Khun Chang Khun Phaen, a lenda máis famosa de Tailandia - parte 1

A épica máis famosa de Tailandia trata sobre o tráxico triángulo amoroso entre Khun Chang, Khun Phaen e a fermosa Wanthong. A historia probablemente se remonta ao 17^de século e foi orixinalmente unha narración oral chea de drama, traxedia, sexo, aventura e sobrenatural.

Ao longo do tempo foi modificando e ampliando constantemente, sendo unha epopea popular e entretida contada por contacontos e trobadores itinerantes. Foi na corte siamesa, a finais do século XIX, onde se rexistrou por primeira vez a historia por escrito. Isto deu lugar a unha versión estandarizada e desinfectada desta famosa historia. Chris Baker e Pashuk Phongpaichit traduciron e adaptaron esta historia para un público de fala inglesa e publicaron "O conto de Khung Chang, Khun Phaen".

Esta grosa edición en inglés é unha lectura obrigatoria para calquera interesado na literatura tailandesa. Para presentar ao lector holandés esta épica, elaborei unha versión abreviada da historia. Pense niso como unha especie de introdución á historia. Por necesidade, omitironse todo tipo de escenas e detalles, ás veces dou saltos rápidos na historia. Céntrome principalmente nas relacións e diálogos dos personaxes principais. Para apreciar moito a historia, para gozar moito con ela, recomendo encarecidamente a lectura do propio libro. Este está dispoñible nunha ampla edición, chea de debuxos e notas a pé de páxina, entre outras cousas. Estes danlle unha interpretación extra á historia e aos fondos. Os que prefiren ler só a historia en si están ben coa edición "abreviada" deste clásico.

• The Tale of Khun Chang Khun Phaen: Siam's Great Folk Epic of Love and War, traducido e editado por Chris Baker e Pasuk Phongpaichit, Silkworm Books, ISBN: 9786162150524.
• The Tale of Khun Chang Khun Phaen Versión abreviada, ISBN: 9786162150845.

Personaxes principais:

O núcleo da historia xira arredor dos seguintes personaxes:

• Khun Chang (ขุนช้าง, khǒen Cháang): home rico pero feo e malvado.
• Phlai Kaeo (พลายแก้ว, Phlaai Khêw), máis tarde Khun Phaen (ขุนแผน, khǒen Phěn): o heroe pero tamén un auténtico mullereiro.
• Phim Philalai (พิมพิลาไลย, Phim Phí-laa-lij), máis tarde Wanthong (วันทอง, Wan-thong): a muller poderosa e fermosa pola que ambos homes caen de cabeza.

Nota: 'khun' (ขุน, khǒen) refírese ao rango máis baixo do antigo sistema siamés de títulos oficiais. Non debe confundirse co coñecido 'khun' (คุณ, khoen), que simplemente significa señor/señora.

Phlai Kaeo no mosteiro

Esta é a historia de Phlai Kaeo, Khun Chang¹ e a xusta Phim no reino de Ayuttaya. Chang procedía dunha familia acomodada pero ten a desgraza de ser un neno extremadamente feo. El foi en gran parte calvo desde o seu nacemento e isto é unha fonte de regodeo e bullying para os outros nenos da aldea. Phlai Kaeo e Phim foron os únicos en Suphan que xogaron con Chang. Ás veces discutían, por exemplo cando os tres facían de pai e nai e Kaeo golpeaba o seu mozo Chang na parte superior da súa calva.

Uns anos despois, Phlai Kaeo perdeu ao seu pai e tivo que abandonar a aldea de Suphan coa súa nai. Os camiños dos tres non se volveron cruzar ata que Kaeo cumpriu os quince anos. Entrou no templo como novato, coa esperanza de seguir os pasos do seu falecido pai, un guerreiro poderoso e erudito. O abade levouno baixo a súa á como aprendiz e así o novato Kaeo aprendeu a realizar mantras e adiviñacións máxicas.

Despois de meses de permanecer no templo, o festival Songkran estaba chegando. O día especial foi que Phim, vestida no seu mellor día, veu facer unha ofrenda aos monxes do templo. Murmurando de xeonllos, atopouse coa nova Kaeo polo rabillo do ollo. Desde o momento en que os seus ollos se atoparon, o seu corazón ardeu. Pero ela sabía que como muller non se lle permitía expresar os seus sentimentos de ningún xeito. Iso só resultaría en desaprobación de fofocas e murmuracións. Non foi só o mozo Phim, senón tamén o novato Kaeo quen se viu superado por un intenso enamoramento.

Phlai Kaeo coñece a Phim nun campo de algodón

Pola mañá cedo, durante a rolda de esmolas, o novato visitou a casa de Phim e falou con Saithong², a irmá adoptiva de Phim. "Ven aos campos de algodón mañá pola tarde, Phim e nós os criados estaremos alí", dixo Saithong. O novato Kaeo sorriu e respondeu: "Se os campos de algodón son un éxito recompensareino". A tarde da reunión, o novato escapou coa roupa de civil baixo o brazo. Falou con Monk Mi: "Agora voume, permíteme quitarme o hábito e volver entrar cando volva". O monxe Mi aceptou: "Está ben, pero trae noces de betel e tabaco contigo cando volvas". Con gran alegría, Kaeo foi aos campos de algodón. Alí atopou a Phim só detrás dun arbusto de algodón e expresou docemente o seu amor. Phim, con todo, reprochoulle: “Visita a miña nai e pídeme a man en casamento, se ela acepta estarei encantado de facerte o meu marido. Pero a forma en que estás perseguindo o teu amor por aquí dáme terror. A xente falará se nos ven xuntos así. Ven e pídeme a man do xeito correcto. Tes demasiada présa, coma se tiveses tanta fame que ata comes arroz crudo”. Kaeo novato non puido conterse e intentou tirar da roupa de Phim, pero ela agarrouno con forza e apartouno: "Mágoa que non escoites. Facerme o amor abertamente no campo non é outra cousa que falar. Non podes quererme así, segue o camiño correcto e entón non terei obxección. Non só regalo o meu corpo. Saber o que convén, váite a casa Kaeo”. Bicouna con tenrura e admirou o seu rostro “Eres tan fermosa. A túa pel é moi lixeira e suave. Os teus ollos brillan. Por favor, déixame gozar un pouco de ti querida. Prométoche isto, esta noite visitareiche”.

Pola noite Phim estivo esperto durante horas e suspirou: "Oh Kaeo, a niniña dos meus ollos, xa me esqueciches? Estás enfadado comigo e por iso me deixas en paz? É tarde, non estás aquí e o meu corazón séntese tan baleiro". Mentres Phim estaba alí meditando, quedou durmida. Xa era tarde cando Kaeo chegou finalmente á casa de Phim. Usaba mantras para adormecer aos veciños e soltar as pechaduras das portas. Subiu e dirixiuse directamente ao cuarto de Phim. Bicouna mentres ela durmía e os seus dedos deslizáronse sobre os seus peitos firmes e redondos: "Desperta miña querida". Phim reaccionou con irritación ao principio, pero abrazouna e faloulle palabras halagadoras. Despois empuxouna sobre a almofada e puxo a súa cara contra a dela. El susurrou a ela. As nubes xuntáronse no ceo, moi arriba, ata que o bordo cargado de chuvia, o vento axitou. Cando se soltou a primeira choiva non houbo que parala. Phim estaba completamente namorado, polo que xa estaban na cama xuntos. Ela abrazouno con morriña. Ningún dos dous tiña ganas de durmir. Ao amencer dirixiuse a ela: "Oh, meu querido Phim, por desgraza teño que marchar, pero esta noite definitivamente volverei".

Khun Chang pídelle a man de Phim

Agora imos falar de Khun Chang. Estaba tolo por Phim. Día tras día estaba na súa mente. Faloulle á súa nai sobre o seu amor: "Querida nai, Phim pídeme que case con ela, levamos moito tempo namorados". A nai non o cría.“Es coma un escolar mentiroso. Phim é encantador coma a lúa, es coma unha tartaruga na herba desexando o ceo estrelado. De verdade pensas que podes telo meu fillo? Tes toneladas de diñeiro, por que non o usas para conseguir unha rapaza agradable? Phim non te quere. Cando eras nenos, burlaban de ti pola túa calva. A súa linguaxe é insoportable, non o soporto”. Khun Chang respondeu: "Cando sexamos marido e muller, o amor e o medo verán que ela non se atreve a falarme dese xeito". Postrouse aos pés da súa nai e colocou o seu pé enriba da súa calva, despois botou a chorar. "Que pensas cunha cabeza tan sen pelo? Non vexo como alguén iría por ti. Phim é fermosa como unha Kinnari³ marabillosa, que dirían os veciños se se aparease cun porco feo coma ti? Vaite con esas túas bágoas de crocodilo”.

Prost

Khun Chang marchou e visitou á nai de Phim. El postrouse aos seus pés e dixo: "Desculpe, señora, pero estou desesperado. Son moi rico e non sei onde podo gardala con seguridade, estou a roubar a dereita e a esquerda. Busco un par de ollos extra para velar pola miña riqueza. Todos os días penso en Phim. Se estás de acordo, pedirei aos meus pais que falen contigo. Doarei gando, arrozales, cartos, roupa e moito máis”. Phim e Saithong escoitaban en segredo desde unha habitación do lado. "Como se atreve!" Ela abriu a fiestra e finxiu chamar a un criado: “Ta-Phon! Que estás facendo agora? ¡Ven aquí, malvado calvo peludo! Realmente non fai caso dos meus desexos, non?". Khun Chang escoitou isto e sentiuse humillado. Axiña saíu.

Phim sentiuse desanimado. Despois da súa primeira noite xuntos, ela non tiña noticias de Phlai Kaeo en días. Enviou a Saithong a botarlle unha ollada. Saithong subiu en segredo á cabana de madeira de Kuti onde estaba o novato Kaeo. Kaeo díxolle coqueteamente que ansiaba a intimidade pero que o abade levaba días facéndoo estudar e traballar duro, polo que non tiña oportunidade de visitar Phim. Pero ía facer o posible, de verdade!

Phlai Kaeo entra no cuarto de Saithong

De volta dunha visita á casa de Phim, Khun Chang estivo molesto durante días. Apenas podía comer ou durmir. Cortou o nó, "Podo ser feo como a noite, pero coa miña riqueza a nai de Phim definitivamente aceptará un matrimonio". Púxose as súas mellores roupas, vestiuse con xoias de ouro e fixo que unha serie de criados o seguisen ata a casa de Phim. Recibiu unha cálida benvida: "O que te trae aquí, fala libremente coma se estiveses na casa". "Khun Chang aproveitou o momento e fixo saber que quería facer de Phim a súa esposa. A nai escoitaba cun amplo sorriso e gustáballe un xenro rico. "Phim, Phim, onde estás? Ven saludar ao noso convidado”. Pero Phim non quixo saber nada diso e volveu simular regañar a un criado: "En vez de un can naciches, vai ao inferno! Quen te quere agora? ¡Vai carallo, mango lambeiro! Só pensas en ti mesmo”.

A nai estaba furiosa e correu detrás de Phim: "Ti coa túa boca sucia, non podes facelo!". Deulle unha boa malleira a Phim ata que as costas de Phim estaban vermellas de sangue e o seu rostro era unha fervenza de bágoas. Chorando, Phim saíu correndo. Ela e Saithong fuxiron da casa e dirixíronse ao templo. Ao ver a Kaeo novata, volveu sorrir: "Oh, Kaeo, falaches todas as boas palabras ata agora, ías pedirme a man pero aínda estou esperando. E agora Khun Chang pediu a miña man co consentimento da nai. Resistín pero ela foi desapiadada e atacoume cun pau. Que tes que dicir sobre iso? Confesa ou vouche regañar!" Kaeo novato viu as nubes escuras e intentou consolala. "Ese maldito Khun Chang está a causar todo tipo de problemas querida. Porén, miña nai non quere que me quite o hábito e marche, somos pobres e non temos capital inicial. O meu corazón pertence a ti pero non sei que facer”. Phim respondeu: "Por que es tan lento? Por que non podes conseguir cartos? De verdade non me queres ás veces? Oh meu karma! Por que eu tamén nacín muller? Caín nas túas fermosas palabras e agora temo que me deixes caer coma un ladrillo. Ven á miña casa esta noite e darei diñeiro suficiente. E entón debe rematar con esas palabras túas tan bonitas. Sae a verme esta noite, escóitame? Non hai máis demora". Dito isto, levantouse e saíu correndo con Saithong.

Esa noite, Phim agarda polo seu Phlai Kaeo, pero á medianoite non había ningún rastro del. Saithong saíu a ver se estaba preto. Ela pronto atopouno e levantou a bata para que puidese esvarar con ela sen ver. Oculto baixo a súa roupa, finxiu tocarlle o peito accidentalmente. Cando ela non respondeu, agarrouno coa man chea. Saithong apartouno e espetoulle: "Oe, como te atreves! Este é un peito Phlai Kaeo, o que estás facendo non é limpo! Aí está o seu cuarto. Non quero que me vexan así". Cunha mirada enfadada, Saithong retirouse.

Phlai Kaeo non perdeu segundos e entrou rapidamente no cuarto de Phim. Apenas puido conterse e acariñouna con tenrura. Bicouna a esquerda e dereita e abrazouna intensamente. Os seus corazóns latexan con fervor. Xurdiu a paixón, achegouse o caos. No océano, o vento impulsou as ondas e bateu a costa. Despois retírase e choca de novo na costa. Unha e outra vez. Un barco navegou pola estreita canle. O aire tremeu, a choiva soltou. O patrón perdeu o control e o seu barco esborrallouse no peirao.

Despois de facer o amor, os dous xacen do brazo. "Debo mirar o teu horóscopo, miña querida?". "Nacín no ano da rata, este ano teño dezaseis anos e acabo de florecer". "Uns dous anos máis novo ca min o meu Phim. E Saithong? Que ano é?" Ela é do ano do cabalo, vinte e dous se todo vai ben. Pero por que preguntas? Estás namorado dela e queres casar con ela tamén? "Oh Phim, que dis sempre sobre esas cousas estrañas. En serio, non me burles". Con esas palabras abrazouna e axiña quedou durmida. Ao ver que Phim estaba profundamente durmido, os seus pensamentos dirixíronse a Saithong: "Ela aínda non é tan vella e está ben. Os seus peitos son marabillosamente firmes. Eu tamén lle farei unha visita, aínda que ela non queira, non se atreverá a berrar porque me deixou entrar”. Entrouse furtivamente no cuarto de Saithong e botoulle un mantra mentres os dedos deslizaban sobre o seu corpo para excitala. Saithong abriu os ollos e viu a Phlai Kaeo. O seu corazón anhelaba a intimidade. "Es un bo home, Kaeo, pero isto é moi inapropiado. En breve Phim nos atrapará! Sae de aquí". Phlai Kaeo achegouse e cun sorriso pronunciou outro mantra para espertar a súa luxuria. "Ten pena Saithong. Se non es simpático aforqueime pronto, só espera a ver”. "Estás o suficientemente tolo como para matarte? Non é doado nacer home!" "Ti es igual que Phim, pero un pouco maior. Seguro que tes máis experiencia e habilidade". E con esas palabras bicouna e presionoulle o corpo contra el, "non resistas". Saithong respondeu: "Podes quedarte, pero ten coidado comigo. Preocúpame que fagas de amante comigo e, despois de conectar comigo, simplemente me tires de lado. Pero se realmente me queres, podes facer comigo o que queiras". Achegouse. Caían pingas de choiva. Un lóstrego brillou, o trono rodou, o vento ouveaba. Facer o amor con Phim era navegar como nun lago tranquilo, pero con Saithong como ser golpeado por unha forte tormenta. Pronto o barco afundiuse ata o fondo⁴.

Phim abriu os ollos pero non había rastro do seu Phlai Kaeo. "Onde foi o meu amor? Quizais Saithong o saiba. Ao chegar ao cuarto de Saithong, Phim escoitou que os dous falaban entre eles. Cando xa non puido soportar máis, abriu a porta de golpe. Saithong saltou da cama, "Kaeo forzoume! Non o puiden parar. Non dei unha patada para non meterte en problemas". Con sarcasmo mordaz, Phim falou: "Tsss, grazas por ter un corazón tan incriblemente bo. Es tan amable e considerado. Tan recto coma un aro. Estás xenial, de verdade. Somos nós os que nos equivocamos...”. Despois volveuse cara a Phlai Kaeo. "¡Cres que esta é unha boa idea?! Ela é maior ca ti e coida de min dende pequena. Pero iso non che importa. Toma o que podes conseguir. Ridiculo. Vostede é como un pequeno mono traballado. É unha boa cousa que entre agora, se non, terías enganchada de novo á túa lanza.

"Oh Phim, non é o que parece. Quérote, pero preocúpame que a túa nai non estea de acordo cando che pido a man pola mañá. Temo que che dea a ese feo. Como filla, non podes rexeitar iso. Vai mergullarse na miseria”. Phim abriu un cofre e deulle unha bolsa que contiña cinco pezas de ouro. "Aquí, quítame isto, a túa muller". Phlai Kaeo colleu o diñeiro e murmuroulle ao oído: "Teño que ir agora, xa sae o sol, coidate, volverei dentro de sete días para pedirlle a túa nai a túa man en matrimonio". E con iso saíu pola fiestra.

Continuará…

¹ Phlai Kaeo tamén coñecido como "elefante macho valente", Chang tamén coñecido como "elefante".

² Saithong, (สายทอง, sǎai-thong) ou 'Fío de ouro'. Saithong é un fillo adoptivo e a súa relación con Phim está nalgún lugar entre irmá e criada.

³ Kinnari ou Kinnaree, (กินรี, kin-ná-rie), criaturas míticas coa parte superior do corpo dun humano e a parte inferior dun paxaro. Sobre todo mulleres novas fermosas celestiais.

⁴ Despois de que un home e unha muller compartiran cama, considerábanse casados. Con este acto, Saithong converteuse nunha esposa e concubina de Phlai Kaeo.