Pregunta do lector: Amizades en Tailandia

Ola Rick,

Non comparto a opinión de que isto só se aplique ao tailandés. Unha verdadeira amizade entre un home e unha muller sempre será difícil. Sobre todo se tamén hai parella.

A película "Cando Harry coñeceu a Sally" explica moi ben por que esa amizade finalmente fracasará:

Homes e mulleres non poden ser amigos porque a parte do sexo sempre se interpón:
https://www.youtube.com/watch?v=i8kpYm-6nuE

Ola Rick,

As amizades en xeral, consisten en iguais.
A mesma educación, o mesmo estado, preferencia política ou a mesma afección e/ou intereses.
E si, a amizade é unha palabra grande, porque as amizades non están aí.
En Tailandia, a xente chama rapidamente a un compatriota, amigo.
Mesma orixe, mesma lingua, e séntese familiar.
Nada máis lonxe da realidade, porque hai xente entre eles que nunca podería ser o teu amigo nos Países Baixos.
Non obstante, a aceptación aquí é máis accesible que nos Países Baixos.
Os tailandeses dependen máis da súa familia inmediata.
Isto é pola súa seguridade/confianza, e sempre poden confiar nel!
Digamos, isto é para eles, o Banco, a traballadora social, o avogado e algunha esperanza.
No noso círculo de amigos, ves que as esposas dos estranxeiros se fan rapidamente amigas.
Tamén aquí esas mulleres teñen algo en común, e este é o seu marido estranxeiro.
As mulleres falan entre elas, e isto crea un vínculo estreito.
As visitas e as vacacións realízanse conxuntamente, polo que aprenden a relacionarse con outros máis aló da súa propia familia.
Polo tanto, algunhas mulleres tamén teñen medo de que a amizade poida converterse en amor.
Podes ler moito sobre isto nos medios de comunicación, que as mulleres poden estar celosas e non queren renunciar aos seus maridos a outra muller fermosa.
Isto tamén ten que ver moitas veces co diñeiro, porque despois quedan atrás, sen máis ingresos.
Como sabemos isto, de homes cunha concubina de Mia Noy'
Despois dividirase o panorama financeiro, e ás veces engadirase un pequeno, que tamén ten que compartir, coa torta.
Para que o fluxo de diñeiro redúcese ou se deteña por completo.
Para que esas mulleres volvan recaer, e a familia volva a ser a súa única axuda social.
Todos coñecemos o exemplo de que os fillos pagan pola súa vella nai, porque xa non pode cobrar ingresos e non teñen máis provisións parentais en Tailandia, como AOW.
Dependendo da capacidade, os pais cobran individualmente.
Algo que os Países Baixos tamén sabían hai uns 100 anos, e quizais de novo no futuro.
Alí tamén vemos que a ruptura dos coidados se transmite aos nenos.
Así que aquí teñen a lei de participación durante séculos, que agora se aplica aos Países Baixos.
A pobreza une á xente, e en quen mellor confiar que no teu propio sangue.

Estranxeiro

Interesante pregunta do lector. Ou pregunta de vida.

Entre os coñecidos tailandeses, hai algúns que coñecen amizades íntimas.
a través de grosos e finos por así dicilo.
Pero é como con nós, só tes uns poucos amigos de verdade como moito.

É diferente entre farang e tailandés. Só tiven un só amigo tailandés en 20 anos.
E aínda así, hai oportunismo por un lado. Así que esa amizade tampouco é tan xusta.

Non é tan difícil responder a esta pregunta. O mesmo hai 50 anos nos Países Baixos. Non podías sentarte nunha terraza cos teus amigos na túa aldea mentres estabas casado? Gr. Marcel

Creo que ten que ver co ambiente no que se criou ou acabou nunha etapa posterior. Agora teño dous fillos graduados e traballadores que naceron e creceron en Tailandia. Un agora está casado cunha muller chinesa tailandesa. E podo asegurarvos que ambos teñen moitos amigos e amigas tailandeses, especialmente vellos compañeiros de clase.

Os tailandeses teñen dificultades para unirse. O que importa é a familia e os lazos de sangue. Moitos tailandeses están, polo tanto, bastante solitarios na miña opinión. Son amigos de Thainess, é dicir, teñen unha especie de sensación de baño quente cos seus compañeiros tailandeses, aínda que tamén parece que vai diminuíndo. Xa vedes que comezan a formar grupos de amigos e clubs, sobre todo nas clases medias e altas. Non obstante, tamén hai moita competencia mutua e celos.
Nas clases baixas teñen amigos e amigas, din "Quéroa coma a unha irmá ou a el coma a un irmán" pero uns meses despois xa non lembran de quen falas.
Encántame Tailandia, pero en parte por razóns como esta, me alegro de non ser tailandés. Experimentou varias veces que as persoas eran enganadas polos seus chamados mellores amigos, normalmente con cartos.