Lezersinzending: Lost luggage
We keken er naar uit, we vliegen naar Thailand! Twee vrienden reizen met me mee. Voor de ene, Eddy, was het zijn eerste vlucht; zijn luchtdoop. De andere, Jef, had al intercontinentale reizen achter de rug.
De weken er voor spraken we regelmatig af in een Thai café-restaurant in het Antwerpse Chinatown. Om alles te bespreken en te organiseren. We zouden eerst een week in Bangkok blijven om de stad te ontdekken. Reserveerde in het Viengtai Hotel aan de Rambutri/Tanee Road. Ligt in de buurt van Khao San Road, het backpackersmekka.
Het hotel was wel wat prijziger dan de vele guesthouses in de buurt. Maar aangezien het voor Eddy en Jef de eerste keer was, opteerden we voor een iets luxueuzer logement dan een kamertje op een overloop. Van daaruit zouden we in een van de vele reisbureautjes de trip naar Chiang Mai en Ao Nang beach op het zuidelijk eiland Krabi boeken.
Wat nu? Bleef kalm en beheerst
Onze vlucht vertrok op Schiphol, AMS-BKK. Maar om in Amsterdam te geraken, besloten we om Eddy te plezieren om met een Fokker van Antwerpen Airport naar Schiphol te vliegen. In Antwerpen al had Eddy zijn broodjes met salami voor onderweg moeten achterlaten. Zijn reiskoffer hadden we op voorhand al uitgedund, want hij zou met overgewicht vertrokken zijn.
De vluchten liepen zoals gepland en daar stonden we ineens in Bangkok, aan de bagageband. Jef en Eddy hadden redelijk snel hun koffer gevonden, die van mij kwam maar niet opduiken. Begon op een bepaald moment te twijfelen hoe het ding er ook al weer uit zag, hoewel het al jaren dienst deed. Tot er nog maar enkele koffers op de band toertjes draaiden, en daar was mijn koffer niet bij.
Verdorie dat het net mij moet gebeuren, wat is er aan de hand? Er liepen nog enkele reizigers rond, maar de massa was verdwenen. Plots kwam er een knappe jongeman in mooi uniform aanlopen, en ik besloot die aan te spreken. De man nam me naar een balie en begon rond te bellen. Vrij snel kon die me vertellen dat alle bagage gelost was, en dat als mijn koffer niet op de band was binnengekomen, hij er ook nu niet meer zou aankomen. Wat nu? Bleef kalm en beheerst en gelukkig was de Thaise kerel behulpzaam en vriendelijk.
Nu moesten we de regeltjes volgen voor lost luggage. Een Property Irregularity Report (PIR) invullen. Een formulier met alle info over je koffer. Kreeg een boekje te zien met foto’s van allerlei soorten koffers, en bij benadering de koffer aanwijzen die de meeste gelijkenis had met mijn verloren koffer.
Was een marineblauwe Samsonite en had die snel kunnen selecteren. Vervolgens de gegevens van het Viengtai Hotel genoteerd op het PIR. Men verzekerde me dat de koffer binnen enkele dagen zou opduiken, en dan zou die per koerier afgeleverd worden in het hotel. Kreeg een kopie van PIR mee.
Wel dat was het dan, zo zag de situatie er uit, me opwinden of een schuldige aanwijzen had allemaal geen zin op deze moment. We besloten gewoon maar zo snel mogelijk met een taxi naar het hotel rijden.
We gingen de bloemetjes eens buiten zetten
Bij het inchecken in het Viengtai Hotel natuurlijk onmiddellijk het PIR aan de manager gemeld. Tja zulke zaken gebeuren wel eens, maar hij stelde me gerust dat de koffer correct zou afgeleverd worden als ze hem getraceerd zouden hebben.
Ineens kwam het in me op, had een Belgische kennis in de buurt, UN official gebaseerd in BKK. Besloot die te bellen. Kon me vertellen dat er in geval van verloren bagage twee conventies gelden. Die van Warschau uit 1929 en die van Montreal uit 1999. Daarin worden afspraken geregeld over het luchtvaartverkeer, onder andere procedures bij verloren bagage.
Op internet was dat snel uitgezocht. Blijkt dat je inderdaad een PIR bij aankomst moet invullen. En je luchtvaartmaatschappij een Bagage Inventory List (BIL) moet aantekenen binnen de 21 dagen. De maatschappij moet je kosten vergoeden die je maakt omwille van de verloren bagage. Denk maar aan scheer- en toiletgerief, kledij, … aankoopbonnetjes goed bewaren dacht ik, en was snel naar de supermarkt om het hoogst noodzakelijke te kopen. De frustratie van de verloren koffer was al met al snel verdwenen; we gingen onze eerste avond met Jef en Eddy de bloemetjes eens buiten zetten. Ken mijn weg en had al een vermoeden naar waar ze mee te tronen.
Volgende dag de hotelmanager gevraagd of mijn verloren koffer misschien al was binnen gebracht. Er werd wat gebeld maar tevergeefs… Zo ook de volgende dag en de dagen erna. Begon nu toch wat nattigheid te voelen. Had al een nieuwe garderobe en reiskoffer aangekocht, en we zouden dag 8 van ons verblijf in BKK naar Chiang Mai reizen.
Wat als de koffer zou opduiken en dan zou afgeleverd worden in een hotel waar we niet meer verbleven? Dus weerom de manager laten bellen met China Airlines – lost luggage. Maar geen avances in de zaak.
Wat staat daar? MIJN VERLOREN KOFFER
Besloten dan maar gewoon te vertrekken, met de nachttrein naar Chiang Mai. We moesten de kamer uitchecken om 11 uur en mochten onze bagage tot vertrek in de bagage locker tot zo lang achterlaten.
Nu komt het, de manager doet de deur van die ruimte open, en wat staat daar? MIJN VERLOREN KOFFER. Met een briefkaart eraan waarop te lezen staat ‘…for mister Davis … Viengtai Hotel…’. Afleverdatum: de tweede dag van onze acht dagen. Krijg nou wat! U begrijpt dat er commotie ontstond met de manager, dit had helemaal niet gemogen. Veel excuses, torenhoge wai’s en duizenden Sorry Sir’s.
Bleek dat mijn familienaam de helft verkeerd was geschreven bij het inchecken, en men daarom niet wist van wie de koffer was toen hij door de koerier werd gebracht… Dat er maar één hotelgast was met een verloren koffer, en er maar één verloren koffer door een koerier werd gebracht, en die dus logischerwijze van mij moest zijn, daar hadden ze niet aan gedacht. Maar soit, de koffer was terecht en we kregen een dinnervoucher als tegemoetkoming… heb het daar maar bij gelaten.
Maar zat dan nog met te declareren onkosten van acht dagen. Heb alle aankopen, incluis die van zeep, scheermesjes, ondergoed, schoenen, broeken en hemden, de nieuw gekochte koffer en de hotelkosten gedeclareerd op het BIL report. Dat – binnen de termijn van 21 dagen – aangetekend verzonden naar de luchtvaartmaatschappij in Brussel. Dat was even zoeken, naar dit adres, maar bleek te kloppen.
We hebben nog een prachtige vakantie gehad
Terug thuis in Antwerpen de luchtvaartmaatschappij in Brussel gecontacteerd. Alles schriftelijk en per fax, om de communicaties in dit dossier zo nodig te staven met de papieren bewijzen. Na veel heen en weer gefax, emails, uiteindelijk de beslissing ontvangen: had recht op een vaste dagvergoeding x acht dagen. Dit bedrag kwam op een 700 euro mits de ingediende betaalbewijzen en hotelkosten. Cynisch genoeg benaderde het uitgekeerde bedrag de prijs van het ticket. Beschouwde deze hele historie maar als zodanig een verhaal met een happy end…
Wat er effectief is misgelopen, waarom de koffer verloren was gegaan en dan weer terug opdook, weet het nog altijd niet. Hopelijk gebeurt het u niet. Heeft u wel de pech, hou dan alvast rekening met de procedures en formaliteiten zoals beschreven.
Ingezonden door David Diamant
Als het woord ‘effectief’ opduikt in een zin, kunnen we er zeker van zijn dat er een Vlaming aan het woord is, aangezien dat woord een van de meest nutteloze en overbodig door Vlamingen gebruikte woorden is .
Mij is het overigens drie keer overkomen dat een koffer na een intercontinentale vlucht niet op de bagageband verscheen,maar na een of twee dagen kreeg ik hem terug.
Eenmaal had ik de verkeerde koffer meegenomen van de band die als twee druppels water op de mijne leek totdat ik een ander adres opmerkte op de koffer en ben toen ijlings van het treinperron van de luchthaven in Zaventem weer teruggekeerd om de foute koffer te verwisselen met de mijne, die nog op de band stond.
Ooit eens met China Air af Schiphol naar Bangkok gevlogen. Koffer was meegegaan naar Taipeh en kwam 2 dagen later in het hotel aan. Echter, ik had de volgende dag al een sollicitatiegesprek, dus… nieuw pak laten maken, onder de meeste spoed. Alles vergoed door China Air.
Ervaring: altijd een foto maken van je koffer (met strip van de incheck), voordat die bij de incheck in het grote gat verdwijnt. Altijd overal je naam checken op juiste schrijfwijze. En.. een foto van je immigratiekaart + stempels in je paspoort. Heleboel, incl alles, wat je onderweg nodig kan hebben als bijv je zorgverzekeringsnummer + contact data naar je gmail account en overal op te vragen. ( Ik heb daar ook mijn medische gegevens opstaan ).
Ben blij dat jij de enige bent die bij de incheck een foto van zijn labels gaat staan te maken 🙂
Als iedereen dat doet gaat het allemaal nog langer duren.
Beste lezers,
Dit ongemak hebben wij nu al 2 keer mogen ondervinden. Wij vliegen steeds met Thai Airways naar Bangkok maar dan verder naar Phuket (vorig jaar) en dit jaar verder naar Chiang Mia. De wachttijd naar het volgend vertrek is waarschijnlijk te kort. Onze koffers zijn er niet bij…Wij hebben wel het geluk dat ze ‘avonds steeds werden na gebracht door de service van Thai Airways of van de luchthaven. Ondertussen hebben we beiden een trolley als handbagage(waar reserve kledij In zit…) aangeschaft.
We leren steeds iets bij.
Wij hebben nog nooit problemen gehad met onze koffers(hopelijk blijft dat zo) maar wij hebben altijd voor 2 dagen schoon ondergoed en bloesjes bij. Als dit netjes opgevouwen is, neemt dit nauwelijks ruimte in.
kan je altijd in het hotel iets wassen indien nodig.
Het is mij ook al meerdere keren overkomen. Op een vlucht via São Paulo naar Rio de Janeiro, in Frankfurt, in Bangkok. Mijn koffer werd telkens weer met een volgende vlucht nagebracht.
Hier in Thailand kreeg ik ook de volgende dag mijn koffer thuis geleverd. Helemaal in plastic ingepakt.
Aangezien ik uit de luchtvaartwereld ben, weet ik dat dit op de miljoenen koffers die getransporteerd worden echt weinig voor komt en dat de meeste verloren koffers, zij het via een omweg, toch nog terecht komen. Een koffer van mij had een halve wereldreis achter zich toen ik hem kreeg.
En juist omdat ik dat weet, neem ik altijd, indien mogelijk, in een kleine rugzak extra kleren mee en doe ook nooit waardevolle voorwerpen in de koffer, die moeilijk te vervangen zijn.
Prachtig, hoe u zich keurig hebt laten informeren, de regeltjes netjes hebt opgevolgd en via internet zelf nog wat hebt bijgeleerd, met het verdrag van Montreal als leidraad.
Er is echter een ‘maar’. China Airlines is een Taiwanese luchtvaartmaatschappij en Taiwan is géén partij bij het Verdrag van Montreal. U en zij hebben daar in dit geval dan ook helemaal niets mee te maken.
Voor een juiste schadevaststellingsprocedure en voor het bepalen van de (hoogte van) de aansprakelijkheid zult u zich moeten verdiepen in het nationale Taiwanese vervoersrecht.
Kennelijk heeft China Airlines zelf hieromtrent het één en ander in hun algemene voorwaarden opgenomen en als ik lees wat u allemaal vergoed hebt gekregen bent u waarschijnlijk nu beter af dan u bij de toepasselijkheid van het Verdrag van Montreal was geweest.
Het gaat erom dat het keurig is opgelost, maar de juridische achtergrond is heel anders dan u vermoedde, vermoed ik.
Beste Frans,
En toch verwijst China Airlines zelf naar de verdragen die ik aanhaal (Warschau en Montréal).
Heb de condities van China Airlines via Google in 2 minuten teruggevonden.
cargo.china-airlines.com/ccnetv2/content/services/ContractOfCarriage.aspx
Het betref natuurlijk geen cargovlucht, maar bagage wordt als cargo gezien.
Het verwonderd me van u dat u dit niet wist. Want meestal kijk ik uit naar uw bijdrages daar ze zo leerrijk, correct, en meer nog, ook zeer geestig zijn ;~)
Maar het is niet omdat vele landen Taiwan niet erkennen, en dat Taiwan de verdragen niet ondertekende, ze deze niet volgen. En dat is dus wat ze in hun algemene voorwaarden bevestigen: ze schikken zich naar deze beide verdragen bij betwistingen.
Tot genoegen,
D.D.
Mij ook overkomen(vaker) in Bangkok aangekomen en een koffer was er niet.
Wat te doen.gooi nooit je boarding kaart weg.dit is belangrijk voor later.
Ga in Bangkok AirPort naar de missing report kantoor.toon je boarding pass
Met streepjescode en in een mum van tijd zeggen ze je waar het koffer is
Op dat moment.je krijgt een blad papier ingevuld en binnen een week wordt
Hij bij je hotel afgeleverd.
Succes.
Ik heb dit ook meegemaakt op een vlucht van Amsterdam naar Ho Chi Minh stad met een overstap in Maleisië, maar toen ik in HCM stad aankwam wisten ze het al vrij snel dat mijn koffer niet mee was gekomen het laatste stuk.
Ik had geen hotel gereserveerd maar kreeg netjes een formulier met naam en telefoonnummer welke het hotel kon bellen zodat ze wisten waar de koffer bezorgd kon worden.
Nou doe ik altijd al een verschoning en in dit geval ook een korte broek in mijn hand bagage dus wat dat betreft was er niks aan de hand en ik kwam ’s avonds aan in HCM stad en de volgende morgen om 10 uur werd mijn koffer netjes afgeleverd.
Ik vloog met KLM en laatste stuk met Maleisië Airways.
Tip voor iedereen die reist maak voor vertrek een foto van de koffer bij vermissing kun je foto laten zien.
Bij ons werden de koffers van SAN Diego nagezonden naar ons resort in Utah op kosten van maatschappij kleding gekocht. Hetzelfde in Canada alleen waren die 7 dagen zoek zat een verkeerde label op bij inchecken vertelde het nog maar moest niet zoveel weten u werkt toch niet hier.
En de laatste keer op Schiphol grote problemen gehad door iemand van lost luggage omdat die het ook beter wist. Ik wist dat de koffers niet aan boord waren op het nippertje de aansluitende vlucht gehaald.
KLM was wel zo redelijk om ons hiervoor compensatie aan te bieden. De foto’s en ons verhaal klopte.
Dat noem ik klasse!
Het is ook handig om naamlabel aan koffer te doen soms gaat vluchtlabel eraf en met naamlabel kunnen ze er dan nog wat meedoen veel mensen vergeten dat
Heb het probleem nooit van een verloren koffer. Mede gesterkt door al deze ervaringen reis ik alleen met een kleine trolley. Koop mijn noodzakelijke kleding wel goedkoop in Azie en mijn ontbrekende toiletspullen zijn ook verkrijgbaar bij elke 7/11 op de hoek. Hoef dan ook nooit bij de band te wachten
Als ik zei wat sommige mensen aan koffers bij hun hebben, ongelooflijk.
Ik heb 90% van mijn kleding ook in mijn handbagage zitten. Met 7 onderbroeken, een stuk of wat shirts en blousjes etc kom je de week wel door. Maar de toilettas moet toch in het ruim (levensevaarlijk nagelschaartje… vloeistoffen). Ik sjouw een koffer vol mee, 20-30kg maar dan 80-90% met spullen voor vrienden en familie. Terugweg hetzelfde verhaal. Als het zou moeten zou ik met alleen habsbagage wel volstaan maar nu maak ik andere blij. Kleine moeite, veel plezier.
@artikel: Zelf nog nooit bagage kwijt geweest. Herkenbare tas of koffer die uniek gemaakt is. En alle essentiele of waardevolle spullen draag ik in de hand, dat maakt het al minder erg als de ruimbagage zoek zou raken. Maar mocht het wel gebeuren dan zal ik er zeker op letten dat het hotel mijn naam weet. David zijn verhaal is nuttig, het laat zien hoe dingen toch mis kunnen gaan.
Mij ook eens overkomen. Mijn koffer naar Japan en ik naar New Orleans om aan te monsteren op een Noorse tanker. Kreeg aan boord $100- om nieuwe dingen te kopen, was spotgoedkoop in the USA toendertijd. Na 4 mnd afgemonsterd en aangekomen op Don Muang naar Lost & Found maar was daar niet terwijl ik van de airline bericht kreeg dat mijn koffer (zeezak) in Bangkok stond. OK, gaan we samen kijken en daar stond mijn zeezak, opengebroken om uit te vinden waar die vandaan kwam.4 mnd gestaan daar. In het vervolg schreef ik, met grote letters rode verf, aan de buitenkant van mijn bagage mijn volledige adres. Ook bleef ik bij inchecken staan tot ik zag dat de juiste aankomst label was bevestigd aan mijn bagage. Waardevolle documenten e.d. nam ik mee als hand bagage. Nooit geen last meer mee gehad.