Það er tungumálahindrun á milli farang og taílensku, þess vegna er nánast ómögulegt að eiga ítarlegt samtal við maka þinn.
Margir lesendur á Thailandblog eru mjög ánægðir með tælenska maka sinn og geta talið upp heilan lista yfir kosti sambandsins. En það eru auðvitað líka ókostir.
Þetta þýðir að þú getur ekki átt samskipti sín á milli á "móðurmáli þínu". Og jafnvel þótt þú talar taílensku eða félagi þinn talar hollensku, þá er ekki auðvelt að tjá tilfinningar þínar á erlendu tungumáli. Það er því erfitt að eiga virkilega ítarleg samtöl sín á milli. Þetta gæti líka gert samband þitt aðeins yfirborðslegra.
Ég hef tekið eftir því að taílenska kærastan mín skilur fljótt orðlaus samskipti mín. Það gæti því verið að þú þróir sjálfur valkosti til að sniðganga þessa fötlun.
Fullyrðingin getur líka verið grafin undan ef þú áttar þig á því að samskiptasérfræðingar segja að samskipti samanstanda af 55% líkamstjáningu og 38% orðhljóði. Það skilur aðeins 7% eftir fyrir orðin sem þú segir.
Samt er erfitt að ræða mjög flókin mál sín á milli á brotinni ensku. Hvernig leysir þú það?
Taktu þátt í umræðunni og svaraðu yfirlýsingu vikunnar: „Ítarlegt samtal við tælenskan maka þinn er ekki mögulegt!“.
Ég er ekki sammála fullyrðingunni. Þú getur jafnvel átt samskipti sín á milli án þess að tala sama tungumálið. En það er mikil tregða meðal margra útlendinga til að læra taílenska tungumálið. Þeir vilja ekki fara lengra en, mai peng rai. Ég þekki útlendinga sem hafa búið í Tælandi í nokkur ár og geta ekki kveðið upp eina taílenska setningu. Þeir gefa vitlausustu ástæðuna ef þú spyrð þá hvers vegna ekki. Aftur á móti tek ég eftir löngun margra ungmenna í Tælendingum til að læra að tala ensku, til dæmis.
En hvers vegna að spá í taílensku. Hversu margir í Hollandi tala þýsku eða frönsku? Og það eru nágrannar okkar. Sumir Hollendingar skilja ekki einu sinni flæmsku. Og hvað með limburgísku eða frísnesku? Lausnin í Tælandi, til að fylgjast með hlutunum, er einföld og auðveld; þar sem enginn vilji er, gerist ekkert.
Yfirlýsingin snýst ekki bara um samskipti, heldur um möguleikann á að eiga ítarleg samtöl sín á milli.
Samskipti fela í sér allar hliðar samtals, þar með talið ítarlegar. En sá sem getur ekki einu sinni átt samtal á lágu stigi þarf ekki einu sinni að hefja samtöl sem fara dýpra?
?? Djúp samtal' er samskipti:) möguleiki eða enginn möguleiki
Ég er líka ósammála þessari fullyrðingu.
Alveg fyrir þá staðreynd að af eigin reynslu, hið gagnstæða
hafa upplifað.
Þessi taílenska tjáði það mjög vel á ensku.
Halló.
@tlb-ik
Ég er algjörlega sammála þér... kærastan mín talar takmarkaða ensku og ég tala ekki tælensku, en þegar hún liggur í handleggnum á mér á kvöldin - vonandi til að virðast ekki of rómantísk - þá skilur hún mig fullkomlega. Kannski er ég heppinn, ég veit það ekki, en ég veit eitt... tilfinningar tengjast ekki trú eða menningu eða tungumáli, nei, það er algilt... mætur eru eins í öllum menningarheimum, tjáningin er öðruvísi, en tilfinningin er sú sama…
Ég hef þekkt hana í eitt ár núna og ég skil hana meira og meira og mér finnst hún skilja mig líka, án orða myndi ég ekki einu sinni vita hvernig á að tjá það á tælensku.
Þetta þarf ekki alltaf að vera flókið... það er gríðarlegur menningarmunur á okkur, en við erum að vinna í því, það bil er fullkomlega hægt að brúa, "gefa og taka", það er það sem þetta snýst um...
Eitt veit ég fyrir víst, þegar ég græt grætur taílenska konan mín með mér og þegar ég er hamingjusöm er hún líka hamingjusöm og hún skynjar það fullkomlega, án orða...
Ég veit, þetta er dulbúin ástaryfirlýsing, en stjórnandinn mun loka augunum, taílenska ástin mín er um 1.50 metrar á hæð, hefur mjög sterkan karakter og er það besta sem hefur komið fyrir mig á ævinni, og við erum að gifta okkur fyrir Búdda 1. október, afmælisdaginn hennar, og hún gerir sér fullkomlega grein fyrir því... hún segir alltaf við mig: "þú ert ekki falang, þú ert Rudy, maðurinn minn"...
Ég hef nú komið mér fullkomlega fyrir hér og allir taka mér, meira að segja Tælendingar sem eiga erfitt með að skilja mig. Ef þú leggur þig aðeins fram og þeir skynja að þú viljir vera einn af þeim, muntu vera mjög fljótur
Svo, móral sögunnar... ekki alltaf gera þetta svona erfitt, menningarmuninn má fullkomlega brúa með vinnu á báða bóga, samkennd var sérstaklega nauðsynleg af minni hálfu, en maður fær svo mikið í staðinn...
Ég kem frá hinum enda heimsins, og ég hef fundið hamingjuna mína hér, ég vil aldrei missa hana aftur, það hefur valdið mér miklum vandræðum og höfuðverk, en ég vil aldrei fara héðan, og taílenska konan mín og 15 ára dóttir hennar fyrir allt gullið í heiminum vill aldrei missa af...
Hið sama óska ég hinum blogglesendum.
Kær kveðja, Rudy
Ég mun bara byrja á – án efa langri biðröð – af svörum.
Mín skoðun:
- ef þú vilt eiga ítarlegt samtal við maka þinn og sá félagi vill það líka, þá eru færri vandamál en þú heldur. Þú getur líka átt yfirborðslegt samband við maka frá sama móðurlandi vegna þess að þú "talar ekki lengur tungumál hvors annars";
– sífellt fleiri útlendingar eiga maka sem hefur góða menntun og er kunnáttusamur í ensku. Ekki allir taílenska kvenkyns félagar koma frá Isan. Að ræða málin á ensku býður upp á eins konar jafnrétti: það er ekki móðurmál hvors samstarfsaðilans;
– stundum er meira um menningarvandamál að ræða en tungumálavanda. Sum mál eru viðkvæm (eða jafnvel bannorð) fyrir taílenska félaga, önnur fyrir hollenska útlendinginn. Sérstaklega þegar kemur að „djúpstæð“ efni.
Svo Isaan konur geta ekki talað ensku? Það er fín yfirlýsing.
Ég held að margir frá Isaan séu með hærri greindarvísitölu en meðal Farang sem ég þekki hér.
Eins og þú getur ímyndað þér er félagi minn frá Isaan og hún hefur fylgt hollensku og enskunámskeiðum.
Að fá ekki tækifæri til að stunda nám er ólíkt því að telja heilan íbúahóp minna hæfileikaríkan.
Ég á í mesta basli hér með að eiga ítarlegt samtal við útlendinga. Ekki með Tælendingum.
Það væri ekki slæmt að sýna Taílendingum aðeins meiri virðingu.
Alveg sammála Leo, Chris lætur eins og allir sem koma frá Isaan séu þroskaheftir. Skömm.
„En það er enn erfitt að ræða mjög flókin mál sín á milli á brotinni ensku.
Þessi setning í færslunni er ekki mín.
Það er vísbending um að ef þú kemur frá Isaan geturðu ekki talað vel ensku.
Minni vel en meðalkonan í Bangkok. Þetta er bara tölfræðileg staðreynd.
Jæja Chris ég bý í Chiang Mai
Og enskan er virkilega hræðileg hérna, sérstaklega hjá þeim yngri.
Tengdadóttir mín er frá Isaan og talar fullkomna ensku
Chris, vinsamlegast vitnið í heimildina eða hlekkinn fyrir þessa fullyrðingu. Ég held að þú sért að bulla.
Kveðja, dontejo.
Khun Peter,..
Húmor !!!!,….það er Isan orðatiltæki,…í Bangkok eigum við viðskipti og viðskipti,…í Isan höfum við Falang
Ég er greinilega ósammála fullyrðingunni.
Það hefur líka að gera með vilja og viljaleysi.
Ég þekki marga, vini, fjölskyldu og kunningja sem ég velti fyrir mér:
Hversu vel þekkið þið hver annan í raun og veru, vegna þess að fólk skilur ekki hvort annað eða það kemur upp ágreiningur um léttvægustu mál.
Það getur því verið að tungumálið sé ekki svo mikið ásteytingarsteinninn heldur að fólk eigi í samskiptum sín á milli þar sem gagnkvæmir hagsmunir eru ólíkir.
Kæri Khun Peter,
Ég er líka ósammála fullyrðingunni, því meira en tungumálakunnáttu þarf í sambandi til að skilja hvort annað, eins og Chris gefur einnig til kynna.
Ég hef búið í Isaan í mörg ár og þekki flestar borgir og þorp nokkuð vel, því ég ferðast mikið um Tæland.
Tölfræðilega séð tala mjög fáir Tælendingar ensku hér miðað við önnur svæði í Tælandi.
Því færri ferðamenn sem koma einhvers staðar, því minni enska er töluð.
Þú lærir ensku aðallega með því að tala hana, þannig að því fleiri ferðamenn sem eru því meiri skilur maður ensku.
Isaan er minnst heimsótt af ferðamönnum, svo...enska er verulega minna á þessu svæði.
Ég býð þér að eyða löngum tíma í Isaan.
Menningarmunur er stundum erfiðari en tungumálavandamál.
kveðja frá Danny
Ég hef ekki hringt í neinn, nákvæmlega neinn, minna hæfileikaríkan. Það er einn.
Við verðum að muna að tælensku samstarfsaðilarnir sem hollenskir og belgískir útlendingar hafa fundið hér í Tælandi eru EKKI þverskurður af kvenkyns tælenskum íbúa. Flestir félagar töluðu nokkra, góða eða jafnvel mjög góða ensku þegar við hittum þá. Og við farangarnir töluðum enga eða (mjög) litla tælensku. Það er nánast ómögulegt að eiga samskipti við taílenska konu sem talar ekki orð í ensku á meðan útlendingurinn talar varla taílensku. Fyrir 7 árum var taílensk kona sem hélt greinilega að ég væri aðlaðandi karl. Í hádegishléinu mínu í skólanum hringdi hún í mig á hverjum degi með einu ensku orðunum sem hún talaði: hvaðan kemur þú….. á meðan vinnukonan mín var búin að segja henni 100 sinnum að ég væri frá Hollandi. Vonandi þarf ég ekki að útskýra að samband við hana hafi ekki verið valkostur.
Kannski er greindarvísitalan sönn, en þeir hafa gert svo lítið með hana. Skólarnir einbeita sér að vitlausum málum með kennara sem eru ekki kennarar. Ekki er hvatt til raunsæishugsunar. Og svo þeir háskólar sem í besta falli skila meistaragráðum á framhaldsskólastigi fyrir okkur. Samskipti ganga vel við konuna mína, en ég þarf oft að útskýra hlutina. Hún skilur núna efnafræði vatnsins í lauginni, hvernig öfugt himnuflæðiskerfið virkar, en fyrir framhaldsskóla var mjög lítil efnafræði og eðlisfræði eftir. Mikið af sögu, hvort sem það er rétt eða ekki, vísur úr búddisma og furðulega mikið af líffræði. frumuhimnur, sítrus, tvöfalda helicoil, hún getur kennt mér eitthvað um það.
Hæ Leó.
Ég er alveg sammála fullyrðingu þinni, konan mín er líka frá Isaan og ég bjó þar líka í 10 ár.
Ég held að það búi fleiri útlendingar í Isaan sem tala ekki tælensku en taílenska sem tala ekki ensku.
En því miður á staðhæfingin um að fólk sé heimskt ekki að hverfa svo fljótt, því miður.
Kveðja Harry.
Ég hef hitt marga frá Isaan undanfarin ár og þeir voru svo sannarlega ekki heimskir. Vel við höndina. Þeir höfðu ekki tækifæri til að læra, en þeir hefðu viljað
Eigum við það ekki líka í Hollandi, já! Það er fólk sem getur, en vill ekki, í okkar landi.
Hversu margir Hollendingar eru það sem geta ekki átt ítarlegar samræður við eiginkonu sína eða kærustu eða kærasta? Ef það verður of erfitt er það hætt. Það er enn „vandamál“ fyrir marga. Svo við hverju býst þú af falang með tælenskum. Það er bara hvernig þú tekur á því. Gangi þér vel.
Tælenskar konur frá Isan myndu tala minni ensku?
Þvílíkir fordómar!!
Já, þú getur ekki átt (djúp) samtöl með fordómum.
Ég bý sjálfur í Isan og get átt mjög góðar samræður við konuna mína. Á ensku!
Kæri Erik Sr.
Ég er sannfærður um (og það hefur verið mín reynsla) að meðalkunnátta í ensku milli kvenna í Bangkok og kvenna í dreifbýli Tælands er verulega ólík konunum í Bangkok í hag. Þetta þýðir alls ekki að konur á landsbyggðinni séu heimskari og ég er ekki að segja það heldur. Konur í Bangkok eru að meðaltali betur menntaðar, hafa meiri peninga til að taka auka enskutíma og eru líklegri til að æfa enskuna með útlendingum. Auk þess eru gæði enskukennara í Bangkok meiri en á landsbyggðinni (fleiri að móðurmáli), aðallega vegna þess að launamunur Bangkok og landsbyggðarinnar er mikill.
Halló.
@Chris.
Þetta svar kemst kannski ekki í gegn, en ég held að þú sért að fara út af sporinu.
Kærastan mín er frá Chaiyaphum Isaan og þrátt fyrir að hún hafi aðeins verið með lágmarksmenntun getum við átt samtal á ensku fullkomlega.
eina krafan er að þú aðlagar enskuna þína að hennar og þá verður ekkert mál, ástin sigrar öll mörk.
Mér finnst skrítið að fólk talar svona niðrandi um Isaan. Ég var þar fyrir nokkrum dögum í viku og var mér mjög vel tekið af öllum á besta mögulega hátt og ég borðaði við borð allra.
Ok, þar tala þeir enga ensku, kærastan mín sá um þýðinguna fyrir mig, en hjartahlýjan var ekki síðri.
Ég fór með þeim á Siam blómahátíðina og allt í lagi, ég borgaði allt þennan dag, því þeir eiga bara ekki pening, en þeir biðu eftir mér klukkan 6 um morguninn...
Og þeir tala ekki ensku og án kærustunnar væri líklega ekkert samtal eða skilningur, en mamma gaf mér 2 litlar búdda styttur, fimm cm á hæð og nokkur hundruð ára gamlar, og það segir miklu meira en orð...
Hér stend ég upp fyrir fólk frá Isaan, það skilur þig ekki alltaf, en það finnur það... og já, fyrir mörg okkar lifa þau á steinöldinni, en það var ekkert talað þar heldur, bendingar virka stundum undur
Mvg... Rudy
Hvað eru djúp samtöl? Hönd um öxlina (stundum) getur sagt meira en þúsund orð.
Enn sem komið er, Joghum, ert þú einn af fáum sem skilur og bregst við því sem yfirlýsingin fjallar um. Ekki hvort þeir geti talað ensku á Isaan (þvílík vitleysa) heldur hvort þú getir átt ítarlegar samræður við einhvern án þess að skilja erlent tungumál.
Kannski við myndum fyrst biðja um útskýringu á hugtakinu: Hvenær byrjar ítarlegt samtal og hvert ætti innihaldið að vera?
Pétur sammála, það er nánast ómögulegt að eiga ítarlegt samtal við maka þinn, þetta var allavega þannig þegar ég hitti maka minn fyrir um 25 árum síðan, samtalið var á ensku, nokkur taílensk orð og bendingar, það þurfti mikið af þolinmæði og orku bara til að halda samtalinu gangandi.
Og þar af leiðandi gátu orðið miklar þögn og það var stundum pirrandi, til dæmis ef þú varst að borða á veitingastað, þá var gott ef þú gætir spjallað saman á meðan þú borðar.
Vegna þess að ég hef þekkt konuna mína svo lengi, veit ég nákvæmlega hvað hún á við þegar hún segir eitthvað, og ég finn sjálfan mig að ég hef líka aðlagast henni, ég meina í því hvernig ég ber fram ákveðin orð eða setningar. , þá geri ég það í þannig að ég er viss um að hún skilji hvað ég á við.
Og þegar ég hitti hana fyrst leiddi orðaforði hennar og framburður líka til mjög skemmtilegra aðstæðna, til dæmis þegar einhver spurði hana einu sinni hvort hún byggi í leiguhúsi eða eignarhúsi, þá hljómaði framburðurinn eins og hóra þegar hún átti við leigu, svo hún svaraði að við búum í HÓRA húsi.
Eða þegar hún spurði samstarfsmann sem sat við borðið með henni hvort hún væri að borða FISK, þegar hún spurði þá hljómaði það svo borðarðu SKÍTINN? sem samstarfsmaðurinn svaraði: Ég borða alls ekki óhreinan, líttu á sjálfan þig.
Aftur að staðhæfingunni í mínu tilviki, ég get nú átt þokkalega samskipti við konuna mína, en jafnvel eftir 25 ár þarf ég enn að útskýra hvað ég á við nákvæmlega í ákveðnum setningum eða orðum, en ég hugsa ekki lengur um það. er orðin venja .
Og er það ókostur? Ég á ekki í neinum vandræðum með það. Ég átti mörg ítarleg samtöl við alla í Hollandi, en náði ég einhverjum árangri? Ég held ekki.
Látum það vera, við skiljum hvort annað á okkar einföldu ensku og eigum ekki í neinum samböndsvandræðum (svo langt). Ábending; að hafa samskipti er að senda og taka á móti á sömu bylgjulengd. Notaðu einfalda ensku og engin fín orð, því þau munu ekki berast og þú munt sjá að mikið, mikið er skilið.
Nei, það þarf svo sannarlega ekki að vera ókostur. Félagi minn segir alltaf: „Þú átt bara góðar samræður við vini þína“ og það er einhver sannleikur í því.
Í sjósiglingum köllum við þetta Seaspeak... Svo veldu orð þín á þann hátt að hinn sjómaðurinn skilji líka... Það er mjög mikilvægt í sambandi í Tælandi... Notaðu líkamstjáninguna rétt og þú munt sjá að þar er mikill skilningur mögulegur og getur því einnig átt ítarlegt samtal.
Í upphafi var stærsta vandamálið að hún segir alltaf JÁ þó hún hafi ekki skilið það.
Við getum hlegið að því á eftir.
mjög satt, er alltaf yfirborðslegt samband
Það mun að miklu leyti ráðast af bakgrunni maka þíns (menntaður eða ekki, tilbúinn að læra tungumálið í raun) og sjálfum þér; þú sökkar þér niður í menninguna og sættir þig við menningarmuninn. Og ertu til í að læra taílenska tungumálið sjálfur?Ég er því algjörlega sammála skrifum Paul Jomtien. Konan mín er ekki verulega yngri en ég, hefur lært og er með sitt eigið fyrirtæki. Í Hollandi eigum við aðallega hollenska vini og í Tælandi eigum við fleiri taílenska vini. Við höfum rætt saman og við vini okkar um margvísleg mál í yfir 15 ár; Svo það er hægt!
Í fyrsta lagi tala ég sem sérfræðingur af reynslu: hjónaband við taílenska konu, skilið við taílenska konu, taílenska kærustu í 5 ár, taílensk kærasta í tvö ár og mörg samskipti við taílenska fólk á öllum stigum.
Í fyrsta lagi, hvað er „ídjúpt“ samtal? Það er mjög mismunandi fyrir mismunandi fólk, fyrir mig getur það ekki farið nógu djúpt.
Ég held að ítarlegt samtal við tælenska sé ekki mögulegt, með kannski nokkrum undantekningum, en ég hef ekki upplifað það ennþá. Og það er svo sannarlega ekki menningarmunurinn né lítið tungumál sem skarast, þó það stuðli að sjálfsögðu ekki að samskiptum hvort sem er.
En dýpt? Nei, samtöl við Tælending, jafnvel þó það sé maki þinn, fara ekki meira en millimetra djúpt. Það er stór mótmæli mín við sambandi við taílenska konu. Ég er sannfærður um að það eru margir útlendingar sem eru mjög ánægðir með tælenska maka sinn og eiga samskipti við þá á fullnægjandi hátt. Þannig að þeir hafa greinilega enga þörf fyrir ítarleg samtöl eða finna þá dýpt annars staðar.
Ég hef þessa skoðun burtséð frá því hvort einhver kemur frá Isaan með hálfkláruð grunnskóla eða hefur fengið meistaragráðu við einhvern af tælensku háskólunum. Það er líklega í tælenskum karakter, fólk hefur ekki áhuga á samtölum af neinni dýpt. Því er oft vísað á bug sem „alvarlegt“ eða „þú talar of mikið“. Ég held að ítarlegt samtal sé of hættulegt fyrir Taílending, ef þú þorir að vera berskjaldaður og eiga persónuleg samtöl, því nær sem þú kemst kjarnanum, kjarnanum, þá verður það mjög áhættusamt fyrir Taílendinginn að missa andlitið. . Með öðrum orðum, besta leiðin til að missa ekki andlitið er að sýna bara ekki andlitið.
Með öll mín 10 ár trúi ég ekki lengur á ítarlegt samtal við Tælending þegar við erum komin 25 árum lengra eftir breytingu á öllu menntakerfinu í Tælandi, en það gæti verið mögulegt.
Það hefur ekkert með samskipti um hversdagslega hluti að gera, með það
sýna samúð, höndina á öxlina, skilningsríka útlitið eða tjá ást, allt þetta er mögulegt og krefst tiltölulega lítið tungumál, vandamálið fyrir flesta byrjar á fyrsta vandamálinu, fyrsta misskilningi, fyrsta deilunni, svo snýst það út að samskipti eru ómöguleg eða mjög erfið. En eins og ég sagði þá hefur það lítið með dýpt að gera hjá mér, og það er nú þegar flókið með taílenskum félaga, hvað þá samtöl með dýpt.
Því miður eru djúp samtöl forsenda þess að ég geti opnað mig fyrir konu, ef það er ekki til staðar, fyrir mér er það bara kynlíf, sem er bara ánægjulegt í stuttan tíma. Og það er fáanlegt í gnægð í Tælandi.
Einstaklega raunsæ, vel og heiðarlega orðuð. Svona er þetta og ekkert annað.
Bara viðbót.
Í morgun tók ég málið upp við (mjög víðmenntaðan lyfjafræðing), konu um fertugt hér í Chiang Mai. Eftir að ég nefndi kenningu mína um að missa andlitið sem ástæðu fyrir skorti á dýpt í samtölum við Taílending, afneitaði hún því svo fljótt að það var talið aukasönnunargögn fyrir mig.
Sjálf leit hún á gífurlega leti Taílendinga sem ástæðuna. (orð hennar). Þegar ég spurði hana hvaðan hún héldi að þessi gífurlegi leti kæmi, var ekkert svar (þetta var of djúpt?) Ég lagði það niður af ótta við að missa andlitið.
Ég er sammála fullyrðingunni en ég held að það sé misjafnt eftir einstaklingum hversu slæmt það er. Margir karlmenn, jafnvel með hollenskan maka, hafa litla sem enga þörf fyrir ítarlegar samræður. Venjulega eru það konurnar sem vilja það.
Til að eiga djúpt samtal verður þú í fyrsta lagi að hafa dýpt og í öðru lagi þörfina á að ræða það. Það er ekki aðeins taílenski félaginn, heldur einnig taílenska tungumálið sem hefur takmarkanir. Ég tala töluvert af tælensku, ég hef starfað erlendis í langan tíma og tala góða ensku, en til að tjá nákvæmlega það sem ég vil segja er ég enn upp á náð og miskunn hollensku. Hollenska og enska eru mun umfangsmeiri tungumál en taílenska. Tælenskur félagi þinn gæti átt í erfiðleikum með að læra blæbrigði annars tungumáls sem þeirra eigið tungumál hefur ekki. Ég er enginn sérfræðingur á þessu sviði, þú verður að fara til Wittgenstein til þess, en ég held að tungumál með mörgum blæbrigðum gefi þér tækifæri til að hugsa á blæbrigðaríkan hátt. Þú getur þroskast með því að gleypa hugsanir annarra sem eru tjáðar á því tungumáli. Tjáningarmöguleikar á taílensku eru vissulega takmarkaðri en í hollensku, einfaldlega vegna þess að orðaforðinn er minni. Hollendingur um tvítugt kann að meðaltali um 60.000 orð. Hollenska hefur meira en 430.000 orð og enska hefur jafnvel 1 milljón, samkvæmt Google. Þú getur hugsað og sagt hluti með því sem ekki er hægt að þýða allt á tælensku og eftir stendur sú dularfulla spurning hvort Tælendingar hugsi hluti sem þú getur ekki sagt á þeirra tungumáli. Ég held ekki.
Ég er sammála þessu.
Reyndar hef ég á mállýsku minni um það bil 14 orð tiltæk frá pirruð til sár.
Litbrigði gera oft gæfumuninn.
Konan mín er með tveggja laga meistaragráðu í Tælandi. Í Hollandi vinnur hún nú að hollenskri jafngildi sínu.
Samtal gengur vel. Hún hefur hins vegar enga dýpt. Enginn tími, þú talar of mikið, ég er að flýta mér, ég er upptekinn, ég þarf að borða eitthvað fyrst. o.s.frv.
Þetta eru oft bragðarefur til að flýja tilfinningar.
Hins vegar félagslegur, viðburðaríkur og ástríðufullur, gríðarlega metnaðarfullur og mjög, mjög ljúfur
Hvað viltu annað?
Þessi fullyrðing á alls ekki við í tilfelli tælensku konunnar minnar og sjálfrar mínar. Reyndar get ég átt tíu sinnum betri samskipti við hana en við belgíska fyrrverandi minn.
Bara nokkur dæmi:
– þegar við bjuggum ekki enn saman var Skype aðal samskiptamiðillinn okkar ásamt Line appinu í snjallsímanum okkar. Í Skype þurftum við að slá inn vegna hljóðvandamála, í Line appinu gátum við slegið og talað í myndsímtalinu. Með þessum 2 samskiptatólum saman erum við komin með góðar 1700 síður á tæpu einu og hálfu ári.
– við getum líka talað saman í dýpt, en líka létt í lund, í Gmail og Gtalk (það er spjall Gmail). Allt í lagi, þetta er vélritun, en við þekkjumst mjög vel og skiljum hvort annað mjög vel. Ég sendi þetta svar hingað úr vinnunni núna og það er Gtalk spjallbox opinn hérna á þessari stundu ef eitthvað kemur upp á.
– Nú þegar við erum búin að búa saman í mánuð núna er ítarlegt samtal eitthvað sem gerist auðveldlega tvisvar í viku. Það er á ensku en það er ekkert mál. Það verður aðeins vandamál ef við gerum það að vandamáli, og við gerum það ekki.
– Ég get líka talað vel við vini tælensku konunnar minnar. Þetta er allt fólk sem kann að meta gott samtal.
Það getur verið erfitt fyrir suma, en viljinn fyrir gott og ítarlegt samtal fer eftir hvoru tveggja. Ef þú hefur skuldbindingu fyrir það, þá mun það bara gerast. Byrjaðu alvarlegt samtal við maka þinn. Gerðu það bara án þess að hugsa um að það sé ekki hægt 🙂 Með því að gera það sýnirðu henni að þú metur hana og metur gáfur hennar hátt – og hún mun bregðast við í samræmi við það 🙂
Frá upphafi höfum við lagt það í vana okkar að sjá mun á menningu sem auðgun, en ekki sem vandamál. Og elskan mín er nógu gáfuð til að gera það sama við mig.
Við gerum það heldur ekki erfitt í samskiptum okkar 🙂 Með því að tala rólega, láta líkamstjáninguna virka og gefa öllu sinn tíma nærðu frábærum árangri!
Í mörgum tilfellum eru ítarleg samtöl, fyrst og fremst les ég þau við góða vini, ég geri það líka, en það er oftast um vandamál eða pólitísk mál, en samskipti eru allt annað mál og þá eigum við enn eftir að ræða hvaða af þremur viltu gera með tælenskum maka þínum,
Trúðu mér, ekki byrja því það er byrjunin á endalokunum, talaðu bara og (peninga) þá verður allt í lagi, ég er búin að búa hér í 9 ár og þegar ég fer út að borða þá sé ég enn ! Ég sit oftast við borðið með allri fjölskyldunni og það er mikill samgangur á milli farangsins og kærustunnar hans, en já, allir eru vinalegir og umfram allt hlæja þeir mikið, en ég efast um að þeir skilji eitthvað í farangnum. , en það er hugmynd hvers og eins, en þegar ég heyri stundum samtöl á milli vina minna og maka þeirra hef ég mínar efasemdir, en þau eru hamingjusöm saman og það er aðalatriðið.
Sýndu hvort öðru virðingu og verum hamingjusöm.
Mér finnst þessi fullyrðing algjört bull. Eftir að konan mín kom fór hún á öflugt hollenskunámskeið og lagði sig fram við að læra hollensku sjálf. Fyrir utan fyrstu mánuðina höfum við aldrei talað annað tungumál en hollensku hvert við annað. Hann les hollensk dagblöð, les hollenskar bækur og horfir á hollenskt sjónvarp. Hún vinnur einnig sjálfboðavinnu á hollensku hjúkrunarheimili.
Þó að það verði auðvitað alltaf ákveðin tungumálahindrun þá get ég rætt allt við hana. Ef þessi hindrun er of stór fyrir ítarlegt samtal er það vegna skuldbindingar maka til að læra hollensku. Eða kannski gera þeir sem eiga í tungumálavandræðum þau stóru mistök að kaupa taílenskar bækur, tímarit og sjónvarpsstöðvar. Þú verður að tala aðeins hollensku frá upphafi í Hollandi.
Og auðvitað, ef þú ákveður að búa í Tælandi, ættir þú að læra taílenska tungumálið fullkomlega og ekki lesa hollenskar bækur og dagblöð.
Margt veltur líka á aldri þínum.Ef þú kemur til Tælands sem 65 ára gamall getur verið að þú hafir enn viljann til að læra tungumálið, en það þarf meiri fyrirhöfn en þegar þú ert ungur. Að læra orð er ekki svo slæmt, en það er mun minna auðvelt að mynda setningar. Raunveruleg samskipti eru í raun ekki auðveld. Af Tælendingum sem búa á svæðinu eru fáir sem kunna eða geta talað ensku. Hér er aðallega leitað til mín af útlendingum af svæðinu. og svo á ensku, stundum líka frönsku eða þýsku. Ungir nemendur ganga hér um til að taka viðtöl við útlendinga og æfa sig í ensku. Þetta er alltaf forprentaður listi, ég þekki spurningarnar nú þegar og gef þeim tækifæri til að læra eitthvað. Það endar venjulega í hlátri. Kennslustigið er ekki gott.
Fyrir sjálfan mig, miðað við aldur, hef ég (í bili?) ákveðið að hefja ekki samband. Samskipti eru of mikilvæg fyrir mig.
Stjórnandi: vinsamlegast ekki spjalla.
Það eru engin raunveruleg samskipti möguleg milli Tælendings og Hollendings eða Falang. Yfirborðslegu hlutirnir eru í lagi, en ef þið viljið heimspeka saman, gleymið því. Þú munt aldrei raunverulega kynnast asískri konu, þú veist aldrei hvað er í raun að gerast í þeirra eftirsóknarverða bolla. Samt er slíkt samband ekki dæmt til að mistakast, mörg pör eiga ekki raunveruleg samskipti á sama stigi en ná vel saman. Það fer bara eftir því hvaða kröfur þú hefur. Horfðu á fyrrum bændur í Hollandi og líka á íbúa fyrir 60/70 árum sem sleit og urruðu dálítið hver á annan en vissi nákvæmlega hvað var átt við. Ef því fylgdi raunveruleg ást myndi ekkert gerast...
Jan v.D.
Ég er ekki sammála fullyrðingunni, ég hef verið giftur í meira en fimm ár núna tælenskri greindri konu sem hefur lokið framhaldsskóla og talar betri ensku en ég.
Hafa átt ítarlegar samræður og vita gagnkvæmt um líf hvors annars frá unga aldri, aðeins vegna menningarmunarins og lífshátta hér, og í Hollandi, er það meiri misskilningur, og stundum þurfum við að útskýra það með öðrum dæmum , en þar sem vilji er leið.
Við forðumst bara trúarbrögð og pólitík, þetta eru hlutir sem raunverulega valda misskilningi. en meira vegna .ágreiningsins. sem við erum bæði of þrálát í.
Hversu djúpt viltu fara? Hvað þarftu að ræða ítarlega um? Kannski er ég sjálf yfirborðskennd manneskja. Ég og kærastan mín tölum um hvað við viljum. Og stundum finnst henni ég tala of mikið og stundum finnst mér að hún ætti bara að halda kjafti NÚNA. En mjög oft, oftast, höfum við gaman af samtölum hvors annars. Erum við að fara djúpt? Veit ekki. Að fara djúpt er þreytandi og óþarfi. En það sem er eðlilegt samtal fyrir mig getur verið djúpt samtal fyrir einhvern annan og algjörlega yfirborðssamt samtal fyrir einhvern annan.
Auðvitað hefur tungumálið eitthvað með það að gera. En kærastan mín er nógu klár að það sem hún vill segja getur hún gert það á ensku. Ég þarf stundum að leggja mig fram um að halda ensku skiljanlegri.
Hvað sem því líður er þetta önnur vestræn módel: þú VERÐUR að geta átt ítarlegar samræður, þú getur bara verið svo ólíkur aldri, þú VERÐUR að uppfylla ákveðin skilyrði. Og Taíland má ekki hafa her sem ríkisstjórn, en VERÐUR að hafa lýðræði (því miður, það þurfti að sleppa því)…
Ég held að samtöl okkar uppfylli þarfir mínar fullkomlega og hún getur talað við mig um allt sem hún vill tala um….
Ég hef tilhneigingu til að eiga ítarlegri samtöl við vini mína.
Ég held að konan mín þurfi ekki að vita neitt um fótbolta, til dæmis.
Í starfi mínu sem ökukennari hef ég tekið eftir því að stutt samskipti eru áhrifaríkari en samskipti, sem við í Hollandi erum ekki mjög góð í.
Ofgnótt af orðum getur glatað kjarna viðfangsefnisins.
Ef þið viljið eiga dýpri samskipti sín á milli, fjárfestið þá í tungumáli og menningu hvers annars og reynið!
Þetta mun hjálpa ykkur að vaxa nær hvort öðru ef þessir grunnþættir eru sjálfsagðir fyrir ykkur.Samband ykkar mun örugglega verða dýpra.
Chok Dee krabbi
Það er fyndið að allir fara í vörn aftur og fara að útskýra að dýpt sé ekki nauðsynleg og að hann hafi svo gott samband. Það er greinilega erfitt að svara fullyrðingunni einfaldlega. Í framhjáhlaupi verð ég að lesa að þú ættir ekki að vera andstæðingur hernaðareinræðis og ég tek eftir því að 430.000 orð hollenskrar tungu nægja ekki til að gefa réttu blæbrigðin, því broskarlar eru notaðir til þess. Við the vegur, ég hef ekki getað fundið almennilegt jafngildi orðsins dýpt á taílensku. Það eru tvö orð sem koma nálægt og þau eru bæði fengin að láni frá Pali. Á hollensku geturðu auðveldlega fundið 10 samheiti fyrir „djúpt“ og blæbrigðaríkt eðli tungumálsins gerir þér kleift að eiga ítarlegt samtal á hollensku. Það neyðir engan til að finna þörf á því.
Þú hittir naglann á höfuðið Sjaak S. Djúpt hugtak er mjög huglægt hugtak því hvenær er það djúpt? Fyrir mér er aðeins eitt viðmið og það er að líða vel saman. Hvort sem þetta er heima eða á veitingastað, þá verður það bara vandamál þegar það er ekki lengur notalegt spjall og einum aðilanna líður ekki vel með þetta. Að auki hefur hver einstaklingur mismunandi áhugamál, áhyggjur o.s.frv. sem hann/hún vill ræða, en það er kannski alls ekki raunin með maka. Og það skiptir ekki máli, því það er alltaf einhver í kringum þig sem vill vekja athygli á þessu.
Fyrir tilviljun höfum við átt mikið samband við tælenska kærustu undanfarna mánuði, sem býr með Farang. Því miður er hann í afbrýðisamri kantinum og hún segir það en rífast ekki við það. Þvert á móti, þegar hún vill gera eitthvað, til dæmis fara í borgina í 10 kílómetra fjarlægð, verður hún fyrst að biðja kærasta sín um leyfi. Að hluta til vegna peningavandræða, sem stafaði af lokun fyrirtækis sem hún rak, er hún föst með honum. Alltaf þegar við reynum að segja henni að það sé fáránlegt að hún láti nota sig sem þræl eða láti nota sig svona, þá er svarið alltaf Thai Style.
Það er ekki hægt að fara ofan í kjölinn á því þar sem hún hefur kannski ekki 100% vald á enskri tungu eða finnst hún ekki til í að hugsa um það. Þó hún sé mjög snjöll kona. Samt er hún fyrir vonbrigðum með lifnaðarhætti sína því það veldur henni miklum leiðindum. Það er það sem hún segir!
Hún skilur það sem við segjum (hún er okkur mjög kær) en vill ekki gera neitt með það. Hún hefur valið þetta samband og þar af leiðandi líka byrðar þessa sambands, punktur.
Þannig að þetta hefur ekkert með samskipti að gera!! Því miður þýðir þetta að oft er ekki hægt að kafa dýpra í efni, á meðan það er mögulegt hvað varðar greind.
Hæ K Peter,
Má ég vera svo djörf að stangast algerlega á við hlutfallið af 38% orðhljóði?
Áður en við fluttum úr landi áttum við alltaf hunda.
Ef ég las biblíuna fyrir hundana mína, en á reiðan hátt, myndu þeir hlaupa í burtu með skottið á milli fótanna.
Í okkar tilviki erfitt, þar sem þeir voru boxarar.
Ég held að hægt sé að tvöfalda hlutfall orðhljóðs.
Ennfremur, eftir áralanga samveru (við 9-12 erum búin að vera saman í 45 ár!!), nægir blik eða ákveðið útlit til að vita hvernig karlinn eða konan hugsar um atriðið sem verið er að ræða/mótmæla á þeirri stundu .
LOUISE.
Kæru lesendur,
Nú skulum við gera ráð fyrir að það séu engin vandamál með ensku og að samtal milli beggja samstarfsaðila sé nokkuð skiljanlegt.
Í fyrsta lagi er það menningarmunurinn og trú, búddismi og flestir farangar eru kristnir.
Í öðru lagi eru flestar konur frá Isaan, gengu í skóla til 2 ára aldurs og voru venjulega aldar upp hjá ömmu og afa.
Þannig að þau hafa aldrei þekkt foreldraást og hugsunarháttur þeirra og tilfinningar er allt annar en við.
Þar að auki hafa flestar konur þegar verið giftar tælenskum manni, en líf hans felst venjulega í því að vera fullur á hverjum degi og á eiturlyfjum, svindla og svo þegar hann kemur heim nýtir hann konuna sína.
Ég er ekki að búa þetta til, ég hef talað við fullt af fráskildum konum og þær halda áfram að koma með sömu sögurnar.
Þannig að þú getur ímyndað þér að tilfinningar þeirra séu gjörsamlega brotnar og þær harðna af öllu þessu.
Ég vona að þú skiljir núna hvers vegna það er hindrun og það er erfitt eða ómögulegt fyrir þá að vera opnir fyrir hugsunarhætti okkar.
Kveðja
Gino Croes
Kæri @Pétur,
Er þetta nógu djúpt??? til að tala um við maka þinn/konu, sjá tengil, http://www.naewna.com/politic/columnist/2641?fb_action_ids=439139719555916&fb_action_types=og.likes&fb_ref=.U4hBnmF59XE.like&fb_source=hovercard….
og já,...konan mín er taílensk og frá Isaan, skrifar og talar reiprennandi ensku, er héraðshöfðingi og dómari.
Viðbrögð þín vinsamlegast,…
kveðja
Chris Bleker
Ég er alveg sammála þér. Það eru líka hundruð tungumála þar sem þú getur auðveldlega gert þig skiljanlegan. Það þarf ekki endilega að vera enska. Og ítarleg samtöl, eins og fram kemur í yfirlýsingu TLB, er líka hægt að eiga ef hvorugt ykkar talar sameiginlegt tungumál. Það er erfiðara og tekur lengri tíma. En þú getur unnið það ef báðir hafa viljann.
Og það er þar sem margir útlendingar hafa áhyggjur. Þeir vilja ekki læra að tala tælensku. Það eru útlendingar sem komast að því að endurtekin -ka- og -khab- eru þegar þyrnir í augum þeirra. Þetta form af virðingu á tungumáli er óþekkt fyrir okkur látlausa Hollendinga. Við viljum helst stytta það með hárri fræðilegri tjáningu, . . veit það fyrir víst!!. Ég er á móti yfirlýsingu dagsins. Ítarleg samskipti eru líka möguleg án sameiginlegs tungumáls.
Reyndi það virkilega. Því miður erum við á þeim aldri að hlutirnir standa ekki lengi við og því verðum við að láta okkur nægja nokkur orð á ensku. Þetta hefur ekkert með það að gera að vilja ekki gera eitthvað en geta það ekki eða geta það ekki vegna aldurs. Kannski getur uppreisnarmaðurinn líka hugsað um þetta áður en hann leggur fram dóm sinn hér.
Fyrir mjög góð samskipti er betra að kunna tungumálið og hafa alltaf viljann til að læra það. Það virkar best ef þú ferð meðal Tælendinga í stað þess að hitta alltaf hollenskumælandi vini þína á Klaverjas og eyða restinni af tímanum heima á svölunum með bjór eða kaffibolla.
Fólk sem býr reglulega í Tælandi ætti að fara á skyldunámskeið í taílenskumælandi tali, rétt eins og Tælendingar sem koma til Hollands. Þá gætu dýpri samtöl átt sér stað, að minnsta kosti dagleg samtöl við Tælendinga. Vissulega eru til bloggarar sem geta ekki einu sinni gerst áskrifandi. En það er áberandi fyrir þá sem segja ekki orð af taílensku sjálfir. Á 7 árum mínum í Tælandi hef ég hitt marga útlendinga. Aðeins 1 útlendingur gat talað tælensku fullkomlega, enginn gat skrifað eða lesið tælensku. Þegar ýtt var á þá gáfu flestir til kynna að þeir hefðu engan áhuga (= engin löngun, engan áhuga á því).
Það eru ýmsir möguleikar til að læra erlent tungumál. Best er að vera stanslaust saman við fólk sem talar þetta tungumál. Þú getur flett upp ákveðnum lykilorðum heima í góðri þýðingarorðabók. Ókeypis kennslustundir eru á I-Neti fyrir framburð, ritun og lestur erlendra tungumála. Ef þú lærir 1 orð á hverjum degi muntu geta talað nýja tungumálið reiprennandi eftir mánuð. Engin ítarleg samtöl, auðvitað. En það eru útlendingar sem hafa ekki getað átt ítarlegar samræður við fyrrverandi sinn á sínu eigin tungumáli, í sínu eigin landi. Niðurstaða; skilnað og að reyna að byrja upp á nýtt í Tælandi.
Lífshættir Tælendinga hafa ekki pláss fyrir ítarlegar samræður. Þessu fylgir venjulega andlitsmissir fyrir einn samtalsaðilann. Það getur ekki gerst. Tælendingar lifa samkvæmt menningu sinni en ekki samkvæmt reglum. Þú sérð það allt í kringum þig á hverjum degi. Flestir útlendingar eru hér vegna þess að þeim líkar við taílenska í heild sinni. Berðu síðan virðingu fyrir Tælendingum og menningu þeirra og reyndu ekki að eiga djúpar samræður. Algjörlega gagnslaus, meikar ekkert sens og er alls ekki eftirsótt. Sá sem ekki skilur þetta myndi fyrst kynna sér taílenska menningu og síðan fljótt með tungumálið. Og það getur hver sem er gert það: gamall eða ungur. Þetta er spurning um viðhorf og vilja til að gera eitthvað, læra og standa ekki kyrr til að halda heilanum skörpum.
Kæri, ég er sammála fullyrðingunni, ég veit heldur ekki hvort taílenska konan þurfi ítarlegt samtal? Að mínu mati ekki. Það sem ég sé og það sem fer hræðilega í taugarnar á mér er að hér eru gerðar athugasemdir af fólki sem getur ekki skrifað abn sjálft. Það er virkilega dramatískt hjá sumum taílenskum bloggurum... Vinsamlegast gerðu eitthvað í því!
Kæri herra Chris Bleeker,
Ég held að greinin sé ekki um konuna þína, sama hversu stoltur þú ert af henni.
Flestir tala ekki ensku í Isaan miðað við mörg önnur svæði í Tælandi og þetta er eins og þú veist vegna þess að fáir ferðamenn heimsækja Isaan.
Greinin fjallar um tungumálahindrun í sambandi þar sem ég held að tungumálið sé víkjandi öllum þáttum sem eru líka nauðsynlegir í sambandi.Menningarlegur bakgrunnur spilar stærra hlutverk held ég.
Danny
Að mínu mati er ekkert málvandamál en það er menningarmunur sem þýðir að samskipti eru öðruvísi en við eigum að venjast og það er gagnkvæmt. Sem hollenskur karlmaður segi ég þetta af reynslu í tæplega 40 ára hjónabandi með taílenskri konu.
Bara til að skýra það, taílenska konan mín talar hollensku og ensku reiprennandi, en notar tungumálið öðruvísi en ég og það er vegna menningarmunar. Það stuðlar ekki að auðveldum samskiptum á neinu tungumáli. Mín reynsla er að það eru vissulega efni sem hægt er að ræða ítarlegar um, en ekki alltaf um þau efni sem ég myndi vilja og það er vissulega gagnkvæmt.
Fyrir mig og mína elsku Honnybee, þarf ekki að eiga ítarlegar samræður. Hamingja okkar felst í því að skilja hvert annað, meta og virða hvert annað og taka hvert öðru eins og þú ert. Mikil hamingja okkar er að gera allt saman. Þegar ég kom til Tælands gat hún aðeins sagt orðin Já og Nei. Nú, með sjálfsnámi með hjálp mína, getur hún átt samskipti við hvern farang um allt. Og ef þú ert líka heilbrigður, þá ertu mjög ánægður án þessara ítarlegu samtöla sem við höfum aldrei.Mikil húmor sem er miklu mikilvægari.Og hún er hámenntuð því hún þvær gluggana á stiga sem er 6 þrepa hár.
Ég hef það á tilfinningunni að herra Khun Peter meini eitthvað annað en þær skoðanir sem nú berast hér. Ég skil þetta þannig;
1 að þið getið átt samskipti sín á milli á jöfnum kjörum, á taílensku eða ensku, það skiptir ekki máli.
2 að þú getur talað um alvarleg mál eins og; afbrýðisemi, gleði og sorg og ástæður þeirra.
3 að slíkt hugsanlegt samtal geti og vonandi leitt til td dýpkunar á sambandinu.
4 að þetta gæti líka verið um samtöl vestræns manns við tælenskan vin, bara vini.
Að því gefnu að þetta sé hugmyndin á bak við yfirlýsinguna er reynsla mín af tælenskum körlum og konum ekki mjög uppörvandi. Undanfarin fimm ár sem ég eyddi að mestu leyti í Hua Hin hef ég aldrei upplifað að Tælendingurinn sem ég hitti þorði að koma nálægt tilfinningum sínum. Það er einfaldlega ekki hægt að útbera sálina. Að spyrja spurninga um uppeldi, menntun, (misheppnuð) sambönd frá fortíðinni, börn falin o.s.frv., er upplifað einstaklega óþægilegt, jafnvel (kannski þess vegna?) ef þú ert mjög nálægt þessari manneskju í daglegu lífi. „Raunverulegar“ tilfinningar eru og eru enn faldar. Ég hef upplifað einhvern sem átti virkilega við vandamál að stríða sem þú og ég myndum segja: leitaðu strax faglegrar aðstoðar. En tillaga um aðstoð frá sálfræðingi eða geðlækni var algjörlega út í hött. Það kom upp skömm sem leiddi til gífurlegra deilna.
Það verður enn erfiðara ef þú byrjar að afhjúpa sjálfan þig. Ég er mjög auðveld og góð í því, ég hef varla skömm, ég er hreinskilinn um hvað sem þú vilt. Kynlíf, eiturlyf og rokk og ról. Og allt er samningsatriði. Slík afstaða gerir flesta Taílendinga algjörlega órólega og óvissa um hversu fljótt þeir eigi að skipta um umræðuefni. Þegar ég veit þetta hef ég stundum gaman af því að ögra þeim aðeins og tjalda þeim út úr tjaldinu sínu.
Snúðu þessari fullyrðingu kannski við og spyrðu sjálfan þig hvort vitsmunalegt Taíland skilji þig.
Það er fullt af taílenskum konum sem eru menntaðari en farangarnir.
Þannig að fordómarnir eru enn og aftur fáránleg rök.
Ég á líka marga taílenska vini sem þú getur átt samskipti við á háu stigi.
Svo gæti Pétur snúið þessu við.
Góður hlustandi þarf aðeins hálft orð.
Útlit segir meira en 100 orð.
Og hvers vegna þykjast flestir útlendingar hér geta átt ítarlegar samræður á ensku en ekki tælensku? Ég hef séð fullt af fólki sem getur bara pantað lítra og sagt eitthvað bull á ensku. Hversu margir segja „vinsamlegast“ í stað „hér ertu“ og það er bara grunnhugtak. Talandi um fordóma!
Ég hef verið atvinnurekandi í Hollandi í um 40 ár. Og það virkar fyrir meira en 80 prósent á líkamstjáningu og raddblæ: traust og viðurkenningu. Ég lærði líka sálfræði í nokkur ár, en ég er löngu búinn að gleyma því öllu. Það sem ég veit er að það virkar eins hér. Ég hef samband við Tælendinga á öllum stigum, með eða án ensku. Og með eigin stelpu? Þegar það raunverulega skiptir máli þá öskum við og augun okkar eldast og þegar það raunverulega skiptir máli höldum við hvort öðru og hvíslum. Það er enginn munur. Eða er það? Já, það tekur lengri tíma að ræða tæknilega hluti sín á milli. Ég hef gaman af því og þeir líka.
Flestir karlmenn, oft um karlmenn, eru með tælenskri konu af barnum, þeir tala ekki orð í tælensku svo það verður kolenskur joe like mee, ai like joe o.s.frv.
Auðvitað hittu þessir menn hana á spítalanum eða í búð, hún var móttökustjóri á hóteli………………… Lærðu tælensku fyrst, en flestir gera það ekki.
Er mjög ósammála þessari fullyrðingu.
Ég hef verið með konunni minni (frá Isan) í Hollandi í um það bil 15 ár og varla var minnst á tælenska skólanámið hennar, en það skiptir mig algjörlega litlu máli, því um leið og það er ítarlegra samtal milli kl. okkur, það er allt í lagi, taílenska tælenska mín, og brotna hollenskan hennar, og öfugt.
Við skiljum hvort annað mjög fljótt.
Og yfir mikilvægu atriðin þarf ekki einu sinni orð.Þegar hún fékk stundum heimþrá á fyrstu árum í Hollandi (og saknaði sérstaklega móður sinnar), sagði ég ekki neitt, heldur lagði hendurnar á hana. Þessar eru hlutir sem þýða ekkert.. hafa með menntun þína eða uppruna að gera, það er alhliða mannlegt að mínu mati.
Og já, að læra smá tælensku er líka virðing við konuna þína, því það sýnir að þú hefur áhuga á tungumáli hennar, fólki og bakgrunni, ekki satt? Og það er vissulega gagnlegt þegar þú stendur frammi fyrir tengdamóður þinni aftur, og þú þarft ekki að stama og stama til að grafa upp þessi fáu tælensku orð sem þú þekkir enn úr djúpum heilans.
Ég veðja að það eru fullt af hollenskum pörum sem tala fullkomna hollensku og samt sem áður (vilja) ekki skilja hvort annað þegar kemur að því.Ég sé fullt af dæmum um þetta í daglegu lífi.
Þannig að þetta hefur ekki mikið með þjálfun að gera, en það er mín skoðun.
Mikill aldursmunur stuðlar heldur ekki að ítarlegum umræðum! Eldri herrar hugsa einfaldlega öðruvísi en yngri dömur eða herrar!
Kæru bloggskrifendur,
Yfirlýsingin snerist um „að skilja, vera skilinn og miðla“!!
Eftir að hafa lesið fyrri svör við þessari yfirlýsingu hef ég komist að þeirri niðurstöðu að við skiljum ekkert í hvort öðru, viðbragðsaðilar.
Svo talandi um samskipti………?
Peer
Ég held að það hafi ekkert með tungumál að gera, ég er gift tælenska sem talar og skilur meira en hæfilega ensku og hollensku, ég tala og skil líka meira en hæfilega tælensku, þannig að það eru engin samskiptavandamál á því sviði.
Núna langar mig að eiga “ídjúpt” samtal, hvað er það annars, getur einhver útskýrt það fyrir mér?, innan 5 mínútna er áhuginn horfinn, einbeitingin í núlli, hún byrjar að geispa og leita að öðrum hlutum að gera til að tala ekki um það. , öðru hverju verðum við að tala um sársaukafulla hluti, taka útfarartryggingu sem dæmi, hvað gerist ef eitthvert okkar deyr, verðum við í Hollandi þegar börnin eru fullorðin eða gerum það við förum til Taílands, mér finnst það frekar djúpt, í öllu falli, efni sem skiptir miklu máli, en hún vill ekki tala um þau, hún getur það ekki, því hún getur ekki veitt þeim gaum, er það áhugaleysi eða ótta við að taka ákvarðanir, jafnvel hún vill ekki tala um það.
Lifðu í dag, hugsaðu um morgundaginn, það er kjörorð margra Tælendinga og þess vegna er að mínu mati ómögulegt að eiga ítarlegar samræður við Tælendinga.
Ég er algjörlega ósammála því og hef aldrei upplifað að þegar það skipti máli væri tungumálið vandamál til að komast að góðri lausn. Allir sem segja þetta vanmeta bæði eigin getu og maka sinn til að útskýra eitthvað fyrir hver öðrum.
Ég persónulega hef og verð alltaf að gera það á mínu öðru tungumáli, ensku, og hef þurft að ná tökum á tungumálinu bæði fyrir mig og maka minn og við eigum ekki í neinum vandræðum með að útskýra fyrir hvort öðru eitthvað sem þarf að ræða ítarlega. og að vita það Félagi minn fyrir 15 árum talaði ekki orð í ensku hvað þá hollensku, ég tek hattinn ofan fyrir henni því skilningur hennar og þekking á enskri tungu er 100 sinnum betri en skilningur minn og þekking á taílensku.
Kveðja.
Ég held að þetta þýði tilfinningaþrungin samtöl, hvernig þú bregst við tilfinningum er menningarlega ákvarðað, þess vegna verður erfitt að eiga ítarlegar samræður, Vesturlandabúar eru einfaldlega öðruvísi. Sama á við um að takast á við dauða og hræðilega sjúkdóma, Taílendingur tekur á þessum fyrirbærum allt öðruvísi en Vesturlandabúi og þeir munu aldrei skilja tilfinningar þínar 100%, sem þýðir að okkur finnst að ítarlegt samtal sé ekki mögulegt. Þeir takast á við þessar tilfinningar á mjög mismunandi hátt. Þeir geta því í raun ekki deilt sorg þinni eða ótta. Já, halda í hönd eða einhver hvetjandi orð, en finna ekki tilfinningar okkar eins og Vesturlandabúar upplifa þær. Taílendingum er óskiljanlegt að Vesturlandabúar geti orðið svona reiðir. Vesturlandabúi skilur "sanngjarna" reiði eða gremju og lætur þær tilfinningar oft liggja til hliðar í smá stund, lætur einhvern reiðast um stund og sýnir svo skilning og talar um það, á meðan Taílendingur í þessu tilfelli situr eftir með skilningsleysi. Deilur eða heitur ágreiningur sem þú gætir átt við vin eða fjölskyldumeðlim, til dæmis, þar sem þú getur sagt maka þínum út og rætt skynsamlegar eða ósanngjörnar hliðar þess, sem einnig verður erfitt fyrir Taílending að skilja. Þetta hefur ekkert með greind að gera (þó stundum að það geri það á báða bóga
Reyndar er ítarlegt samtal við taílenska félaga minn ekki mögulegt á þann hátt sem þú gætir í Hollandi.
Hins vegar er mikilvægari þáttur menningarmunurinn. Þú verður að ná tökum á því fyrst. Sjálfur hallast ég til dæmis að því að rífast hátt en það kemur manni ekki neitt, þvert á móti.
Konan mín er frekar frumleg. Úlfaldi er „dýr með fjall á bakinu“ á meðan þyrla er „flugvél með viftu á toppnum“. Jæja, ég gæti haldið áfram og áfram.
Það sem einnig gegnir hlutverki er ekki bara greind, heldur sérstaklega félagsleg greind.
Í stuttu máli get ég nefnt nokkur atriði en það mikilvægasta er að þið elskið hvort annað og séuð ánægð með hvort annað.
Ég keypti táknmyndabækling til að geta gefið til kynna hvað ég á við og það munar um samskipti og kemur í veg fyrir misskilning.
Mín reynsla er sú að þrátt fyrir táknmál líkamans og hjálpartæki eins og táknmyndir mínar, útilokar áralangt uppeldi og menning ekki hugsunarmuninn. Ég hugsa alltaf þegar ég sé vinkonu mína kinka kolli vingjarnlega já að hún hafi kannski skilið 20% þó enskan sé góð. Við Farang erum öll þeirrar skoðunar að við höfum einokun á visku og þar sem hlustun er ekki okkar sterkasta þróaða hlið og við erum oft gerendur, búum við óviljandi til misskiptin sem makinn kallar á hjálp frá fjölskyldunni og já, þeir eru allir samofin menningu þeirra og nokkuð íhaldssöm.
Í guðanna bænum, ekki reyna að blekkja sjálfan þig með því að læra tungumálið því trúðu mér, það mun leiða til jafnvel fleiri ranghugmynda en skýringa.
Vertu þolinmóður, settu egóið til hliðar og komdu fram við maka þinn af virðingu, gefðu þér tíma til að ræða mikilvæg mál, en láttu líka mörg mál eftir maka þínum, jafnrétti og gagnkvæm virðing hefur komið í veg fyrir mörg árekstra. Félagi þinn er líka þroskaður einstaklingur með þekkingu og hugmyndir.
Aðlagast en ekki missa sjálfan þig. Mundu að þú getur ekki gert það einn í þínu eigin landi,
Saman eruð þið sterk. Gefðu traust og þú munt fá ást þína aftur.
Hér þangað til dauðinn skilur okkur, þar ef ég bara gleð hana.
Sólin skín heldur ekki á hverjum degi í Tælandi.
Konan mín, sem hefur komið sér fyrir og er nú með hollenskt ríkisfang (tæp 5 ára ferli), hefur frábær samskipti á hollensku. Djúp samtöl? Hvað er þetta?
Samtöl um stjórnmál, djúpar heimspekilegar hugsanir, hagfræði heimsins ...? Hún talar kannski ensku og hollensku, en almenn þróun hefur haldist föst á skólastigi landsbyggðarmenntunar í Isan.
WWII? Japanska í Tælandi? Hitler? Eða nýlega og á þínu eigin svæði, Rauðu khmerunum, Kambódíu, Víetnam? Þeir hafa ekki hugmynd!
Svo við sleppum því.
Samræður um uppeldi barnanna, um skólann, lækninn, fjárhagsmál innan heimilis sem utan, tryggingar, skatta og vinnu og auðvitað sambandið, eru fullkomlega framkvæmanlegar... og það er óyfirstíganlegt að menningarmunur komi upp.
Ég á í meiri vandræðum með brandara. Ég hef aldrei getað gripið konuna mína segja brandara.
Ef ég reyni að bjarga aðstæðum með gríni er það strax tekið of alvarlega.
Dæmi: Hún vill fara til Parísar. Hún segir það í viðurvist föður míns. og hann segir að París sé borg ástarinnar. Ég er að grínast: Æ, þá þurfum við ekki að fara þangað lengur, við höfum verið þar áður og erum þegar gift... Svo þú færð strax aftur spurninguna hvort ég elska hana ekki lengur...
Þannig að ég á erfiðara með þetta en þörfina fyrir djúpt samtal.
Fallega orðað Eiríkur.
Það er sannarlega ekki auðvelt að skilja áhrif Ottó-germanska heimsveldisins á menningu okkar né einfaldur brandari.
Dagleg mál geta verið fullkomlega rædd, með skynsemi og þolinmæði, og ef sambandið er byggt á réttum grunni.
Í öðru lagi, hvernig á maður samtal við manneskju sem hefur hvorki tal- né heyrnarkunnáttu?
Með látbragði!!! Ég átti svona vin í mörg ár og það gekk frábærlega, en því miður lést hann fyrir um tíu árum.
Gerði það.
Ég held að þetta sé bara það sama og hér í Evrópu, Ameríku, Rússlandi og þú nefnir það, við komum öll úr ákveðnu umhverfi þar sem við ólumst upp og lífsreynslu sem við höfum með öðrum sem ólust upp í öðru landi og umhverfi, en í grundvallaratriðum við erum öll eins.
Ég hef verið giftur tælenskri konu í 20 ár, svo ég hef átt langa ævi með því og á líka stóra fjölskyldu, en á þessum 20 árum hef ég aðeins átt nokkur ítarleg samtöl og það líka á vissum tíma. stigi, á meðan ég hef átt samtöl við aðrar taílenskar konur og herramenn, gæti ég átt ítarlegt samtal þó það væri á fullri ensku, ég kann eitthvað af taílensku, en í mesta lagi 50%, en þrátt fyrir að ég Bý núna í Hollandi og er skyndilega skilin, ég held áfram að læra taílensku með því að lesa og skrifa til hliðar þegar ég er kominn aftur á réttan kjöl.
Ég hef þegar svarað, en vil ekki muna eftirfarandi sem gerðist í dag. Óreglulega koma tveir strákar til að selja litla TATA vörubíl plastflöskur með drykkjarvatni. Við erum sanngjarn viðskiptavinur. Í síðustu viku rákumst við á kerruna tvisvar í öðru þorpi og kærastan mín sagði Ó, mennirnir með vatnið hafa verið þarna. Nú standa þeir við dyrnar og kvarta yfir því að þeir hafi nú þegar komið þangað tvisvar fyrir ekki neitt og að það kosti peninga. Er hún mér að kenna vegna þess að ég heyrði það líklega ekki (af því að þeir eru að týna) Það verður að kenna einhverjum um, svo framarlega sem það er ekki tælenskt. Svo það truflar mig ekki, en hér kemur það; hún kennir mér svo sannarlega líka. Ég held að það geti gengið mjög langt að missa andlitið.
Jantje fer í skóla: nútíð. Jantje fór í skóla: heyrir sögunni til. Gerrie vill fá ítarlegt samtal um sektarkennd o.s.frv., o.s.frv.: sóun á tíma!
Raunverulega ítarlegt samtal við tælenskan félaga kemur alveg til greina, en það eru nokkur skilyrði sem fylgja þessu, fyrst og fremst geri ég ráð fyrir að þetta samtal fari fram á ensku, sem þýðir að maðurinn verður að hafa mjög góða ensku eða tala fullkomin enska, svo er stelpan send í skólann í 3 ár, 3 tíma á dag, kennararnir hér í Pattaya eru einstaklega færir, því móðurmálið þeirra er yfirleitt enska, þeir stunda starfsnám hér í nokkra mánuði, án kostnaðar 30 Það var Bath í vikunni á þeim tíma en maðurinn þurfti að takast á við heimavinnuna á hverju kvöldi og kenna henni hinn fullkomna framburð á hinum ýmsu orðum, líka stafsetningu og málfræði, ég þekki konu sem náði inntökuprófinu eftir 3 ár auðvitað fyrir Burapa háskólann. Nú eftir nokkur ár tala þeir ensku fullkomlega og reiprennandi, geta líka skrifað tungumálið og lesið og líka fylgst með fréttum í sjónvarpinu, vandamálið er bara ef þeir vilja virkilega læra ensku og hvað þeir eru tilbúnir að gera fyrir það. Sú kona þekkir líka Elvis Presley betur og betur, veit líka hver Leonardo da Vinci er og Marilyn Monroe, eiginmaður hennar keypti allar myndir fræga og minna fræga fólksins og gaf henni útskýringar þar til hún skildi hver þau voru, hvert líf þeirra hafði verið, o.s.frv. Já, þú þarft að eyða nokkrum klukkustundum á dag í það. En það er alveg hægt að gefa tælenskri konu menningarlegan farangur sem jafnvel einhverjir Hollendingar eða Belgar geta nýtt sér, en ef maðurinn hér hefur aðeins náð neðri framhaldsskólaeinkunn með lokaeinkunn, þá verður það mjög erfitt. Hvernig geturðu fengið kærustuna þína til að fletta einhverju upp á netinu ef þú VEIT ekkert um það sjálfur??? eða veit ekki hvernig á að senda tölvupóst sjálfur, það er mjög erfitt að kenna einhverjum eitthvað sem þú veist ekkert um sjálfan þig. Konan sem ég þekkti starfaði jafnvel sem túlkur fyrir Business People nokkrum sinnum. Þannig að eins og þú sérð er fullkomlega hægt að fá taílenska konu í háttsetta stöðu.
GR. Freddy
Að eiga ítarlegt samtal:
Hvað er djúpt?
Fyrir mér þýðir það að tala um hluti þar sem tilfinningar þínar gegna hlutverki, eins og:
Hvað finnst þér um samskipti sama kyns eða 3. kynið
Hvað á að gera við líkama þinn eftir andlát þitt, velja hvort þú vilt vera grafinn eða brenndur eða gera líkama þinn aðgengilegan fyrir læknisrannsóknir eða læknisþjálfun eða gjöf.
Trúarmunur, kostir og gallar mismunandi trúarbragða
Einnig rætt hvers vegna meirihluti búddista munka er ekki sjálfbjarga og hvers vegna það eru/voru munkahópar (Jesúítar, Kapúsínar o.s.frv.) í Evrópu sem sáu um sjálfa sig og með rannsóknum hjálpuðu bændum að auka framleiðslu sína, hjálpuðu til við uppskera og fræða samfélagið. Ekki koma með athugasemdina um að bjarga/vinna sálir. Reyndu bara að finna út hvers vegna það að gera verðleika (fórnir/gjafir) gerir sál þína hreinni. Eða hvers vegna hinn mikli herra í þorpinu eða nágrenni, sem allir hvísla um að hann hafi safnað höfuðborg sinni á skuggalegan hátt, lætur nú reisa stórt musteri sér til meiri dýrðar eða er það til að þurrka burt misgjörðir hans í þessum heimi fyrirfram og jafnvel að stíga skrefi hærra í næsta lífi sínu.
Búddismi er sambærilegur við kristni (kaþólskur/mótmælendatrú?) hvað verðleika varðar.
Þetta á einnig við um (ekki) að drepa dýr, þar á meðal skordýr og bjöllur. Svo lengi sem þú slátur ekki dýrinu sjálfur geturðu borðað það. Og hvað verður um slátrarann? Fer hann til helvítis... auðvitað ekki svo lengi sem hann/hún er verðug, til dæmis fyrir musterissamfélagið 🙂 Þetta er dæmi um (ídjúpt) samtal. Ef ég drep moskítóflugu eða sparka í kakkalakka, þá verður mér kennt um, ég mun snúa aftur í næsta lífi (endurholdgun) sem skordýr o.s.frv.
Svar mitt er undantekningarlaust, með breitt glott: þeir hafa ekki borgað leiguna eða sem betur fer, þá verður það auðveldara fyrir mig í næsta lífi, ég þarf ekki að eiga heimspekileg eða ítarleg samtöl, bara fín líkamleg vinnusemi
Það gefur mér innsýn í hugsunarhátt hennar og hún fær innsýn inn í mína innri vinnu.
Miðað við framangreint get ég sagt að ég á ítarleg samtöl við tælensku konuna mína frá Bangkok. Fyrir okkur verður þetta allt að gerast með hlátri, annars lokar persónuverndarflipan 🙂
Það sést vel á svörum margra bloggara að ítarlegar samræður eru greinilega aðeins mögulegar á ensku. Mér finnst það fáránlegt. Þetta er tungumál sem er erlent tungumál fyrir hollenska + belgíska sem og taílenska. Óskiljanlegt hvers vegna, til dæmis, er ekki hægt að halda samtal á taílensku eða hollensku? Mikill munur er á áströlsku, Bandaríkjunum og eða Oxford ensku. Hvað erum við að fara?. Gerum við það vegna þess að flestir Hollendingar tala nú þegar góða ensku? Ég held það, annars hefðum við valið frönsku eða þýsku? Hollendingar tala bæði tungumálin minna eða alls ekki. Belgar aftur.
Allir útlendingar sem dvelja lengur og oftar í Tælandi ættu að taka skyldunámskeið. Nákvæmlega eins og til dæmis Tælendingar sem vilja koma til Hollands. Sá eða hún sem getur ekki og sérstaklega vill ekki gera þetta getur verið úti. Eftir 5 ár í Tælandi geta margir útlendingar ekki einu sinni talið upp að 10 eða sagt vikudaga og mánuði utanað á taílensku. Þetta óþolandi er mér algjörlega óskiljanlegt. Ég er sannfærður um að Ned. útlendingur, sem til dæmis mun búa í Flórída, talar fullkomna bandaríska ensku innan ársins.