Uppgjöf lesenda: Fyrir vegabréfsáritun og rekstrarreikning til þýska sendiráðsins í Bangkok
Eftir endurnýjun á málsmeðferðinni og aukinn kostnað í hollenska sendiráðinu í Bangkok vegna staðfestingar á (hollenskum) tekjum upp í 2000 baht ákvað ég að fá staðfestingu frá þýska sendiráðinu. Þetta féll líka saman við Schengen vegabréfsáritunarumsóknina fyrir konuna mína.
Ég pantaði hótelherbergi nálægt sendiráðinu. Auðvelt að komast frá Sala Daeng innan fimmtán mínútna. Sendiráðið var í tíu mínútna göngufjarlægð frá hótelinu og við fórum alveg framhjá því í fyrstu, því samkvæmt GPS kortinu mínu var inngangurinn í hliðargötu... svo ekki.
Það er munur. Sendiráðið okkar er fallega staðsett á milli græna, þýska á fjölförnum vegi. Þar inni þurfti að skanna eigur þínar alveg eins og á flugvellinum, eftir það voru síminn og spjaldtölvan geymd í klefa. Inn af stórum sal. Við áttum tíma klukkan hálf átta fyrir konuna mína og ég til að draga númer fyrir Rente Bescheinigung.
Konan mín fékk líka númer fyrir umsókn sína. Ég varð að fara með og gat aðstoðað hana við viðtalið – ólíkt hollenska sendiráðinu.
Allir pappírar voru í lagi, fólk var ánægt með svörin okkar og umsóknin nánast fullkláruð. Ég stækkaði aðeins augun þegar ég sá reikninginn. Að borga var sæta summan 0 baht. Ef þú ferðast um annað land en þitt eigið, þá þarf fjölskylda þín, eiginkona, ekki að borga neitt!
Þegar ég fór að afgreiðsluborðinu mínu fyrir rekstrarreikninginn minn var röðin komin að mér. En ég var heppin að það var enginn annar þarna og ég gat enn afhent pappírana mína. Aftur skemmtilega á óvart hér. Í stað 1700 baht þurfti ég aðeins að borga 1484 baht. Og alls notuðum við bara klukkutíma í þetta allt.
Við fáum vegabréfsáritunina senda heim fyrir 130 baht.
Allt í allt er ég mjög ánægður með að hafa tekið þessa ákvörðun. Auðvitað hef ég þann kost að ég hef þýskar tekjur og að við fljúgum til Düsseldorf um Frankfurt. Þaðan höldum við áfram með lest til að heimsækja foreldra mína í Hollandi.
Nú erum við komin heim á milli ananasakranna, langt í burtu frá Bangkok ... þetta er betra!
Lagt fram af Jack S
Kæri Jack,
Í fyrsta lagi er gaman að allt hafi gengið svona snurðulaust fyrir sig, svona hagnýt reynsla nýtist lesendum vel. Mig langar að punkta í-ið og krossa yfir t-ið:
Schengen vegabréfsáritun er ókeypis og með lágmarks pappírum ef Evrópubúi ferðast ásamt fjölskyldumeðlimi (svo sem eiginmanni eða eiginkonu) sem þarfnast vegabréfsáritunar. En aðeins ef annað land en þitt eigið ESB land er aðaláfangastaðurinn. Aðgangur um Þýskaland er ekki nægjanlegur samkvæmt almennum reglum.
Lágmarksfjöldi pappírsvinnu þýðir að þú þarft aðeins að sanna að:
1. Það er gilt fjölskyldusamband sem þú fellur undir þessa reglugerð (tilskipun ESB 2004/38 um ferðafrelsi). Til dæmis, hjúskaparvottorð. Sendiráðið getur krafist þess að það verði opinberlega þýtt og getur einnig krafist þess að verkið verði lögleitt af taílenska utanríkisráðuneytinu. Þetta er til að tryggja að umsækjandi sé ekki með sviksamlega pappíra.
2. Lögmæti ESB ríkisborgarans og Tælendingsins þannig að sjá megi að skjölin undir lið 1 varða fólkið sem sækir um.
3. Vísbending um að þeir muni ferðast saman eða að Taílendingar gangi í ESB til skemmri eða lengri dvalar í Evrópu (annað en í landinu sem Evrópumaðurinn er ríkisborgari í). (skrifleg) yfirlýsing frá ESB ríkisborgara ætti að nægja, en mörg sendiráð eru enn ánægðari með flugpöntun. Þeir þurfa kannski ekki flugbókun eða hótelbókun, en þú getur pantað flug á nokkrum mínútum og oft ókeypis og ef það gleður embættismanninn...
Fjallað er um ókeypis, slétta og hraða vegabréfsáritunina í Schengen vegabréfsáritunarskránni minni (vinstri valmynd) og ætti einnig að vera skráð á vegabréfsáritunarleiðbeiningum allra aðildarríkja ESB/EES. Sjá einnig:
http://europa.eu/youreurope/citizens/travel/entry-exit/non-eu-family/index_nl.htm
Að lokum: það er ekki talað um alvöru viðtal. Við afhendingu gætirðu spurt nokkurra spurninga til frekari skýringar. Sumt fólk fær ekki eina spurningu eða bara eina. Ef umsókn vekur strax spurningar við afgreiðsluborðið má búast við fleiri spurningum. Raunverulegt viðtal getur átt sér stað síðar ef ábyrgur embættismaður telur það nauðsynlegt.
Takk fyrir viðbótina. Svo tókum við líka með okkur öll nauðsynleg blöð og afrit. Hjónabandsvottorð okkar, þýtt, stimplað af hollenska sendiráðinu okkar og einnig löggilt af utanríkisráðuneytinu. Einnig var óskað eftir bréfi eða hótelstaðfestingu fyrir gistinótt í Þýskalandi. Ég hefði líka séð um það. Það sem við gerðum, en ekki nauðsynlegt fyrir vegabréfsáritunina: ferðatrygging fyrir konuna mína.
Þetta var svo sannarlega ekki umfangsmikið viðtal, þetta hefði verið raunin ef ég hefði þýskt ríkisfang.
Við komum til Düsseldorf um Frankfurt og förum á sama hátt. Ég hef skráð aðalbúsetu mína hjá dóttur minni í Düsseldorf. Þess á milli munum við fara til Kerkrade að heimsækja foreldra mína. Svo allt innan löglegra marka ... ég held það!
Önnur lítil viðbót: Gakktu úr skugga um að hjúskaparvottorðið sé skráð í Haag. Gegn evrópskum reglum eða ekki, þá samþykkja sum sendiráð ekki þýtt og löggilt hjúskaparvottorð, þau vilja sannanir fyrir því að hjónabandið hafi verið viðurkennt í Hollandi. Spænska sendiráðið er dæmi um þetta. Þegar það hefur verið skráð í Haag er auðvelt að fá skjal fyrir þetta.
Spánverjar eru svo sannarlega alræmdir fyrir þetta. Það sem þeir eru að biðja um er gegn reglum og fyrir suma Evrópubúa ómöguleg krafa. Til dæmis geta Bretar ekki fengið yfirlýsingu/viðurkenningu frá breskum yfirvöldum vegna hjónabands sem gengið er frá í Tælandi. Það ætti alls ekki að vera nauðsynlegt vegna þess að samkvæmt reglunum (tilskipun ESB 2004/38) og túlkuninni sem þar er gefin dugar sérhvert löggilt hjónaband svo framarlega sem ekki er um málamyndahjónaband að ræða.
Í reynd fara aðildarríkin því fram á meira en nauðsynlegt er, sem getur verið eitthvað eins einfalt og flugbókun eða hótelbókun eða ferðatrygging, en eitt aðildarríki fer einnig fram á að aðildarríki ESB-borgarans viðurkenni hjónabandið. Til dæmis með því að sýna skráningu á hjónabandinu í Hollandi eða löggildingu á tælenska hjúskaparvottorðinu af hollenska sendiráðinu.
Að taka þátt í svona vitleysu svo lengi sem það fer ekki til spillis er oft það auðveldasta. En þú getur auðvitað líka haft samband við Solvit umboðsmannaþjónustu ESB (sjá „þarftu meiri hjálp?“ hnappana neðst á hlekknum mínum í svari mínu hér að ofan) og tilkynnt kvörtun þína til innanríkismála ESB (Evrópu innanríkisráðuneytið) í gegnum:
JUST-CITIZENSHIP @ ec.europa.eu
Fjarlægðu bilin í kringum merkið.
Ef þú heldur áfram kvörtuninni í gegnum Solvit mun Spánn venjulega gefa eftir og falla frá kröfunni. Í Madrid vita þeir líka að þeir hafa í raun rangt fyrir sér, en þeir reyna samt að komast upp með svona hluti sem staðalbúnað.
ATH: ef þú býrð í Hollandi er þér skylt að skrá erlent hjónaband þitt hjá sveitarfélaginu þínu. Að auki er ráðlegt (hvort sem þú býrð í Hollandi eða ekki) að skrá hjúskaparvottorð þitt hjá Landelijke Taken í gegnum sveitarfélagið Haag. Þeir breyta verkinu í hollenskt verk. Þá geturðu auðveldlega beðið um hollenskt verk.
En spurning;
Sem hollenskur heimilisfastur og þar af leiðandi með hollenskt vegabréf, geturðu líka fengið rekstrarreikning í Þýskalandi eða öðru Evrópulandi?
Ég er forvitinn, það þýðir að loksins verður einhver bráðnauðsynleg keppni.
Gerrit
Það er þegar að gerast hjá austurríska ræðismanninum í Pattaya.
Hann gerir einnig rekstrarreikning fyrir önnur þjóðerni.
Það er leyfilegt og er líka samþykkt af innflytjendum þangað.
Hvort þetta eigi við um öll sendiráð/ræðisskrifstofur og hvort þetta sé líka viðurkennt á öllum útlendingastofnunum er annað.
Spurningin er þá:
1. Mun annað sendiráð/ræðismannsskrifstofa gera þetta upp?
Persónulega finnst mér að þetta ætti ekki að vera vandamál og alls ekki svo lengi sem hægt er að leggja fram nauðsynleg fylgiskjöl. Þetta verður að vera á tungumáli sem viðkomandi sendiráð/ræðisskrifstofa skilur, til dæmis ensku.
Þú verður að spyrjast fyrir um það í sendiráðinu/ræðisskrifstofunni sem þú vilt hvort þeir vilji gera þetta.
2. Vill innflytjendaskrifstofa þín samþykkja rekstrarreikning sem gerður er í öðru sendiráði/ræðismannsskrifstofu?
Persónulega held ég að þetta ætti ekki að vera vandamál heldur. Sendiráð/ræðisskrifstofur eru opinberar stofnanir þegar allt kemur til alls.
En þú verður að spyrja þessarar spurningar á innflytjendaskrifstofunni þinni.
Athugið: Austurríski aðalræðismaðurinn í Pattaya GETUR EKKI gert þetta fyrir FYRSTU umsóknina um svokallað árlegt vegabréfsáritun; fyrir beiðnir um eftirfylgni. Kostar nú 1480 baht. Yfirlýsingu frá hollenska sendiráðinu er krafist fyrir FYRSTU umsóknina.
Hvað mér finnst um það fyrsta skipti ég hef þegar látið þig vita í fyrra svari, svo ég mun ekki endurtaka það. Á meðan hugsa ég enn um það eins og ég gerði þá.
Jæja, Sjaak, það virðist sem þú hafir verið aðeins ódýrari en með Ned. sendiráðið en hvað erum við eiginlega að tala um? Líklega munar nokkrum evrum. Hvað kostaði hótelið, hvað kostaði ferðin í sendiráðið? Sendu vegabréfsáritunina B.130
Flytja umsóknina/yfirlýsinguna mína með pósti fram og til baka 2 x B 37 með EMS og 50 € um internetið.
Samtals sparaðum við ekki aðeins 2300 baht fyrir vegabréfsáritunina og 500 baht á yfirlýsingunni minni. Hins vegar var aðalástæðan sú að ég er með þýskar tekjur, með launaseðil á þýsku.
Og vegna þess að við skiptum um Þýskaland voru vegabréfsáritunarkröfur fyrir konuna mína lægri. Ég vissi ekki að það væri ókeypis. En 2800 baht er samt ágætur bónus.
Þar að auki, eins og ég skrifaði, tók það okkur öll saman rúman klukkutíma.
Þar að auki, þar sem ég lét gera það í þýska sendiráðinu í fyrsta skipti, varð ég að mæta í eigin persónu.