieven (scholing, algemene ontwikkeling en dergelijke) beter af is. Dat realiseren zich (vaak vrouwelijke) Thaise rechters zich terdege. En dan houdt alle kwaliteit van het Thaise rechtssysteem verder op. Ik wijs niet met een vingertje maar spreek ook uit ervaring. Een Thaise scheidingsakte waarbij de voogdij bij de buitenlandse ouder is vastgelegd is een leuke overwinning maar je hebt er in Nederland vervolgens niets aan. Er zijn geen bilaterale verdragen op dit gebied en in Nederland kun je aan de slag met een kostbare procedure. Kort gezegd, de Thaise rechtsuitspraken mbt kinderen kun je in Nederland aan de muur hangen. Ook daar heeft de briefschrijver tzt niets aan.

Als het over rechten van kinderen gaat in Thailand kan ik aanbevelen wat rapportages van Terres des Hommes, Unicef te lezen of eens langs te gaan bij de Father Ray Foundation in Klong Thoey.
Lijfstraffen zijn op veel publieke maar ook Thaise prive-scholen nog schering en inslag. Een 14 jarig meisje in een dorp waar een NL vriend van me woont is 3 maanden geleden door 3 knapen verkracht. De ouders kregen 30.000 Thb. per dader schadevergoeding.

Als iemand op een blog schrijft dat kinderen boven alles gaan in Thailand, aan de buitenzijde van de vissekom is misschien mooi allemaal, totdat je zelf in de nesten zit en je kind kan gaan zoeken in een land waarbij informatiedeling nu eenmaal niet een sterk punt is.

Ik houd enorm van Thailand maar sommige zaken zoals juist het rechtssysteem zijn beter om niet toe te juichen. “Laat haar gaan met de kinderen” is een blik met wormen opentrekken. En als je de kost moet verdienen in Nederland en vervolgens moet gaan leunen op de Thaise advocatuur op 9.500 km afstand, dan is “voorkomen beter dan genezen” een beter advies.

Helmoed heeft een punt. De heimwee kan te maken hebben met weinig wortels in de Nederlandse maatschappij. Thuis zitten en voor de kinderen zorgen en geen andere bezigheden, zoals part time werk en of opleiding hebben en geen perspectieven. Mijn intussen ex heeft drie vrienden cirkels . Thaise gehuwd met een NL partner, de groep van haar MBO opleidingen (een mix van Surinaams/Antiliaans/Marokkans en die van haar volleybal club (goed opgeleide autochtonen. Geen centje heimwee zolang ze kleefrijst kan eten. 🙂 Ze gaat liever ergens anders dan in Thailand op vakantie.