Innsending lesenda: Hversdagssaga
Í dag er bara enn ein hversdagssaga. Konan mín útbjó alltaf máltíðir með svona mortéli. Það gefur þér vöðva. Eins og hlutirnir eru að gerast í heiminum fleygir tækninni líka fram hér. Ég keypti einu sinni blender og hann bilaði nýlega.
Konan mín var auðvitað vön nýju tækninni núna. Það þurfti að búa til nýjan. Ég sagði henni að slíkt væri líka til sölu í sveitinni okkar.
Útlendingar hafa verið að deyja hér undanfarin ár. Þessu bregðast litlu verslanirnar við. Verslunin hafði allt. Viftur, blandarar og svo framvegis. Gamla konan sem stjórnaði búðinni bað um 650 baht. Ég borgaði með 1.000 baht. Hún spurði konuna mína hversu mikið ég ætti að gefa til baka? Auðvitað var svarið 350 baht. Opnar það ekki hjarta þitt?
Hinir venjulegu Taílendingar í samfélagi sínu hafa í raun það sama og Amsterdam Jordaan þar sem ég fæddist. Staðbundnar verslanir þar sem þú getur fengið allt. Sælgæti fyrir börnin. Reyndar er allt til sölu. Ég hugsa oft til baka til þess tíma þegar ég var lítil. Þess vegna líður mér mjög vel á meðal Tælendinga. Samhryggist útlendingum sem búa í Moobaan þorpi með hindrun fyrir framan það. Þeir munu aldrei raunverulega kynnast Tælandi.
Að lokum, það síðasta. Ég er of gamall til að ná tökum á tælensku. Það eina sem ég er góður í er að telja. Ég þarf ekki að spyrja í hvert skipti hvað ég þarf að borga. Auðvitað hef ég ágætis orðaforða, en ég get ekki haldið áfram samræðum. Lærði eitthvað nýtt í dag. Þú talar Pí við einhvern eldri og Nong við einhvern yngri. Þannig að fyrir mér er Nong algengast.
Cor van Kampen
Ég skil vel að vera heima, að það hafi verið í Jordaan, manni leið líka heima þar, fólkið er svo eðlilegt og svo líður manni líka heima í Tælandi. Við the vegur, Pi==er Pi(H)pih framburður pi(e).. þannig að það er eitthvað annað. Þú verður að vera svo varkár með tungumálið, ég læri það ekki heldur, það eru svo margar merkingar fyrir sama orðið, ég segi sawadicap, og á jórdönsku MAZZEL!! GOZER þér gengur vel í Tælandi. kveðja R.
Hæ Kor,
Ég er algjörlega sammála fullyrðingu þinni um að búa á bak við hindrun.
Þegar þangað er komið er bara starfsemi á morgnana (þeir hlaupa út úr hverfinu eins fljótt og hægt er) og á kvöldin eru athafnir (þeir hlaupa inn eins hratt og þeir geta) Ennfremur virðist það algjörlega í eyði.
Ég bý bara meðal Taílendinga og líkar það mjög, nágrannar koma reglulega og tala um hluti, ég skil þá samt ekki en þeir skemmta sér konunglega með konunni minni og mömmu hennar.
Þeir koma bara fyrir skemmtunina og loftkælinguna auðvitað, ó já og fyrir þá bilun sem kemur reglulega með eitthvað bragðgott (auðvitað sætt) frá Big-C.
Nico
Ég get verið sammála því, fyrir mér er Moo starf það sama og að búa í fangelsi. Fyrir Tælendinga sem búa þar er þessu öfugt farið. Fyrir Tælendinga eru þeir sem búa fyrir utan múrinn glæpamennirnir. Ég held og er pirruð yfir því hvernig þeir stimpla sitt eigið fólk sem þjófa sem verður að halda utan með því að byggja háa múra á milli Moobaan íbúa og íbúa þorpsins. Ég tala ekki meira um það, stundum held ég að fólk hafi dottið upp á við.
Um daginn gleymdi ég að kaupa baunaspírur fyrir Singapúr núðlurnar sem ég var að gera, markaðurinn var þegar lokaður, en ég mundi að þeir helltu baunaspírum í matarbás lengra í burtu sem þeir notuðu í phad thai.
Ég spurði vin minn hvað orðið væri fyrir baunaspíra. Ég lærði „Tuangok“ utanbókar.
Bara til að vera viss lét ég hana líka skrifa það niður.
Þegar ég kom í sölubásinn skildi alltaf fína eldri konan ekki orð og hélt að mig langaði í heilan rétt. Allavega tók ég varapappírinn upp úr vasanum. Hún rannsakaði það vandlega en fór að lokum aftur að spyrja hvaða rétt ég myndi vilja. Á endanum tók ég upp símann og tengdi hana við kærustuna mína.
Ég fékk samt allt of stóran poka af baunaspírum fyrir 10 baht.
Eftir á skildum við að sæta berið gat ekki lesið.
Já Cor, saga sem fékk mig til að kyngja hart þegar þú talaðir um Jordaan minn eins og aðeins alvöru Amsterdammer getur gert, þessar búðir Anne frænku og Cor frænda og margra annarra frænda og frænka, það var Jordaan, en því miður er það á bak við skýin hurfu með öllu unga fólkinu sem datt um koll og keypti sér byggingu þar fyrir stórfé, þar sem ef þú þarft að fara upp á fyrstu hæð í þessum brattu tröppum þá sleppir þú alltaf hárinu og fer niður með einum of mikinn bjór, já, þessir tímar voru í raun strákabók með gríslingnum Krapshuisen og gabbum, en ég hef líka gaman af þessu á minn hátt og ég er líka of gömul til að læra tælensku, en með allar hendurnar og fæturna kem ég alltaf heim með allt, og Ég bý ekki í sveit heldur í Pranburi / wang pong þar sem það er notalegt að vera, en ég hugsa samt oft um Amsterdam mína.