Een huis in Thailand (deel 1)

Door Ingezonden Bericht
Geplaatst in Lezersinzending
Tags: ,
15 februari 2022

Al veel huizen zijn in de loop van de tijd gepasseerd op Thailandblog en steeds meer bekroop mij het gevoel om ons huis ook eens te laten zien, gewoon een huis niks speciaals.

De voorgeschiedenis is dat wij, Phon en Kees, 5 jaar geleden naar Thailand zijn gemigreerd en dat we ruim voor het vertrek al bezig waren met waar wij zouden willen wonen en wat het aanbod daar dan van de huizen was.

De meningen waren verdeeld over de locatie, ik wilde in de omgeving van Cha-am en mijn ega in de buurt van de plaats waar ze was opgegroeid en waar ze had gewerkt, Rai Khing. Na heel wat plussen en minnen te hebben afgewogen zijn we tot het besluit gekomen om in de buurt van haar oude omgeving te gaan wonen. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Een jaar voor onze emigratie naar Thailand hoorden we dat er in Rai Khing een serie nieuwe huizen zou worden gebouwd en dat het wel wat voor ons zou zijn. Wel in de vakantie, die we toen hadden in Thailand, hebben we de woningen bekeken die in diverse stadia van op en afbouw waren. We hebben toen besloten om een hoekwoning te kopen waar we nog wat aanpassingen aan hadden laten maken zodat het ons beter leek qua indeling. Alles geregeld en terug naar huis in Nederland waar we met regelmaat foto’s en informatie kregen over de vorderingen van de bouw.

Het zag er vanbuiten best aardig uit maar de foto’s van de binnenkant maakten me minder blij. In de dragende constructie van de gestorte betonbalken zaten overal enorme grindnesten en op veel plaatsen kon je gewoon het betonijzer zien zitten. We hebben bouwkundigen laten optrommelen en de constructie laten beoordelen en die gaven aan dat als we het kochten we er ongeveer 10 jaar plezier van zouden hebben vanwege de slechte constructie. Dit is aangemeld bij de aannemer die het niet zo erg vond en de gaten wel dicht zou smeren. Voor ons was de lol eraf en wilden de aankoop terugdraaien wat niet eenvoudig zou zijn ook in verband met de door ons doorgevoerde wijzigingen. Gelukkig was er van onze kant nogal wat “gewicht” om de aannemer te overtuigen en bestond er een wachtlijstje met gegadigden voor deze huizen en de beste meneer wilde “ons” huis met de aanpassingen wel kopen. Poeh. Mooi geregeld.

Een andere tip die we kregen was aan het einden van het jaar dat we in Thailand waren komen wonen. Een moo baan met percelen grond van diverse afmetingen en met dus ook verschillende prijzen. Alles op grote borden vermeld op elk perceel. We een drietal percelen uitgezocht en doorgegeven aan het verkoopkantoor, helaas al verkocht! Oke geef even aan welke percelen er nog vrijwaren zodat we gerichter konden zoeken. Nee, dat kon niet en kijk maar op internet. Net voor de jaarwisseling nog weer een aantal percelen uitgezocht met behulp van de eindelijk gevonden website en in het nieuwe jaar aangemeld op het verkoopkantoor. Wat schets onze verbazing, ja de percelen waren vrij maar wel 10 % duurder geworden want de verkoopactie liep tot 31 december! Zoek het uit.

Wat nu? Ik heb diverse websites van makelaars bezocht maar het aanbod van de huizen was voornamelijk in de bekende en wat grotere plaatsen zodra je wat verder van die plaatsen komt wordt het almaar  moeilijker om wat passendst op de websites te vinden. Dus wat was de volgende actie: inwinnen van info bij het gemeentehuis, bij kennissen, vrienden en zo meer.

Wij kwamen bij huizenveilingen terecht van echt mooie huizen die door de bank waren teruggevorderd maar dat liep op niks uit om dat een medewerker van de bank in het publiek zat en elk bod van ons overbood. Ja het is goed, Doei. Via een makelaar wat gevonden voor een redelijke prijs en eerst zijn wij ter plaatse gaan kijken. Het was redelijk in de buurt op een moo baan met, zo te zien, voornamelijk Thaise mensen. Het betreffende huis was eigenlijk alleen nog maar een betonnen skelet net als het ernaast gelegen huis. Ze waren compleet leeg gevreten door de termieten en alles was ze niet lusten was pittig verwaarloosd en kapot en de tuin zou zo overgeplaatst kunnen worden naar het Amazonegebied.

Wij deden nog een bod om de 2 huizen met grond te kopen voor de prijs van 1 (ze zaten bij dezelfde makelaar) en de zaak grondig op te knappen. Ik vind me zelf niet echt onhandig. Poeh. Maar nee de makelaar wilde gewoon veel geld.

Wij hebben ook nog een huis in een andere moo met een zwembad bekeken. De woning stond ook al een tijdje leeg en de buiten units van de airco waren verdwenen en ook de pomp en filtersystemen van het zwembad waren weg. We belden de makelaar om het huis van binnen te bekijken maar de makelaar had geen zin om te komen om het pandje open te doen. Jammer dan gaat het maar over. Later heb ik van mijn belastingambtenaar gehoord dat een collega van haar dat huis had gekocht maar veel geld moest uitgeven voor nieuwe electra, water aan en afvoer en natuurlijk het vervangen van de airco’s . En een pand schilderen is bijna altijd een noodzaak.

Komt tijd komt raad.

Grond kopen en een huis bouwen en geen bestaand huis. Ja, een kennis wist een stukje van even een halve rai op een rustig locatie in het buurtgehucht van Rai Khing, Song Kanong aan de rivier de Thai Cin. Aardig stukje maar nog niet voorbereid op het bouwen van een woning. We hebben inlichtingen in gewonnen over het ophogen van de grond en wat dan de prijs zou zijn. De kosten van ophogen van het perceel en het perceel zelf kwam op 2,3 miljoen baht. En dan nog minimaal een jaar wachten voor de bouw kan starten. Phon, mijn vrouw, vond het prachtig maar ik niet. Ging niet door, gemiste kans volgens Phon. Maar een paar dagen later werden we gewezen op een huis daar niet ver vandaan en wat te koop zou zijn omdat de man was gepensioneerd en de kinderen de deur uit waren en ze wilden terug naar hun thuisomgeving Rayong. Oké wij gaan kijken en ik al niet meer zo enthousiast want ik was al dat geleur wel een beetje zat. Maar dat was snel over toen ik het huis zag.

Een huis van 10 jaar oud op een lichte verhoging (terp) het had 1 niveau en de woonlaag was 1 meter boven de grond gebouwd maar alles was dicht gemetseld zodat een aardige ruimte onder het huis was met een aantal toegangsluiken.  Grondoppervlak iets meer als een halve rai en geheel ommuurt. Het huis bekeken, en er waren bouwtekeningen en men had zo te zien flink wat heipalen de grond in geslagen en ook nog van een behoorlijke lengte de muren waren nagenoeg scheur vrij en het huis had voldoende ruimte, waarover later meer. De ramen waren van het lamellen type met donkerbruin glas. Ook de vloer waren bijna zwart. Mmmm beetje nostalgisch maar oké. De eerste indruk was goed woonkamer, keuken, 3 slaapkamers, boeddhakamer een ruime centrale hal en 3 wc/douche ruimtes waarvan 1 wc/douche ruimte buiten was gebouwd. Achter het huis betegeld betonvloer en alles was keurig overdekt.

Mooi.

De situatie in en om het huis was laat ik het maar zo zeggen Thais. Maar als je daar doorheen kon kijken had het best potentie. De prijs doorgenomen en Phon als echte Thaise ging nog even afdingen en de prijs werd afgemaakt op 2,7 miljoen baht. De officiële zaken snel afgehandeld op het landoffice. We moesten ook het recht van overpad vastleggen dat er al was voor de oude bewoners maar dat zou ook voor ons moeten gelden bij de aankoop van het huis omdat we gebruik moeten maken van 2 stukjes privé weg. Even ter indicatie: naast ons huis is een stuk land van 1 rai te koop voor 3 miljoen Baht en dan moet daar nog alles aangedaan worden zoal sloten dempen en ophogen.

De container met de complete huisraad was onderweg naar Thailand en zou al snel worden afgeleverd in de haven alwaar vandaan transport zou plaats vinden naar Song Kanong. We vreesden voor de douane afhandeling e.d. maar dat verliep allemaal op rolletjes. Ons aangekochte huis staat op circa 100 meter van de doorgaande weg en die 100 meter is een gravel met grind weg en redelijk smal voor een vrachtwagen met weinig manoeuvreerruimte. De oplossing kwam vanzelf. Vrachtwagen met 40 foot container kwam en parkeerde op de doorgaande weg en een pick-up met een 10-tal harder werkers erin was meegekomen met de vrachtwagen. Ze losten de container en brachten alles in huis en met een paar uurtje was alles klaar. Wat bahtjes links en recht en een paar flessen Hong Tong en soda voor de terugreis en iedereen was meer dan gelukkig. De oude bewoners waren inmiddels ook vertrokken met achterlating van een deel van hun oude woninginventaris.

We hebben onze dozen en meubels redelijk verdeeld in het pand en afspraken gemaakt met een schilder om de heleboel van binnen en van buiten opnieuw in de verf te zetten. Wel dat is gelukt 2 en soms 3 man/vrouw zijn een paar weken bezig geweest want het was veel werk en ze hebben het keurig gedaan. De kleuren voor de binnen en buitenkant en ommuring waren een discussie. De familie vond dat het groen moest worden oeps alarmbellen.  Want mijn vrouw was op een groene dag geboren. Ja ja.  Met de schilders in overleg en voor binnen allerlei verschillende groen(achtige) tinten wat eigenlijk best netjes was. Nee, geen appeltjesgroen hahaha. Omdat Phon luisterde naar haar moeder (groen) wilde ik de buitenkant beslissen en dat werden bruine en beige tinten best top.

Opgelost

Het huis had in de tussentijd een flinke schrobbeurt gehad en alles was weer lekker fris. Buiten hebben we alles wat over was van de vorige eigenaar verzameld en daar toch wel een groot vuur van kunnen maken. En het was al zo warm. En toen ja wat toen. Wat doen we met de tuin. Wat doen we met de donkerbruine ramen en de houten kozijnen. Het traliewerk voor de ramen en deuren. De zwarte tegelvloer. Oké genoeg ik ben met pensioen en heb tijd zat en nog voldoende energie.

De woning was ingericht met alle meubelen en apparatuur die we hadden meegenomen uit Nederland. Dus voortvarend in de hitte begonnen aan de tuin, grind en verzakte paden. Paden opnieuw gelegd grind eruit en zand erin. Borders maken en planten en struiken zetten. Gras, o jee dat heb ik 2 keer geprobeerd en veel aandacht en water gegeven maar het was geen succes. Later overgegaan op kunstgras en dat bevalt veel beter en lijkt net echt. Wordt ook geel! Nee geintje het blijft goed.

Elektriciteit buiten aangelegd met op strategische plaatsen stopcontacten en verlichting langs de muren en poort en wat lampen met bewegingssensoren op wat hogere punten. Alles prima.

Ingezonden door Kees

2 reacties op “Een huis in Thailand (deel 1)”

  1. Ferry zegt op

    Mooi dat je uiteindelijk toch een mooi huis heb kunnen vinden na al die moeite ,was alleen benieuwd naar foto’s van het huis gr Ferry

  2. Gerard zegt op

    Op bovenstaande foto’s is nogmaals duidelijk te zien welke bouwvakkers er rondlopen in Thailand.

    De bewapening in het beton is alles behalve professioneel uitgevoerd. Als je geluk hebt trekken ze die wat omhoog zodat die de aarde niet meer raakt. Heb je pech (wat meestal zo is) doen ze niets en heeft die bewapening geen enkel nut.

    Hier bij mij thuis hebben ze ook een parking in beton aangelegd. 3 jaar verder is die volledig gescheurd en is de toplaag al verkorreld. Zijn wij Europeanen echt zo kieskeurig? Ik denk eerder omgekeerd, de Thai trekt zich van niets aan.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website