O arroz tailandés non ten ningunha oportunidade no mercado mundial; a non ser que…..
O arroz tailandés non terá ningunha oportunidade no mercado mundial nos próximos 10 anos a menos que se reduzan os custos de produción usando menos fertilizantes ou proporcionando un subsidio do 20 por cento sobre os custos.
Desde 2004, os custos de produción pasaron de 4.835 baht por rai a 10.685 baht, polo que o arroz tailandés encareceuse demasiado e a participación do arroz tailandés no mercado mundial caeu do 13 ao 8 por cento. A produtividade mantívose atascada en 450 quilos por rai durante todo este tempo, mentres que Vietnam viu a oportunidade de aumentala ata os 1.200 quilos por rai.
O Centro de Estudos de Comercio Internacional da Universidade da Cámara de Comercio de Tailandia pinta este panorama sombrío nun informe, que pide un axuste completo do proceso de produción.
Son necesarios cambios en termos de métodos de cultivo, superficie de cultivo, variedades de arroz e abastecemento de auga. Sen estes cambios, o centro de estudos espera que a posición competitiva e o valor das exportacións de Tailandia diminúen aínda máis.
Este ano vese un pequeno alivio porque o país está a traballar a un ritmo crecente para desfacerse do stock de arroz de dous anos de 15 a 18 millóns de arroz pelado construído polo goberno anterior. Como resultado, o prezo do arroz tailandés achégase agora ao de Vietnam. Durante a última década, o arroz tailandés custou unha media de 100 a 200 dólares máis que o de competidores como Vietnam.
Nipon Poapongsakorn, bolseiro do Instituto de Investigación para o Desenvolvemento de Tailandia, defende a investigación de mercado. 'Esa é unha prioridade máxima. Despois podemos determinar que tipos de arroz desexan os compradores e como se pode mellorar toda a produción e a cadea de subministración. Tamén está claro que hai que fixar criterios de calidade'.
Nos primeiros sete meses deste ano, Tailandia exportou 5,62 millóns de toneladas de arroz, o que supón un aumento do 55 por cento anual.
(Fonte: Bangkok Post, 24 de setembro de 2014)
Foto: Un agricultor de arroz en Kong Krailat (Sukothai) está a colleitar máis rápido despois de que o río Yom rompese as súas marxes.
A pesar do alto prezo, atopo principalmente arroz tailandés nos supermercados holandeses (orientais). Onte merquei 2 bolsas de arroz tailandés, arroz Jasmine/Panda, o prezo foi (oferta) de 6,50 € por unha bolsa de 10 libras. Arroz delicioso!
Que pasa con eses números no Bangkok Post? A produción custa máis de 10.000 baht por rai (!), produce uns 500 quilos por rai, no mercado mundial que produce uns 7.000 baht, é unha perda de 3.000 baht. Polo tanto, eses custos de produción son incorrectos.
O meu fillo arrenda un anaco de terra de arroz de 6 rai, agora, despois do rego, dúas colleitas ao ano. O rendemento por colleita é duns 40.000 baht, un terzo para el, dous terzos para o inquilino e o inquilino di que preto da metade da súa participación son os custos de produción, que son 2.000 baht por rai. Estes son números medios e realistas.
@ Tino Kuis Busquei algunhas cifras adicionais.
Cantos custos de produción se producen de media por rai?
Segundo o artigo "Os agricultores de arroz máis pobres da Asean", os custos de produción en Tailandia son de media un 139 por cento máis altos que os de Vietnam e un 37 por cento máis que os de Myanmar. (Fonte: Bangkok Post, 26 de febreiro de 2014)
Cantos custos ten de media un gandeiro por rai? En que consisten?
O custo de produción por rai é de 4.982 baht. Deste 16 a 18 por cento gástase en fertilizantes químicos. (Fonte: Year-End Review, Bangkok Post, 2 de xaneiro de 2013)
Outras fontes mencionan cantidades de 8.000 a 10.000 baht.
Cantos ingresos se gañan de media por rai?
A renda dun gran agricultor tailandés líder é de 1.556 baht por rai en comparación con 3.180 baht en Vietnam e 3.484 baht en Myanmar. O arroz recóllese tres veces ao ano en Vietnam, dúas veces en Tailandia e Myanmar. (Fonte: Bangkok Post, 26 de febreiro de 2014)
[Non me parece ben. En Tailandia, a colleita ten lugar só unha vez ao ano en zonas non regadas.]
Canto arroz procede dunha media de rai?
Diferentes números: 450 quilos, 424, 680, etc
Segundo un informe do Departamento de Agricultura dos Estados Unidos de outubro de 2012, o rendemento medio por rai na tempada 2012-2013 estímase en 459 quilos por rai, moito menos que os 904 quilos de Vietnam. Ese volume corresponde aproximadamente á media de 445 quilos en Laos e 424 quilos en Myanmar, dous países onde o cultivo do arroz é primitivo en comparación con Tailandia. Vietnam presta moita atención á dispoñibilidade de varias variedades de arroz. (Fonte: Year-End Review, Bangkok Post, 2 de xaneiro de 2013)
@ Tino, vexo que o teu fillo é intelixente e que sen facer nada nesa terra gaña o mesmo que os que a cultivan.
É para el e para ti, por certo, temos 30 rai aquí e isto alúgase por 1000 baños ao ano, falarei diso algunha vez!
A miña muller é propietaria duns campos de arroz rai no val de mae nam nan. Todos eles de fácil acceso en transporte terrestre, situados nunha estrada asfaltada ou nas proximidades desta. Todo con rego, para que as colleitas se poidan facer tres veces ao ano. A accesibilidade (mesmo en época de choivas) e o rego determinan fortemente o prezo dos arrozales.
Ata hai uns anos alugábamos os campos. O prezo do aluguer por rai e por colleita foi de 1000 baht. En cómputo anual, a renda do aluguer foi de 3000 baños para as parcelas con rego situadas á beira ou preto dunha estrada asfaltada.
Non alugamos nos últimos 2 anos. Unha familia simpática da aldea fixo dende entón a maior parte do traballo na terra da miña muller e os ingresos netos repártense 50/50. Outros custos de produción repártense 50/50 entre ambas as familias.
A simpática familia traballa a terra co seu motocultor, fertiliza (en parte orgánico intensivo en man de obra, en parte química), proporciona sementes e/ou material de plantación, coida a xestión do nivel de auga e proporciona pesticidas. Case exclusivamente insecticidas e funxicidas. O cultivo do arroz apenas necesita herbicidas sempre que a xestión do nivel de auga sexa óptima. A miña muller comprou unha desbrozadora o ano pasado para a xestión das estradas nos campos. Os caracois que causan moito dano aos cultivos adoitan recollerse á man por ambas as familias. Cómense como unha versión tailandesa picante do escargot francés. Se o dominio dos caracois nos campos se fai demasiado grande, intervén a química. Ambas familias tamén capturan peixes, principalmente Pla Chon (cabeza de serpe). Tamén me gusta moito o Pla Chon.
A colleita faise por un contratista cunha trilladora de arroz.
Por colleita, un rai produce entre 600 e 620 quilos de arroz. A última colleita a 6 baños por quilo. Antes de bloquear o programa de apoio ao arroz, isto era de 15 baht por quilo. Directamente para o agricultor autoproducente, non para intermediarios e arrozales.
Un rai onde se cultiva o arroz de forma moi eficiente actualmente produce entre 3600 e 3720 baht por colleita. Uns poucos erros e un pequeno contratempo significan que o rendemento é moito menor.
E os agricultores expertos de arroz de Bangkok Post afirman na súa revisión de fin de ano que o custo de produción por rai (por colleita? ou por ano?) é de 4.982 baht.
Nas aldeas da Tailandia rural todo o mundo sabe desde hai moito tempo: non pecharon Bangkok. Acaban de empuxar a Tailandia rural de novo á pobreza.
E sobre todo mira e escoita con atención a charla "Bringing happiness to the people" de El Generalísimo en den thorathat.