Lezersinzending: Mijn eerste kennismaking met Thailand
Omdat er blijkbaar weinig mensen zijn die een verhaal schrijven wil ik best een poging wagen. Het gaat over mijn eerste kennismaking met Thailand.
1989
In 1987 had ik samen met een vriend mijn eerste “verre” reis gemaakt. Dat was naar Miami. De bedoeling was aanvankelijk om naar Indonesië te gaan, maar ik mocht van mijn werkgever slechts maximaal 3 weken vakantie nemen. In 1989 kregen we een nieuwe personeelschef, en hij ging 4 weken naar Chili. Dat zette de deur dus open voor mij om 4 weken Indonesië aan te vragen. Meteen naar een reisbureau om boeken te halen voor rondreizen naar Azië.
Na vele georganiseerde reizen bekeken te hebben vonden we uiteindelijk dat reisbureau Van Ginkel de mooiste aanbieding had. De reis begon met 4 dagen Bangkok. Daarna Java, Bali, Sumatra en Singapore. Dat werd hem dus. In september 1989 vertrokken met Garuda naar Bangkok. In Bangkok hadden we het Asia hotel. Wel heel luxe. In Bangkok natuurlijk naar de vele bezienswaardigheden. Het hotel had in de kelder ook een discotheek. Daar moesten we vanzelfsprekend ook heen. Al snel na binnenkomst kregen we gezelschap van 2 lieftallige Thaise dames. Tegen een vergoeding van 50 dollar wilden zij ons wel meenemen naar hun appartementjes. Mee naar onze kamer mocht niet zeiden ze. Wij mee door nachtelijk Bangkok met de dames. Het appartement van de dame van mijn vriend was iets verder. Na een uurtje “plezier” stond mijn vriend met zijn dame voor mijn deur. De dames brachten ons netjes terug naar ons hotel.
De derde dag kon zelfstandig ingevuld worden. Wij een tuktuk aangehouden, want daar een ritje in moesten we ook meemaken. Onderweg zei de chauffeur dat hij ons wel naar iets leuks wilde brengen. Ach, waarom niet. We stopten bij een massage parlour genaamd Cleopatra. Wij met hem naar binnen (hij natuurlijk voor de commissie). Wat we toen zagen was voor ons vrijgezellen de hemel op aarde. 100 of meer dames. 1.500 baht voor 90 minuten werd er gezegd. Body to body massage en meer. Dat was niet tegen dovemans oren gezegd. In werkelijkheid waren we na een uurtje weer buiten, maar een kniesoor die daar op let. Het eerste wat we tegen elkaar zeiden was. Volgend jaar een rondreis Thailand. Hierna een schitterende en goed verzorgde rondreis door Indonesië gemaakt.
1990
Weer reisboeken gehaald bij het reisbureau. Verrassend genoeg was voor ons de aanbieding van Indonesië specialist De Boer en Wendel het meest interessant. En in tegenstelling tot het jaar ervoor hadden we nu een prima reisleidster ipv een reisleider. Het was een geheel verzorgde rondreis van 3 weken. We begonnen zoals vrijwel alle rondreizen in Bangkok. Daar weer een tuktuk aangehouden, met het verzoek om ons naar Cleopatra te brengen. Sorry zei hij, maar daar mogen nu alleen nog Japanners komen. Groen als we waren geloofden we hem. Tja, toen had je nog geen internet. Andere tent, zelfde principe.
Hierna volgde de rondreis. Naar Kanchanaburi, de brug over de river Kwai. Ayutthaya, Khao Yai, Phimai, Khon kaen, Udon Thani, Phitsanulok, Sukhothai, Uttaradit, Chiang Rai, Chiang Mai, om tenslotte te eindigen in Cha-am. Veel gezien en Thailand had voorgoed mijn hart gestolen.
Tot dan toe nog niet in Pattaya geweest. Maar dat zou in 1991 veranderen.
Ingezonden door KeesPattaya
1989 kwam ik terug van 3 jaar Phillipinen en ging even naar Koh Samui ,
Lamai beach voor 3 maanden . Een bungalow bij de strand was toen 50 baht / dag .
Daarom denk ik , dat je voor de massage met 1500 baht veel te veel betaald heeft .
Een grote zaak met weed was toen 50 baht . Toen had je nog die Marihuana cookies in de
kleine winkels en in de restaurants magic mushroom pizza .
Was wel een heel leuke tijd daar , maar dan ging die airport open en alles ging veranderen .
Bin daarna nooit meer naar Koh Samui gegaan .
Ben net terug van Thailand waarvan 7 dagen weer eens een keer in Ko samui geweest te zijn maar wat is het allemaal veranderd zeg! Het is al meerdere keren gezegd maar de thaise baht zorgt ervoor dat veel dingen onacceptabel duur zijn geworden, zoals bv een taxi van lamai naar bangrak pier ( seatran ferry naar donsak pier ) De ferry boat van bijna 2 uur varen en dan een bus naar surrathani airport duurt ook 90 minuten kost bij elkaar 750 baht, de taxi van lamai naar de pier is precies 14.4 km en die kost ook 700 baht, nee, deze gasten rekenen zichzelf rijk maar het korte termijn denken zal ze gaan opbreken, nu al wijken veel toeristen uit naar cambodia en in mindere mate vietnam, de thaien zijn daarvan op de hoogte maar blijven onverminderd binnenharken. Toen ik 22 jaar geleden voor het eerst op ko samui kwam was bangkok air eigenlijk de enige die op binnenlandse vluchten toen al 400 baht rekende maar de vlucht was nog wel betaalbaar, nu niet meer, astronomische prijzen worden er gerekend en nog steeds betaald, maar niet door mij, ik vlieg wel via surrathani, scheelt meer dan 100 euri op een enkele vlucht.
bedoel te zeggen dat ze als enige maatschappij op een binnenlandse vlucht luchthavenbelasting mochten rekenen, bovenop de vluchtprijs natuurlijk.
Ach ja Chris , Kees betaalde mss te veel en dan nog…hij betaalde dit zoveel jaar geleden met plezier.
Kees verder blijven schrijven lijken mij wel leuke verhalen die er aan komen!
Inderdaad DVW , dit betaalden we toen met plezier. Inmiddels heb ik 1991 ook ingestuurd. Ook toen betaalden we waarschijnlijk veel te veel. Om nog maar te zwijgen over de prijs van de georganiseerde rondreizen !.