Dúas caveiras namoradas
Había unha vez unha fermosa muller cuxo home morreu. Ela quería moito ao seu marido, polo que gardou a súa caveira nunha caixa. E negouse a casar de novo. "A non ser que o meu marido resucite da súa tumba, non tomarei outro marido", dixo. Todos os días compraba arroz cocido e algunhas golosinas para comer a caveira. E díxolle a todos os aduladores e pretendentes que tentaban seducila que xa tiña marido.
Aos homes da aldea gustáballes unha aposta, unha aposta. Entón, en canto alguén afirmou que se casaría con esa fermosa muller, os outros inmediatamente gritaron 'Wedje Make? Por canto? Catro, cinco mil? Pero ninguén asumiu a aposta, sabendo que a muller estaba decidida a non casar de novo.
Facer unha aposta? Entón si!
Pero un día, un tipo intelixente aceptou a aposta. "Se non a podo conseguir, pagareche cinco mil baht", e os demais aceptaron a aposta. O home intelixente foi ao cemiterio e buscou o cranio dunha muller; comprou uns comestibles, cargou todo nun pequeno barco e remou ata a súa casa coma se fose un comerciante ambulante.
Saúdouna e preguntoulle se podía deixar parte do seu comercio con ela. "Cando o teña vendido todo, volverei a recoller isto". Pero engadiu astutamente: 'Ai, xa se está facendo tarde! Iso xa non é posible hoxe. ¿Podo durmir?
A fermosa viúva pensou que se podía confiar no home, así que deixouno durmir alí. E a través das conversas coñecéronse un pouco mellor. "O meu home faleceu, pero eu gardo o seu cranio, aquí, nesta caixa. Todos os días compro arroz cocido e algo bo para que coma. E por iso lles digo a todos que teño outro marido. Definitivamente non me volverei a casar! A non ser que o meu marido resucite da súa tumba, non levarei outro home. De verdade, esa é a miña posición final!
'Está correcto? Pois xa sabes, eu estou na mesma situación: a miña muller faleceu. Mira, teño o seu cranio comigo. Eu fago exactamente coma ti: compro arroz cocido e algo bo para que coma todos os días. E ata que ela resucite da tumba non tomarei outra muller». Despois devolvían as caveiras, cada unha na súa caixa.
Despois de todo, o mozo intelixente acabou vivindo coa muller durante varios días; nove ou dez, quizais quince, coñecéronse ben. Todos os días ía ao mercado a comprar golosinas para o seu marido, e ela mercáballa tamén para a outra caveira.
E entón, aquel un día; ela fora de novo ao mercado e el colleu a caveira do seu home e meteuna na caixa coa caveira da súa muller. Pechou todo ben e entrou no xardín.
Onde está a miña caveira?
Cando a muller volveu do mercado abriu a caixa para darlle arroz á caveira e unhas golosinas; pero non había caveira! Ela comezou a berrar. "Oh querida, onde quedou a caveira do meu marido? Onde está el? Cranio, caveira, onde estás? A caveira do meu marido non está alí! Onde pode estar?
O home correu a casa por mor dos seus berros. Abriu a caixa que contén a caveira da súa muller, e ¡guau! Había dúas caveiras unha á beira!
"Bo Deus!" berraron ao unísono. O home volveu falar primeiro. 'Como poden facernos isto? Querámolos pero eles non nos querían. Querémonos, pero tomábanse uns aos outros como amantes! Non podes confiar en ninguén nestes días.
"Ben, e agora?" 'Imos falar sobre iso. Non deberíamos simplemente tirar esas caveiras? Non foron demasiado lonxe? Non, non son xustos. Portáronse de xeito noxento. Tirémolos. ¡Bota no río!
E fixérono. Entón o home dixo: "Ben, que imos facer agora? Ti xa non tes marido e eu xa non teño muller». Entón a muller bonita decidiu casar con el. O home fixérao! Grazas ao seu truco. E tamén gañou os cinco mil baht polos que apostara. Casaron e viviron felices para sempre.
Si, pode ser!
Fonte
Contos excitantes do norte de Tailandia. White Lotus Books, Tailandia. Traducido do inglés e editado por Erik Kuijpers.
autor
Viggo Brun (1943), neto dun famoso matemático noruegués. Ten varios outros traballos sobre Asia no seu haber, como "Medicina tradicional a base de plantas no norte de Tailandia', 'Sug, o traidor que enganou ao monxe' e o dicionario tailandés-danés. Tamén un libro sobre fábricas de ladrillos en Nepal.
Na década de 70, viviu coa súa familia na rexión de Lamphun e gravou historias da boca dos habitantes locais de fala tailandesa do norte. A autora fala tailandés central e foi profesora asociada de lingua tailandesa na Universidade de Copenhague.
A descrición detallada do autor pódese atopar aquí: https://luangphor.net/book-number/law-of-karma-book-1/chapter-9-the-psychic-telegraph-written-by-viggo-brun/
E aquí unha breve explicación: https://www.pilgrimsonlineshop.com/books-by-author/4800/viggo-brun.html
contido
Máis de 100 historias e contos emocionantes do norte de Tailandia. Todos do norte de Tailandia e do norte do tailandés traducidos ao tailandés central e despois ao inglés, a lingua do libro.
Estas historias están gravadas da boca dos veciños da rexión de Lamphun. Lendas, contos de fadas, anécdotas, historias sobre bribones do calibre de Sri Thanonchai e Xieng Mieng (ver noutro lugar deste blog) e historias francas sobre sexo.
Gustoulle ler esta historia. Como un pequeno engano inocente aínda pode axudar.