Ég gerði það á tælenskum hátt

Annan hvern dag keyrum við til landsins í lok síðdegis til að vökva nýgræddar plöntur og njóta landslagsins í síðustu birtu dagsins. Þrátt fyrir þá staðreynd að Nong Noi er þorp nokkurra húsa er veitingastaður af virðulegri stærð.

Vegurinn sem hann er á er hliðarvegur 1039, aðalvegurinn frá Lampang til Hang Chat. Þangað koma ekki margir frjálslegir vegfarendur. Í dag hugsuðum við að sem væntanlegir þorpsbúar ættum við að prófa veitingastaðinn. Bingó! Látum það reynast vera einn bragðgóður tælenski matstaðurinn sem við höfum borðað á.

Við höfðum þegar hitt eigandann/kokkinn og konuna hans í brennsluathöfninni í síðustu viku. Þeir tala smá ensku og við tölum minna tælensku en við náðum að komast í gegnum matseðilinn saman. Eins gott og slæmt sem það fór tókst okkur að spjalla við þá og boð um að koma og skoða garðinn yfir daginn hefur þegar borist. Á meðan borðuðum við guðdómlegan Tom yam kung með risastórum kóngarækjum og einhverju sem líktist svolítið Larb, en var það ekki, og bragðaðist líka mjög vel. Það er gaman að það er handan við hornið frá okkur.

(Í sumar hjálpaði Nei við að moka hrísgrjónahýði fyrir prufusmíðina)
Í dag hófum við líka okkar hluta af framkvæmdum. Hér í Nang Lae er mjög lítil hrísgrjónamylla. Eigandinn er alltaf í garðinum sínum að búa til viðarskálar og aðra hluti, sem líklega rata í einhverja búðina við þjóðveginn, eða til fyrirtækis sem selur Taíland minjagripi. Við gengum inn í morgun til að spyrja hvort við gætum fengið okkur hrísgrjónahaus. Þessi úrgangsafurð hrísgrjónaframleiðslunnar myndar grunninn að veggjum hússins okkar. Við fengum að koma og fylla vasana okkar og fyrstu 3 fermetrarnir af framtíðarvegg eru núna í kjallaranum okkar.

Að lokum er þeim komið fyrir við ramma ofinn úr bambus og síðan smurður með leir. Áður en við komum þangað þurfum við að fylla sama magn af pokum um það bil 10 sinnum. Hrísgrjónamyllan á staðnum getur ekki útvegað slíkt magn, en sem betur fer er mjög stór hrísgrjónamylla í Nong Noi sem finnst gaman að losa sig við hismið, svo við getum sótt það sem við þurfum þar síðar. (Myndin er af flugmannakofa sem við erum að byggja hér í Nang Lae)

Samskipti við fólkið í Nang Lae og Nong Noi fara enn að mestu fram með höndum og fótum og google translate, en það batnar. Til dæmis vitum við núna að konan á veitingastaðnum á þrjár dætur og enga syni. Ég reyndi svo að segja henni að ég væri yngstur af 4 sonum, í fjölskyldu með engar dætur. Thai hefur sérstakt nafn fyrir eldri bræður og yngri bræður, og eftir woody phom phie chaay saam mína (ég er viss um að það ætti að orða það öðruvísi) sagði hún "þú yngsta!" Þannig að skilaboðin höfðu greinilega borist á hollensku tælenskunni minni eftir allt saman.

Þó að tungumálið muni enn valda vandræðum um stund, gengur samþætting á öðrum sviðum vel. Húsverk, til dæmis. Hér er vandamál oft leyst á auðveldasta hátt, jafnvel þótt það þýði að lausnin sé ekki sjálfbær. Nú, eða réttara sagt, við áttum í vatnsvandamálum. Þar sem við komum heim eftir 3 vikna tímabundið búsetu í Lampang virkar vatnsveitan aðeins í 1 eða 2 klukkustundir á dag, venjulega snemma á kvöldin. Um leið og við heyrum að klósettbrúsinn byrjar að fyllast aftur, merki um að það sé aftur vatn, hlaupum við á klósettið í þvott/sturtu. Sem betur fer var húseigandinn búinn að gera við dæluna í garðinum í fjarveru okkar og það er vatn allan daginn úr krana í garðinum. Ég var búinn að búa til bráðabirgðaútisturtu en það var samt óþægilegt, sérstaklega uppvaskið sem þurfti að fara í úti á gólfi.

Í gær áttaði ég mig allt í einu á því að annar krani í garðinum var ekki tengdur þeirri dælu, heldur við vatnsrör þorpsins. Það leiddi til taílenskra lausnastefnu. Ég hélt að ef ég tengdi kranana tvo saman ætti ég að geta dælt dæluvatninu í vatnsrörið mitt í gagnstæða átt. Í dag gerði ég þá tengingu með einfaldri garðslöngu, opnaði kranana á bæði krönunum og voilà: brunnurinn byrjaði að fyllast og sturtan hafði aldrei verið jafn mikil. Ég lokaði auðvitað aðalkrananum á vatnsmælinum, annars myndi ég sjá öllu þorpinu fyrir vatni. Lausnin er allt annað en sjálfbær, en vegna þess að við búum hér aðeins tímabundið og finnst ekkert að því að leggja peninga í illa viðhaldið heimili, þá er það allt í lagi fyrir okkur. Við getum einfaldlega aftengt slönguna og notað hana í nýja húsinu.

Ég gerði það Thaiiiiiiiiii wayyyyyyyyy!