Fabeltjeskrant an na? - beşa 11 (ketina xwendevanan)

Frikandellen, croquettes, firingî Belçîkayê bi bîrên Belçîkî

Piet hinekî li ser jiyana xwe ya li cîhê kevin û nemaze li ser zilamên ku ew bi giranî di jiyana êvarê de nas kiribû, difikirî. Di nav wan de kulmek jî hebûn. Gelek ji biyaniyên ku di wê demê de amade bûn yan mirin, yan jî bi dûvikên xwe di navbera lingên wan de, pere qediyan an jî ji ber sedemên din vegeriyan. Koma ku li vir nîv û nîv ma, an tiştek ku herî baş jê re tê da ku hem ji Tayland û hem jî ji welatê xwe herî zêde sûd werbigire, di heman demê de pir mezin bûye.

Bê guman, berê 'em' 'tu carî' venegeriyan.

Piet difikire ku bingehê hişk, bi vî rengî, bi hejmar lê di heman demê de di tevgerê de jî pir kêm bûye. Vexwarinên bîraya rastîn bi demê re têk çûn. Bi piçek zexta malê - ango jina - wan şêwaza derketina xwe 'hinekî' eyar kiriye. Û klûba ku 'pêşiya malê' tune ye, lingan teng dike ji ber ku kontrolên li nexweşxaneyan wekî din şîret dikin.

Tişt dikarin di demek kurt de zû biçin. Piet bi Silverspoon dest pê kir, ku bi rastî li derveyî van kategoriyan dikeve.

Silverspoon yek ji wan zilaman bû, xortekî bi qasî 35 salî, kurê parêzerekî ji Îngilîstanê kevnar. Tiştê ku divê ez bikim ev bû ku ez telefon bikim da ku pere were veguheztin, bavê her tiştî da. Bê guman, Silverspoon keçikek Taylandî hebû ku li ser drav bike. Mîna xaniyek, otomobîl û jiyanek şevek baş. Piştî salek an bêtir, Silverspoon ji nişka ve winda bû, na, Bavo hîn nexwest ku wî li Îngilîstanê bibîne. Lê Silverspoon ji jiyana bajarokan westiya bû û xwest ku biçe bajarê bajaran: Krung Thep Mahanakhon Amon Rattanakosin Mahinthara Ayutthaya Mahadilok Phop Noppharat Ratchathani Burirom Udomratchaniwet Mahasathan Amon Piman Awatan Sathit Sakkathatsitiya Witsanukam Prat.

Pir kes ji bo Krung Thep wekî Thai an jî tenê Bangkok wekî biyanî, spas. Ji ber ku çîrokên xerîb jî li vir bi demê re hatin ragihandin, Silverspoon difikire ku dê çêtir be ku li cîhek din bigerin û Bangkok bi rastî ji bo wê bêkêmasî bû. Helbet ger hûn bixwazin hûn dikarin deh salan li wir winda bibin.

Çend birêz hebûn, bi piranî ji Îngilîstanê, yên ku bi rastî ronahiya rojê nedidan hev dema ku mijar dihat ser eslê xwe û cîh, ku bi rastî jî komîk bû. Min qet nizanibû ku heke hûn îngilîzek bi neteweyek din a Keyaniya Yekbûyî şaş bikin, mirov bi rêkûpêk dê hinekî aciz bibin. Nexasim têkiliya di navbera Keyaniya Yekbûyî û Almanyayê de, ku hîn jî ji bo gelek kesan nayê jibîrkirin. Em li herêma holandîaxêv divê şerm nekin ku li ser esl û cîhê li ser Hollanda 'bakur' û 'Hollanda Başûr' nîqaşan bikin.

Ji bo heyamekê xortekî me jî ji erê Hollandayê hebû. Wî li Holandayê wek şef perwerde kiribû û dixwest li vir xwaringehek/barek xwarina bilez ava bike. Frikandellen, croquettes, firingî Belçîkayî bi bîrên Belçîkî, ​​ew deng baş bû. Lêbelê, xuya ye ku tiştek di ramana wî de xelet bû, an jî li cîhê perwerdehiya wî xerîdarên eleqedar pir hindik hebûn. Bi kurtasî, dibe ku ez aqilmend bûm, lê dema ku çend quruş winda bûn vegeriyam Hollandayê. Wî di wê heyamê de şahbanûya Taylandek sêqat din jî hebû. Rûyekî xweş, xuyangek xweş û hejandina hin karên bahtê, mêjî-bêhn dike, tewra ji bo gelek jinên Taylandî. An jî dê wusa be: gava ku kêf qediya, em diçin ya din?

Ferheng û xuyabûna Piet piçek kêmtir bû, dibe ku du an sê. Û çend tiştên din jî hebûn ku wî di jiyanê de tam fam nedikir.

Di heman demê de zilamê ewlehiyê jî hebû, Îngilîz Rambo, ku naha bi riya laptopê nexşeyên ewlehiyê ji Monaco/Tailand-ê dixebitî. Ew niha piştî zewaca Thai dîsa yek bû. Di derbarê çekan de gelek tişt dizanibû û 'wextê' xwe li Rojhilata Navîn ku hin tiştên kêm kêfê kiribûn, derbas kiribû. Ew çîroka wî bû, her çend bê guman ew hemî ji bo cîhanek çêtir bû. Piet qet bi rastî nizanibû ku bi vî mirovî re çi bike. Ew ji pevçûnên çekdarî dîn bû û hêvî dikir ku ji nû ve were bicîh kirin, bi tercîhî li Afrîkayê. Ew berê hatibû şandin wir, li gorî wî parzemînek bêkêmasî. Li wir jî 'nasên wî yên kevn' hebûn ku bi wan re hin erkên herî kêm hebûn. Ew çîroka wî bû, her çend wî ew sivik girt.

Hemî ev bi riya ajansek li Monaco xebitî. Rambo gelek caran û bi rêkûpêk sînor derbas dikir, ji ber ku êdî vîzeya wî ya salane ya rastîn tune bû, û ji ber karê wî ne hewce bû. Ev gotina wî bû. Çend caran ku vîze asê mabû, ew 'tenê' ji bo hefteyekê an jî nêzîkê wê, ber bi Laosê çû Fîlîpînan.

"Tiştê xweş di derheqê koçberek / koçber de," Piet bi rastî difikirî, "ev e ​​ku ew carinan dikarin di civakên niştecîh de çîrokek xweş biafirînin." Ger we bi bişirîn lê mêze kir û ew pir ciddî negirt, her çend Piet her gav bi Rambo re pir baldar bû.

Gelek kes di jiyana xwe ya berê ya li welatê xwe de roja Duşema Şîn jî negihîştibûn bingeha civakê, her çend li vir û wir 'lêçûnek' hebû, wek zarokek an hevalek 'kevn' pir serhişk û bi taybetî jîrtir. Bi taybetî Îngilîz ji vê yekê zirar dîtin.

Hevjînê Piet, ku carekê li Keyaniya Yekbûyî zewicî bû, bi peywendiyên paşerojê û zarokên ku wî salê du caran gazî dikir (di rojbûna wan û sersalê de), di heman demê de xwedî wê paşerojê bû. Piet difikirî: "Giya li aliyê din ê geliyê her dem hêşîntir e," ji ber vê yekê pir kes nîvê jiyana xwe di nav heriyê de an jî di nav qûmê re derbas dikin, bi vî rengî, an jî 'em' hewl didin ku bibin şovalyeyê xelet. .. ku li hespê spî bilîzin." Zilamên ji Keyaniya Yekbûyî, DY, Awustralya û Zelanda Nû ku her sal vedigeriyan da ku fêrî Englishngilîzî bibin bi rêkûpêk çavên gelek niştecîhên biyanî bilind kirin. Gelek dibistanan ev yek bi berfirehî reklam kirin da ku 'pêşeroj' bi taybetî Englishngilîzî hîn bikin. Bê guman, zimanek zelal, ger ne ji ber vê yekê bûya ku piraniya van 'mamosteyên paşerojê' ew bêtir wekî çend salên gerdunî li vir û wir li welatên cihê yên Asyaya Başûr-rojhilatê dîtin. Meaş, xaniyê belaş, ezmûna jiyana rastîn a li Taylandê û sala bê em ê bibînin ku li kîjan welat an bajarî ye, ew e ku meriv li pêş çavan bike.

Îngilîzî ya şaristanî ya gelemperî an, ji hêla min ve, Amerîkî, ku ji bo gelek Ewropiyan hêsantir tê fêm kirin, bi rastî ne pirsgirêk bû, ji ber ku mirovên ji welatên xwemalî yên îngilîzîaxêv destûr didan ku li wan dibistanan bixwînin. Xortên xweş ku meriv pê re bîrekê vexwin û êvarek dîn biaxivin, lê gelo ew ji zarokan re bi fêde bû her gav ne diyar bû. Piet gelek caran neçar ma ku ji hevalê xwe bipirse ka ew bi rastî li ser çi diaxivin, ji ber zaravayê ku ew hinekî zêde diaxivin.

Ji çar aliyê cîhanê zilam hebûn, ku eger hûn wan hinekî baştir nas bikin, carinan di çîrokên xwe de li ser bextê berê xeletiyan dikirin. Mirovên ji beşa Ewropayê-almanîaxêv, ku pir caran li vir tam-demjimêr dijiyan, pir caran çêtir diçûn.

Di dema vê nerînê de, Noy jî di nav ramanên xwe de digere. Her çend Noy di çalakî û ramanên xwe yên dinyayî de her ku diçe mezin dibe, Piet hîna wêrek nebûbû ku tiştan bi wê re zelal bike. Pirs ne ewqas bi Noy re bû, bandora Piet hebû, lê bi Piet bixwe bû. Ma ew tivinga du lûle ne niha bû ber lingên xwe û hema tetikê dikişand? Noy jî bê guman bi rêkûpêk bû, li gorî Piet, 'mûşekek bê rêber'; ne her gav kêfê, lê di dema hev de bi heyecan û hestiyar tije ye.

Bê guman, pejirandina ku ew bêyî hevûdu nekarin bi hev re bigihîjin wateya pir zêde. Gelo xwesteka wan a 'azadî' ya ku êdî sînorên wê diyar bûn, aciziyên wekî "ev ne karê we ye", carina bi hefteyan hevdu nedîtin û paşê bi rojan li ser lêvên hevdu bûn, dikaribû bi vê yekê re rabe? Piet berdewam kir ku guman dike ka 'gaveke paşîn' û ji ber vê yekê sînorên nû dê bingehê di bin têgihîştina wan de dernexîne.

Ez bêtir ji te hez dikim.

Ji hêla William Korat ve hatî şandin