Lezersvraag: Communicatie met uw Thaise echtgenote?
Beste lezers,
Ik ben eens benieuwd hoe jullie binnen je huwelijk communiceren met je Thaise echtgenote. Graag, ter verduidelijking, even mijn situatie:
Ik ben reeds 12 jaar gehuwd met mijn vrouw. Ze is na ons huwelijk naar België gekomen en heeft daar een 8-tal jaren gewoond. Ze heeft er een inburgeringstraject gevolgd met inbegrip van de verplichte lessen Nederlands. Voor dit laatste was ze geslaagd.
Na het inburgeringstraject heeft ze op een aantal plaatsen gewerkt – doch haar Nederlands is er niet echt op vooruit gegaan. Al de jaren dat we nu al samen zijn communiceren we meestal in het Engels met regelmatig wat Nederlandse woorden er doorheen.
Na mijn pensionering zijn we definitief naar Thailand verhuisd, we wonen hier nu ongeveer een 3-tal jaren. We wonen samen met haar familie. Haar communicatie met haar ouders, broers en zuster is uiteraard in het Thais. Het resultaat is dat haar Engels sedert onze verhuis er nog op verslechterd is, laat staan dat haar Nederlands er op zou verbeterd zijn.
Ik heb, omdat ik al wat ouder ben, niet meer de energie om nog volop de Thaise taal te leren. Ik spreek en begrijp nu al 4 talen en ergens vind ik het de plicht van mijn vrouw om ook eens een wat grotere inspanning te leveren voor het verbeteren van haar huidige taalkennis.
Mijn frustratie is dat (ondanks dat we nog zeer goed overeenkomen) als er soms problemen ontstaan dit meestal als oorzaak heeft dat ze ofwel iets niet begrijpt ofwel iets verkeerd begrepen heeft. Haar reactie is dan steevast … ‘I don’t understand’ maar ondertussen doet ze rustig haar zin, en van wederzijdse communicatie is er dan helaas geen sprake meer.
Ik ben van nature een rustig persoon en meestal denk ik dan wel ‘och ja wat deert het …’. Anderzijds vind ik de communicatie binnen een huwelijk toch wel belangrijk.
Ik denk dat de taalbarrière in een gemengd huwelijk wel eens een diepgaand gesprek belemmert. Ervaren jullie hetzelfde? Moeten we, omdat we hier nu definitief in Thailand wonen onszelf verplichten om HUN taal te leren (wat verre van gemakkelijk is)?
Ben benieuwd naar jullie reacties, waarvoor dank.
Groet,
Kurt
Redactie: Heb je zelf een vraag aan de lezers van Thailandblog? Gebruik het contactformulier.
Kurt, ik heb het ook ervaren alleen is mijn Thaise familie nooit in Europa geweest. Mijn partner is heel slecht in talen al spreekt ze Thai, Isaan en Lao (maar die talen zijn sterk verwant), doch Engels is lastig en Nederlands probeer ik maar niet eens…..
Ik sprak al Thais voordat ik haar leerde kennen dus de eerste contacten en ook jaren later gingen/gaan in het Thais. Zijn we gedwongen (als ik in NL ben) via de computer te ‘praten’ dan is het voor mij gemakkelijker en tijdbesparend om in fonetisch Thais te communiceren en de westerse letters kan ze gelukkig wel lezen. Maar ik heb een Thais toetsenbord en als het echt moet kan ik daar ook mee omgaan.
Ik spreek net als jij daarnaast nog 4 talen en heb Thais er ook in gekregen dus ik denk dat als je je er serieus aan zet dat je ook Thais onder de knie krijgt. Perfect? Dat vraagt niemand van je. Verstaanbaar Thais is genoeg, ook voor jouw vrouws familie want ik lees dat jullie met hen samen wonen.
Je woont in Thailand; overal waar je komt spreekt men Thais en zou jouw vrouw eens ziek zijn, wat dan? Dan moet jij met de postbode, de bankbediende, de winkelier en met de familie kunnen praten. Eigenlijk heb je geen keus…
Een nieuwe taal leren is niet niks, dat kost flink wat moeite. De neiging om terug te vallen op een taal die beide gesprekspartners in enige mate beheersen is dan ook logisch. Het doel is immers: de boodschap tussen de twee personen aan elkaar overbrengen. Met je eigen partner kan dat wat makkelijker met handen, voeten en een eenvoudig woordgebruik die jullie beiden kennen. Punt is dan wel dat het taalniveau niet echt groeit naar een hoger niveau… Dat kan gaan wringen als je er met eenvoudige woorden niet meer uit komt.
Toen mijn vriendin naar Nederland kwam hadden wij ook de neiging om Engels te spreken. Maar na een week of 2-3 zei ze tegen mij ongeveer dit: “Rob, you only speak English to me. I don’t like that. You must speak Nederlands with me. Or else I will not learn to speak it. People will think I am stupid. I live here now.”. Ik keek haar een paar tellen aan. En zei toen “okay schatje. Je hebt gelijk. Dan praat ik vanaf nu alleen nog maar Nederlands met je. ” Dat heb ik vanaf toen dan ook gedaan: in rustig tempo, duidelijk uitgesproken. Begreep ze iets niet dan zei ik het op een iets andere manier, of herhaalde een woord. Lukte het niet dan gebruikte ik wat Engels of een Thais woordje. Daarna weer snel terug naar het Nederlands. Het Nederlands ging met sprongen vooruit. Haar eerste twee baantjes (vrijwilligerswerk, daarna betaald) waren tussen de Nederlanders. Dat was nog beter voor de taal. Later ging ze met Thai werken en ik merkte eigenlijk dat dit niet goed was voor haar Nederlands, dat stagneerde.
Mijn antwoord zou zijn: je moet niets maar het zou iedereen die naar een ander land verhuisd wel sieren serieus te proberen de taal van dat land proberen te spreken. Als je in het dagelijks leven mensen vooral omgaat met mensen die een bepaalde taal spreken dan is het wel zo praktisch om die taal te leren. Een Thai (m/v) die naar de lage landen verhuisd zou dus moeten proberen Nederlands te leren. Een Nederlander of Vlaming die naar Thailand verkast moet proberen die taal te leren. Dat is niet makkelijk maar je hebt er veel profijt van. Dat kost veel tijd en moeite ja. Maar ik zie niet in waarom iemand dat niet zou proberen.
Of je moet content zijn met het verblijven in een beperkte bubbel, een kleiner wereldje waar je je behelpt met eenvoudig Engels. Echt zelfredzaam zal je er niet mee worden, je partner dient dan immers als tolk en regelaar tussen jou en lokale instanties en personen. Valt die weg (en dan kan iedereen overkomen, er is geen garantie dat jij eerder zal overlijden) dan heb je een extra probleem.
Dus mijn advies zou zijn: probeer Thais te leren. Dan kun je jouw partner wat beter begrijpen, je zult ook van alles opvangen als ze met familie, vrienden enzo praat. Wel zo handig (je weet dat meer van hoe ze denkt en zich voelt) en leuk (je zit er niet voor Jan Doedel bij als ze gezellig een praatje maken).
En wanneer jij of je partner iets bespreekt, gebruik de ik boodschap. Dus niet “Jij hebt de afwas weer laten staan, en waarom heb je de auto niet in de garage gezet?” maar “Ik ben na een dag tuinieren en koken moe, ik vind het jammer als dan het aanrecht nog vol staat en naar buiten moet om te kijken of de auto wel veilig staat. Ik ben bang dat er uit de auto schade krijgt als hij ’s nachts op straat blijft staan”. Gewoon praten over hoe jij je voelt, waar je je zorgen om maakt, wat je dwars zit. Dan kan de ander zich daar proberen in te leven en tot een oplossing te komen zonder allerlei verwijten.
En dat gaat dus wel zo makkelijk in een gemeenschappelijke taal. Ik zou dus eest het Thais proberen, terugvallen op een andere taal kan altijd nog als het echt niet lukt. Succes in je nieuwe woonland. 🙂
Heel juist Rob. Het gaat immers niet enkel om met je partner te communiceren, maar met iedereen om je heen. Ook om gesprekken te begrijpen tussen andere personen om je heen of bvb op TV. Ook de taal kunnen lezen is in dat opzicht belangrijk. Schrijven is een stuk moeilijker in het Thai weliswaar. Maar blijkbaar is dit ook zo in het Nedelands, vooral dt fouten zo blijkt vaak, ook hier …..
Dat probleem heb ik gelukkig niet. Mijn vrouw heeft 25 jaar in Belgie gewoond en spreekt en verstaat vlot mijn Kempisch dialect. Ook spreekt ze wat Engels en verstaat Duits. Als ik probeer Thais te spreken, want we wonen hier nu ook al 15 jaar, wordt ze altijd boos. Omdat ik het verschil in toonhoogte niet onder de knie krijg en dus voortdurend iets anders zeg dan ik bedoel. Probeer in het Thais het verschil tussen kip en ei maar eens te zeggen. Mij lukt het niet.
Niet alleen de tonen, maar ook de uitspraak. Kip en ei spreek je met exacte dezelfde toon uit: laag (een bas toon dus). Maar kip is met een ongeïnspireerde K (er komt geen lucht uit je mond, ook wel ‘harde K’ genoemd) en ei is met een geaspireerde K / KH. Dan komt er wel lucht uit je mond. Hou maar eens een tissue of vuurtje voor de mond. Dat is allemaal niet 1-2-3 aan te leren. Maar net zo goed is Nederlands of Engels niet 1-2-3 aan te leren, dan is vooral de grammatica weer een struikelblok of bepaalde klanken (G, R).
Is uw partner geen type geduldige docent, probeer het dan eens met een Thaise vriend(in) om in het Thais te praten en u te corrigeren.
Ik zal je een geheimpje vertellen. Ook de Thais doen het niet altijd goed en dan zijn er misverstanden. Wat!! Wil je nou kip of ei? Vaak gehoord.
Hou een stukje toiletpapier voor je mond en bij ไข่ khai ‘ei’ wappert dat weg en bij ไก่ kai ‘kip’ blijft het doodstil hangen. Een aansteker mag ook.
Ik denk dat je eens een ernstig gesprek met je vrouw moet voeren. Ik zou zelf ook boos worden.
Oké, mijn echtgenote was ook niet altijd behulpzaam. Als ik vroeg ‘Wat betekent dat’ gaf ze antwoord en aangemoedigd probeerde ik het nog een keer en dan zei ze chagrijnig ‘Ik ben je vrouw en niet je leraar’.
Ik denk dat u moet accepteren dat als u in Thailand woont u zich van de Thaise taal moet bedienen als het Engels niet een optie is.
Het Nederlands is voor een Thai ongeveer even moeilijk als het Thais voor Nederlanders.
U bent uit vrije wil naar het land met de voor u moeilijke taal verhuisd.
Had Thailand op taal- en inburgeringsgebied zich even straf opgesteld als Nederland dan was uw emigratie een droom gebleven.
Deels doet Thailand dat ook: wil je als immigrant gezien worden met een Thaise verblijfsvergunning dan moet je een taal en inburgeringsachtig examen afleggen. Zo ook als je de Thaise nationaliteit aan wil nemen. Echter ‘kiezen’ vele emigranten vanuit Europa er voor om in Thailand geen immigrant te worden maar een constant te verlengen tijdelijk ‘non immigrant’ visum status te gebruiken. Dat kan Europa niet. Verschil is ook dat Thailand een zeer duur prijskaartje hangt aan een verblijfsvergunning alsmede de vervolgstap van naturalisatie.
Gezien u nu in Thailand woont, zou ik toch mijn best doen om de taal te leren. Niet alleen om beter te kunnen communiceren met uw vrouw, maar ook met uw omgeving.
Als jullie nu nog in Nederland zou wonen, dan zou ik echt proberen om Nederands met haar te blijven spreken. Dit om haar gewoon te laten worden met de lokale taal.
Ikzelf ben jaren getrouwd geweest met een Indonesische vrouw. Zodra ze klaar was met de inburgeringscursus hebben we afgesproken dat we zo min mogelijk Engels te spreken. Hierdoor kon ze veel beter zelfstandig haar ding doen als ik afwezig (werk) was.
Maar de taal barriere maakt een relatie inderdaad zeer moeilijk. Het is niet voor niets dat we uiteindelijk uit elkaar zijn gegaan.
Succes in ieder geval en geniet van het mooie Thailand.
Ja, ik heb hetzelfde.
Maar mijn voordeel is dat wij in Nederland blijven wonen.
En nu aanvullend (gratis) Nederlandse taallessen volgen met een couch, het is wel een lange weg
Maar de enige voordeligste weg.
Tussen tijds doen wij het met Engels en handen en voeten en vooral rustig blijven.
Veel succes en plezier gewenst.
Niet doen! Meteen zoveel mogelijk Nederlands praten. Jij mag in principe geen Engels gebruiken. In het begin wel wat lastig, maar dat loont echt zeer snel.
Enkele dagen geleden was hier een item over datingsites en hoe een Thaise vrouw voor een relatie te vinden. Ik kan alleen maar herhalen wat ik toen zei: wie een relatie met een Thaise vrouw wil, doet er goed aan een vrouw met een hogere opleiding te zoeken. Daarmee is de kans op goede communicatie, op goed contact groter. Elkaar niet begrijpen leidt mijns inziens alleen maar tot ongelukkige relaties. Maar anderzijds geldt voor de migrant die in Thailand wil leven de verplichting om zich de landstaal eigen te maken. Om dan te zeggen dat je de energie niet meer hebt om je de Thaise taal eigen te maken getuigt van minachting en misplaatste superioriteit. Ga dan niet in Thailand wonen maar blijf in Nederland, dan hoef je geen andere taal meer te leren.
“ ‘n Vrouw met ‘n hogere opleiding te zoeken”
Heer Krol, zal die hoogopgeleide, dus pientere, vrouw niet heel snel doorhebben dat er de farang in kwestie niet op hetzelfde verstandelijke niveau zit. Bovendien zal ‘n communicatie dan ook niet veel uithalen.
En dus alleen op dát feit, de liefde snel over zal zijn?
Maar misschien zal aanwezigheid van de nodige pecunia het nog wel even te rekken zijn.
Ik vind dat Kurt tekort gedaan wordt door zijn vrouw, zij weet hoe ze zich verstaanbaar kan maken met hem en zij weet zijn beperking de thaise taal niet te kunnen spreken. Verder weet ze dat hij nu op een eiland zit met haar die hem zou kunnen verstaan en begrijpen, zeker na al die jaren in zijn land gewoond te hebben.
Hij geeft ook aan dat ze het nederlands met goed gevolg heeft afgerond en is gaan werken en toen de nederlandse taal verwaarloosde, ik vermoed dat ze ergens werkte waar waarschijnlijk veel thaise mensen ook werkzaam waren. Dat is in mijn ogen ook een disrespect naar hem toe, ik bedoel het verwaarlozen van zijn moers taal waardoor het engels (zeer basaal) weer om de hoek komt kijken.
In mijn ogen is zij niet bewust van wat ze hem aandoet en anders is het een ondankbaar stuk vreten naar hem toe.
Ik leef zelf 12 jaar in Thailand met mijn vriendin die goed engels spreekt, maar waar we wel moeite mee hadden is onze emoties te verwoorden,woede, frustratie aangeven dat je iets niet fijn vindt etc. Dat hebben we ik ook in het engels moeten leren. Ik heb een cursus thai met cd’s voor de uitspraak aangeschaft en daar werd meteen met de tonen begonnen, na 2 lessen had ik het helemaal gezien. Ik heb geen talenknobbel en zij begreep het net zoals zij het nederlands met de zachte g’s en sch’s als onoverkomelijk vond. Dus engels was voor ons de uitkomst.
Als ze Kurt respecteert en uit zijn isolement wil halen, zou zij de moeite moeten nemen of haar engels verbeteren of het nederlands nieuw leven in blazen,Dat lijkt me het minste als je een koppel wil blijven vormen. In een relatie is het niet alleen maar geven en nemen maar ook elkaars gebreken aanvullen daar waar mogelijk. Zij heeft ooit aangetoond de nederlandse taal machtig te zijn en als engels haar beter ligt ….
Ik zou zeggen tegen Kurt probeer een kenniskringetje te creeren liefst bij je in de buurt waar je eventueel in je moers taal of het engels/duits/frans uit de voeten kan komen.Vaak zijn het wel drinkers zoals ik het heb meegemaakt, ik dronk maar matig mee, maar met een rondje betalen loop je niet uit de pas.
Sterkte Kurt.
Kurt,
veel verbindingen die al hun hele leven dezelfde taal spreken stranden door onbegrip.
Het practizeren van de boudistische grondregels: respect en tolerantie, helpt in vele situatie’s…
Geniet verder van de goede dingen,
Succes,
Jan.
Misschien zou u uw vrouw beter kunnen vragen u Thais te leren, dan haar te vragen om Nederlands, of Engels te leren.
Als u in Thailand woont, zou u toch met de Thai moeten kunnen communiceren, ook al is het gebrekkig.
Zijn er eigenlijk Thaise mensen waarmee u kunt praten, of kunt u alleen nog met uzelf praten?
Overigens zou ‘I don’t understand’ ook “ik heb geen interesse in wat je zegt” kunnen betekenen.
@ Alex, Ten eerst, ik woon ook 25 jaar in Thailand en krijg het gewoon simpelweg niet onder de knie, om de doodeenvoudige reden dat ik niet goed kan leren maar komt met mijn vriendin goed overweg met Engels en zoals vele al aanhalen gedult is een schone zaak.
Ten tweede even de laatste regel van Alex, als Thailand zich net zoals Nederland had opgesteld betreft inburging had het een droom gebleven, als Nederland voor iedereen die binnen komt en wilt blijven een bankgarantie moet tonen had het er in Nederland ook een stuk beter uit gezien.
Dit is zeker geen aanval op Alex maar in het algemeen.
Wij praten altijd NL, mijn vrouw en dochter zijn in 1998 naar NL gekomen en eigenlijk direct de 2e week naar school. Mijn dochter naar de MAVO (was 14 jaar) en leerde makkelijk NL. Mijn vrouw mocht op kosten van de gemeente naar school en heeft dit 2 jaar volgehouden t/m nivo 4.
De eerste maanden praten we veel Engels, maar na een maand of 3 vroeg ze zelf of we niet volledig konden overschakelen op NL, met indien nodig enige verduidelijking in het Engels. Klaar met school wou ze graag gaan werken en zodoende kwam ze in contact met veel NL mensen en was de noodzaak er ook om NL te praten.
Nu wonen we alweer 9 jaar in TH en praten we thuis nog steeds gewoon NL.
Eigenlijk niet goed voor mij want de noodzaak om TH te leren is er niet, daar mijn schoonfamilie allemaal redelijk tot goed Engels spreekt.
Beste Kurt,
Het leren van de Thaise taal geeft heel veel meer plezier aan je leven in Thailand. Je zult er zelf van genieten en je omgeving waardeert het zeer. Als je laat merken dat je de taal wilt leren zullen ze je helpen. Er valt dan echt veel te lachen. Dat begint eigenlijk al na een paar weken leren wanneer je je eerste zinnen gaat uitproberen op de markt, in de winkel en bij buren en familie. Je zult uiteindelijk Thaise mensen en Thailand beter begrijpen.
Is het moeilijk? Ja en nee. Je woont in Thailand en dat maakt het gemakkelijker. Het leren van Engels voor de dagelijkse omgang (beginnersstadium voorbij) kost een 600 uur, voor Thais is dat 900 uur. Twee uur per dag leren en na twee jaar ben je daar.
De taalkundigen zeggen dat leeftijd een heel beperkte rol speelt bij het leren van een nieuwe taal. Het kennen van veel andere talen is een voordeel. Ook een talenknobbel is niet echt nodig. Ik had op de middelbare school magere vijfjes en zesjes voor Engels, Frans en Duits, en leerde daarna redelijk snel Kiswahili en Thais.
Ik trouwde met mijn Thaise vrouw in 1998, en begon direct met Thais leren. Zij sprak heel beperkt Engels. In 1999 verhuisden we beiden naar Thailand. In één van de eerste dagen ging ik naar de lerarenkamer van de middelbare school om iemand te vragen mij les te geven. Een jaar later besloot ik in Thailand alleen nog maar Thais te spreken. Ik verzeker je dat ik vaak op mijn bek ging, soms met vervelende of juist komische misverstanden. De aanhouder wint.
Ook een nog beperkte kennis van de taal zal de communicatie verbeteren. Daar hoef je nog niet vloeiend voor te zijn. Een grap, een groet, een gelukwens, een verontschuldiging (en soms een scheldwoordje: verdorie!) in het Thais geeft iedereen een goed gevoel. Je hoort erbij.
Ik heb gemerkt dat velen te snel concluderen dat het niet lukt. Je kunt echt na twee maanden nog geen diepgaand gesprek voeren met je vrouw maar al wel wat plagende stootjes geven en kooswoordjes gebruiken. Dat geeft een warmer gevoel dan in het Engels.
Als je het gaat leren, smeek je echtgenote dan je te helpen. Sommige echtgenotes vinden het niet zo leuk dat je het Thais kunt volgen..net als overal ter wereld wordt er veel geroddeld in Thailand.
โชคดี Chook die Veel succes!
Ik zou me uitgesloten voelen .
Het is toch normaal dat je de taal leert waar je woont .
Iemand die in Spanje of Frankrijk gaat leven moet ook een beetje met de taal overweg kunnen .
Je moet toch verstaan wat anderen beweren en doen om je heen .
Als een Thai naar Nederland of België komt,dan is hoewel een nieuwe taal leren nooit eenvoudig is,het een totaal verkeerde methode dan maar Engels tegen haar te gaan praten.
Hoe moet zij nou routine en vaardigheid in het Nederlands spreken leren,als haar partner voortdurend in het Engels,vaak ook nog sterk aangepast in soort Tenglisch,met haar communiseren gaat.
In het begin is dit consequent Nederlands met haar spreken,afgezien van de vele tijd die je investeren moet, zeker vaak een erg moeizame weg, maar toch wel de enigste om haar op een algemeen gewenst resultaat te brengen.
Ik had in Duitsland een goede bekende die ook met een Thai gehuwd was,die voordurend met haar een eigen soort Engels taaltje ontwikkelt had.
Vaak deugde er van de Engelse gramatic geen snars,en als hij haar duidelijk wilde maken dat iets het zelfde was,hoorde je voortdurend van hem zijn oerdomme gelaber van Same Same wat hij zelf uit Thailand kende.
Waar ben je dan in Godsnaam mee bezig,omdat ze aan het eind van het liedje zo nooit echt Engels leert, en in de taal van haar nieuwe woonland,eveneens geen fatsoenlijk verstaanbare zin spreken kan.
Na verloop van een aantal jaren,krijgen deze arme stakkers dan soms van deze zelfde echtgenoot te horen dat eigenlijk te dom of te talentloos zijn een andere taal te leren.
Ik wil mij niet zelf op de borst kloppen, maar ik heb hoewel ik als Brit vloeiend Engels spreek,iedere dag vele uren in mijn Thaivrouw geinvesteerd,om haar uitsluitend zonder een woord Engels, eerst de taal van ons woonland Duitsland te leren.
Was ik hier gemakzuchtig in geweest,dan sprak ze zelfs na 21 jaar van ons huwelijk nog geen Duits,en was tevens een stuk onzelfstandiger geweest.
Waarom zou de uitspaak ” same same” (but different) oerdom zijn?
Hoe je ook met elkaar communiceert, als het goed zit, zit het goed en daarmee basta.
Echt, wat een onzin hier allemaal uitgekraamd wordt. Is dat hier enkel voor hoogopgeleide 80 plussers misschien? Het begint namelijk op te vallen en te irriteren.
Beste Adam,Natuurlijk moet iedereen het zelf weten op welk een niveau hij met zijn vrouw communiseren wil,alleen als je een vrouw ondersteunen wil in het gebruik van de taal in haar nieuwe woonland Duitsland,Nederland, België etc, dan is het voortdurende same same om haar iets uit te leggen,een erg magere ondersteuning.
Niemand kan er raar van opkijken,als een Thai na 8 jaar aanwezigheid in bijv.een van de laatstgenoemde landen nog steeds niet voldoende de taal van dit land spreekt,als haar partner uit gemakzucht alleen maar Engels probeert te praten.
Engels dat dan vaak ook nog aangepast is,aan het verstaanbare niveau van zijn Thai partner,wat erg vaak niet meer is als een soort Tenglisch.
Iedereen mag dan van mij zelf uitzoeken,in hoeverre deze persoon voor zijn partner een hulp is om haar een nieuwe taal bij te brengen,maar niet verwonderd zijn dat ze het nooit echt zal leren.
Precies John. Communicatie is een belangrijke hoeksteen voor een samenleving. De taal is de snelste weg naar integratie en naar een geslaagd contact met je leefomgeving. Je toont respect voor je partner wanneer je haar/hem aanmoedigt en helpt om de nieuwe taal zo goed mogelijk aan te leren. Dat uiteraard ook zelf doen wanneer je je vestigt in een ander taalgebied. Wie die taal niet leert zal altijd een vreemde eend in de bijt blijven. Daarom is ook terecht in bvb België nu een inburgeringstraject met inbegrip van de lokale taal verplicht voor nieuwkomers. Zou men overal moeten doen.
Bovendien vergeten velen ook nog het probleem,dat een Thai partner met onvoldoende taalkennis gedoemd is een Job te verrichten,die ver onder haar verdere vaardigheids niveau ligt.
Velen blijven,als ze in Europa wonen, of financieel afhankelijk van hun farang partner,of krijgen vanwegen hun slechte taalkennis helemaal geen job aangeboden.
Bij overlijden van de vaak veel oudere farang partner,blijven deze vrouwen die in Europa blijven,zolang de partner niet goed voorgezorgt heeft,hoogstens afhankelijk van hun onderbetaalde job, of vervallen zelfs op kosten van de gemeenschap.
Een taal leren is altijd de sleutel naar echte integratie,en dit laatste geldt ook voor de farang partner als hij in Thailand gaat wonen.
Zonder taalkennis van het woonland wordt je wereldje erg klein,hetzij zij/hij is tevreden en gelukkig met dit wereldje.
Als je niet de moeite doet om de Thaise taal te leren spreken…dan ben je in Thailand een “vogel voor de kat”…Het hoeft niet perfect te zijn…maar doe tenminste de moeite…En het gaat een heel stuk beter aanvoelen.
Wanneer je je echt thuis wil voelen in het land waar je woonachtig bent, dan leer je onverwijld de taal. Het staat als een paal boven water dat dit noodzakelijk is om je te integreren in de maatschappij waar je nu deel van uit maakt. Of dat nu als buitenlander in België/Nederland, Thailand of eender waar is. Het eerste wat mijn echtgenote moest doen was Nederlands leren in België. Dat heeft haar erg veel vertrouwen gegeven en daardoor zich nu ook perfect thuis en geaccepteerd gevoeld. Hoe voel je je als je de medemensen in je land waar je woont niet begrijpt? Ikzelf reis behoorlijk vaak in Thailand, maar ik woon er niet. Maar om ten volle van elke reis te kunnen genieten heb ik eerst zelfstandig basis Thai geleerd en vervolgens 2 jaar Thaise les in Antwerpen gevolgd. In Thailand verkies ik in het Thai te communiceren boven het Engels.
als je de communicatie binnen het huwelijk belangrijk vindt had je al lang thais kunnen leren met assimil bijvoorbeeld.Je vrouw leerde nederlands en jij vond het nodig met haar in het engels te communiceren.Voor haar nederlands leren is niet gemakkelijker dan voor jou thais leren.Hand in eigen boezem steken en geen problemen scheppen met je vrouw hier in thailand want je trekt steevast aan het kortste eind.
Ik woon al 24 jaar in thailand en spreek met mijn vrouw die nooit in Belgie verbleef thais,niet perfect maar dat is niet belangrijk,de thais stellen het op prijs als je hun taal probeert te spreken.En het is meegenomen als je hen wat kunt volgen tijdens hun onderonsjes.
Ik heb de midelbare school niet af kunnen maken. Ondanks dat ik tienen en negens had op mijn rapport voor wiskunde, handelsrekenen en algabra. Maar talen lukte mij gewoon niet, vieren en vijfen en dat was toen rede om te blijven zitten. Drie talen onvoldoende einde verhaal.
Maar als ik vroeger met vakantie ging kocht ik wel een boekje met de taal van het land. Ik wilde altijd wel koffie kunnen bestellen in de taal van het land en wat andere woorden spreken. Het leerde mij Spaans spreken, begrijpen en toenertijd de Tour de France volgen in de Spaanse kranten. De Telegraaf kwam 2 dagen later. In Hongarije heel vriendelijke mensen ontmoet, hoewel ik er maar 2X 1 week ben geweesd om een marathon te lopen.
Ook 20 jaar geleden hetzelfde met het Thais. Ik spreek het nu voldoende om van alles zelf te kunnen regelen.
En vaak denk ik, Ruud wat heb je nu allemaal gezegd, omdat ik niet na hoef te denken tijdens het spreken.
Ik woon in een klein dorp in de Isaan en spreek Thais met soms wat Isaan woorden.
In Nederland wordt verwacht dat de nieuwkomers de Nederlandse taal leren. Waarom dan niet in Thailand de Thaise taal leren? Kleine stapjes kunnen al vrij snel grote passen worden als je echt wilt.
En voor mij, als je dat niet wilt of zeg dat je te oud bent dan heb je misschien een verkeerde keuze gemaakt om naar Thailand te verhuizen.
Het leren van een nieuwe taal heeft als extra voordeel, naast de eerder genoemden, dat het je brein gezond en flexibel houdt.
Ik heb sinds 2 jaar een relatie met een Thaise en we communiceren voornamelijk in het Nederlands en Engels.Het ligt in de planning dat we uiteindelijk naar Thailand gaan om ons daar te vestigen. Ik wil graag de Thaise taal leren….maar eigenlijk weet ik niet waar te beginnen. Is er een online cursus oid wat mij de basisbeginselen kan bijbrengen?
Peter er bestaan honderden (zelf)studie boeken en online cursussen. Een goed boek voor beginners is het 3-delige boek van de vereniging Thaivlac VZW in Antwerpen. Het is een prima samengesteld werk welke zij pok gebruiken in hun avondlessen Thai. http://www.thaivlac.be. ik volgde hun lessen gedurende 2 jaar. Khroe Oua is een prima lerares Thai. Een tip: leer meteen spreken EN lezen. Het kunnen lezen helpt je heel wat verder op weg om ook de uitspraak beter te kunnen. Verder vond ik een zeer goede boekenreeks in Thailand, maar dan vanuit het engels. Geschreven door Benjawan Poomsan Becker. ThaiFor Beginners, Thai For Intermediate Learners, Thai For Lovers, Practice Reading Thai. Onmisbaar zijn de 2 woordenboeken Nederlands-Thai en Thai Nederlands van de uitgeverij Nangsue,,, postbus 2193 te Zaandam. http://www.nangsue.com
Verder ook nog Thai For Advanced Readers van Benjawan Poomsan Becker. Thai For Lovers is van Nit & Jack Ajee. In The Bedroom Out Of Trouble is amusant en is van Bud Knackstedt & Oiy Ford. Ook niet zo slecht is de reeks “Teach Yourself Thai van P. Nakhunsenee, maar wellicht enkel in Thailand te verkrijgen.
Tof al die reacties 🙂
Wat ik me afvraag tussendoor is hoe maken al die mensen die niet/moeilijk met elkaar kunnen communiceren een relatie die zelfs tot een huwelijk kan komen zonder een gemeeschappelijke taal?
Ikzelf spreek meestal engels met mijn vrouw, maar we leren NL/Thai aan elkaar.
Dit is belangerijk om meer contact met de familie te krijgen.
Gaat welliswaar met vallen en opstaan, maar het getuigt van respect voor elkaar.
Elke dag één woordje wederzijds leren is genoeg om de basis te leggen en nog tof ook:).
Ik zou zeggen: je staat schaak mat. Dat gaat er ook echt niet beter op worden middenin Thailand in haar omgeving. En wat als jij straks ouderdomskwaaltjes gaat krijgen (even de voorzichtige gok dat je vrouw een paar jaartjes of misschien zelfs meer, jonger is dan jij) en misschien wel gaat dementeren wordt het er echt niet leuker op.
Veel plezier nog in Thailand.