Paréceme fascinante saber cantos lectores de Thailandblog están implicados coa lingua tailandesa, o avanzado que son, como dominan o idioma e que obstáculos atopan. Entón, unha pequena enquisa da que outros poden aprender algo.
Teño a impresión de que cada vez máis xente está a aprender ou quere aprender tailandés. Podería ser agradable e instructivo observar as experiencias destas persoas. Creo que outros tamén poderían beneficiarse diso.
Así que ocorréronme as seguintes preguntas:
- En que nivel estás agora? Comezando? Avanzado? Moi avanzado? Fluir?
- Sabes ler e escribir? Que ben?
- Como aprendeches a lingua?
- Canto tempo levas aprendendo?
- Cales foron as maiores dificultades na aprendizaxe?
- Como vai progresar?
Déixame morder a bala.
1. Case con fluidez nunha conversación cotiá. Por teléfono, a maioría da xente pensa que son tailandés, quizais do Isaán ou do Sur profundo? porque teño un acento definido. Adulación ás veces penso... Cando se trata de conversas sobre temas máis difíciles, políticos por suposto ou técnicos, cóntome entre os expertos. Ás veces teño que pedir unha aclaración. Ás veces non se me ocorre unha palabra ou frase.
2. Son bo ler. Podo manexar ben xornais, documentos e literatura sinxela. A literatura ou a poesía difíciles seguen sendo un problema: alí son un novato. Estou entre principiante e avanzado á hora de escribir. Unha carta común presenta poucos problemas, pero sempre contén algúns erros gramaticais, de estilo ou de ortografía.
3. Comecei nos Países Baixos, un ano antes de mudarme a Tailandia, con cintas antigas que escoitaba mentres conducía. Cando nos mudamos a Tailandia en 1999, unha das miñas primeiras visitas foi ao instituto onde preguntei na sala de profesores quen me ensinaría tailandés. Despois dun ano comecei a seguir a educación extraescolar (ver nota). (Daquela tamén só usaba o tailandés para comunicarme aquí). Eu estaba nun grupo dunha vintena de persoas de mediana idade. Un tiña ata 65 anos. Incriblemente acolledor. Despois de tres anos conseguín o meu diploma de escola primaria tailandesa e despois doutros tres anos o diploma de 3 anos de secundaria. Os exames estatais foron moi sinxelos, só de opción múltiple. Sempre tiven un 6 para o tailandés, un 7 ou un 8 para as demais materias. Despois diso, por desgraza, non fixen moito coa lingua tailandesa ata hai 5 anos, cando fun vivir a Chiang Mai co meu fillo despois do meu divorcio. Agora teño dúas horas de clases de tailandés á semana de novo.
4. Dezaseis anos, dos cales seis anos de forma moi intensiva, é dicir, 2-3 horas ao día.
5. A pronuncia do tailandés (mostrar!) e a ortografía. Aínda teño que buscar este último con regularidade e moitas veces cometo erros.
6. Seguirei así. Ler e escoitar, falar e escribir.
Nota: É moi recomendable a educación extraescolar. Hai unha escola en cada tambon. Clases do sábado pola mañá e máis autoestudo. Non custa case nada, unha pequena cantidade e os libros de texto. Chámase en tailandés: การศึกษานอกระบบ kaan seuksǎa nôhk rábop, normalmente chamado coa abreviatura กษน koh sǒh noh. Razonablemente factible despois de 1-2 anos de autoestudo intensivo.
Cales son as túas experiencias, intencións e problemas?
1. Podo chamarme avanzado. Podo afrontar ben todo tipo de situacións cotiás. Polo menos expresa o que quero dicir, pero non sempre entendes o que din os tailandeses. É estraño que moitas veces sexa todo ou nada. Entendo uns tailandeses perfectamente, outros con dificultade. Resúltame difícil co teléfono, pero tamén o atopo en holandés. Comprender é a parte máis difícil de todos os xeitos. Non podo seguir as noticias na televisión. Por suposto que tamén me equivoco ao falar, pero domino ben a pronuncia dos tons e ás veces recibo eloxios por iso.
2. Podo ler bastante ben, pero xa non fago moito por iso, só se teño que facer. Pero iso moitas veces me serviu moi ben. Isto elimina a desvantaxe de que teño que entender algo nese momento e ter tempo para iso. Antes lía libros e xornais para practicar, pero xa non o fago.
3. Pouco comezou nos anos 90, contando e todo. Cando me mudei alí no 2000, un intento inútil e uns anos despois en serio. Levo moito tempo mostrando. Ser capaz de ler axuda con iso. Fundamentalmente todo estudo persoal. Levei un profesor para falar para adestrar habilidades de escoita. Tamén se beneficiou moito do libro Black Fundamentals, das antigas cintas AUA con exercicios de ton e das antigas clases de idiomas do Bangkok Post os martes. Con todo, leva anos antes de ter algún nivel e ao principio pensas que estás a aprender o idioma equivocado, así de mal podes comunicarte. E de súpeto hai un punto de inflexión e funciona. A miña desvantaxe tamén é que non teño parella tailandesa.
4. En serio uns 6 anos. Agora xa non aprendo.
5. Cando a aprendizaxe non realmente problemas, máis no inicio na práctica, especialmente a comprensión exacta.
6. Estou satisfeito, podo sobrevivir e nunca alcanzarei o nivel de falante nativo.
Estou de acordo con todas as respostas que deu Kees. Daquela tiña Linguaphone como curso de casete. Na miña casa (en Tailandia) só se fala tailandés coa parella e fillo adoptivo de 13 anos en Matthayom 2.
Amai, é xenial escoitar que tiveches a forza de perseverar.
Entón non podo. Sei algunhas frases, podo contar ata 100 e aí remata.
Chegou a Tailandia como turista dende o ano 96.
Xa tiña un folleto Assimil nese momento, pero isto non me axudou moito, así que cambias rapidamente ao inglés.
O que máis me convén é tomar clases en Bélxica, pero isto tampouco é obvio.
Pouca oferta e/ou lonxe do meu lugar de residencia.
E cando viaxo, non me vexo sentado detrás dos bancos do colexio, entón quero sobre todo divertirme.
Aínda son un principiante no que se refire á lingua tailandesa. Mercou un estudo persoal en NHA nos Países Baixos. Bo material didáctico cun reprodutor multimedia que cobre todas as palabras do curso de tailandés, así como os 5 lanzamentos. Agora vive en Tailandia (Udon Thani). Levo máis dun ano aprendendo, pero todo vai moi lentamente. Ás veces dáme un pouco abatido (sobre todo pola incapacidade de comprender, por exemplo, as noticias tailandesas) e adoito parar.
Por certo, podo usar ben o teclado cos caracteres tailandeses e podo ler tailandés, aínda que moi lentamente. O problema é que o meu vocabulario aínda non é o suficientemente grande (estimo nunhas 1.200 palabras).
Quero perseverar e quizais, despois dun ano máis de autoestudo, tomar clases particulares. Pero nunca será perfecto. O meu obxectivo é que poida entender a maioría (especialmente os lectores de noticias tailandeses) e que poida falar tailandés con bastante facilidade. Ademais, tamén é o caso de que estou aquí no Isaan, que é bastante diferente do BKK Thai.
Levo 11 anos casado e aínda vivo en Bélxica.
Aprendín a lingua tailandesa nunha escola de Amberes. Mantín isto durante 1 ano porque as clases continuaban os sábados pola mañá e isto foime doado (transporte). Isto fai 3 anos e esquecín moito. Na casa falamos inglés e holandés e ás veces xorde unha palabra tailandesa. Observo entre os meus amigos con mulleres e homes tailandeses que isto tamén está a suceder nas súas familias.
A intención é, co paso do tempo, instalarse en Tailandia e aínda aprender máis da lingua. Simplemente porque creo que a xente contactaría comigo máis rápido.
Desexo comezar de novo esa escola tailandesa, pero agora é o xoves á noite. Vivo a uns 130 km de Amberes. Durante a semana isto é moi difícil para min (transporte, tarde na casa).
Isto é posible cos libros, pero a miña muller realmente non me axuda a facer as afirmacións correctas. Non hai clases de tailandés en Flandes Occidental. Así que o autoestudo é a mensaxe
Estou avanzado, levo estudando uns 4 anos e levo un tempo facendo o curso de LTP. Pode falar ben, pero ten grandes dificultades para comprender/entender o que están dicindo. Entende algunhas palabras dunha frase, pero moitas veces non o entendes en absoluto.
Alguén tamén ten iso? Suxestións?
Todos temos iso ao principio. Só di: khǒh thôot ná jang mâi khâo tsjai khráp khoen phôet wâa arai. 'Perdón, aínda non te entendo. Podes dicilo de novo? A continuación, a mensaxe repetirase nun idioma máis sinxelo, máis breve e máis lento.
1. Véxome nalgún lugar entre principiante e avanzado. A miña muller di que estou avanzado. A miña muller e mais eu falamos tailandés-holandés mesturado na casa. A miña muller está aprendendo holandés. Na aldea podo ter conversas sinxelas, sempre que non sexa Isan... podo decidirme.
2. Podo ler palabras sinxelas en tailandés co ton correcto. Pero as frases adoitan ser difíciles de analizar, porque non sei moi ben onde comezan ou rematan as palabras. A escritura está limitada a letras (consoantes e vogais)...
3. Eu mesmo comecei a aprender tailandés, despois de caer co meu primeiro amor tailandés. Entón decidín aprender tailandés para poder falar alí. Así tamén cos meus sogros e os meus sogros. Así os coñezo mellor. E iso é absolutamente apreciado. Eu uso os libros e CDs de Paiboon para iso.
4. Comecei a escoitar, ler e falar foneticamente no verán de 2009. Hai só 2 anos cunha lectura real tailandesa. Pero na casa teño pouco (non) tempo para aprender. En Tailandia fago tempo para iso. (1x 4-6 semanas/ano)
5. Os maiores problemas son ler e lembrar! Escoitar tamén é un problema moi grande, porque os tailandeses falan rapidamente e moitas veces indistintamente en Isaan. Eu mesmo non oio ben e normalmente tería que usar audífonos, cousa que poucas veces fago na práctica...
6. Non te rindas. Moitas veces falo tailandés coa miña muller. En Tailandia intenta aprender o máximo posible ti mesmo...
Non pensedes demasiado no meu dominio da lingua! Non obstante, se debes crer aos tailandeses, todo está ben. Comezou ao mesmo tempo que o escritor. Incluso con cintas de casete. Dúas cintas e un libro nunha caixa. Daquela non era barato. No ximnasio, as frases e as palabras foron perforadas sen fin a través dos auriculares! Aínda pode recitar frases enteiras coma se fosen escrituras relixiosas. Saíu moito de todos os xeitos. Sen unha base nunca te pons en marcha como ves con moitos farangs. Simplemente estableces esa base mediante un estampado anticuado.
Aprende palabras. Repita centos de veces ata que quede atrapado na cabeza.
Non ocorre automaticamente, como algunhas persoas cren erróneamente. Só os nenos poden facelo.
Ás veces teño conversas enteiras con tailandeses e iso faime optimista: podo facelo!
Non obstante: Algúns de súpeto parecen non entender unha palabra cando lles digo algo. Especialmente no sur de Tailandia experimentei importantes problemas de comunicación.
O que chama a atención é que se os interlocutores tailandeses tamén dominan o inglés, tamén entenden mellor o meu tailandés. Entenden mellor o meu acento farang polo seu dominio do inglés? Dous membros da familia falan un inglés moi razoable, pero nós aínda falamos tailandés
Se cambio ao inglés porque é máis fácil para min, néganse e continúan en tailandés.
Unha vantaxe: a miña muller leva vivindo aquí máis de 12 anos, pero aínda ten tantos problemas co holandés que o idioma principal aquí na casa é o tailandés. Os nenos non están aquí. Tampouco aprendes holandés no restaurante, porque alí só traballan os tailandeses. Se non, veríase obrigada a aprender a falar holandés.
"O que chama a atención é que se os interlocutores tailandeses tamén dominan inglés, tamén entenden mellor o meu tailandés".
Querida, terá que ver co nivel de estudos.
Algúns tailandeses foron á escola ata os 14 anos e apenas saben ler ou escribir correctamente. Non digamos falar ben / limpo tailandés.
E se falas un dialecto tailandés, aínda podes pertencer aos avanzados, dificilmente os entenderás?
Saúdos.
O tailandés é a sexta ou sétima lingua que comecei a aprender e, con diferenza, a máis difícil, especialmente en canto á pronuncia e á memorización. Aínda son un principiante despois de catro anos. Tanto máis porque adoito falar inglés coa miña muller. Mentres tanto, con moitas palabras tailandesas e tamén podo xestionar nunha tenda.
A miña escusa para non facer moito ao respecto ultimamente foi porque estaba demasiado preocupado por outras cousas.
Ademais, aínda estou aprendendo a lingua número cinco: o xaponés. Comecei a facelo cando aínda estaba traballando e seguirei ata que xa non poida facelo. Persoalmente creo que é unha lingua moito máis agradable e tamén moito máis interesante que o tailandés.
Pero iso non significa que non faría nada co tailandés.
Os meus cursos de idiomas adoitan ser cursos americanos: Pimsleur e Rosetta Stone. Tamén teño unha serie de libros e programas de revisión no meu PC.
Agora que rematou o traballo principal na casa, podo volver tomar o meu tempo e continuar co tailandés, ademais do xaponés.
Comeceino nalgún momento ao redor do 96/97 (creo).
Simplemente porque levaba varios anos indo a Tailandia e quería saber máis sobre o idioma.
Daquela xa dominaba bastante a lectura/escritura.
O maior problema é darlle os tons correctos ás letras e ás palabras.
Exemplo. Podes entendelo e lelo como un ton ascendente, facelo soar en aumento é outra cousa
Detívose despois de dous anos por circunstancias e nunca lle dedicou máis tempo.
Agora lamento non ir máis lonxe.
Na vida diaria aquí en Tailandia, agora é unha combinación de holandés / inglés e tailandés na casa.
A planificación é retomalo e centrarse máis no idioma.
Como? Aínda non me decidín, pero seguro que vou ter presente o consello de Tino (ver a súa nota).
Comeceino nalgún momento ao redor do 96/97 (creo).
Simplemente porque levaba varios anos indo a Tailandia e quería saber máis sobre o idioma.
Daquela xa dominara bastante ben os conceptos básicos da lectura e da escritura. Os textos sinxelos saíron bastante ben. O problema era que o meu vocabulario era demasiado limitado, polo que non sempre entendía o que estaba a ler cando os textos se facían un pouco máis difíciles.
Falar era un problema maior, especialmente darlle os tons correctos ás letras e ás palabras.
Exemplo. Podo/podo ler e entender que unha letra ou palabra ten un ton ascendente, pero facer que soe ascendente cando saia da miña boca foi aparentemente un gran escollo.
Detívose despois de dous anos por circunstancias e nunca lle dedicou máis tempo.
Agora lamento non ir máis lonxe.
Na vida diaria aquí en Tailandia, agora é unha combinación de holandés / inglés e tailandés na casa.
A planificación é retomalo e centrarse máis no idioma.
Como? Aínda non me decidín, pero seguro que vou ter presente o consello de Tino (ver a súa nota).
1. Na vida cotiá falo (case) con soltura. Isto tamén se aplica a temas sobre economía ou política. Falo tailandés o 70 % do día e teño un acento central tailandés. Podo seguir a Isarn ou Southern Thai bastante ben, pero non podo falalo. Cando cambio de idioma, por exemplo despois de falar inglés ou holandés durante moito tempo, ás veces non atopo a palabra correcta. Pero iso tamén se aplica ao inglés ou ao holandés.
2.Podo ler ben pero escribo mal.
3. Fai un curso de lectura e escritura hai 35 anos. Pero a maior parte aprendín axudando aos meus fillos a facer os deberes, comezando no xardín de infancia. Creo que por iso non teño acento estranxeiro e os tons vanse automaticamente ben. Por teléfono a xente pensa que son tailandés.
4. 35 anos xa.Aprendes todos os días.
5. Experimento as moitas excepcións na escrita como a parte máis difícil da lingua escrita. Incluso un tailandés ben educado moitas veces non sabe como escribir unha palabra correctamente.
Os 'clasificadores' son difíciles de acertar sempre.
6. A formación complementaria seguirá automaticamente. Ademais do curso de hai 35 anos, nunca tiven clases formais e non penso comezar agora.
Que ben coñece a lingua tailandesa, señor Kuis?
Ben, iso moitas veces é decepcionante. A miña nota anterior escribín sobre a educación extraescolar coa abreviatura กษน. Mal! Debería ser กศน cun soh salaa. Cociña soh noh.
Menos mal que non escribiches กกน
ตลกเลย ก.ก.น.
Por diversión, ás veces pregúntolle a unha muller tailandesa que significa สสส. Que ti iso?
Sabes iso?
Moderador: por favor, non chat.
Levo dous anos vivindo aquí e todos os sábados e domingos pola mañá asisto a 1 hora de clases cunha profesora nova (28) que normalmente ensina inglés tailandés nunha escola comercial de idiomas en Cha Am. Vou alí por privado, despois do seu traballo semanal e ten outros dous estudantes, de orixe francesa. Xa fai case 1,5 anos. Ao principio seguimos o seu currículo, pero pronto cambiamos ao que uso todos os días. Agora cóntolle as miñas historias todas as semanas completamente en tailandés. Por suposto, ela tamén está contenta con isto porque as cousas picantes... si, si, por moi mollada que sexa, definitivamente quere saber. Ela é rápida para interromperme e corrixirme en canto á pronuncia e tonación correctas. Eu mesmo era tímido ao principio, mirando sempre os seus fermosos ollos, o seu fermoso cabelo. Estas cousas axudan a aprender a lingua. A miña muller estaba en contra de que aprendese tailandés desde o principio porque axiña entraba en contacto con outras mulleres... é dicir, con outras mulleres e, de feito, gústame falar coa miña dama de masaxe semanalmente, completamente en tailandés.
Funciona bastante ben, a pesar de que a miña encantadora muller se negou a falar comigo ao principio. Agora ela sabe que non hai freo. É útil se vai vostede mesmo á tenda, pídelles á xente que fale lentamente e despois vai rápido e sen problemas.
Tamén escribo moito, pero durante a semana o libro nunca se abre... as miñas historias emocionantes circulan en tailandés pola miña cabeza. Agora estou feliz de poder volver á escola... si... iso antes era diferente...
Consello: non tome demasiado o garfo e use as palabras que aprendeu durante a fin de semana.
En dous meses comezarei a escribir.
Sawasdee khrab!
44 consoantes e 15 vogais das cales se poden formar polo menos 28 vogais máis 4 tons, mentres que as marcas de base son as consoantes cunha vogal implícita ou modificadas de forma consistente para indicar unha vogal distinta da vogal sucesiva implícita, coas marcas vocálicas para o á esquerda ou á dereita ou enriba ou colocada debaixo da consoante correspondente. Ou unha combinación dos mesmos, por suposto. E ao final dunha palabra pronuncias un signo de forma diferente que cando ese signo está noutro lugar. Ás veces.
Tendo coñecemento desta sabedoría, teño o corazón pesado.
Non, non é para min. Mesmo teño problemas cos nomes das nenas. Se non practico certos nomes todos os días, vou facer outra lea coa primeira letra que pronuncie, por exemplo, como unha combinación de k, g e g semisuave, cun toque de dzj e dar arriba. Entón teño un apetito incrible por unha botella de cervexa fría e non debo esquecer de pronunciar a última sílaba da coñecida marca / nome da familia coma se alguén me acabase de pisar, se non, esta misión tamén fallará.
A miña admiración polas persoas que conseguen dominar o tailandés é enorme.
Eu seguirei algunhas expresións comúns e palabras coñecidas, ademais dos números, que non son difíciles e moi útiles.
A lingua é a maior barreira, nunca conseguirei darme unha bonita broma. Creo que o problema é inicialmente subestimado por moitos expatriados. Persoalmente, non pensaría en quedarme permanentemente nun país onde non entendes á xente e non podes ler os textos.
Gustaríame aprendelo, pero onde teño que estar para iso en Tailandia, vivo en Udon Thani e a miña muller é de alí e agora imos alí durante 6 meses, así que quero aprender algo de Thai.
g Pierre
1) Principiante/Avanzado. Podo salvarme no mercado e nunha conversa 1 a 1. A pesar de que hai 16 anos sen falar activamente o idioma, o que sabía aínda está aí.
2) Podo ler e escribir un pouco, pero moitas veces non sei o que estou lendo...
3) En 1996 traballei en Chachoengsao nun local con colegas tailandeses que non falaban inglés (eu tampouco falaba). En pouco tempo aprendín os conceptos básicos de tailandés e inglés (cando conseguín un colega sueco). Despois dun mes comecei a traballar en Phuket, onde tamén traballei con colegas tailandeses e internacionais e tiven moito contacto coa poboación local e falei con eles en tailandés. Ademais, tiña algúns amigos tailandeses que non falaban inglés. Máis tarde tiven sogros tailandeses que tampouco falaban inglés. Tamén fun á Universidade de Songkla para facer un curso de tailandés, onde aprendín os conceptos básicos de escritura e lectura.
4) Entre 1996 e 2000 na rúa e 1 hora semanal na escola durante medio ano. Despois falei co meu marido tailandés Thinglish, inglés sinxelo con gramática tailandesa e palabras tanto en tailandés como en holandés. Unha mestura que non era boa tanto para o noso desenvolvemento lingüístico, pero na que nos podíamos entender moi ben.
5) Resúltame difícil saber que "k" pertence a que ton, por exemplo, koh kai ou koh khai, é un ton medio ou grave, por exemplo? Isto causa principalmente problemas ao escribir.
6) Gustaríame aprender a falar e ler/escribir mellor en tailandés. Isto porque teño a intención de vivir de novo en Tailandia dentro duns anos. Teño libros de autoestudo que espero que me axuden a aumentar o meu vocabulario e mellorar as miñas habilidades de escritura.
É unha lingua bonita!
O meu tailandés non vai máis lonxe que o tailandés en taxi: esquerda, dereita, en liña recta, 0-9999, quente, frío, si, non, saboroso, cheirando, etc. E por suposto algunhas palabras doces (juub, jubu jubu, chan rak thur), malas ou vulgares (hee, hi, ham).
Cando coñecín á miña muller, unha das súas primeiras preguntas foi se eu tamén falaba tailandés, cando dixen que non saía máis aló do si/non e do "khun suay" (sen dúbida, pronunciado de tal xeito que non era un eloxio) , esa foi unha invitación para ensinarme máis palabras. Ensinoume a canción Rak Na Dek Ngo da banda tailandesa Pink (grazas Tino pola túa tradución) e nos primeiros días da nosa charla ensinoume palabras como jub (bico), jubu jubu (bico bico pero cun toque xaponés). , algo para a mocidade) e palabras vulgares. 555 Pasámolo moi ben e non moito despois preguntoulle se realmente quería algo máis que jubu jubu con ela. Si, o fixen, pero en realidade pensei que lle gustaba ensinar tailandés a un estranxeiro así. Cando escribín que realmente pensaba que era unha muller moi agradable, díxome que tamén quería máis comigo. Así xurdiu a nosa relación despois dunha pequena reunión na vida real, seguida duns días de charla.
Pero despois tamén comezamos a centrarnos no holandés. A miña querida quería que eu aprendera tamén tailandés e despois Isaan (Lao), por razóns obvias: para que me puidese xestionar alí de xeito independente e non depender totalmente dela. Varios amigos falan inglés razoablemente, pero moitos familiares e amigos falan moi limitado e como é máis sanook se podes falar con todos eles. Entón, o noso foco foi primeiro no seu holandés. Despois da súa inmigración, dixo con certa molestia que aínda falaba inglés con demasiada frecuencia. A ela non lle gustou: agora vivo nos Países Baixos, teño que aprender a falar holandés porque senón a xente rirase de min e eu tampouco podo ser independente. Daquela practicamente só se lle falaba holandés e xa non en inglés por conveniencia.
Mentres tanto mercou libros de idiomas de Poomdam-Becker e a tradución ao holandés dun libro de texto de Ronald Schuette. Estivemos a piques de rematar o seu holandés nas últimas partes e comezar o meu tailandés. Tráxicamente, a miña muller faleceu nun accidente (setembro do ano pasado) e nunca chegou a isto. Volverá pasar algunha vez? Nin idea. Se coñecese un tailandés, faríao, pero nunca estiven buscando un tailandés. O amor golpeounos a ambos de forma inesperada e a pregunta é saber se volvo atopar un tailandés.
Paréceme normal que polo menos intentes aprender a lingua da túa parella ou a do teu (futuro) país de residencia. E, por suposto, a túa parella axuda, pero unha trampa é recaer na lingua común (inglés). Se a parella non quere que manteñas unha conversación decente e sexa autosuficiente, comezaría a preocuparme.
Esquecín escribir que só falo imperfectamente o idioma como un verdadeiro principiante. Na casa 97% holandeses xuntos, 1% inglés e 2% tailandés. Por suposto, a miña querida murmurabame nada doce en tailandés, e eu ás veces susurraba a ela. Aínda recordo os momentos nos que ela mo regalaba ou eu lle daba un bico cheiro seguido de doces palabras tailandesas. Boto de menos, kid teung laai laai. Escribo isto con dor e tristeza. 🙁
Estimado Rob V.,
A túa historia foi moi agradable de ler, pero o final me golpeou como unha bomba. Moi triste e entendo moi ben que botes moito de menos á túa muller. Por este medio expreso o meu pésame.
Tamén dis moi ben que a aprendizaxe doutro idioma non se debe tomar en serio, pero que tamén se pode facer de forma lúdica. Isto é tailandés: sanuk. Este sanouk pode ser moi estimulante cando se aprende un idioma.
Escribiches 'Poomdam-Becker' que me recorda a 'Paiboon' con Benjawan Poomsan Becker (e Chris Pirazzi) como autores... Ese é o mesmo curso que eu uso (ver a miña resposta anterior).
Nunca digas nunca... Pero nunca será o mesmo que foi... Pero podería ser un primeiro bloque cara a un futuro máis afastado... Podería ser unha invitación da túa muller a facer algo coa súa lingua no seu país... non caias nos teus zapatos!
Sinceramente, deséxoche moita valentía!
Querido Daniel, grazas. Divertirse e estar mergullado nun baño lingüístico todos os días axuda enormemente. Despois aprendes palabras dun xeito divertido. Isto é útil para o estudo real e o traballo en bloque (co nariz nos libros),
Realmente me refería a Poomsan Becker. Pero iso xa comeza cos signos de puntuación e outras cousas. E as frases de exemplo kai-kai-kai e mai-mai-mai (varios tons) foron moi divertidas. Díxenlle ao meu amor que os tailandeses están tolos con tal lingua. Os holandeses tamén escoitan coa súa gramática. Se algunha vez dominase seriamente a lingua tailandesa, o meu amor seguramente estaría feliz ou orgulloso diso. Nunca digas nunca.
Nas miñas anécdotas tamén incluín algúns recordos coa linguaxe. Pódese atopar se busca a palabra clave "Viúvo" (letras dun). Pero detéñome aquí se non, desviámonos da lingua tailandesa e non queremos falar do sanoek que pode ser.
1 Creo que estou no nivel de fala avanzada. Podo manter unha conversación razoable en tailandés sobre asuntos cotiáns e, o máis importante, o pobo tailandés entende o que estou dicindo. Iso foi diferente ao principio. Non obstante, non debería complicarse demasiado, porque entón xa non o podo seguir. Tamén depende da rexión na que esteas. En Bangkok podo seguilo razoablemente ben se falan despacio, pero con algúns tailandeses cústame moito entendelos. Pero tamén tes iso nos Países Baixos: frisón, limburgo. Pero coñecer a alguén, de onde vén, cantos fillos, que traballo, afeccións, etc., é bastante fácil para min. Nos últimos anos tamén recibín eloxios de que falo ben tailandés (pero coñezo mellor a min, por suposto, creo que estou ao nivel dun neno de 4 anos).
2 Podo ler lentamente, pero moitas veces non entendo o que significa. Podo saber algunhas palabras nunha frase, pero non o suficiente para entendela completamente. Isto tamén mellorou nos últimos 2 anos, porque tiven 15 horas de clases de lectura e escritura aquí nos Países Baixos, e seguramente seguirei con iso. O dominio da lectura e da escritura axuda moito a falar mellor a lingua tailandesa, notei. Escribir é moito máis difícil porque aínda non vexo ningunha lóxica cando usar que letra, por exemplo, o th, o kh, ph, etc. Hai diferentes versións diso. Non creo que haxa lóxica real. Eu vexo o mesmo en holandés: cando usas ei e cando ij ou ou e au. Como holandés só o sabes. Pero non nos rendimos, seguimos aprendendo. Traduciron bastantes cancións de Karabou (grupo pop tailandés) ao tailandés/holandés fonético. Iso saíume ben. Agora tamén toca algunhas cancións dela na guitarra. Ps Vai moi ben coas damas tailandesas, aínda que iso non me interesa.
3. Despois de varias vacacións en Tailandia, pensei que sería intelixente aprender tamén o idioma. Tiven 10 clases particulares en Holanda cun excelente profesor, que tamén me deixou practicar os 5 tons en tailandés, o que me axudou moito. Despois practica palabras en tailandés cun amigo durante 1 ou 2 horas cada semana e segue aprendendo novas palabras. Nun momento quedámonos atascados niso, porque observamos que algunhas palabras simplemente non se pegan. Agora sei 1000 palabras ou máis, pero en realidade aínda é pouco para aprender un idioma. E cando eres un pouco maior notas que despois duns meses volveches esquecer a metade das palabras. Iso tamén o dificulta. Deixou completamente de aprender a lingua tailandesa durante uns 4 anos, non fixo nada nese punto. Co pensamento subxacente non será nada e nunca será. Volvín a collelo o ano pasado, pero agora coa lectura e a escritura e iso deume un bo impulso na dirección correcta. Comecei a gozar de aprender de novo.
4 En total, levo uns 10 anos intentando aprender a lingua tailandesa con distintos graos de éxito.
Só segue sendo un idioma difícil de aprender para os holandeses, notei que realmente hai que dedicarlle moito tempo e enerxía.
5 O maior problema para min foi converter as palabras que xa coñeces en frases fluídas en tailandés. Ademais, lembrando as palabras que xa coñeces. Se só te vas de vacacións durante 4 semanas, notas que moitas palabras non che veñen á cabeza cando as necesitas.
Creo que tamén ten que ver coa idade.
6 Agora sigo feliz coa miña aprendizaxe. En setembro volverei tomar 5 leccións de 1,5 horas para dominar mellor a lectura e a escritura.
Por certo, moi recomendable para quen queira aprender tailandés nos Países Baixos.
Vive e ensina en Leidsche Rijn (Utrecht) e é moi boa e non é cara.
O seu enderezo de correo electrónico é [protexido por correo electrónico]
Ela ensina todos os niveis, desde principiante ata avanzado.
Ela sempre prepara moi ben as clases.
Moi recomendable para quen pense que non se pode aprender a lingua tailandesa.
O ano que vén vivirei en Tailandia e despois, por suposto, tomarei unhas 4-5 horas de clases de tailandés cada semana.
Unha lingua difícil, ese tailandés. Non é complicado en termos de estrutura, despois de todo: non hai conxugacións/casos de verbos ou substantivos, non hai diferenzas entre singular e plural, etc., pero mostran……….. Os oídos tailandeses están tan interesados nisto que en realidade teñen o palabra correcta, pero en termos de afinación/entoación ou lonxitude da vogal só está lixeiramente desfasada, moitas veces non comprende.
Esa estrutura da lingua tailandesa tamén se reflicte en 'Thenglish': pense, por exemplo, no que se escoita a miúdo 'non have' - 'mai mie'.
Tamén estudei o idioma tailandés nos últimos anos, ao principio comprei o curso de Thai Trainer III a través do ordenador e debo dicir que foi razoablemente, xa superaba a metade das 90 clases e ía mellorando.
Todo isto fíxeno nos Países Baixos e cando volvín un mes a Tailandia pensei que podía probar na práctica o que xa aprendera. Pois iso foi un pouco decepcionante porque a maioría estaban mirando para min coma se acabase de caer dunha árbore.
A maioría deles pronunciei mal porque non estudara realmente os lanzamentos nese momento.
Iso fíxome bastante deprimido e pensei para min que tampouco serviría de nada e logo non fixen nada con iso durante uns anos.
A miña moza falaba ben inglés (mellor ca min) e seguiume así.
Co paso do tempo a miña data de xubilación achegouse e como a miña intención era ir a Tailandia durante 8 meses ao ano, pensei que debería comezar de novo.
Creo que se decides por ti mesmo ir a outro país durante tanto tempo, deberías (tentar) falar polo menos un pouco da lingua.
Como o que xa aprendera non me satisfacía moito (perdón, non sei outra palabra), decidín probalo doutro xeito, é dicir, intentando primeiro ler e escribir en combinación coas palabras que aínda coñecía, que chegou a aprender 44 consoantes e, por suposto, tamén poder escribilas, tardei un pouco en entender todo, o que ten sentido se asume que xa hai 6 k diferentes e o que representa esa K depende de a pronuncia e podo poñer unha serie de exemplos.
Despois disto empecei a estudar a vogal (signos) porque a pronuncia de cada consoante vén determinada pola vogal (signo) que se vincula a ela.
Así que pensei que sería un pouco máis fácil porque só son 32, pero pronto resultou un erro porque xa hai 4 E, para os expertos e,ee,E,EE e O tamén. 4 o, oo,O,OO e así por diante.
Tanto coas consoantes como coa vogal (signos) había un número que non paraba de ir mesturando, pero despois dos necesarios g;dvers e antidepresivos (broma) xa podo dicir que os coñezo todos.
Recoñecer e escribir.
Agora redúcese ao feito de que se vexo unha palabra en tailandés: s que sei o que di e como pronunciala, pero non sei o que significa a palabra, así que non axuda (aínda).
Así que volvín ao curso Thai Trainer III e combineino co guión tailandés.
Agora estou xubilado e, polo tanto, 8 meses en Tailandia e 4 en Holanda, o que tamén me dá máis tempo.
O que estou atopando agora é o feito de que un tailandés non usa maiúsculas e non deixa espazos entre palabras e sen comas/puntos ECT. Así que agora teño que mirar con atención cando comeza ou remata unha frase ou palabra.
En total levo un total de 3-4 anos ocupado, o último ano un pouco máis que os anos anteriores e intento repetir eses 44+32 sinais de medo todos os días porque, se non, xa os esquecerei de novo despois. 2 semanas e non quero pegarme.enganar a segunda vez.
Para rematar, debo dicir que me resulta moi difícil, pero é divertido, sobre todo se nalgún momento cae o baño de cando en vez.
Pedro Bol
1. Difícil estimar o meu nivel. Certamente non fluído nin moi avanzado. Pero polo menos un principiante avanzado, creo.
2. Podo ler moitas das publicacións en Facebook dunha frase da miña muller e os seus amigos de FB. Pero de ningún xeito todo. Non podo (aínda) ler contos, artigos de xornais e moito menos un libro. Podo escribir tailandés aínda menos.
3+4. Levo a Tailandia dende 1990 e a partir dese momento aprendín palabras. Conta primeiro. Despois diso, cada vacacións (cada dous anos) aprendía algunhas palabras máis e máis tarde, de cando en vez, tamén traballaba o meu vocabulario na casa dos Países Baixos con axudas, como CDs prestados da biblioteca. Pero durante as vacacións en Tailandia, sempre aprendín máis palabras e frases.
Comecei a ler e escribir hai uns dez anos intentando aprender o alfabeto. E iso tamén foi máis suave durante as vacacións en Tailandia. Sempre usei as matrículas dos coches como axuda na condución. Dende hai uns anos dispoño tamén dunha carpeta do curso (para principiantes e avanzados) con CD de acompañamento. Pero ás veces non teño o tempo nin a enerxía suficiente para traballar nel de forma consistente durante un período máis longo de tempo.
5. O ton e a pronuncia seguen sendo un gran problema e non teño moitas oportunidades para practicar falar e escoitar na práctica. A miña muller é tailandesa e, por suposto, collín moito dela ao longo dos anos, pero non é profesora. Por iso saco moito máis da práctica durante as vacacións.
6. Sigo desenvolvéndome lentamente. Despois de todo, cada paso é un. Noto progresos despois de cada vacación e familiares e amigos en Tailandia ás veces fálanme tailandés e teño a impresión de que cren que estou máis lonxe (entenden e entenden máis) do que penso. Iso anima. Porén, algún día darei os meus maiores pasos cando viva alí. Sempre que sexa.
*E quizais haxa a oportunidade de obter un máster nos Países Baixos. Porque se teño razón lin hai tempo que Tino volve aos Países Baixos en relación cos estudos do seu fillo. Entón, quizais quere transferir os seus coñecementos e habilidades ás partes interesadas. Estou diante!
Saúdos,
Michel
1. Inicio.
2. Estou comezando a recoñecer cada vez máis letras e ás veces tamén palabras e estrutura de palabras compostas. Pero aínda é pequeno. Sei o suficiente para saber que e como mirar. En calquera caso, iso xa é moi útil 🙂
3. Tiven clases semanais dun tailandés en NL durante varios meses. Obtivo unha boa visión da estrutura da lingua e aprendeu moitas letras. O método de ensino, porén, estaba dirixido aos cativos, pero teñen que aprender a escribir, pero xa saben a lingua.A pesar da enorme ilusión da profesora, aí quedamos atrapados. Só agora que o noso movemento está á vista asumimos un pouco máis fanático.
4. Un ano máis intensivo, 2 anos apenas e agora un pouco máis.
5. Os tons e a escrita moi diferente.
6. Actualmente aprende palabras a través de aplicacións. Quizais unha lección máis tarde (alguén ten un bo consello na zona de Chiang Dao?).
Por certo, as aplicacións de tradución son cada vez máis avanzadas. Agora teño un onde falo inglés e sae tailandés, tanto de fala como de escritura. Podo comprobalo traducindo a parte traseira tailandesa e vexo que a tradución case sempre é correcta.
Podería ser bo mencionar que fun a miúdo como intérprete en conflitos xudiciais e tamén durante a declaración xudicial. Directamente do holandés ou do inglés ao tailandés e viceversa. Así que se alguén o precisa que me avise. Por suposto, por unha taxa.
Outra cuestión, pero relacionada é, por suposto, que os propios tailandeses deberían aprender a falar unha palabra fóra da porta. O meu cuñado, boa educación e traballo, decatouse diso cando viaxamos xuntos por Cambodia. A miña muller non quería vir, así que tivo que vir para ver se eu non me relacionaba coas mulleres. Cando descubriu que dependía completamente de min porque non falaba inglés, decidiu facer algo ao respecto
Por suposto que nunca pasou.
O que quero dicir: o tailandés, por suposto, só se fala nunha zona moi limitada.
Igual que o holandés. Por iso un americano, aínda que veña vivir aquí durante anos, en realidade non ten que aprender holandés.
Aprender tailandés é o mesmo que aprender albanés, por exemplo. Cómpre moita enerxía, pero de que serve non vivir alí permanentemente?
Tamén falo castelán. Alí podo sentirme en toda Latinoamérica (ata en Brasil (portugués) a xente me entende ben) Podo ir a España claro, Portugal tamén vai ben! tailandés? Só Tailandia, como moito pódese facer algo con el en Laos.
Levo case 10 anos vivindo aquí en Bangkok e non avancei moito na aprendizaxe da lingua tailandesa. Entender moito máis do que podo falar. Quizais, por unha banda, a preguiza, por outra banda, non hai que aprender tailandés en absoluto. A miña muller é xerente dunha empresa que opera a nivel internacional e fala un inglés excelente; tamén o fixeron o seu irmán e o seu pai. Non temos fillos. Así que sempre falo inglés e raramente, ou nunca, tailandés ou holandés.
Traballo como profesor nunha universidade e todas as clases son en inglés. Os estudantes deben falar inglés, tamén entre eles. Tamén se aplica aos meus compañeiros tailandeses. E tamén esperan que un profesor estranxeiro fale inglés e apréciano porque melloran o seu propio inglés. A situación cambiará cando me retire e me mude ao Nordeste. Pero tamén teño tempo suficiente para aprender tailandés.
Búscase axuda:
O ex-marido dun amigo meu aquí nos Países Baixos faleceu e o contacto telefónico coa súa viúva en Tailandia é moi difícil. Alguén estaría disposto a axudar a traducir?
Informe/envíe un correo electrónico a [protexido por correo electrónico]