O peixe Nin (perca do Nilo) é moi coñecido en Tailandia, pero non é orixinario de Tailandia. Só foi traído aquí en 1967 polo entón príncipe herdeiro xaponés Akihito, que ofreceu 50 peixes Nin á súa Alteza Real o Rei Bhumibol Adulyadej.
O peixe resultou ser tan exitoso nas cociñas reais que tamén se utilizou para a súa reprodución. Como resultado, hoxe Nin salvaxe pódese capturar en practicamente calquera área de auga doce de Tailandia.
Para a preparación do peixe, as herbas son esmagadas e colócanse nas cavidades do peixe. Despois frógase o peixe cunha mestura de maicena e auga e cóbrese con sal mariña grosa e, a continuación, frágase lentamente a lume de carbón. O peixe permanece suculento despois desta preparación e ten un sabor delicioso e agradable.
O motivo é que o sal mariño groso forma unha "concha" ao redor do peixe, preservando o sabor e os zumes naturais. Só son necesarios algúns ingredientes para preparar o peixe con algo de limón e outros atributos para engadir ao seu propio gusto.
Non se trata só dos peixes. Pero haberá unha serie de atributos saborosos ao seu redor. Por exemplo, unha ensalada fresca con arroz pegajoso chamada Sen Khanom Jeen e talos con albahaca, menta, eneldo ou cilantro tailandeses. Ademais, hai unha serie de salsas deliciosas, que os tailandeses chaman Nam Jin Ahaan Talay e que se poden usar co peixe. A forma máis común de servir e consumir o Nin Nu, como prato chamado Bplaa Phao Gleua, é preparalo nunha cama de leituga enrolada.
O conxunto é unha comida moi saborosa e asequible.
– Reubicado en memoria de Lodewijk Lagemaat † 24 de febreiro de 2021 –
Querido Lodewijk, este é un dos meus peixes favoritos para o consumo? Na codia de sal prefiro comelos en Isaan ou ao outro lado da fronteira, por exemplo, Vientiane. Atoparás restaurantes especializados nel, coas súas correspondentes salsas e tamén o arroz pegajoso.
Nunca souben de que peixe se trataba. Malia preguntar aquí e alí. Así que grazas pola túa contribución. Finalmente o meu peixe favorito ten un nome. Sabes por casualidade cal é o nome tailandés; para entrar no restaurante o que che apeteza? Lugar Nin? Grazas, Davis.
Quere dicir o nome tailandés da versión en codia de sal? Alguén? Non o da ensalada enrolada (Plaa Phao Gleua).
Se ves o manxar deitado na grellada dun restaurante, podes sinalalo facilmente. Se o meu amigo tailandés está alí, pode explicar, sabe perfectamente cal é o meu favorito. Pero iso leva moito tempo, 2 tailandeses explicándose entre eles "Quero un peixe nunha cortiza de sal na grella". Ou están falando de algo completamente diferente, jeje. Pero se estás só, como ordenas o Nin en codia de sal?
Tamén me chama a atención que o peixe Nin en Isaan e na fronteira con Laos sexa moito mellor. Alí vense principalmente estanques de cría, pero non a escala industrial, tamén só no encoro onde se recolle a auga do/para o cultivo do arroz. Tamén vin que os acolledores restaurantes do Mekong tamén collen a Nin's alí. Pero non sempre se consumen inmediatamente. Algúns permítenlles alimentarse nunha cunca separada durante un determinado período de tempo. Alí podes escoller inmediatamente a túa copia, o resto fará o cociñeiro. Quizais os peixes das concas se sometan primeiro a un tratamento de desintoxicación da auga contaminada do Mekong...
Na nosa casa co meu defunto amigo tamén tiñamos uns cantos estanques. Eses peixes tamén comían as larvas do mosquito, dixéronme. Ademais, o pai do meu amigo desaparafusaba regularmente as pantallas das lámpadas dos teitos, que regularmente estaban cheos de insectos mortos. foron vertidos inmediatamente ao estanque. Despois viches os peixes pelexar e brincar, só un espectáculo que gozaron os máis pequenos. Ben, agora o pai e o meu amigo xa se foron, a nai está soa, e adiviñaches, xa non quedan peixes e as pantallas están cheas de insectos mortos.
Unha vez en (cadea hoteleira) Le Meridien en Vientiane, Laos, dixéronme que o Nin foi importado de Vietnam. Aquel peixe tiña o mesmo aspecto que o noso Nin, sabía diferente, pero seguramente non mellor. Ben?
Grazas de novo pola anécdota sobre os peixes 50 Nin do príncipe herdeiro xaponés ata SAR o rei Bhumibol. Iso de súpeto converte o Nin nun peixe real. A próxima vez no medio, dille aos compañeiros de mesa. E a cociñeira. Apostamos que de súpeto se preparará e servirá con máis swing e entusiasmo ;~)
Ese peixe é delicioso e moito máis barato que un arenque.E sempre fresco, véndense vivos no mercado.Delicioso unha folla de leituga fresca e despois tan delicioso peixe branco seco da grella.Por iso as mesas sempre están cheas de Este peixe come visitantes. Aínda que realmente non é barato para os tailandeses. Pero como tailandés podes gozar facilmente dun peixe tan grande e sabroso xuntos. Os tailandeses incluso comen a cabeza e, especialmente, os ollos deste peixe.
Eu como este peixe regularmente.
A miña muller só foi buscalo na rúa onde o preparan nunha grellada.
(Emocionouse despois de ler o artigo)
Ela pagou 200 Bath por unha copia preparada, que creo que é un prezo xusto.
Por certo, o peixe non me parece nada seco, tal e como se escribe nun comentario, senón xugoso polo recheo, como di o artigo.
Mentres tanto, só queda a nota, pero xa o vexo desaparecer no can.
Que ten que ver o artigo sobre este peixe cun arenque?
Déixame dicir que me gustan os dous e cando me apetece compro os dous.
Por certo, a tilapia non se chama tamén Pla Nin, é o mesmo peixe?
Pla Nin é de feito unha especie de tilapia, importada a Tailandia baixo a bandeira real, como ben escribe LL.
Orixinalmente, esta iniciativa real non pretendía agradar en absoluto ás papilas gustativas do farrang. Tal obxectivo tería sido demasiado pouco nobre para conferir a etiqueta de supremo en Tailandia. Mágoa para o gourmet haringman 🙂
Foi unha das moitas iniciativas para mellorar a calidade dos alimentos nas zonas rurales de Tailandia, en particular para engadir proteínas á cunca tradicional de arroz con nam pik, complementada ocasionalmente cunha rata (noe) dos campos de arroz.
O uso de praguicidas no cultivo do arroz non ten por que ser un problema en si mesmo para a calidade das augas superficiais. O verdadeiro problema é que os agricultores realizan unha sobredose sistemática. Baixo o lema: "Só lanzarei un tiro extra e seguro que funcionará ben". Por certo, este tamén é (ou foi?) un problema persistente en Europa. As sobredoses lixivian ao medio ambiente, incluso nas augas superficiais onde viven os peixes. Por certo, hai un número sorprendente de envases de pesticidas nos arrozales tailandeses que aínda conteñen residuos do produto. Unha ameaza aínda maior para a saúde pública. A orientación, educación e formación dos agricultores é e segue sendo importante, non só para a produción de cultivos agrícolas, senón tamén para a saúde pública.
Gústame a pesca deportiva nos regatos e lagoas entre os arrozales. O pla chon é o meu peixe deportivo de auga doce favorito. Pla nin e pla tabtim son difíciles de distinguir entre si, cando a descalcificación faise clara a diferenza, respectivamente a pel gris e rosa. O pla tapian tamén se parece un pouco desde lonxe, pero é menos saboroso e ten os ósos máis difíciles.
http://www.chiangmai-chiangrai.com/14_popular_river_fishes_thai_cooking.html
Ata principios dos anos 70, cando era mozo pescaba regularmente peixes de auga doce nos pólders flamencos. A miña nai preparaba habitualmente cucarachas, tencas, lucios ou poleiros que me pescaba. Co deterioro da calidade da auga en Flandres, hai moitos anos que non comía peixe de auga doce.
No norte de Tailandia volvo comer regularmente peixe de auga doce, con moito gusto e reflexionando sobre as capturas de peixes milagrosos durante a miña mocidade nos pólders flamencos 🙂
Ola Alsdwin,
Mark Wiens fixo unha vez unha película en YouTube sobre como facelo.
Aquí está o URL. https://www.youtube.com/watch?v=TuZ_0A97xRU
Groet
Neno
Hai moi poucos peixes de auga doce en calquera lugar do mundo que poidan igualar o sabor da maioría dos peixes de auga salgada, e moito menos saben mellor.
Con poucas excepcións.
Ola Luís,
Por favor, tamén pasaría o nome dos devanditos talos en tailandés?
Parece moi saboroso con esas herbas e só facemos unha cea tailandesa enteira.
Grazas de antemán.
Saúdos,
LOUISE
Síntoo, pero non preparo eu o peixe e non sei para que serve o recheo.
Fr.gr.,
Luís
Ben, un peixe bastante saboroso, pero a miña preferencia segue sendo para o halibut ou o linguado, simplemente á venda en Patttaya e o estraño é que este tipo de peixe non os come ou case non os tailandés e, polo tanto, son moi baratos, halibut 225 baht / kg Tong 215 baht/kg.
Levo anos comendo este delicioso peixe en Pattaya.. e no ano novo estiven en Hua Hin e tamén comín este peixe na grella.
Aquí custa +- 220 b cada un.
En Pukhet pesan este peixe e pagas 500 b.
Boa mañá de domingo de volta en Tailandia Pattaya e á noite come este peixe no mercado da estrada de Treppasit