Í þessari sögu aftur einhver sem vill stunda kynlíf með ungri mágkonu sinni, alveg eins og í sögu númer 2. En í þetta sinn notar herra aðra aðferð. Við munum kalla hann mág því ekkert nafn er vitað.
Hann vann á hrísgrjónaakrinum sínum á hverjum degi. Yngri systir konu hans, mágkona hans, færði honum matinn og beið eftir að hann kæmi. Hún hafði gengið nokkuð langt, var örmagna og lagðist í kofann um stund. Ferski vindurinn fékk hana fljótlega til að sofna. Á meðan kom mágur af velli og fann hana sofandi.
Hann vildi hafa hana... En hefði hann sagt það, 'við skulum fara!' hún myndi æsa sig og saka hann um nauðgun. Svo fór hann aftur út á túnið og tók upp kúrskeljar. Og hann lagði skeljarnar í eina langa röð, hverja á eftir annarri, frá grasflötinni, upp stigann, eina á hverju þrepi, alla leið upp í kross. Svo öskraði hann hátt: "Hey, af hverju sefurðu svona, á miðjum túni?"
Hún vaknaði með látum. 'Hvað er í gangi?' 'Sérðu það ekki? Postulínssniglar skríða inn í leggöngin þín!' Þegar hún sá svo langa röð af skeljum á leiðinni í krossinn öskraði hún. "Ó, mágur, hvað getum við gert í því?"
'Hvað getum við gert í því? Þú verður að finna gaur sem er vinstri-berandi (*) til að ýta þeim út.' Það er það sem hann sagði við hana…. Hún fór heim og sagði foreldrum sínum hvað hafði verið sagt. Þeir fóru að leita að gaur sem var með typpið vinstra megin. Tengdasonurinn fann þetta koma og batt silkiþráð við getnaðarliminn og magann þannig að hann beindi til vinstri...
Þegar hann fór í bað við brunninn var tengdamóðir hans að fylgjast með og vissulega sá hún unga manninn hans benda til vinstri. Holde að eiginmanni sínum og sagði honum. „Ég leit út um allt þorpið en sá engan með örvhent getnaðarlim nema tengdasoninn okkar. Ég sá hann fara í bað. En er það kurteisi að biðja hann að ýta sniglunum úr dóttur okkar?'
En hann vildi bara vera með ef það yrði gert að athöfn, með gjöfum og hátíðlega uppbúið rúm. Þau hengdu sjö lituð gardínur utan um rúmið og stúlkan beið. Mamma varð að standa undir húsinu með stóran prik. Hann tók sjálfur plastpoka með skeljum... Og hann gerði sitt besta. Alla nóttina. Hægt í fyrstu og svo datt hann nokkrum skeljum niður.
Mamma var tilbúin niðri með göngustafinn sinn! "Svo kemur þessi snigill úr dóttur minni?" BANG! Ok er hann kom, kastaði hann niðr handfylli; mamma gat ekki fylgst með. Já! Já! Já! Bang-bang-bang-bang!
Og það var það. Enginn tók eftir því, ekki einu sinni eigin kona hans sem var bara hrædd um að systir hennar myndi deyja úr þessum sniglum. Svo þetta er þar sem það endar! Svona gerirðu það ef þú vilt deita systur konu þinnar... En ekki reyna það aftur; þá færðu kvörtun!
Heimild:
Spennandi sögur frá Norður-Taílandi. White Lotus Books, Taíland. Enskur titill 'Cowries in a pussy'. Þýtt og ritstýrt af Erik Kuijpers.
Höfundur er Viggo Brun (1943) sem bjó með fjölskyldu sinni í Lamphun-héraði á áttunda áratugnum. Hann var dósent í taílensku við Kaupmannahafnarháskóla.
Þessi saga kemur einnig frá munnlegri hefð í Norður-Taílandi. Sjá fyrir frekari skýringar: https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/
(*) Vinstri ber er klæðskerahugtak. Nú á dögum vitum við að flestir karlmenn eru vinstri-berandi. Sjá þessa síðu: https://www.ensie.nl/woordenboek-van-populair-taalgebruik/linksdragend
Svo eru þær mæðgur vissulega blindar því 75 - 90% karla klæðast „heitustu vinstri“ eins og Bretar orða svo fallega.
Allar þessar skeljar meika fullkomlega sens, vegna þess að taílenskt slangur fyrir leggöngum inniheldur หอย (hæ með hækkandi tón) og það þýðir líka 'skel, krabbadýr, ostrur'. Ég veit ekki af hverju í rauninni.....