Quomodo unguentum loti floris ad errorem ducere potest, qui duas texentis aves in amore necat. Sed utraque animalia computat renascentiae.

Olim erant duae aves textoris (*) qui in parva silva non longe ab urbe placide habitabant. Nidus autem eorum stramentis contextus est et ita pulchre factus est ut omnes, qui videbant gestationem in vento, desiderent admirari. Duae aves modo nati sunt et pater avis cotidie exivit, primis solis radiis ut cibum eis quaereret. Mater avis pullos invidiose custodiebat.

Et quadam die tata avis ausa propinquat urbi; vidit parvum lacum aqua limpida plenum loto florum pulcherrimo, in unum e floribus roseis sparsum, et odore inebriante fruebatur. Accessit de flore in florem, quin oblivisci posset illius odoris, et in fine diei se inclusum esse sine cogitatione permisit. Quia lotus petala sua ultimis solis radiis claudit, et ibi bona avis illa inclusa est.

In carcerem coniectus terrebant eum; Conclamavit et pugnavit totis viribus, sed frustra. Pauper textor ave; nemo ejus timorem potest cogitare, cum de infantibus et ejus uxore cogitat. Sedit illic, non se defendere posse, Dum metuit longas Aurora diesque recludit Lotos.

Ignis! Ignis!

Mortuus quam vivus, vires collegerat et ad nidum suum advolavit. Sed cum appropinquasset, vidit nebulam fumi ubi habitat: est ignis in silva! Celeriter ad nidum suum et familiam suam volat. Dolendum. Parvuli iam mortui sunt et mater clamat et queritur circa cadavera mortuorum.

Ignis appropinquat. Femineam videns, propius tamen ignem accessit. Sed homunculus adhuc tantum unguentum ex flore loto portavit ut oblitus doloris sui eum in perturbatione aspexit. Pater avis quicquid vellet explicare posset, non credidit ei: persuasum est de infidelitate sua. Et exclamavit;

"Si unquam fato renatus sum, nunquam iterum cum Guidone loquar." Tunc se in ignem insiluit, quia hanc duplicem dolorem ferre non poterat. Et sequebatur eam homunculus, clamans, 'Gratias ago fidelitati meae et amori meo, volo electo viro ex renascentis esse.'

Itaque familia texentium ante unum e retibus decessit. (**)

Translated and edited by Ericus Kuijpers. Title: Le fidèle Krachâb, in Thai Informationes plurimae, quoque; Oiseaux Tisserands. Source: Contes et Légendes de Thaïlande; 1954. Author Jit-Kasem Sibunruang (จิตจิต กษมกษม See More), 1915-2011. Scriptor Gallicus magister apud Chulalongkorn fuit et pro UNESCO laboravit.

(*) Avis parva texentium est. Thai speciei nomen กกะจะจะจะจ, pronunciatio kra-tjaap. 

(**) Sic renascentiam! Haec fabula sequitur, sed 34 paginae longae sunt. quod postea dabo.

2 responsiones ad "Fides Krachâb - Fables et fabulas ex Thailandia N. 04."

  1. Ericus Donkaew dixit autem

    Bene est has fabulas ab oblivione eripere. Gratias tibi.

  2. Guilielmus van Rooyen dixit autem

    Mira narratio.
    Hoc habeo ut ad filium meum


Leave a comment

Thailandblog.nl utitur crustula

Nostra website crustulorum optime gratias agit. Hoc modo commemorare valemus occasus tuos, offerimus tibi personalem et adiuvas nos emendare qualitatem loci. Read more

Etiam, website bonum volo