Tælensk kyntákn frá sjöunda og áttunda áratugnum

Á meðan allur heimurinn dáðist að „nöktum“ kvikmyndum Brigitte Bardot, Marilyn Monroe og við sáum uppgang Sylviu Kristel í Hollandi, var Taíland með sín eigin kyntákn af silfurtjaldinu á sjöunda og áttunda áratugnum.

Á árunum 1960 til 1975, þegar taílenskar kvikmyndir voru í mikilli eftirspurn, var hlutverk kvenna í kvikmyndum í mikilli hreyfingu. Taílands „dao yuas“, lauslega þýtt sem kynþokkafullar stjörnur, hafa prýtt silfurtjaldið. Dao yua endurspeglaði samfélagslega umræðu um aukna misnotkun á kynhneigð kvenna.

Á skjánum voru þær alltaf vondu konurnar. Siðlausu siðferðiskonurnar og heitar ástríðurnar, sem tældu hinn annars dyggðuga mann til að halda framhjá sinni ó svo skírlífu og sómasamlegu eiginkonu. Fyrir utan myndina hafa þessar brautryðjandi konur verið gagnrýndar sem frekju skemmdarverkamenn á „hefðbundnum gildum“.

Síðan þá hefur ýmislegt breyst. Hugtakið dao yua fyrir þessar nöktu-en-ekki-naktu fegurðirnar hvarf hægt en örugglega. Það varð meira og meira nakið þar til í dag, þar sem beint klám skilur ekkert eftir ímyndunaraflinu.

Á vefsíðu Coconuts Bangkok eru 10 frægustu kynsprengjur frá þeim tíma fallega sýndar: bangkok.coconuts.co

Uppáhaldið mitt af listanum er Kaenjai Meenakanit:

Myndin hennar var talin tilvalin fyrir hverja konu með mælingar 94 – 63 – 96 cm. Hún lék hlutverk öfundsjúku kynþokkafullu konunnar í meira en 100 kvikmyndum. Þrátt fyrir þennan virðulega fjölda mynda var hún nánast óaðfinnanleg utan þess, var fallega gift og var varla viðfangsefni í taílenskum blöðum þess tíma.