Khun Chang Khun Phaen, Thailand celeberrima legenda - pars IV

Thailand heroicis celeberrimus est de triangulo tragico amoris inter Khun Chang, Khun Phaen et pulchrum Wanthong. Fabulam probabiliter remittit ad 17^de saeculo et orali narratio plena dramatis, tragoediae, sexus, casus et supernaturalis fuit.

Subinde constanter accom- modatum est et dilatatum, manens populare ac delectabile epicum, quod fecit iter fabulatores et fora. Historia Siamensium exeunte saeculo XIX primo in scripto fuit. Hoc factum est de normatum, purgata versione celebris huius fabulae. Chris Baker et Pashuk Phongpaichit hanc fabulam pro auditorio Anglico loquentem interpretati sunt et adaptaverunt et edidit 'Fabulam Khung Chang, Khun Phaen'.

Haec voluminosa editio Anglica reapse legendi pro quolibet studioso litterarum Thai. Ad lectorem Teutonicorum huic epico introducendum, versionem fabulae abbreviatam compilavit. Cogita prooemium quoddam in fabularis. Necessario praetermissa sunt omnia genera scaenarum ac singularium, nonnumquam velox saltus facio in storyline. Maxime in relationes et dialogos maxime intendunt ingenia. Ut fabulam vere appreciate, ut vere fruatur, vehementer suadeo ut ipsum librum legentem. Haec ampla editio praesto est, plena delineationibus ac notis, inter alia. Haec insuper explicationem praebent fabulae et argumento. Qui fabulam ipsam modo legere malunt, bene valebunt cum hac classica editione abbreviata.

• Narratio de Khun Chang Khun Phaen: Siam's Magni Folk Epici de Amore et Bello, Translated and edited by Chris Baker and Pasuk Phongpaichit, Silkworm Books, ISBN: 9786162150524.
• Narratio de Khun Chang Khun Phaen Versione Abridged, ISBN: 9786162150845.

Praecipua ingenia:

nucleus fabulae circum characteres sequentes versatur:

• Khun Chang (ขุนช้าง, khǒen Cháang): Homo dives, sed turpis et malus.
• Phlai Kaeo (พลายแก้ว, Phlaai Khêw), postea Khun Phaen (ขุนแผน, khǒen Phěn): heros sed etiam verus feminae.
• Phim Philalai (พิมพิลาไลย, Phim Phí-laa-lij), postea Wanthong (วันทอง, Wan-thong): mulier potens et formosa, quae ambo homines amant.

Nota: 'khun' (, khǒen) huc spectat infimum gradum in vetere systemate titulorum officialium Siamese. Non confundendus cum nota 'khun' (, khoen), quod simpliciter sir/madam significat.

Phlai Kaeo in monasterio

Haec est fabula Phlai Kaeo, Khun Chang¹ et pulchri Phim in regno Ayuttaya. Chang ex opulenta familia venit sed infortunium pueri valde deformis est. Plurime calvus ab partu fuit et hic fons fuit aliis pueris in villa truculenta et truculenta. Phlai Kaeo et Phim soli erant in Suphan ad ludendum cum Chang. Aliquando contendebant, exempli gratia, cum tres mom et dad et Kaeo luserunt amicum suum Chang in vertice calvi eius ferire.

Paucis annis post, Phlai Kaeo patrem amisit et villam Suphan cum matre relinquere debuit. Semitae trium non iterum transierunt donec Kaeo quindecim annos versa est. Templum novitius ingressus est, sperans sequi vestigia patris sui patris, potentis et doctissimi bellicis. Sub ala eum abbas assumpsit ut discipulus et novitius Kaeo didicit exercere magicas mantras et futura praedicere.

Post menses in templo moratur, appropinquante festo Songkran. In speciali die fuit quod Phim, optimo suo die indutus, uenit ad offerendum monachis templi. Humilians in genibus, accidit videre novitium Kaeo in angulo oculi sui. Statimque convenerunt oculi eius, ardebat cor eius. Sciebat autem quod mulieri non licebat ullo modo animum suum ostendere. Id solum evenit ut rumores et detractiones improbent. Non solum iuvenis Phim, sed etiam novitius Kaeo, qui vehementi amore superatus est.

Phlai Kaeo occurrit Phim in agro amet

Mane mane, inter eleemosynas circumactus, novitius domum Phim visitavit et locutus est cum Saithong², adopta Phim sorore. "Venite ad agros risus cras post meridiem, Phim et servi ibi erimus", ait Saithong. Novitius Kaeo risit et respondit, "Si in campis bombicis prosperi fuerint, ego tibi mercedem reddam." Post meridiem conventus, novitius evasit veste civili sub bracchio. Dixit ad monachum Mi, "Nunc relinquo, sinite me exuere habitum meum, et reintrabo cum rediero." Monachus Mi consensit "Bene, sed betel nucem affer, et tabaci tecum cum redieris." In magna mente laetitiae Kaeo ad agros bombacio ivit. Ibi Phim solum post xylinum invenit et suum amorem dulcibus verbis expressit. Sed Phim eum increpavit: “Visa matrem meam et pete manum in matrimonium, si consenserit tunc ego laetus faciam te virum meum. Sed modo me terret hic tuam machinam insequeris. Populus confabulabitur cum viderint nos duos hic in unum sic. Veni et pete manum meam in via recta. Nimis properas, quasi sic esurias ut oryza etiam crudum edas." Novitius Kaeo se continere non potuit et Phim vestes extrahere conatus est, sed arcte tenuit et abiecit: “Quam turpe non audis. Aperte me amare hic in agris loqui modo. Sic me amare non potes, rectam sequere viam, et tunc non displicebo. Non solum corpus meum. Scito quid conveniat, vade domum Kaeo”. Osculatus est eam tenerrime et faciem eius admiratus es "tam pulchra es. Tua cutis pulchre levis et mollis est. Oculi tui lucent. Quaeso te fruar paulo deliciae meae. Hoc tibi promitto, ego te hac nocte visitabo.

Phim vesperi vigilans ad horas et ingemuit, “O Kaeo, pupillam oculi mei, oblitus es mei iam? Insanis me et ideo me solum deseris? Sero, hic non es, et cor meum tam inane sentit." Dum Phim ibi cogitaret, obdormivit. Sero vesperi erat cum Kaeo tandem ad Phim domum pervenit. Mantras incolas sopitum esse solebat, et seras in foribus laxabat. Et ascendit et ibat recta ad cubiculum Phim. Osculabatur eam dormientem et digitos obnixos lapsi, pectora rotundi: "Excita amica mea." Phim initio sollicite portavit, sed amplexatus est et blandis verbis ad eam locutus est. Tum immisit eam super cervical, et faciem suam premebat in eam. Et insusurravit ei. Nubes in celo superne collectae, ad summum imbrem, ventus commotus est. Cum primum pluvia incepit nulla mora est. Phim caput erat super pedes in amore et sic simul in lecto recumbebant. Desiderio illum amplexa est. Neuter eorum sensit dormire. Diluculo ei locutus est: "O mi Phim, proh dolor exeundi, sed plane hac nocte redibo."

Khun Chang quaerit Phim de manu

Nunc fama de Khun Chang. Insanus erat circa Phim. Ea die in animo fuit et extra. Matri loquebatur de machina sua, “Mater dilecta, petit me Phim ut eam in matrimonium duceret, diu inter se amavimus." Mater ei non credidit: “Sicut puer mendax es. Phim lepidus ut luna, tu es sicut turtur in gramine volentes caelo sidereo. Putasne tu filium meum habere posse? Argenti talenta habes, cur non uteris ut lepida puella? Phim non vult te. Cum esses haedi, te de calvitio tibi ludunt. Lingua eius intolerabilis est, eam ferre non possum. Khun Chang respondit, “Cum sumus vir et uxor, amor et timor prohibebunt eam, quominus mecum sic loquatur”. Ad pedes matris se prostravit, pedem eius in vertice calvi posuit, deinde in lacrimas prorupit. “Quid cogitas tam glabro capite? Non video quomodo vel unus pro te iturus sit. Phim formosa est sicut Kinnari mirabilis, quid dicunt vicini si cum deformi porco similis coire? Apage istas crocodillos lachrymas tuas.

Protest

Khun Chang reliquit et matrem Phim visitavit. Prostravit ad pedes eius et dixit "Ignosce domina, sed sum desperatus. Dives sum valde et nescio ubi tuto reponam, laeva ac dextra spoliatus sum. Opes meas extra oculos quaero ut mihi invigilet. Cotidie de Phim cogito. Si placet, parentes rogabo tecum loqui. Iumenta, oryzam agros, pecuniam, vestem et plura donabo. Phim clam audivit cum Saithong de conclavi proximo. "Quomodo audet ille!" fenestram aperiens simulavit ad servum vocare: “Ta-Phon! Quid tu hactenus? Huc ades, malum, calvitium, hirsutum! Tu vero ne vota mea attendas, an tu?" Khun Chang audivit et humiliavit. Celeriter abscessit.

Phim abjecta sensit. Post primam noctem simul audivit Phlai Kaeo in diebus. Ea Saithong misit ad inquirendum. Saithong occulte ascendit in tugurium ligneum Kuti ubi novicius Kaeo morabatur. Kaeo flirtatiose dixit ei quod desideraret familiaritatem, sed abbatem fecerat ei studium et laborem per dies, et ideo non habebat facultatem visitandi Phim. At ille operam suam facturus re vera erat!

Phlai Kaeo Saithong intrat in cubiculum

Retro a visitatione ad domum Phim, Khun Chang perturbatus est per dies. Vix poterat comedere vel dormire. Statuit, "deformem essem sicut nox, sed opibus meis Phim mater certe adsentiet nuptiis." Vestibus suis pulcherrimis indutus, se ornavit aureis ornamentis, et seriem servorum in domum Phim secutus est. Ille grate acceptus, "Quod ad te huc adfers, libere dic ut domi esses." “Khun Chang momento cepit et denuntiavit se Phim uxorem suam facere velle. Mater lato risu auscultavit et rationem generum divitis probavit. “Phim, Phim, ubi es? Salve, hospes, veni.' Sed Phim aliquid scire noluit ac servum iterum simulavit increpare, “Pro cane natus es, vade in infernum! Quis te nunc vult? Pedicabo te, platea canina mango! Tu tantum cogita de tuo. "

Mater furiosa est et post Phim cucurrit, “Ore sordido tu, id facere non potes!”. Deditque Phim bonam verberationem donec dorsum Phim sanguine ruberetur, et facies eius erat cataracta lacrimarum. Phim fugiens clamans. Cum Saithong fugit domum et venit in templum. Videns novitius Kaeo, subridens in faciem iterum venit, “O Kaeo, omnia pulchra verba hucusque locutus es, manum quaesiturus es sed adhuc exspecto. Et nunc Khun Chang rogauit manum meam cum consensu matris. Restiti sed illa trux fuit et baculo me invasit. Quid habes de illo dicere? Confitemini aut ego vos obiurgabo!" Novitius Kaeo tenebras nubila vidit et eam consolari conatus est. "Quod damnatus Khun Chang causat omnes tribulationis mi. Attamen mater mea non vult me ​​habitum deponere et secedere, nos pauperes sumus et nullius capitis exordium habemus. Cor meum ad te pertinet, sed nescio quid facere. Phim rursus accensus "Cur tam tardus es? Cur non potes pecuniam accipere? Non amas me? Oh my karma! Cur et mulier natus sum? cecidi in pulchra verba tua et nunc timeo ne me quasi saxum defluas. Hac nocte domum meam veni, et tibi satis pecuniam dabo. Et tunc finiendum est cum istis pulchris verbis tuis. Exi et veni vide me hac nocte, audin'? Nulla mora est." Cum hoc dixit, surgit et abiit cum Saithong.

Phim vespera expectat eius Phlai Kaeo, sed media nocte nullum eius signum erat. Saithong exivit ut videret si alicubi esset prope. Mox occurrit ei, et stolam levavit, ut clam posset labi. Hoc sub veste latens, pectus casualiter tangere simulabat. Quod cum non responderet, manu plena arripuit. Saithongum impulit et abripuit, “Heus, quomodo audes! Hoc pectus est Phlai Kaeo, quod agas, non est mundum! Cubiculum eius ibi est. Nolo videri simile". Saithong cessit vultu irato.

Phlai Kaeo secundas res non vastavit et cubiculum Phim celeriter intravit. Vix se continere potuit, et eam molliter permulsit. Et osculatus est dextram et dextram et intente amplexus est illam. Eorum corda ferventer verberant. Passionis resurrexit, chaos accessit. Oceano ventus commovit undas, et eas in litus detrusit. Tantum recedunt, et rursus in litora fragor. Iterum atque iterum. Navis in canalem angustam navigavit. Aer contremuit, imber diremit. Gubernator imperium amisit et navis sua in crepidine solvit.

Post suos amores duo in brachio iacent. "Aspiciam horoscopum tuum mi?". "Anno rat natus sum, hoc anno sedecim et mox florent." “De duobus annis minor Phim meo. Et Saithong? Quid est annus?". Ea ab anno equitum viginti duo si bene. Sed quid hoc rogas? Tu amas illam et vis illam quoque uxorem ducere?" “O Phim, quid semper dicis de rebus novis istis? Nullo modo, noli me vexare. Cum eam fovit et mox obdormivit. Cum vidisset Phim in somno esse, cogitationes eius ad Saithongum iverunt, “Non est illa senex adhuc et ibi debet esse. Mammae eius mirifice firmatae sunt. Ego quoque eam visitabo, etiam si nolit, non audebit clamare quod me huc admittat". Correpit in cubiculum Saithongum et mantra super eam efflavit dum digiti super corpus eius delapsus est ut eam excitaret. Saithong aperuit oculos suos et vidit Phlai Kaeo. Eius cor familiaritatem appetebat. “Bonus es Kaeo, sed hoc valde alienum est. Phim mox nos capiet! I de hic". Phlai Kaeo propius accedens et subridens dixit aliud mantra ad suam libidinem excitandam. "Patientia Saithong. Si non es delicatus, ego me postea suspendam, modo expecta et vide. "Satisne vere insanus ut te ipsum interficias? Homo natus non est facilis! “Vos iustus es sicut Phim, sed paulo maior. Plus certe experientiam et artem habes." Et cum hoc dixisset, osculatus est corpus eius, "noli resistere." Retro dixit Saithong, “Potes manere sed cave mecum. Sollicitus sum ne amatores mecum ludes, et cum me uncis, me abieceris modo. Sed si vere me diligis, quidquid vis mecum potes facere. propius accessit. Guttae stillae. Fulmen emicuit, tonitru revolvebatur, ventus ululabat. Amare cum Phim erat sicut in lacu tranquillo navigans, sed cum Saithong erat sicut procella valida feriebatur. Navis mox in imum demersa est.

Phim oculos aperuit sed signum non erat Phlai Kaeo eius. "Quo abiit amor meus? Forsitan Saithong scit. Cum in cubiculum Saithongum venit, Phim audivit duos colloquentes inter se. Cum diutius ferre non posset, ianuam apertam impulit. Saithong e lecto exilivit, “Kaeo me fecit! Non potui eum prohibere. Ego calcitrare non feci ut te in malum non reciperem." Phim mordaci acerbe locutus est: “Tsss, gratias ago tibi quod tam incredibiliter bonum cor habebis. Tu tam pius ac curiosus. Recta ut upupam. Magnus es, vere es. Erramus…”. Tum ad Phlai Kaeo conversa est. "Putasne hoc esse utilem ?! Maior est quam tu et cura ut puer fui. Sed non curo. Sume quod potes. Ridiculum. Sicut es simia ludificatus es. Bonum est intravi nunc aliter, in hastam iterum infixisses.

“O Phim, non est quod videtur. Amo te, sed sollicitus sum ne mater tua consentiat si cras manum petam. Vereor ne illa te spurio illi dent. Filiam id negare non potes. in miseriam incides. Aperuitque Phim cistam et dedit ei sacculum in quo quinque solidos et auri. "Ecce, uxorem hanc a me tolle." Phlai Kaeo pecuniam accepit et in aurem insusurravit: “Ire debeo, iam sol oriens, cura ut valeas, septem diebus revertar ut matrem tuam in matrimonium petam. Atque his dictis per fenestram exuit.

Continuari…

¹ Phlai Kaeo vel 'elephantus virilis fortis', chang vel 'elephantus'.

Saithong, (สายทอง, sǎai-amentum) vel 'Aureum'. Saithong filius adoptatus est et cognatio cum Phim alicubi est inter vestigia et servum.

Kinnari seu Kinnaree, (กินรี, kin-ná-rie), fabulosa creatura cum corpore superiore humani et inferioris corporis avium. Paene coelestis, formosae virgines.

⁴ Postquam vir et mulier cubile communicaverunt, matrimonio habiti sunt. Quo facto, Saithong concubina Phlai Kaeo facta est.