Unha semana en Bangkok (parte 2)
(Foto: Thailandblog)
Afortunadamente, a vida de Charly está chea de sorpresas agradables (por desgraza ás veces tamén menos agradables). Desde hai varios anos vive coa súa muller tailandesa Teoy nun resort non moi lonxe de Udonthani. Nas súas historias, Charly trata principalmente de dar a coñecer Udon, pero tamén fala de moitas outras cousas en Tailandia.
Unha semana en Bangkok - parte 2
Despois do voo de onte de Udon a Bangkok, hoxe temos unha viaxe ao Ministerio de Asuntos Exteriores de Tailandia, máis concretamente ao Departamento de Asuntos Consulares, no programa. Enderezo: 123 Chaeng Watthana Road.
Agora podes pensar, iso é unha peza de pastel, non hai problema. Desafortunadamente, non é tan sinxelo. Para comezar, esta rúa non está directamente no centro de Bangkok, senón a bastante distancia. Conta cuns 45 minutos en taxi, sen atascos. Ademais, Chaeng Watthana Road é unha rúa moi longa con moito tráfico, hai dous carrís alí e dous carrís de volta. Incrible, tan ocupado, no medio do día. Recordo inmediatamente por que Bangkok non é unha das miñas cidades favoritas.
O noso taxista déixanos no Ministerio de Asuntos Exteriores de Tailandia, despois de aproximadamente 45 minutos de conducción e por unha taxa de 200 baht máis propina. Entramos no inmenso edificio, agora aínda alegre e alegre. Deberiamos estar no terceiro andar. Buscamos unha escaleira mecánica ou ascensor que nos poida levar un piso máis alto. Case todo o piso, pero sen onde subir. Atopou unha escaleira mecánica pero parece que non funciona.
O ascensor está realmente moi ben escondido. Despois de falar cun soldado que pasa, consegue levarnos aos ascensores. Cando chegamos ao terceiro andar, ninguén nos puido dicir onde estaría o Departamento de Asuntos Consulares. Ese é o estilo tailandés. Todo o mundo é moi útil e nos dirixe a algunha oficina deste piso. Ninguén di que non o saiba. Imaxina a perda de cara que provocaría. Non saber algo.
Así que aquí de novo foi enviado de piar en posto. Finalmente remítenos de novo ao segundo andar, que é o nivel no que se entra no edificio. Un servizo de inmigración está situado no segundo andar. Así que saímos, aínda que claramente non é un Departamento de Asuntos Consulares polo que parece. Iso resulta ser o caso. Un empregado non moi agradable explícalo en voz alta a Teoy. Pero Teoy segue insistindo en que polo menos lle explique onde ten que estar. Leva un tempo, pero despois de moitas preguntas e explicacións o céntimo cae á empregada militante e, por suposto, agora por fin comprende o que buscamos. Necesitamos ter un edificio a un quilómetro atrás na estrada Chaeng Watthana.
Agora sinto que fixera unha media maratón e que me empezo a cansar. Decido sentarme fóra e tomar un respiro e Teoy colle unha moto taxi ata o edificio indicado. Despois de máis de media hora, Teoy volve. O edificio designado, o edificio A, en realidade resulta ser o edificio correcto, co Departamento de Asuntos Consulares no terceiro andar. Teoy entregou o papel que había que legalizar. Desafortunadamente, isto non é posible o mesmo día. O papel legalizado estará listo en dous días.
Que implica o documento en cuestión? Simple, unha afirmación de que Teoy é solteiro. Ese documento foi emitido pola delegación provincial de Udon, en presenza de dúas testemuñas. Este documento debe ser legalizado polo Departamento de Asuntos Consulares de Tailandia e necesitaremos ese documento legalizado mañá cando visitemos a embaixada holandesa. Así que mañá será un pouco de suor, porque teño unha copia dese formulario comigo, pero aínda non está legalizado. Custo da legalización deste documento: 600 baht.
Colle un taxi de volta ao hotel. Buscar un taxi en Bangkok xeralmente non é ningún problema, excepto cando chove e durante as horas punta, pero o Ministerio de Asuntos Exteriores ten unha liña incriblemente longa de taxis agardando por ti. Calculo uns 200. E todos están ben aliñados. Non tes opción, tes que coller o primeiro taxi da cola. A viaxe de regreso tamén é sen problemas, de novo cunha tarifa de 200 baht máis propina.
De volta ao hotel gustaríanos xantar no restaurante do cuarto andar. Desafortunadamente iso non é posible. O restaurante parece estar totalmente alugado por unha empresa. E Arthur non abre ata as 18.00 da tarde. Non creo que poida comer nalgún lugar fóra do hotel. Hoxe andei abondo. Así que utilizamos o servizo de cuartos e comemos na habitación.
Despois Teoy vai á sala de fitness e alí divírtese. Vou durmir unhas horas para recuperarme da cantidade de correr e do estrés que teño adquirido. A continuación, toma unha boa ducha e despois busca consolo no restaurante Arthur, cunha boa botella de viño e unha deliciosa cea. Reláxome alí e podo gozar de novo. 6.000 baht máis pobres pero completamente satisfeitos, desconectamos este día e rendimonos ao país dos soños.
Ao día seguinte temos unha cita co departamento consular da embaixada de Holanda ás 09.00 da mañá. Para un que durmi tarde coma min, unha cita ás 09.00 da mañá é unha auto-tortura. Pero esta vez consigo levantarme a tempo excepcionalmente ben. De todos os xeitos collemos un taxi para os 200-300 metros, para aforrar enerxía durante o resto do día.
Teño comigo moitos documentos, todos eles xa traducidos a Udon. Estaremos na embaixada ás 8.40:XNUMX h.
Para aqueles lectores que non estiveran alí antes, unha visión xeral do que acontece. Hai un garda diante da entrada cun segundo garda nunha caseta detrás del. Entregas o teu pasaporte e a carta de confirmación da cita. Se se aproba, recibirás un distintivo de "visitante" e poderás camiñar ata un espazo aberto, onde terás que esperar nun banco de formigón para o seguinte paso.
No propio edificio hai unha especie de recepción cun empregado tailandés que ten que regular o fluxo de visitantes. Permítese un máximo de tres visitantes sentarse na recepción ao mesmo tempo. Desde a recepción, o empregado tailandés levarao a unha sala onde hai catro mesas de recepción en forma de cabinas totalmente pechadas. Axiña que alguén sexa canalizado ás mesas de admisión, o empregado tailandés chamará a alguén do garda exterior de novo á recepción. Tamén na zona de espera diante dos mostradores de admisión, un máximo de tres persoas ao mesmo tempo.
As persoas nas cabinas de admisión son empregados tailandeses que falan un inglés decente. Fornece os documentos necesarios aquí. O que se require depende do que necesites da embaixada. Se todos os documentos están en orde, a embaixada emitirá os formularios desexados, moitas veces inmediatamente, ás veces só pola tarde do mesmo día. Isto depende do ocupado que estea a embaixada.
O seguinte sobre o bulicio. O día que estamos alí, saímos sobre as 10.00 da mañá e xa non hai ninguén na zona de espera. Normalmente a sección consular está aberta das 08.30:11.00 ás 08.30:11.00 horas. O que non entendo é por que hai que pedir cita con tanta antelación. Parece que hai espazo suficiente na axenda. Ademais, un horario de apertura de XNUMX:XNUMX AM a XNUMX:XNUMX AM é moi curto. Podería facilmente, e se é necesario, ser moito máis espazos. Esta é a miña experiencia dun día, pode estar moito máis ocupada noutros días.
Volvamos aos nosos asuntos dentro da embaixada. É o noso turno bastante rápido e, tras unha parada na "recepción", permítenos entrar na cabina 2 para entregar todos os documentos para a súa inspección. Un empregado encantador recibe os nosos papeis e pásaos todos, con aspecto serio. Despois dun tempo, mentres seguimos agardando no seu mostrador, vén cun papel que non foi completado correctamente.
Por desgraza, perdín o apelido de Teoy cunha "h". Agora dirías, escribe o nome correcto arriba e asínao. Pero non, é demasiado simplista. O documento completo debe ser completado de novo. Volve á zona de espera diante dos mostradores de admisión e Teoy enche de novo o formulario. Despois volvemos ao contador 2. A falta dunha declaración legalizada da condición de solteiro de Teoy non se presenta como un spoilsport. Ao parecer, iso non é un problema. O traballador pode asumir que o documento foi suficientemente legalizado polo selo que figura no mesmo da Deputación Provincial de Udon.
A continuación, recibimos un formulario, en holandés e inglés, no que se indica que a embaixada holandesa non ten obxeccións a un matrimonio entre Teoy e eu. Non obstante, despois do pago das taxas de 3.020 baht. Por suposto que si.
Documentos enviados por nós para a aprobación dunha proposta de matrimonio (consulta tamén o sitio web de Netherlands Worldwide, que tamén enumera todo de forma ordenada e completa):
- Formulario de solicitude cuberto para a intención de matrimonio;
- Extracto internacional do concello dos Países Baixos no que se indica o estado civil (non máis de 1 ano). Un extracto internacional contén todos os seus datos persoais, como nome, domicilio e estado civil;
- A súa propia declaración escrita na que indique que xa non está casado no período posterior á data de expedición do extracto internacional;
- Un formulario de testemuñas e renda. A lei tailandesa esixe dúas testemuñas non tailandesas. Estas testemuñas non teñen que estar presentes na voda. Trouxei unha copia dos pasaportes das dúas testemuñas e as declaracións anuais dos meus ingresos de 2019. Non sei se é realmente necesario, pero levo comigo só para estar seguro.
- Pasaporte holandés válido;
- Declaración de solteiro traducida e legalizada da futura parella;
- Copia do pasaporte ou documento de identidade da parella;
- Documento oficial cos datos do enderezo do socio.
Ganancias extraordinarias na embaixada holandesa. Un formulario incorrectamente cuberto é facilmente recollido e pode substituílo no acto por un formulario correctamente cumprimentado e a declaración de estado de solteiro que non foi legalizada polo Departamento de Asuntos Consulares non é un tapón de espectáculo. Sen problemas e unha actitude suave e todo isto en aproximadamente dúas horas.
Teño curiosidade polo que pasará mañá no Departamento de Asuntos Consulares.
Pois Charly, iso é algo ao que nunca me acostumarei, que un tailandés ten tanto medo de perder a cara e despois só te envía a algún lado, na miña opinión sofren aínda maior perda de cara se che (deliberadamente) dan información incorrecta. dar.
Entón penso, vaia, que son tan estúpidos para desinformarme en vez de pedirme perdón, señor, pero non o sei.
E non quero acostumarme a esta forma de pensar o tailandés.
Levo case 20 anos vivindo en Tailandia. Pedín indicacións incontables veces e nunca me enviaron polo camiño incorrecto. Nunca. Sempre moi útil. Se non o sabían, chamaban a un familiar ou amigo. Entón, moitas veces debuxábanme o camiño a seguir.
Así é como o fas:
Bos días, fai calor. Vaia, ese pad thai cheira ben. Perdón por molestarte. Perdimos o camiño un pouco, moi molesto. Podes axudarnos? Buscamos Wat Khuay Yai. Tampouco o sabes? Grazas por chamar ao teu irmán……….
Mira o colexio á esquerda, despois de 3 km á dereita e despois outros 5 km.
Moitas grazas
Tiven un coñecido que ladrou pola ventá aberta dun coche: "Que Khauy Yai!" E entón cada un apunta nunha dirección diferente. Eu tamén o faría.
E ás veces dicían: "Está preto de aquí pero é difícil de atopar". Levote, sígueme'.
Estimado Tino, teño un gran respecto polo teu coñecemento falado e escrito da lingua tailandesa. Por desgraza, iso non me dá, aínda que ás veces pode ter as súas vantaxes non poder entender todo o que se di en tailandés. Viaxei por Tailandia de leste a oeste e de sur a norte en coche (aluguer) durante moitos anos. No pasado, por suposto, non había navegación a través de Garmin, TomTom ou Google maps e tiven que confiar nos mapas. Moi aventureiro, pero ás veces non podía entender. Agora ía normalmente acompañado pola miña parella tailandesa, con ou sen outros membros dos meus sogros tailandeses. Cando non puiden atopar a ruta ata un punto de interese no mapa, pareceume o suficientemente sinxelo como para pedirlle indicacións ao meu compañeiro. En xeral non lles gustaba isto, e certamente non no norte de Tailandia, onde se falan moitos dialectos e a comunicación ás veces era extremadamente difícil. A miña experiencia é, polo tanto, que falar o idioma tailandés con fluidez non garante que me indiquen na dirección correcta e que me quedei atrás regularmente. Vivín un incidente "divertido" en Laos. Conducimos en coche desde Tailandia ata Champasak, onde tiñamos reservado unha habitación no hotel Champasak Palace. Cando nos achegamos ao pobo chegamos a un cruce en T e non sabiamos se virar á esquerda ou á dereita. Agora había uns 10 policías na intersección, case todos eles mozos duns vinte anos, polo que pedín en inglés indicacións para chegar ao hotel Palace. Case non falaban inglés, pero aínda así conseguiron deixarnos claro que tiñamos que seguir pola estrada á dereita. Seguimos durante 15 km, unha ruta tamén preciosa, pero non se vía ningún hotel Palace, así que decidimos volver. Finalmente chegamos de novo ao cruce en T e despois de conducir en liña recta durante aproximadamente un quilómetro vimos o impresionante hotel Palace á dereita da estrada. Entón fomos enviados exactamente na dirección equivocada. A recepcionista tivo unha explicación para iso. Non deberiamos pronunciar Palace en inglés senón en francés, entón Palais. Poderiamos rirnos diso. Eses axentes en Laos non quixeron "decepcionarnos" e simplemente sinalaron un lado. Nese aspecto, ao contrario das túas experiencias, para min é realmente o mesmo que en Tailandia. Por suposto, mostráronme o camiño correcto moitas veces.
Levo máis de 10 anos vivindo en Tailandia e sinto que este señor esaxera groseiramente. Realmente non recoñezo para nada as súas historias, aínda que son divertidas de ler. De novo, escrito, agradable de ler, pero tomaría algunhas cousas cun gran, ou gran, de sal.
Non estou de acordo cos teus comentarios. Coñezo persoalmente a "señor" e pódolle asegurar que non é de ningún xeito unha esaxeración. Escribiches algunha vez unha historia lexible?
Ola Rob. "Non acostumarse ao tailandés" é un feito. Se te quedas en Tailandia, diría que adaptáteche o máximo posible se che gusta Tailandia. Coa experiencia necesaria de adaptarme e aceptar un pouco, experimentei un mundo de diferenzas.Intenta velo doutro xeito, na miña opinión, o tailandés medio non é parvo. Quizais unha diferenza cultural.
Hmm problema recoñecible.
Consellos para aqueles que necesitan estar alí de novo algún día.
1. Supoña 4 días.
2. Reserva un hotel preto. Hai moitos deles desde a praza IT Laksi (estrada vivaphdi rangist da esquina (vía rápida).
Ah, sempre nos quedamos no hotel NARRA cando temos que estar alí.
3. Para pasar o día se temos que esperar. cadrado IT. Ademais de electrónica, roupa, e sobre todo nos postos de comida do soto.
Tamén hai un Foodland no lado norte do edificio.
4. Tamén podes chegar facilmente a Ransit e Future Park en autobús, taxi, etc.
5. Un pouco atrás cara a Don Mueang tes un Zeers semellante ao cadrado IT.
Fronte ao dun Big C.
Vivín en Srigun durante 2 anos xusto fronte á estación de tren de Thung Song Hong (lado oeste).
Hai moito máis arredor da praza de TI, especialmente cara ao leste, a universidade Rajabhat.
Nalgún lugar fronte atópase un dos mellores restaurantes de peixe da zona
Hai unha tenda de departamentos Central en Cheng Wattana Road, e como debería ser con moitos restaurantes e cafeterías, zonas de estar e outras diversións. Podes pasar o tempo se tes que esperar e non tes que ir ao afastado Futurepark/Zeers, que está a 20 km.
Para traballos de tradución e legalizacións tamén podes poñerte en contacto coas distintas axencias de tradución desta zona, envialo por correo (e preferiblemente por Kerry porque despois será o día seguinte) e eles organizaránllo e se é necesario podes recollelo. na oficina de alí e aforrache a busca do departamento e do edificio adecuados, recomendado se che gusta a comodidade e xenial para asuntos incidentais como o do escritor.
.
"Que teña a honra de ser o primeiro en felicitarte polo teu futuro matrimonio"
.
Nim e Pieter Smit Udon Thani
@Pedro
Grazas Pieter. Espero verte de novo a ti e a Nim pronto en Udon.
Tamén dende o noso lado, parabéns pola túa proposta de matrimonio! Arisa e Henk Bakker!
@Hank
Moitas grazas polas túas felicitacións. Espero que nos volvamos atopar pronto.
Tamén dende o noso lado, parabéns pola túa proposta de matrimonio!
Escondido entre liñas, pero vin! Parabéns a ambos pola súa proposta de matrimonio. Todas esas preocupacións son só parte diso; os selos son un mal necesario.
@Eric
Grazas polas túas felicitacións.
Ben escrito, coma sempre. Quizais un consello para a próxima vez: en diagonal fronte á embaixada holandesa hai unha pequena oficina que fai todas as traducións con cariño e tamén pode encargarse da viaxe ao ministerio tailandés. Por unha pequena taxa, claro. Se queres o servizo o mesmo día, pero é máis caro. Se comparo iso coa tortura de 2 viaxes en taxi e os custos de taxi de 500 baht, a axencia é máis fácil e máis barata...
@Jasper
Tes toda a razón. Se o soubera de antemán, encantaríame utilizar a mediación de tal oficina. Afortunadamente, aprendes facendo. Pero supoño que este matrimonio seguirá sendo o mesmo e que a próxima vez non será necesario. Non podo imaxinar unha situación na que sexa necesario de novo un proceso tan complicado. Como moito, renovar o meu pasaporte, pero iso non será tan difícil.
Querido Charly, a túa historia sobre a visita ao Departamento de Asuntos Consulares trouxome unha serie de recordos. Hai anos a miña parella tamén tiña que facer, entre outras cousas Solicitar a declaración de 'estado de solteiro' e legalizara. Pero antes, claro, esa declaración tiña que ser facilitada no concello (amphur). Para iso, pai e nai, ambos analfabetos, acompañáronnos como testemuñas do amphur en Chiang Rai. Vivíamos nunha aldea a uns 20 km de distancia e primeiro tivemos que recollernos nós co noso coche de aluguer. Estaba moi ocupado no amphur, principalmente con membros das tribos montañesas. Despois de descubrir a quen tiñamos que ir, comezou a longa espera. A declaración aínda estaba escrita a man nese momento. Só fun xantar a algún lugar e volveu pola tarde. Despois fomos a Bangkok coa declaración e outros papeis e ao día seguinte en taxi ata Chaeng Whattana Road. Espazos de oficina colosais e despois de moitas preguntas e buscas, atopouse o departamento correspondente. Resultou que a declaración debería ser traducida primeiro. Inxenuo e/ou estúpido por parte miña, pero suporía que a tradución se levaría a cabo no Departamento. Thailandblog como fonte de información aínda non existía nese momento. Había moitas axencias de tradución preto, pero ese día non puidemos chegar, polo que tivemos que volver ao día seguinte. Agora coñeciamos o camiño e entregamos todo. Esperamos de novo e logo chamounos un funcionario uniformado con moitos rangos. Este home parecía moi severo e díxome nun inglés claro que había algúns erros na tradución. Volvía sentirse como un escolar pero, por sorte, estaba disposto a corrixir os erros. Sen pedir indemnización. Tras pasar esta etapa, agarda a fin de semana para ir en taxi o luns, non había BTS e MRT nese momento, á embaixada holandesa, onde había que presentar os papeis legalizados para a súa aprobación. Nese momento, non era necesario pedir cita e despois de informar ao porteiro permitíronnos pasar á recepción, onde tamén se ocupaba o persoal da embaixada tailandesa. Non obstante, primeiro tivemos que cubrir un formulario escrito en inglés. É realmente sorprendente que a lingua de traballo na embaixada holandesa sexa realmente o inglés. Debe haber un motivo para o limitado horario de apertura, como é o caso da embaixada tailandesa nos Países Baixos, por exemplo. As tardes probablemente estarán destinadas a outras cousas. En definitiva, é todo un exercicio para obter o documento requirido e podo imaxinar perfectamente o teu estrés. Ás veces estaba preto da desesperación, por así dicilo, pero bueno, ao final faino por amor. Por certo, boto en falta a lista de documentos sobre: o matrimonio previsto, o certificado de nacemento da súa parella. Non é necesario? Só me queda unha pregunta, cando é a data prevista do teu gran día?
@Leo Th.
Grazas polas túas felicitacións.
Non, grazas Charly, deséxovos moitos máis marabillosos anos de matrimonio! Agora lin no sitio de Netherlands Worldwide que a institución estranxeira que celebra o matrimonio, no seu caso en Tailandia, determina que documentos son necesarios. O sitio indica: "Por exemplo, unha declaración do teu certificado de nacemento e unha declaración sobre o estado civil". Non só de Teoy senón tamén de ti, que xa indicaras no teu resumo, agás as partidas de nacemento. Se desexa rexistrar e legalizar o seu matrimonio nos Países Baixos, o que non é obrigatorio, o certificado de matrimonio debe traducirse no seu momento e despois da legalización do certificado traducido polo Ministerio de Asuntos Exteriores de Tailandia (polo menos así está indicado no sitio web dos Países Baixos en todo o mundo) terás que acudir de novo á embaixada holandesa. Pero probablemente xa o sabías.
@Jasper
Tes toda a razón. Se o soubera de antemán, encantaríame utilizar a mediación de tal oficina. Afortunadamente, aprendes facendo. Pero supoño que este matrimonio seguirá sendo o mesmo e que a próxima vez non será necesario. Non podo imaxinar unha situación na que sexa necesario de novo un proceso tan complicado. Como moito, renovar o meu pasaporte, pero iso non será tan difícil.
Teoy e Charly, parabéns polo teu matrimonio.