Skortur á þjálfuðu starfsfólki í Tælandi

Því miður er það ekki bara enska heldur líka ferðaþjónusta og sérstaklega veitingaiðnaðurinn, svo hótel og veitingastaðir. Ég hef búið og starfað í gestrisnaiðnaðinum í Tælandi í yfir 17 ár og ég byrjaði að vinna í gestrisnaiðnaðinum þegar ég var 15 ára. Þetta snýst ekki um vinsemd Tælendinga í ferðaþjónustu og veitingabransanum, heldur umfram allt handverkið. Það gæti verið góð hugmynd að hefja gott veitinganám í Taílandi eins og raunin er einnig í Hollandi. Að laða að góða kennara erlendis frá af taílenskum stjórnvöldum og setja upp réttu skólana í þessum iðnaði. Ég held að þetta myndi gagnast ferðaþjónustu í Tælandi.

Ég skil, en akademísk menntun segir ekki allt. Ég hef fengið þjálfun í veitingabransanum en hef lært mest í reynd. Þegar ég varð eldri, 30+, var ég sjálfur með 2 veitingastaði og réð starfsfólk sem var ekki þjálfað. Ég veitti þjálfunina sjálfur, sem var mikil vinna, en það skilaði sér því það er óhætt að segja að ég hafi verið með fólk í kringum mig sem vann mikið en líka mjög vel og það hafði líka gaman af vinnunni. Auk þess borgaði ég líka góð laun og var því lítil sem engin velta.

Af hverju eru engir iðnskólar hér fyrir nemendur sem vilja og geta lært iðn eins og í Hollandi og eru síðan sendir til ákveðins fyrirtækis í klukkutíma eða í kennslustundum til að öðlast hagnýta reynslu? Þetta er alveg góð áætlun, hugsaði ég, og fyrir Martin Ég byrjaði í veitingabransanum 15 ára gamall sem commie debrasser og þegar ég var tvítugur, eftir að hafa unnið á ýmsum veitingastöðum og HAL línum og suður Frakklandi, kom ég aftur og varð demychef de rank og lærði allt í reynd, Ég vann á smids veitingastöðum byrjaði, en það sem ég hef áhyggjur af hér í Tælandi er að þegar þú kemur inn á veitingastað segir afgreiðslustúlkan ekkert og ýtir strax matseðli í hendurnar á þér og bíður.
að taka pöntunina ef ég kann matseðilinn utanbókar og venjulega segi ég ef þú hefur smá stund þá mun ég benda þér ef ég vil panta vel gleymdu því, bíddu bara þá spyr ég hvort ég megi panta drykk allt í lagi það kemur er líka að bíða eftir pöntuninni, svo bíddu bara og þá byrjar stressstundin, þvílíkt kerfi í því eldhúsi sem öskrar, svo ég vil bara segja haltu áfram að brosa, en það er enn margt sem þarf að læra hérna, og núna heyri ég aftur rósagleraugnaklúbburinn sem ég held já, en það er það góða við Thailand, ég get sagt þér að ég hef bara verið hér í 12 ár, svo ég aðlagast og svo hugsa ég um leikskólabekkinn og hugsa hvernig var það aftur aap noot mies o.s.frv og ég er líka 72 ára.. Ég vil bara koma því á framfæri að menntun og virðing er eitthvað sem þú færð frá foreldrum þínum, en það er aðeins öðruvísi hér og lífshlaupið þitt byrjar eftir skólanám, en það vantar stundum hérna, það sem ég vil segja er að menntun þín skiptir mestu máli að ég muni uppskera ávinninginn síðar, ég hef verið í þjónustugeiranum allt mitt líf, svo ég hélt að ég væri kominn með einhverja reynslu.

Það er nú dásamlegt þegar maður fær alls kyns viðbrögð frá fólki sem hefur náð sér á strik í td veitingabransanum án mikillar þjálfunar. Vandamálið í Tælandi nær þó miklu lengra en bara veitingaiðnaðurinn og ferðaþjónustan. Í samanburði við mörg önnur lönd í Suðaustur-Asíu er Taíland með lélegt menntakerfi þannig að jafnvel fólk sem vill læra það í reynd lendir í kennara sem hefur ekki fengið góða menntun sjálfur. Það síðastnefnda er ekki á nokkurn hátt hægt að bera saman við Evrópu þar sem margir kennarar hafa hlotið góða þjálfun. Margir sem hafa hlotið menntun þar sem þeir hafa hlotið svokallaða starfsmenntun, ná því stigi að námi loknu sem gagnast mörgum atvinnugreinum ekki. Góð menntun, eins og alls staðar annars staðar í heiminum, byrjar á góðu menntastarfsfólki sem getur lagt til úrræði og það síðarnefnda er því miður mjög af skornum skammti í Tælandi.

Fólk talar um Taíland hérna, allt í lagi, en í Hollandi og Belgíu er það líka sorglegt. Sjálf kem ég úr búskap og hef lært þetta auk þess að vinna á bænum. Ég hef unnið töluvert af mismunandi störfum, öll í greininni. Núna er óhætt að kalla mig fagmann og hef því öðlast næga reynslu og faglega þekkingu. En núna gerist það, ég lendi í auknum mæli í ungu fólki sem vill einfaldlega ekki gera eitthvað úr eigin höndum. Það þarf að gera allt fyrir þá. Þeir geta eiginlega ekki lengur skítt, skammarlegt þegar þeir segjast hafa stundað tæknimenntun. Ég mæli fyrir því að um allan heim ættu fleiri aldraðir að kenna ungu fólki hvernig á að gera það. Það er reynsla. Að næg viðeigandi menntun sé veitt í skólum, eins og nokkrum heimstungumálum. Stjórnvöld og of mikið skrifræði gera alla þessa nauðsynlegu menntun óþarflega erfiða, dýra, óþægilega og eiga ekki við. Í Taílandi er enn mikið af akuryrkju og iðnaður er að koma fram, en skilvirk menntun hefur verið sett á hakann af taílenskum stjórnvöldum og yfirstétt (eins og þegar hefur komið fram) til að halda yfirhöndinni.

Vinsamlegast. Ekki svara svona greinum hér á landi.
Tæland er lokað land með alls kyns höftum þannig að lítill hópur fjölskyldna, og mjög stór hópur og hópur sem ég get ekki nefnt hér, hefur allt í hendi sér. Þeir græða nógu mikið í þeirri klíku, af hverju ættu þeir þá að breyta kerfinu? Ekki vera óþarflega svekktur hér á landi, annars verða fallegu starfslok þín eða friðsæla vinin miklu minna skemmtileg. Þú ert gestur hér á landi þar sem þú getur auðveldlega komið og gist. En þar sem fólk getur líka auðveldlega rekið þig út.