Palabras na familia
Cando se trata da lingua tailandesa, sempre aparece o problema dos tons. Ese é tamén o maior problema para nós, os holandeses, porque exactamente a mesma palabra pode ter un significado completamente diferente se a pronuncia nun ton diferente.
Por exemplo, se queres dicir que che gusta montar a cabalo, di phom tsjohp khie maa, onde khie recibe un tono grave e maa un tono agudo. Non obstante, se pronuncia khie cun ton descendente e maa cun ton ascendente, o significado de khie cambia de "paseo" a "poo" e maa cambia de "cabalo" a "can". Entón, de súpeto, gústanche cousas completamente diferentes. Se queres máis exemplos, visita: www.thailandblog.nl/maatschappij/thaise-humor-2/
Outro elemento complicado en tailandés é que as relacións mutuas poden influír na elección das palabras. Durante as nosas clases de idiomas, falouse recentemente das relacións familiares e resultou que aquí non bastan con traducións simples de tíos, tías, sobriños e sobriñas. Os pais, fillos e parella seguen facendo ben. Así é como Mieke é o meu phan-rayaa e eu son o seu saamie. Os meus pais son phoh e mae (podes adiviñar quen é o pai e quen é a nai), Coen é o meu loek-chaay e Renate é o meu loek-saaw.
(Presentar a Coen tórnase aínda máis difícil cando visita aquí en decembro. Normalmente diríxese a alguén aquí con "khun" seguido do seu nome, e tamén te presentas así. Khun pronúnciase como Coen, polo que Coen preséntase como Coen, Probablemente a xente estea esperando indagando se haberá máis. Se presentarse como Coen non produce caras interrogantes é a cuestión.)
Loek chaay khun Coen e loek-saaw khun Renate co seu phoh
Cos irmáns faise un pouco máis difícil, porque hai unha diferenza entre irmáns maiores e pequenos. Sendo o máis novo, téñoo fácil. Todos os meus irmáns son phie-chaay para min. Para Bert, porén, son o seu nong-chaay. Se tivera irmás, serían phie-saaw e/ou nong-saaw.
Meu avó era o meu poeta, se o pai de meu pai se preocupaba; o pai da miña nai era a miña lingua. As avoas eran o meu xaa e o meu xaay respectivamente.
Phie-chaai khun Bert e phie-sa-phai (esposa do irmán maior) khun Stieneke, con phan-rayaa khun Mieke e ao fondo liang laahn (fillastro do irmán) Nina e maa (ton ascendente 🙂 Tibbe)
As cousas son moi divertidas cos tíos e as tías. O irmán maior de meu pai ou nai é o meu pulmón. Ese é tamén o título dun coñecido varón maior (como diciamos tío na casa dun compañeiro dos nosos pais ou dun veciño). A versión feminina deste é un bpa. Unha irmá maior do pai ou da nai é unha paa. Se se trata dun irmán menor ou irmá dun pai, entón é un aa; un irmán menor do pai ou da nai é un naa.
Loeng opá é o obreiro da aldea. Cortar herba, reparar un tellado con fugas, axustar o tubo de auga: loeng opá farao por ti. A avoa de Bpa ás veces vai xunto e despois séntase e observa como fai as súas tarefas. Cando ela non está con el, e el permanece lonxe máis tempo do esperado, ela rema na súa bicicleta para ver se está ben. Descoñecemos os seus verdadeiros nomes, pero todos os coñecen como opá e omá, sen dúbida porque hai 20 anos que vive na aldea un holandés. Pareceu un pouco incómodo posar para a foto, pero cando Mieke díxolle que a rodease co brazo, de súpeto fíxose moi agradable.
Cos curmáns tamén xoga un papel a relación de idade, pero tamén se son fillos do teu irmán ou irmá, ou fillos do teu tío ou tía. Aforrareiche a lista, se non, este blog volverase realmente ilexible.
Afortunadamente, non tes que lembrar todas as idades cos sogros. Que a túa cuñada sexa phie ou nong depende da idade do teu irmán. Iso probablemente evita moitos malentendidos.
Afortunadamente, a gramática tailandesa é bastante sinxela. Entón, consolámonos niso. Tamén pensamos que somos bastante intelixentes porque agora podemos ler case todo. Iso soa mellor do que é: despois de todo, non temos nin idea do que significa. Quizais iso chegue algún día. En todo caso, é divertido e un reto traballar coa lingua.
Coen pode considerarse afortunado.
A xente tamén se dirixe aquí como Phie.
Temos un coñecido chamado Mel.
Cousin vive cos seus pais en Tailandia. Chama á súa nai desde a clase e pregúntalle: quen é o meu phoh...? A señorita quería saber. Moitos non coñecen os "antiguos" phoh e mae e só coñecen a papa e a ma, igual que con nós. pronuncia o mesmo. Pai en vez de pai porque a pronuncia se parecería demasiado a paa = tia
xer,
Phôh e mâe non son anticuados, todos entenden esas dúas palabras. Pero habitualmente úsase a palabra argot páa, polo que cun ton alto, completamente diferente de pâa cun ton descendente, que significa avoa, pero como título educado e amigable tamén se aplica a toda muller maior. Non hai confusión posible para un tailandés
Ja ja para nenos de 5 anos certa confusión e 'pánico' na casa da nai.
Coñezo a palabra papá e mamá en diferentes rexións e non a nai inglesa, pero todo cun son holandés.
Despois fala de Korat e Roi Et e Khon Kaen e algúns máis. Ou quizais veña do chinés porque moitos teñen raíces chinesas.
Acabo de comprobar con varias persoas. Phôh e mâe ás veces non se usan en familias con raíces chinesas, de fondo, pero é costume dicir papá e mamá co mesmo son que en holandés. E adoito quedarme en grandes cidades onde a poboación tamén ten moitas raíces chinesas, polo que alí tamén é habitual dicir papá, mamá, que escoito moitas veces.
A miña filla chámame Pa e a súa nai Ma no colexio preguntáronme por que respondeu que son
"Holandesa" pero non é tailandesa.
Está ben, estudantes dilixentes. Tedes o meu gran aprecio. Pero indica os tons: un ton malo; ton baixo; un ton alto; â ton descendente; ǎ ton ascendente; ä ton enfadado (broma). Tamén as vogais curtas ae-ie-oe e as vogais longas con dous puntos -a:- , o que é necesario porque hai un -oe- curto e un -oe longo:- , todos imprescindibles para unha boa comprensión. Tons e lonxitude vocálica. E para rematar a lección, queridos nenos, o ktp non aspirado e o aspirado (sáeche un chorro de aire pola boca) kh-th-ph.
Pâa é avoa; pàa é bosque; pǎa é rico home poderoso (pǎa Tino bv); paa é tirar, tirar e por fin páa, iso é xerga para papá, papá. Cinco tons para papá, non é bonito?
Lǎan, en cambio, é moi doado: sobriños, sobriñas e netos.
E aínda despois de 15 anos, a miúdo confundo eses termos con tío e tía. Cres que os tailandeses sempre o din ben?
Si... xa estaba desexando as correccións de pǎa Tino. Thailandblog atrae agradecido (polo menos, espero que si :-)) dos meus blogs, pero escribo as miñas pezas para o fogar. Non quero cansar iso demasiado con demasiados detalles (ademais de que eu mesmo aínda non os dominei e descoñezo por completo esa forma de mostrar). Así que a miña intención non era escribir unha lección de idioma, senón mostrar algo das dificultades para aprender a lingua. Creo que funcionou bastante ben. Pero segue corrixindo, Loeng Tino. Seguimos con ganas de aprender. (Por exemplo, como obtemos un circunflexo de acento inverso nunha letra)
Xa o pillo. Articulaches ben os temas. Pero tamén aprendes tailandés e todos os lectores do blog queren aprender tailandés tamén... entón. Todos eses signos de puntuación son unha boa forma de lembrar os tons...
Todos eses acentos e outras cousas: Palabra-Inserción-(extremo dereito)Símbolo-escolle o símbolo (difícil)-escolle a tecla de atallo-proba. Comigo Alt F1-5.
Aprende tailandés cunha boa canción doce. Ten a man o teu pano. Aínda había uns catro erros na fonética.
https://www.thailandblog.nl/taal/liedje-moederdag/
estamos máis neste nivel: https://www.youtube.com/watch?v=FDv2WiF8544
Moi divertido…
Así que podes dicir pǎa paa pâa nai pàa aquel rico poderoso botou á avoa no bosque.
Ou máai mài mâi mái madeira nova non arde
Só practica e sorprende ao teu profesor con el.
Tamén sempre é unha boa pregunta como dirixirse aos teus "sogros" se son máis novos ca ti. Especialmente en Tailandia, non é raro que os sogros sexan máis novos que a parella da súa filla, por suposto, nalgúns Os casos en que a súa parella tamén pode ser un fillo, e para non ofender a ninguén, tamén pode ser o seu fillo transxénero... e para non esquecerse de evitar un alboroto de novo, pode incluso ser o seu fillo neutro de xénero. Hmm, tórnase un pouco difícil cando tes un pouco máis acostumarte aos novos xéneros... Especialmente se te criastes sabendo que só hai 2 xéneros.
Pensa que น้องพ่อ e น้องแม่ Nong phoa e Nong mae (sempre teñen algún problema para escribir tailandés en escritura romana) non é unha mala opción.
Pensa que น้องพ่อ e น้องแม่ Nong phoa e Nong mae (sempre teñen algún problema para escribir tailandés en escritura romana) non é unha mala opción.
Perdón, Harry, elección equivocada. Aquí combinas unha palabra "inferior" nóng (irmán ou irmá menor) cunha palabra "superior" phôh vader. Dirixes ao pai, ao sogro ou a outra persoa estimada (por exemplo, un monxe) con khoen phôh, independentemente da idade.
Sentímolo, Tino, penso que podías ler o humor entre liñas. Engaderei 555 a próxima vez.
Polo menos a miña moza botou unha risa cando lle dixen como me dirixiría aos seus pais.
Ah, perdón, ás veces/moitas veces teño problemas para ver o humor ou a ironía en algo...
Si, realmente non é doado, pero na Baixa Saxonia tamén din Phoo ao pai. Pero o resto da familia non é recoñecible en tailandés, moi difícil esa lingua sonora, son demasiado vello para coñecer e dominar isto. Pero teño un consolo que o 60 % das persoas consiste en comunicación non verbal. Entón intento facelo ben.