Kræsing: engisprettur, maðkur og ormar
Steiktar engisprettur, kakkalakkar, krækjur, mjölormar, bjöllur, maðkur og mauraegg eru uppáhalds matargerðarlistar hjá mörgum Tælendingum.
Farðu í göngutúr um Bangkok á kvöldin og þú munt án efa rekast á kerrurnar sem eru fullar af þessu matarsnakk fyrir Tælendinga í meira en þekktum hverfum eins og Nana Plaza, Soi Cowboy eða Patpong. Barþjónarnir norðan og norðaustan úr landinu elska það. Auk þess innihalda þau, það er að segja, skordýrin, hátt próteininnihald, auðmeltanlegt og einnig mjög hollt.
Entomophagy
Át skordýra, kallað entomophagy í vísindum, er ekki eitthvað sem er sérstakt í Thailand kemur í veg fyrir. Skordýr eru talin eðlileg fæða á mörgum þróunarsvæðum í Suður-Ameríku, Afríku og Asíu. Vesturlandabúar þurfa oft að bæla niður smá viðbjóð við að sjá kerru þar sem þetta dót er sýnt í lyktum og litum. Einu sinni freistaðist ég til að borða nokkrar engisprettur sem snarl. Sem betur fer var viskíglas við höndina til að skola þessu öllu niður hratt. Þó að engisprettan sé álitin lostæti af sönnum smekkmönnum og sé mest selda skordýrið þá deili ég ekki þessari skoðun. Svo þú sérð: smekkur er mismunandi.
Umhverfi og matvælaskortur í heiminum
Ef við eigum að trúa vísindamönnunum geta skordýr leyst vandamál heimsins matarskorts. Auk þess er ræktun skordýra til matar margfalt umhverfisvænni en búfjárrækt. Til dæmis þarf ræktun á maðk aðeins 30 prósent af fóðri miðað við framleiðslu á nautakjöti.
Væntanleg fjölgun jarðarbúa, aukin velmegun ásamt meiri kjötneyslu og eftirlit með gróðurhúsalofttegundum eru skordýrarækt í hag. Skordýrin geta gegnt mikilvægu hlutverki við að leysa sívaxandi fæðuskort í heiminum.
Get nú þegar ímyndað mér framtíðarmatseðilinn: Pad Thai með enebrio molitor (mjölormi), ríkulega fylltri hákarlauggasúpu með mauraeggjum, Pasta alla Gonimbrasia belina (rifjur) Krikketkokteil og Babi Pangang með Locute migrat (grasshoppa).
Njóttu máltíðarinnar.
Ég prófaði líka einu sinni að borða engisprettur o.fl.
Þessar engisprettur bragðuðust svolítið eins og steikt beikon held ég…….það er í rauninni ekki rangt.
Nokkru síðar prófaði ég svona þykka hvíta lirfu, en hún festist hálfa leið aftan í hálsinn á mér... bbbbrrr!
Ég þurfti virkilega að skola því niður með góðum drykk!
Gr. Martin
Mér finnst engisprettur hafa of marga fætur til að borða. En hvítu mjölormunum er gott að borða með Leó bjór.
Mauregg eru heldur ekki vitlaus í semtaam, en oft ganga rauðmaurarnir líka í gegnum þau. Svo gaum að!
Gómsætar, steiktar engisprettur og maurar. Við tökum alltaf birgðir aftur til Hollands.
Í fyrstu dvöl minni í Tælandi árið 2012 smakkaði ég í fyrsta skipti engisprettur, mjölorma og bjöllur, eingöngu af forvitni. Eftir að ég stillti hugann fyrst á núll og augnaráðið út í hið óendanlega, tuggði ég í gegnum hin ýmsu skordýr. Ég verð að segja að bragðið var í lagi. Nokkuð sambærilegt við stökkar franskar, rækjukex eða vel gert beikon….
Ég myndi ekki kalla það alvöru lostæti.
Tælenska eiginkonan mín borðar ekki skordýr af meginreglu, því hún heldur því fram að sumir markaðssalar eða kaupmenn noti ekki rafmagnstækin til að veiða og drepa skordýrin, heldur noti skordýraeitur, sem þýðir að afraksturinn er mun meiri. Þá er ekki vitað hvaða efnavara var notuð eða hvort leifar af eitrinu séu enn eftir á þessum „snakk, jafnvel eftir steikingu...
Þess vegna hef ég lýst yfir samstöðu með henni og að ég mun ekki lengur borða skordýr.
Það tók smá að venjast (ekki bragðið heldur hugmyndin) og núna þegar ég er orðin vön þessu finnst mér hún bragðast vel.
Ef þú leggur líka þitt af mörkum til umhverfismála er það tvöfaldur hagnaður.
Mun njóta þess aftur á næstu dvöl í Th. maí/júní á þessu ári.
Kveðja
Cor Verkerk
Fræðilega séð hljómar þetta allt vel, í reynd eru þessi skordýr ekki alltaf svo heilbrigð þar sem skordýraeitur eru oft notuð til að drepa skordýrin. Sum þessara skordýraeiturs eru ekki aðeins skaðleg heilsu manna heldur geta þau einnig valdið ofnæmisviðbrögðum. Svo passaðu þig!
Malað eða maukað og síðan steikt það er líklega ætið.
En augað vill líka eitthvað.
Og ég hata útlit skordýra.
Svo ég er ekki einu sinni að hugsa um að leggja mér það til munns.
Það sem hér er kallað mjölormur er auðvitað ekki mjölormur, heldur bambusormur, Taílendingar kalla þetta (Neh) með hækkandi tón. Það er líka goðsögn að Taílendingur borði kakkalakka, þetta er eins konar vatnsbjalla, (mengdaa) og er oft veidd með hjálp ljóss, því eins og mörg önnur skordýr koma í ljós.
Reyndar er inngangsorð verksins ekki rétt, taílenskur matur nákvæmlega enginn kakkalakkar (ma laaeng saap). Það sem þú sérð líka eru litlir froskar og síðan steiktir, það höfðar ekki til mín þó engisprettan sé enn á bragðið.
Hef sjálfur ræktað krækjur í eitt ár og líka borðað með kílóum, þessi dýr eru í raun ekki veidd úti í náttúrunni með skordýraeitur heldur ræktuð og síðan einfaldlega soðin lifandi svo það er alveg óhætt að borða þau.
Ég hef líka borðað önnur skordýr, jafnvel sporðdreka.
Afrakstur kynbóta miðað við fóður sem gefið er er sannarlega mjög jákvæð, svo gæti stuðlað að fæðuskorti
Ertu þreytt á svínakótilettunni, laxasteikinni eða hinni eilífu kjötbollu, prófaðu eitthvað annað og berðu fram skammt af steiktum kakkalökkum. Fyrir neðan uppskriftina.
Innihaldsefni:
4 til 5 kakkalakkar
1 ie
1 rauð paprika
1 græn paprika
1 teskeið af salti
1 maísmjöl
4 teskeiðar af olíu
2 bollar af hrísgrjónum
Undirbúningsaðferð
Fjarlægðu fæturna og harða bita af vængjum kakkalakkans
Steikið kakkalakkinn í heitri olíu í um það bil 15 sekúndur.
Hitið wokið með smá olíu, bætið lauknum og paprikunni út í.
Eftir um það bil 3 mínútur bætirðu við kakkalakkunum og bætir svo við salti og maísmjöli. Hrærið allt saman í eina mínútu í viðbót.
Berið steiktu kakkalakkana fram með hvítum hrísgrjónum og skreytið með nokkrum sneiðum af rauðum og grænum pipar.