Tælenski þjóðsöngurinn
Fyrir þá sem eru í Thailand vilja samþætta, og það eru eflaust margir á þessu bloggi, það er nauðsynlegt að þeir geti sungið tælenska þjóðsönginn af fullum krafti.
Fyrir alla aðra gæti verið gaman að vita hvað þetta lag, sem flutt er á hverjum degi klukkan 08.00:18.00 og XNUMX:XNUMX, þýðir í raun og veru.
Orðin eru eftir Loeang Saranoeprapan og laglínan er eftir Phra Jendoeriyaang (Peter Feit, Þjóðverji, starfar sem tónlistarmaður við réttinn) og þjóðsöngurinn var formlega samþykktur 10. desember 1939. Forsætisráðherrann Plaeg Phiboensongkhraam samþykkti lög sem skylda alla til að standa á meðan þjóðsöngurinn stendur yfir. Þessi lög eru enn í gildi. Ef þú stendur þig ekki geturðu verið sakaður um hátign.
Tælenskur þjóðsöngur með taílensku letri
(เพลงชาติไทย, phleng chaat thai, meðaltónn, falltónn, meðaltónn)
Meiri upplýsingar
Meiri upplýsingar
mynd
Meiri upplýsingar
Meiri upplýsingar
mynd
Um okkur
Meiri upplýsingar
Tælenskur þjóðsöngur, rómantískur
Pratheed Thai roeam leuad neua chaat cheua thai
Pen prachaarat phathai khong thai thoek suean
Joe damrong khong wai dai thangmoean
Duay thai luan maís rak saamakkhie
Thai nie rak sangop tae thueng rop mai khlaat
Eekaraad ja mai hai khrai khom khie
sala leuad thoek jaad pen chaat phlie
Thaloeng pratheed chaat thai thawie mie chai
CHAJO!
Tælenskur þjóðsöngur, hollensk þýðing
Við Tælendingar erum eitt af holdi og blóði
Hver tommur af jarðvegi tilheyrir Tælendingum
Það hefur lengi verið fullvalda þjóð
Vegna þess að Taílendingar hafa alltaf verið sameinaðir
Tælendingar eru friðelskandi en ekki huglausir í stríði
Enginn getur brotið gegn sjálfstæði sínu
Og þeir þola ekki harðstjórn
Allir Tælendingar eru tilbúnir fyrir hvern blóðdropa,
Að fórna fyrir öryggi, frelsi og framfarir þjóðarinnar.
HÚRRA!
Takk Tino! Ég var áður orðlaus á BTS-stöðinni klukkan sex um kvöldið, en þeir tímar eru nú (fyrir fullt og allt) liðnir. Get nú sungið með fullri bringu, þökk sé þér 🙂
Á meðan ég dvaldi í Tælandi hætti ég alltaf við það sem ég var að gera á þeim tíma til að hlusta á þjóðsönginn, stundum jafnvel með hægri höndina á bringunni! Þetta er lag sem ég man auðveldlega. Aðeins ég sé að ég hef alltaf skilið orðið 'samakkhie' sem 'sabai dee'!
Að þú hættir því sem þú varst að gera er virðingarvert og skiljanlegt, hins vegar að með höndina á bringunni - Taílendingar gera það ekki einu sinni - má gera ráð fyrir að þú hafir fengið þráláta 'Taílandsvírus' meðal meðlima sem hafa skemmdir linsurnar á gleraugunum þínum eru orðnar mjög djúpbleikar.
Ég hef séð Taílendinga gera það, en það fer eftir því hvar einhver er á þeirri stundu og hvað þeir upplifa á slíkum augnablikum. Og nei gleraugun mín eru í rauninni ekki svona bleik, taktu þau frá mér 🙂
Fyrir ekki svo löngu síðan var grein á þessu bloggi þar sem fram kom að Tælendingum finnist það beinlínis fáránlegt þegar farang syngur með tælenska þjóðsöngnum, eða reynir að minnsta kosti! Vegna þess að: "Farang er enn farang". Ég tel að höfundur þessarar greinar hafi alveg rétt fyrir sér. Og nú kemur annar höfundur til að segja að það væri nauðsynlegt, ef þú vilt samþætta, að geta sungið með þessum þjóðsöng af fremsta megni. Ég held að Tino Kuis hafi ætlað að vera fyndinn hér. En þjóðsöngurinn er alveg jafn heilagur og konungsfjölskyldan, það er ekki hægt að hæðast að því!
Ég tel að það sé betra að farangurinn sem er upptekinn við aðlögun sína, eins og ég, ætti að vita sinn stað og halda sig betur frá meðan á þjóðsöngnum stendur, til að forðast gremju eða gremju frá Tælendingum.
Tilviljun, það er auðvitað mjög áhugavert að lesa þýðinguna á þjóðsöngnum einu sinni, svo að þú skiljir hvað þessir Taílendingar eru að syngja.
Reyndar Robbie,
Þú þarft ekki að syngja með til að finna fyrir smá taílensku.
Í dag er líka grein um það að vera „tælendingur“.
Og að leggja höndina á brjóstið á meðan þjóðsöngurinn stendur er eitthvað sem aðeins fótboltamenn gera fyrir leik til að sparka andstæðing til dauða á löglegan hátt.
Á mínum daglega golfhring stend ég líka kyrr í þjóðsöngnum og þegar ég raula með brosa kylfingarnir.
Tino,
Þú skrifar að margir á þessu bloggi myndu vilja syngja með tælenska þjóðsöngnum. Við sameininguna, þannig skrifar þú, vilja þeir syngja með. Veistu Tino, að flestir NLers
kanntu ekki hollenska þjóðsönginn út fyrir fyrstu línu? Veistu Tino, að
flestir Hollendingar sem dvelja hér í Tælandi, (á líka við um mig) eru ekki mjög góðir Taílendingar
tala en þú?
Leyfðu mér nokkrar athugasemdir:
1. Ég get varla sagt, hvað þá sungið: "We Thais".
2. „Rómverska“ textinn samanstendur af 8 línum auk grátsins CHAJOI, hollenska þýðingin samanstendur af 9 línum auk hrópsins HOORA. Ef ég get reiknað rétt (og ég get) þá kemst ég að þeirri niðurstöðu að það gæti vantað línu í tælenska textann.
3. Það sem þú segir, þar á meðal það sem þú syngur, verður að vera satt og, ef við á, verður þú líka að standa við orð þín (í þessu tilviki, „að bjóða hverjum blóðdropa“). Ég ætla ekki að vera hetjulegur, né ætti ég að lofa að vera það.
Kæri Chalow,
1. Willem van Nassau (talað í hollenska þjóðsöngnum var af þýsku blóði, Willem van Doorn er það ekki.
2. Einlæg aðdáun mín á augljósri þekkingu þinni á tælensku.
3. Þessi þýski Willem er "den Vaderlande" (svo Þýskaland held ég) "trúr til enda". Jæja, ekki þessi hollenski Willem sami „Fatherlande“ og „Konungur Spánar hefur alltaf heiðrað þennan þýska Willem“? Jæja, ekki að "gerir" hans samt. Ef það er þjóðsöngur sem þú getur örugglega ekki tekið bókstaflega (og ekki sögulega rétt), þá er það hollenski þjóðsöngurinn. Ég hlusta á það, ég hugsa um það (ég vil ekki trufla 'trúaða') en syng ekki með.
Ég get ekki bara gefið yfirlýsingu um tælenska þjóðsönginn. Jæja, ég held að það sem ég sagði með öðrum orðum, það er ekki gert fyrir mig. Svo jafnvel þá: Ég stend kyrr og þegi.
Annars sjáiði fullt af Tælendingum sem sitja bara eða ganga á og halda annars bara áfram að gera það sem þeir eru að gera, skoða sig bara um úti í almenningsrými á þeim tímum og svo hef ég ekki einu sinni minnst á þegar fólk er á bakvið merki á þeim tímum er hrísgrjón eða skál af núðlusúpu...
Þetta á líka við, til dæmis á almenningssvæðum þar sem er sjónvarp, eins og í verslunum og verslunarmiðstöðvum eða í setustofunni á hótelinu þar sem þú gistir, já, fólk stendur á fætur því það er kærkomið frí frá dagskrá til að fá sér drykk á barnum.
Mér finnst sjálfsagt sem farangur eða gestur landsins að virða það, látum það vera á hreinu, en sjálfur lít ég alltaf fyrst í kringum mig og laga mig að því, ef ég sé að margir standa upp þá auðvitað mun ég hvorki setjast niður né halda áfram eða öfugt.
Héðan í frá ætla ég að hlusta í bíó af fullum krafti...ég gerði það bara í hálfkæringi. Fyrir mörgum árum stóð ég einu sinni ekki upp og lét vasaljós skína á mig þar til lagið var búið... ég skammaðist mín svolítið fyrir illa hegðun mína.
Á götunni hef ég ekki tekið eftir því að það sé spilað tvisvar á dag.
Við the vegur, ég er þýskt blóð. En ekki þýska.
Það sem er spilað í bíó er ekki þjóðsöngurinn heldur lag samið af PR-deildinni til dýrðar konungi. Að standa upp er merki um virðingu og útlendingar ættu líka að halda sig við það (ég fór líka úrskeiðis í fyrsta skiptið).
Reyndar er konungssöngurinn spilaður í kvikmyndahúsinu en einnig í lok skólanna, til dæmis. Hér er textinn:
Við, þjónar hans miklu hátignar, leggjum fram hjarta okkar og höfði, til að bera virðingu fyrir höfðingjanum, hvers verðleikar eru takmarkalausir, framúrskarandi í hinni miklu Chakri ætt, hinum mesta í Síam, með miklum og varanlegum heiður, (Við erum) örugg og friðsælt vegna konungsstjórnar þinnar, niðurstöður konungs lækna (er) fólk í hamingju og friði, má vera að hvað sem þú vilt, verði gert samkvæmt vonum þíns mikla hjarta sem vér óskum (þér) sigurs, húrra!
Við Tælendingar erum eitt af holdi og blóði
Hver tommur af jarðvegi tilheyrir Tælendingum
Ef þú lest þessar 2 línur muntu líka skilja hvers vegna Taílendingar eru svona glaðir um grundvallarréttindi útlendinga. Það líður ekki ár án þess að einhver á háu stigi hrópi þessa hættu, land í erlendum höndum.
Ég er hræddur um að ef ég syng með söngkunnáttu minni verði ég handtekinn fyrir að móðga Tæland.
Það fyndna er að tælenski þjóðsöngurinn hljómar alls ekki tælenskur eða austurlenskur. Meira eins og þýsk marstónlist.
Erlendum? Ekki ef miðað er við að tónskáldið sé hálf þýskt, nefnilega Peter Feit, sonur þýsks innflytjanda og taílenskrar konu. Hann er fæddur í Tælandi og hefur alltaf búið þar.
Svo virðist sem tónlist sé meira í genunum en hún er félags-menningarlega ákvörðuð. Dæmdu sjálfan þig.
https://www.youtube.com/watch?v=BrcGzLIEsAU
Í fyrsta skipti var það líka fyrir mig að líta í kringum mig,
hver er að syngja eða ekki. Í næstu heimsókn minni í bíó,
Ég fer bara í Playback, finnst mér betra!!!!!
Kveðja…. Roland.
Í fyrstu bíóheimsóknum mínum í Tælandi fyrir tæpum 25 árum síðan stóðu allir alltaf fyrir konungssöngnum og það var alltaf mjög eðlilegt með Bhumipol sem konung. Hins vegar, eftir að sonur hans varð konungur, var ég hissa á því að „enginn“ stóð upp lengur, sérstaklega unga fólkið virtist ekki lengur hafa áhuga á því. Núna fór ég nýlega í bíó aftur og ég held að af þessum 100 manns hafi 10 staðið upp, þar á meðal ég vegna þess að kærastan mín varð að gera það. Hins vegar fer ég nú á dögum á alla heimaleiki héraðsklúbbsins okkar í tælensku deildinni og fyrir upphafsspyrnu standa 2 liðin og dómararnir í beinni línu í átt að skjánum þar sem konungssöngurinn er að spila. Rétt þegar allir á öllum leikvanginum, ungir sem aldnir, standa í átt að skjánum. Ég persónulega hef engin tengsl við konungsfjölskylduna, ekki í Tælandi og ekki í Hollandi, en þessi virðingarstund er reyndar alveg ágæt. Það sem mér var sagt er að konungssöngurinn hafi verið fyrrum þjóðsöngur, mér persónulega finnst konungssöngurinn hljóma flottari, en það er erfiðara að syngja með, sem ég sé reyndar aldrei neinn gera.
Ég er alls ekki þjóðernissinni en merkilegt nokk fæ ég alltaf tár í augun þegar ég heyri þjóðsöng, sama í hvaða landi.
Það er greinilega eitthvað við raddirnar eða laglínuna sem hefur áhrif á huga minn.
Eða gæti það verið vegna merkingarinnar sem það hefur? Ég verð að vita að þetta er þjóðsöngur annars virkar hann ekki.