John e Penny / Shutterstock.com
A sociedade tailandesa está organizada xerarquicamente. Isto tamén se reflicte na vida familiar. Os avós e os pais están na parte superior da xerarquía e sempre deben ser tratados con respecto. Esta estrutura xerárquica tamén é práctica e evita conflitos.
Especialmente na Tailandia rural, as familias son numerosas e a xente vive baixo o mesmo teito, ás veces cos seus avós. É recomendable unha estrutura clara. Os tailandeses adoran e miman aos nenos, pero tamén son bastante estritos con eles. Os nenos deben coñecer o seu lugar, comportarse educadamente e mostrar respecto. Os pais esperan que sigan mostrando este comportamento na idade adulta.
Os nenos deben mostrar respecto polos pais
Os nenos tailandeses son sempre respectuosos e agradecidos cos pais. Tamén consideran que isto é bastante normal porque foron criados con cariño polos pais e os pais pagaron a educación do neno. Un grave insulto aos pais tailandeses é un neno que non mostra o respecto e é desagradecido. Tamén existe unha xerarquía en función da idade entre irmáns e irmás. O irmán máis vello ten máis autoridade que un membro da familia máis novo.
Irmáns e irmás en Tailandia
Tamén na lingua tailandesa, faise unha distinción entre os membros da familia máis vellos e os máis novos. Algúns exemplos:
Nai = mea
Pai = pata
Un neno diríxese aos pais khun mea en khun pata (Señora nai e señor pai)
Un irmán maior = pee chai
Unha irmá maior = pee sau
Un irmán menor = nong chai
Unha irmá pequena = non sau
Os nenos apoian económicamente aos pais
Moitos nenos, ás veces mesmo sendo menores de idade, abandonan a aldea de nacemento para buscar traballo en Bangkok. Pero tanto se quedan no campo como se mudan á cidade, boa parte do soldo vai para os pais para que os apoien economicamente.
Queda na casa ou leva aos pais
Finalmente, a maioría dos fillos e/ou fillas regresan á súa aldea natal para seguir vivindo preto dos seus pais e para coidalos ou acollelos se é necesario. Tampouco é raro que os mozos tailandeses continúen vivindo nas casas dos seus pais, aínda que teñan a idade suficiente para levar a súa propia vida. As fillas non saen da casa ata que están casadas. Unha muller solteira que vive soa será presa de fofocas e murmuracións. Todo o mundo da vila dirá que non é boa e que probablemente sexa unha 'Mia Noi', segunda muller ou dona dun home rico.
Os nenos son a pensión dos anciáns tailandeses
Tailandia non ten un sistema de pensións sólido como no oeste. Polo tanto, os pais dependen completamente do apoio dos seus fillos. Polo tanto, as residencias de anciáns ou as residencias de anciáns non son un fenómeno coñecido en Tailandia. E aínda que estivesen alí, os nenos non mandarían alí os seus pais. Consideran o coidado dos pais ata a morte como unha forma de agradecemento pola educación e o amor que recibiron.
Pequena corrección:
Nai = แม่ mâe: (ton descendente)
Pai = พ่อ phôh (ton descendente)
Un neno diríxese aos pais con khoen mea e khoen paw (K aspirado). Como sinal de respecto tamén pode dirixirse aos pais dos amigos, etc. con (khoen) phôh / mâe:.
Un irmán maior = พี่ชา phîe chaaj (ton descendente, ton medio)
Unha irmá maior = พี่สาว phîe sǎaw (ton descendente, ton medio)
Un irmán máis novo = น้องชาย nóhng chai (ton alto, ton medio)
Unha irmá pequena = น้องสาว nóhng sǎaw (ton alto, ton medio)
E despois hai toda unha serie de palabras para outra familia, por exemplo hai termos separados para a nai da túa nai e a nai do teu pai (mentres chamamos ás dúas avoas). Igualmente co tío, coa tía, etc. Os tailandeses teñen palabras separadas para o lado do pai e da nai, e para alguén que é novo ou maior. Difícil!
Do folleto Thai Language de Ronald Schütte, páxinas 51-52:
*ลูก – lôe:k – neno – ton descendente
หลาน - lǎan - neto, curmán (tío) - ton ascendente
ป้า - pâa - tía (irmá maior dos pais) - ton descendente
ลุง - loeng - tío (irmán maior dos pais) - ton medio
น้า - náa - tía/tío (irmán/irmá menor da nai) - ton alto
อา - aa - tía tío (irmán/irmá menor do pai) - ton medio
ปู่ – pòe: – avó (lado paterno) – ton baixo, longo oeee
ย่า – jâa – avoa (paterna) – ton baixo
ตา – taa – avó (lado materno) – ton medio
ยาย - jaaj - avoa (lado materno) - ton medio
Un cursor invertido -ǎ- é un ton ascendente Rob! Como como fas unha pregunta. Entón Sǎaw nun ton interrogativo/alza.
Quizais reciba un texto diferente na miña pantalla, pero a peza non di que alguén se queixa, non si?
Pero para ampliar aínda máis o comentario, é certo que o coidado dos anciáns nos Países Baixos cómprase recollendo impostos/impostos e, a continuación, sempre se pode apuntar co dedo ao goberno ou tratando de facerse respectar co diñeiro.
Agradable e sinxelo e podes sentarte na túa propia cadeira, aínda que se trate dos teus pais.