Koop geen huis in Thailand! Maar ik deed het wel….
Niet kopen, maar huren, was altijd mijn advies aan Nederlanders die zich in Thailand wilden vestigen. Tenzij…Het risico is veel te groot, heb ik 13 jaar lang volgehouden. Tot nu, want ik heb huis en grond gekocht van mijn Deense huisbaas.
Zeven jaar geleden huurde ik mijn huis in een buitenwijk van Hua Hin. Een lapje grond van 320 vierkante meter en een bungalow met drie slaapkamers, tegenover het gemeenschappelijke zwembad. Ik vroeg en kreeg een huurcontract voor 10 jaar met een optie op nog eens 10. De huur was met 12.000 baht per maand ronduit schappelijk te noemen. De Deense huisbaas kwam, als hij in Thailand was, regelmatig koffie drinken. Omdat ik een langjarig huurcontract had, heb ik het huis voorzien van afdaken, horren, inbraakpreventie etc. In totaal voor circa 150.000 baht.
Iets kopen leek onverstandig. U kent de bezwaren: geen grond in eigendom, geen hypotheek voor buitenlanders, dus de aankoopsom contant ophoesten etc.
En toen werd mijn huisbaas ernstig ziek en volgden enkele operaties in Denemarken. Ik begon mij zorgen te maken over de toekomst van mijn woongenot. Wat bleek: huis en grond stonden op naam van zijn ex, woonachtig in Cha Am. Als mijn huisbaas zou overlijden, was ik aan haar overgeleverd, met alle mogelijke problemen van dien. Koop breekt in Thailand huur. Ik zou gedwongen worden te verhuizen. Probeer voor die prijs maar eens in Hua Hin te huren.
De huisbaas besloot het huis aan mij te koop aan te bieden, voor een vriendschappelijke prijs: de waarde minus de huurpenningen die ik in 7 jaar had betaald. Dat was een aanbod dat ik nauwelijks kon weigeren. Hij kon immers het huis ook aan iemand anders verkopen. Dan moest ik waarschijnlijke ook verhuizen, dus ik stemde met de koop in.
Vervolgens begint de litanie. Geld overboeken uit Nederland en de papierwinkel regelen met mijn uitermate betrouwbare advocaat, Mam Patcharin. Land en huis op naam van dochter Lizzy (8) zetten, had enkele nadelen. Om te beginnen kan niemand er aan komen tot zij 20 is zonder tussenkomst van een rechter. Bovendien wil ik voorkomen dat de moeder van Lizzy er op de een of andere manier haar vingers tussen krijgt en mijn partner het leven zuur maakt. Maar de hele zaak op haar naam zetten, levert ook risico’s op. Een en ander is afgedekt door een schuldbekentenis van mijn partner aan mij voor de waarde van het onroerend goed. Bovendien een contract waarbij Lizzy de helft van huis en grond krijgt toebedeeld als ze 20 is. Als vriendin eerder overlijdt, gaan huis en grond naar Lizzy (Thais paspoort). Ikzelf ben gedekt door een usufruct (vruchtgebruik) van het geheel totdat ik dit aardse tranendal verlaat. Kortom, een hele papierwinkel, waar uit en te na over is nagedacht, in overleg met mijn advocaat. De ex van de Deense eigenaar was bereid aan de verkoop mee te werken, uiteraard tegen vergoeding van zijn kant.
Lizzy is van de gang van zaken niet op de hoogte. Dan kan ze ook haar mondje niet tegen haar moeder open doen…
De rest van het verhaal is in feite een fluitje van een cent. Gezamenlijk naar het Land Office in Hua Hin, voorzien van papieren en advocaat. Zij had 10.000 baht in een envelop omdat het verhaal gaat dat het Land Office dit bedrag onder de tafel wil voor de registratie van de usufruct. Dit bleek niet het geval. Na betaling van de belasting op verkoop zijn we nu in het bezit van de chanote, terwijl mijn partner direct op het gemeentehuis haar naam in het family book heeft laten zetten.
Vanaf heden volgt het lange traject van renovatie, opknappen en mogelijk uitbreiden.
De moraal van dit verhaal: zeg nooit nooit….
Ik ben benieuwd hoe de gang van zaken was, Hans. Het is mij niet helemaal duidelijk op wiens naam (namen) de chanoot staat. Als dat Lizzy is, wie heeft dat dan gedaan? Alleen een vader of moeder kan een eigendom bij een minderjarig kind onderbrengen, meen ik te weten.
Zo gebeurde dat bij mijn scheiding. De moeder gaf onze zoon 5 chanoot’s, waarmee hij pas volgend jaar, op zijn 20e, zelf iets kan doen. Hij wil al het land verkopen, geeft dan zijn vader, moeder en zichzelf een derde van de opbrengst. Lief, he?
Mij is verteld dat een minderjarig kind geen onroerend goed op zijn naam kan krijgen. Klopt die informatie niet, of is dat per provincie verschillend geregeld?
Hoe graag van iemand dat die zeker weet wat het juiste antwoord is.
Dat kan dus wel, Joop. Mijn zoon, Thais-Nederlands, kreeg op zijn twaalfde levensjaar zeven jaar geleden vijf stukken land (een met huis) op zijn naam geschreven door zijn moeder na onze scheiding. Ik meen te weten dat zulks alleen kan wanneer dat door pa of moe gebeurt met hun eigendom. Mijn zoon heeft dus 5 chanoots op zijn naam staan, echt waar. Ik kan het Thais lezen…..
Dankjewel Tino!! Dit is heel nuttige informatie voor mij.
Beste Tino,
Kolpt, heb ik ook met mijn kinderen, niet dat ik al land op hun naam heb maar zij kunnen
als Thai zijnde gewoon land kopen.
Zal lekker worden dat de moeder daar het alleenrecht over heeft, niet dus.
Wordt soms moe van de verhalen dat dat ook niet kan.
Mijn kinderen hebben het gelijke recht als de Thai zelf.
Jammer voor de regering, zo werkt het.
Met vriendelijke groet,
Erwin
Tino, de chanoot staat op naam van mijn partner, afgedekt met een schuldbekentenis aan mij en Lizzy en een contract waarbij de helft van het eigendom overgaat op Lizzy als ze 20 wordt. Ik had de zaak op naam van Lizzy kunnen zetten, maar dat zit het onroerend goed vast totdat Lizzy 20 is, behalve als iemand een gang naar de rechter maakt. Dat zou dus de moeder van Lizzy kunnen zijn. Ik ben de vader, dus dat had in principe gekund.
OK, Hans, duidelijk, Goed geregeld. Bij mij staan die 5 chanoots op naam van mijn zoon. Die stonden op naam van zijn moeder, en zij zette ze bij de scheiding ter verdeling van de huwelijksgoederen op naam van onze zoon. Volgend jaar juli wordt hij 20…..
Zeg nooit, nooit is in jouw geval zeker van toepassing. Als je al jaren prettig woont in een huurhuis en je kan het door omstandigheden voor een redelijke prijs verwerven samen met een goede relatie met een Thaise vrouw, dan had ik waarschijnlijk hetzelfde gedaan. Heb zelf een vervelende kwestie gehad met een eigen huis, liep financieel redelijk af, kostte me ongeveer 100.000 thb, een schijntje naar wat ik soms lees of hoor.
Nu een huurhuis , het tweede al in zes jaar, Udonthani 8000 thb per maand, dus mijn credo is nu ook nooit, nooit koop, maar net als in jou geval je weet maar nooit…
Wens je nog veel woonplezier in je nu eigen huis.
Gefeliciteerd, Hans! Mooie move. Tot snel.
Op het eerste gezicht een slimme en veilige constructie en hopelijk kan je nog lang van je woonverblijf genieten.
Gefeliciteerd Hans en hoop je in December weer te ontmoeten op de Zaterdagse koffie ochtend bij Mix
Hrt grt,
Trees en Arie
Eigendom kan op naam van kind. Tot 20 jaar beslist vrederechter die wordt aangewezen !!! Dus moeder van het kind kan het eigendom niet verkopen. Je maakt ook een usufruct act (vruchtgebruik) overeenkomst met het kind voor een zekere termijn bv. 20 jaar dan kan je daar voor 20 jaar blijven huren en kan het kind je niet uit het huis zetten. De huurwaarde is 0.5% van aankoop waarde/ per jaar. En dat moet je relematig storten deposit op een bankrekeining van het kind (waar moeder’s naam ook op staat, maar moder kan niet het geld afhalen zonder toelating van het kind en de vrederrechter), en dat wordt gecontroleerd door de aangewezen vrederechter.
Na tien jaren huren zou je 1.440.000 betaald hebben , na twintig jaren het dubbele 2.880.000 baht ! En waarschijnlijk al boven de waarde van het huis
Wel als je dan verkoopt krijg je de waarde van het huis , zelfs als je aan een spotprijs verkoopt , als je huurt krijg je niets , totaal niets !
Weliswaar moet je kijken hoe je koopt , maar met leasen doe je niet veel fout en staat alles op je naam .
Het verschil tussen kopen en huren is niet alleen uit te drukken in geld maar ook op andere aspecten.
Ik noem bijvoorbeeld flexibiliteit bij onverwachte negatieve ontwikkelingen als een disco naast de deur of regelmatige inbraakpogingen, onderhoud, schade (door externe omstandigheden), toekomstige belastingen voor huizenbezit en (on)mogelijkheden om de aankoop te financieren.
Soms wordt de waarde van je bezit aangetast door externe omstandigheden of wordt het onverkoopbaar. Dan wordt zo’n huis een blok aan je been.
Ieder maakt zijn eigen afweging. En als je gepensioneerd bent is gelukkkg zijn en blijven en geen sores belangrijker dan een paar rotcenten, zei mijn vader zaliger altijd.
Ik heb een conod inJomtien en een huis annex bedrijf in de buurt van Uttaradit.
De grond inuttaradit staat op naam van mijn vrouw en het huis voor 51% op haar naam en49% op haar naam.
Wel heb ik van haareen schuldbekentenis over deze 51% en de helft van de waarde van de grond.
Ben van zins om in de buurt van Cha-am een tradiotioneel thias teak huis van mijn zwager over te nemen. Hij blijft 51% eigenaar van het huis ende grond Ik echter krijg ook 49% rechten op zijn bedrijf.
Hij heeft cash om uit te breiden en ik hou wer ook iets aan over als aandeelhouder en mede eigenaar van alles.
Tevens heb ik hem de weg gewezen vanuit mijn europese werkverleden om zaken eens goed en van de basis aan te pakken.
Effect 1. Zaak word nu regelmatig opgeruimd (oude rotzooi weggegooid).
2.Hij heeft op mijn advies van zijn 12 personeelsleden afscheid genomen van 3.
3. Hij trekt betere clientele door een betere outlook van zijn bedrijf.
Nu alles nog eens echt wit betegelen en ultra schoonmaken en opknappen.