Tom Yam Kung (sopa de camarón) un manxar da cociña tailandesa
A sopa tailandesa de camaróns ou Tom Yam Kung é quizais o máis famoso de todos os pratos tailandeses entre os turistas. Tom yum, tamén chamado tom yam (tailandés: ต้มยำ) é unha sopa picante e lixeiramente aceda. Tom Yam tamén se serve nos países veciños de Laos, Malaisia, Singapur e Indonesia.
Tom Yam Kung, tamén coñecida como sopa de camarón tailandés, é un dos pratos máis emblemáticos e queridos da cociña tailandesa. Esta sopa é coñecida polo seu perfil de sabor atrevido, picante e ácido, que exemplifica a complexidade e riqueza da tradición culinaria tailandesa.
Historia e orixe
- Orixe: Tom Yam Kung ten as súas orixes en Tailandia, onde ten unha longa historia e converteuse nun símbolo nacional da cociña tailandesa.
- Evolución: Ao longo dos anos, este prato experimentou varias variacións rexionais dependendo dos ingredientes locais e das preferencias gustativas.
Particularidades
- Ingredientes importantes: Tom Yam Kung é unha mestura harmoniosa de camaróns frescos, herba limón, raíz de galangal, follas de lima kaffir, salsa de peixe, zume de lima e pementa. Estes ingredientes forman a base do sabor único.
- Variedades: Existen dúas variedades principais: a versión clara (Tom Yam Nam Sai) e a versión cremosa (Tom Yam Nam Khon), onde se engade leite de coco ou leite evaporado para unha textura máis rica.
- Importancia cultural: O prato non só é popular en Tailandia, senón que tamén alcanzou fama internacional, moitas veces como representante da cociña tailandesa.
Perfís de sabor
- Picante e azedo: A esencia de Tom Yam Kung reside no equilibrio entre o picante e a acidez, que proporciona unha experiencia alimentaria animada e estimulante.
- Perfume: As herbas aromáticas como a herba de limón, o galanga e as follas de lima kafir engaden un aroma distintivo que é inmediatamente recoñecible.
- Complexidade: A pesar da súa aparente sinxeleza, o sabor de Tom Yam Kung é complexo, con capas de sabor que se despregan con cada bocado.
Tom Yum pódese servir con polo (kai), porco (moe) e camaróns (kung). Para os vexetarianos existe o "Tom yum hed" (con cogomelos).
Ingredientes Tom Yam Kung
- 350 g de gambas cruas (conxeladas)
- 1 culleres de sopa de aceite
- 3 talos de lemongrass, só parte branca, magullado (sección vexetal)
- 3 lonchas finas de Galanga Laos (departamento de verduras)
- 2 culleres de sopa de caldo de polo
- 5-7 pementos tailandeses, sen talo, machucados (sección vexetal)
- 5 follas de lima, cortadas en anacos (sección vexetal)
- 2 culleres de sopa de salsa de peixe (botella de 200 ml)
- 10 pezas de cogomelos de palla (cogomelos de palla), á metade (lata 425 g)
- 2 cebolas de primavera, en aneis (sección vexetal)
- 3 culleres de sopa de zume de limón (sección vexetal)
Consello: unhas follas de cilantro, para decorar.
Método de preparación Tom Yam Kung
- Pelar os camaróns e eliminar a vea negra; deixar o rabo e manter as cabezas e as gorras. Quenta o aceite nunha tixola grande e engade as cabezas e as cunchas dos camaróns.
- Ás durante 5 minutos ou ata que as tapas se volvan de cor laranxa brillante.
- Engade un sereh de tallo, o galangal e o caldo de polo.
- Poñer todo a ferver, baixar o lume e deixar ferver durante 20 minutos.
- Coa o caldo e despois bótao de novo na tixola.
- Desbotar as tapas e os condimentos.
- Picamos finamente o resto do galanga e engádese ao caldo cos chiles, as follas de lima, a salsa de peixe, os cogomelos e as cebolas.
- Deixamos ferver suavemente outros 2 minutos.
- Engade os camaróns e cociña durante 3 minutos, ou ata que estean firmes e rosados.
- Retira a tixola do lume e engade o zume de lima. Engade un pouco de zume de lima extra ou salsa de peixe ao gusto.
- Decorar co cilantro.
Método de preparación de vídeo Tom Yam Kung
Mira o vídeo aquí:
De feito, en todos estes anos, sigo sendo o meu prato encantador... 1X por semana
Persoalmente creo que aínda é mellor cunha cullerada de leite de coco, ademais fai que a salsa sexa un pouco máis espesa.
Pero é e segue sendo o topper tailandés absoluto.
Grazas por esta receita, deliciosa. Imos. Pensando en ti cando o comemos. Grazas
Sempre é agradable cando aparecen receitas boas e auténticas no blog.
Tamén é moi utilizado para obter unha unión moi lixeira (ver comentario de 'Nonkelwin') unha cunca de leite enteiro ou nata, que é a miña preferencia. Entón tamén evitas que se pareza máis ao delicioso e coñecido Tôm khàa kôeng (ต้มข่ากุ้ง).
Outra adición podería ser o nome phrík phău (น้ำพริกเผา). Aroma marabillosamente rico, dispoñible en frascos de vidro en boas tendas. Pero despois reduce (segundo o gusto) o número de pementos machucados.
Oh, esquecín: o que realmente boto de menos é o azucre (1 – ½ cucharada), realmente ten que pasar!