Verðmæti lífeyris lækkar í 10 ár í viðbót
ABP lífeyrissjóður opinberra starfsmanna og lífeyrissjóðurinn Zorg en Welzijn segjast ekki geta verðtryggt lífeyri sinn næstu tíu árin. Þetta þýðir að lífeyrir vex ekki í takt við verðbólgu, sem leiðir til þess að lífeyrir lífeyrisþega verður minna virði og vinnandi fólk safnar minni lífeyri.
Að sögn lífeyrissjóðanna stafar það af hertum reglum sem fulltrúadeildin mun væntanlega fallast á. Þeir mæla fyrir um að sjóðir verði að byggja upp hærri fjárhagslegan stuðning áður en þeir fá að verðtryggja. Vegna sögulega lágra vaxta er nú mjög erfitt að byggja upp þá stuðpúða.
Lífeyrisráðgjöf Mercer gerir ráð fyrir að flestir lífeyrissjóðir geti verðtryggt að hluta aftur eftir 2 til 3 ár, en full verðtrygging gæti tekið 10 ár í viðbót.
Á undanförnum árum hafa margir lífeyrir varla verið verðtryggður. Þar af leiðandi hefur ríkisstarfsmannasjóðurinn orðið fyrir meira en 9 prósenta vanskilum á lífeyri og lífeyrissjóðurinn Zorg en Welzijn meira en 12 prósent. Lífeyrissjóðirnir gera ráð fyrir að þessi vanskil aukist enn frekar á næstu árum. Nákvæmlega hversu mikið lífeyrir verður minna virði á næstu árum er enn óljóst og fer eftir verðbólgu og þróun efnahagslífsins.
Að það verði töluvert er víst að mati lífeyrissjóðanna. „Það getur verið allt að 20 prósent á eftir, svo það er töluvert mikið,“ segir Peter Borgdorff, forstjóri Zorg en Welzijn lífeyrissjóðsins.
Heimild: NOS.nl
Ríkið á ekki að hafa afskipti af verðtryggingu hjá lífeyrissjóðum;
þeir geta gert það sjálfir. Víðtæk föðurleg afstaða; við vitum
hvað er gott fyrir borgarann! Mjög slæmt ef fulltrúadeildin samþykkir þetta.
Inge
Lífeyrispottarnir eru nú þegar að flæða yfir í augnablikinu, þá neita þeir að segja fólki að eftir 15 til 20 ár sé öll barnauppsveiflan frá því rétt eftir síðari heimsstyrjöld dáin og því þurfi að greiða mun minna út.
Af hverju er þetta ekki innifalið í öllum útreikningum? Kannski vegna þess að það er gert erfiðara fyrir ríkið að ná í lífeyrispottana.
Spjall í geimnum. Sjáðu bara umfjöllunarprósentur sem hafa lækkað umtalsvert síðasta mánuðinn. Það er nokkuð gott að fita upp lífeyrissjóðina en það ætti ekki að koma því fyrir aftur af hálfu ríkisstjórnarinnar með tilskipun.
Stórt vandamál er í stjórnsýslunni. Í mínu fagi var lífeyrissjóður stofnaður um 1974. Þar áður þurfti hver og einn að sjá fyrir sér að byggja upp eitthvað fyrir eftir starfslok. Talsverður fjöldi samstarfsmanna var á móti þessu en á endanum var þetta samþykkt og varð strax lögboðið, líka fyrir þá sem þegar höfðu gert ráðstafanir. Ég varð vitni að hryllilegu dæmi í návígi. Nokkrir vinir, báðir samstarfsmenn, ráku æfinguna sína saman. Fyrsta árið var iðgjaldið sem átti að greiða f.6000 og þurftu þeir báðir að greiða það. Það voru mótmæli: Helstu rök þeirra voru: ef við deyjum bæði þurfum við ekki lengur lífeyri eða ekkjulífeyri og ef annað okkar deyr getur hitt haldið áfram að vinna. Það var ekki samþykkt. Að lokum var það eina sem náðist: annar greiðir fullt iðgjald, hinn aðeins umsýslukostnaðinn. Og þessi kostnaður reyndist f. 3600: 60% af iðgjaldi sem þarf að greiða!
Nú fæ ég lífeyri, að minnsta kosti árin sem ég vann í Hollandi. Síðustu 5 ár hafa ekki verið verðtryggð en í ár hefur lífeyrir verið skertur um 3%.
Sem betur fer hef ég líka byggt upp varasjóð sjálfur, því á síðustu 8 árum hafa lífeyris- og AOW-tekjur lækkað um 35%.
Að bjarga sjálfum sér og fjárfesta varlega er lausnin.
Öll þessi aðgerð er ekkert annað en skítug aðhaldsaðgerð af hálfu þessa stjórnarráðs. Núna eru 1.200 milljarðar eða 1,2 trilljónir (1.200.000.000.000) evra í lífeyrissjóðunum, sem er um það bil 75.000 evrur á hvern íbúa Hollands frá barni til mjög aldraðra! Auk þess að átta sig á bitlausum niðurskurði hagnast sérstaklega bankar, tryggingafélög og fjárfestingarfyrirtæki mjög á þessari aðgerð. Í ljósi þess að það er talsvert anddyri fjármálastofnana í Haag og Brussel er mjög líklegt að það hafi að hluta ráðið stefnu þessarar ríkisstjórnar. Að lokum er líka nokkur þóknun sem á að dreifa! Það sem fólk í Haag gerir sér greinilega ekki grein fyrir eða vill ekki gera sér grein fyrir er að það mun á endanum skjóta sig inn í skattstofninn. Ef öldrun þjóðarinnar nær virkilega að halda, eins og þessi ríkisstjórn vill gera trúverðugleika, verða lífeyrir tugum prósenta lægri og þar með skatttekjur líka. Það kæmi mér á óvart ef Haag tæki nú þegar mið af þessu í langtímaáætlunum sínum. Svo það verður vistað aftur fyrir komandi kynslóðir!
Það er að koma í ljós að lífeyrir og lífeyrir frá ríkinu eru viðbót við það sem þú sparar sjálfur í bankanum, í gömlum sokk eða með eigin húsnæði. Og ef þú getur ekki bjargað þér, þá ertu fátækur maður eftir 65-67-72 e. Ekki treysta á gullpottinn í ríkislottóinu því hann er minn.
Lífeyrissjóðirnir eiga nóg af peningum.
Ef hægt væri að dreifa öllum peningunum í lífeyrissjóðnum á núverandi þátttakendur (reyndar eigendur alls þessa peninga) gætu allir búið í einbýlishúsi með þjóni.
Vandamálið er að ríkisstjórnin (og líklega stjórn lífeyrissjóðsins líka) vill að eignir lífeyrissjóðsins haldist að eilífu.
Það fjármagn var einu sinni lagt inn sem iðgjald en það verður aldrei greitt út sem lífeyrir.
Mikilvægi peninganna í þeim lífeyrissjóðum fyrir ríkið er að þeir sjóðir fjármagni ríkið með því að kaupa upp ríkisskuldabréf.