Vivus ut una Farang in truncatis: Wan Song Ta Yai
Pulmo addie vidit iam ultima septimana aliquid pedibus agere. Hie Clothesla erat plena vestibus albis. Saepius evenit ut nostra Mae Baan vestes exinaniat et omnia quae in eis pendent vel iacet extra lavacrum dederit. Nunc vestis tantum alba et cum Buddha aliquid habere debet.
Na wat onderzoek moest ik vaststellen dat er meerdere zaken dan één enkel feit te doen waren. Het was dit weekend namelijk Wan Song ta yai en ook de start van de 10daagse Mang sa wie rat ( ook genoemd kin tjee = vegetarisch eten ).
Lung addie gaat het eerst over Wan song ta yai hebben. Wan “song” ta yai is een vervolg op Wan “rap” ta yai. Dit is een Thaise traditie: Boeddhisme of animisme?
Zowat twee weken geleden kwamen de geesten van de overledenen hun jaarlijks bezoek brengen aan de levenden. Dit noemt “Wan rap ta yai”. Ze komen een kijkje nemen of het met hun overlevende familieleden nog steeds goed gaat. Na twee weken keren de geesten terug naar hun standplaats en dat noemt dan “Wan song ta yai”. Om de geesten niet hongerig en vooral welgezind te laten vetrekken wordt er op deze dag in de ochtend naar de tempel gegaan en voedsel geschonken aan de geesten. De monniken bidden er op los zodat alles wel goed moet gaan en de geesten opnieuw een jaar kunnen genieten van hun rust. Bron: mijn buurman ex professor (Gobbelijn)
Pars secunda: Nang sa wie rat or kin tjee (vegetarian festival)
In tegenstelling tot het vorige is dit een Chinees Boeddhistische traditie. Daar er in Thailand veel aanhangers van deze vorm van het Boeddhisme wonen wordt dit zeer uitgebreid gevolgd en beleefd.
Vanaf 1 oktober tot 9 oktober 2016 is het Thailand Vegetarische Festival en duurt negen of 10 dagen. Voor sommige Thaise mensen, die zich geheel aan de voorschriften houden, is het 10 dagen. Dit festival start officieel op 5 oktober, maar sommige gebeurtenissen beginnen een paar dagen vroeger of later dan deze datum. Hier begon het dit jaar op 30 september. Dit hangt af van de organisatie vanuit de tempel die dit plaatselijk organiseert. De datum wordt berekend op de 15e dag van de afnemende tiende maand van de Thaise maankalender.
In het algemeen viert men dit overal in Thailand en is dit een spirituele festival met onthouding en zuiverheid als het centrale motief. Uiteraard is gedurende het festival van 9 of 10 dagen vegetarisch voedsel op grote schaal te verkrijgen en restaurants zorgen voor smakelijke gerechten die hierop afgestemd zijn. Vegetarisme omvat o.a. ook het vermijden van bepaalde groenten zoals knoflook en uien daar deze worden gezien als het verhogen van agitatie. Het festival heeft zijn wortels in de Chinese Taoïstische praktijken en min of meer overgenomen door Thailand en verwelkomd door de Thais Boeddhistische bevolking die (tot op zekere hoogte) ook vegetarisme omarmen.
Het meest bekende, spectaculaire en soms gruwelijke is dit van Phuket. Daar wordt het uitgebreid met het “pearcing festival”.
www.thailandblog.nl/bizar/bizarre-fotos-van-het-vegetarische-festi
www.rtlnieuws.nl/nieuws/buitenland/pijnlijk-thai-laten-wangen-met-zwaarden-piercen .... (legentibus non sensitivo)
In de meeste steden is er een optocht op zijn Chinees: met trommen en dansende draken, vuurspuwers, mensen die over een brandend kolenbed lopen ….
Voor de “gelovigen” is het elke dag, 10 dagen lang, bijeenkomst in de tempel waar er gebeden en gemediteerd wordt door monniken die vaak speciaal voor dit doel uitgenodigd worden. Natuurlijk wordt er steevast gegeten, zij het dan strikt vegetarisch.