Saúdo tailandés: o Wai
Wai (puwanai / Shutterstock.com)
In Tailandia a xente non se dá a man cando se saúda. O saúdo tailandés chámase Wai (tailandés: ไหว้). Vostede pronuncia isto como Ventilador. Ao atoparse, un leva as dúas mans na dirección da cabeza, ao nivel do peito ou xusto debaixo do queixo e fai unha lixeira reverencia coas mans xuntas e os dedos espallados.
Historia e orixe do Wai
O Wai realízase presionando as palmas das mans xuntas, como en oración, mentres se inclina lixeiramente cara adiante. A altura das mans e a profundidade do arco varían dependendo do estado e da idade da persoa á que lle esteas a dar o Wai.
- Wai for monxes e estatuas relixiosas: coloca as palmas das mans xuntas ao nivel da túa fronte e inclínate profundamente cara adiante.
- Wai para pais, profesores e persoas maiores: coloque as palmas das mans xuntas ao nivel do nariz e inclínase lixeiramente cara adiante.
- Wai para compañeiros e amigos: xunta as palmas das mans ao nivel do queixo e inclínate lixeiramente cara adiante.
Que non facer no Wai
Hai algúns aspectos importantes a evitar ao realizar o Wai:
- Non realizar o Wai en nenos, criados ou persoas de estatus social inferior. Pola contra, podes sorrir ou asentir.
- Non realice o Wai a persoas no traballo, como dependentes de tendas ou taxistas, xa que isto pode poñelas nunha situación incómoda.
- Non realice o Wai a monxes ou cregos mentres sostén un obxecto físico, como comida ou bebida.
- Non é apropiado realizar o Wai mentres camiña ou está lonxe da outra persoa.
Canto máis alto se suxeitan as mans en relación á cara, máis respecto ou temor se lle ten a quen sauda. Un neno que sauda a un adulto chegará á fronte coa punta dos dedos.
Razóns para usar un Wai
Aos tailandeses non lles gusta tocar a estraños. Ademais, na cálida Tailandia, alguén rapidamente ten "mans suadas". A hixiene persoal é moi importante para os tailandeses, polo que sempre se prefire un wai a dar a man, que é un costume típico occidental.
Un tailandés usa o Wai nas seguintes situacións:
- nun coñecido;
- na despedida e na saída;
- pedir desculpas;
- agradecer a alguén;
- para mostrar respecto.
Saúdo
O Wai tamén se usa a miúdo como unha forma de pedir desculpas ou agradecer a alguén. A palabra que adoita pronunciarse co Wai e que se entende como un saúdo ou adeus é sawatdee (สวัสดี). Foneticamente, a palabra pronúnciase "sa-wat-dee".
- "Ola" ou "adeus" en tailandés para un home é "sawatdee khrap", pronúnciase sa-wat-dee-kap.
- "Ola" ou "adeus" en tailandés para unha muller é "sawatdee kha", pronúnciase sa-wat-dee-kaa.
- "Grazas" en tailandés para un home é "khawp khun khrap", pronúnciase kap-kun-kap.
- "Grazas" en tailandés para unha muller é: "khawp khun khrap, pronunciado kap-kun-kaa.
Mostra cortesía e respecto co Wai
Na Tailandia xerárquica e sensible ao status, o Wai tamén é unha forma de mostrar respecto por unha persoa de rango superior. O situado máis abaixo sempre fará o Wai primeiro. Se a diferenza de estado é moi grande, o superior non responderá ao Wai. Isto aplícase, por exemplo, a persoas de alto rango na sociedade tailandesa. Os monxes e os membros da familia real tampouco responderán un Wai. Non obstante, os monxes entre eles responden ao Wai. Nunca hai que responder ao Wai dun neno, xa que sempre debe mostrar respecto aos adultos.
Turistas e Wai
Nos centros turísticos tamén se ve que os turistas usan un Wai como saúdo. Normalmente isto leva a situacións vergoñentas para os tailandeses e só se rin un pouco diso. Se non sabes como facelo, mellor deixalo fóra. Os tailandeses cren que é mala sorte cando unha persoa de alto rango fai primeiro un Wai por eles.
Aquí tes algunhas regras:
- A farang (estranxeiro) é, por definición, máis alto na clasificación que o persoal dunha tenda, hotel ou restaurante. Polo tanto, non é a intención de ser o primeiro en facer un Wai. Podes responder un Wai, pero entón tes que manter as mans baixas e non facer unha profunda reverencia.
- Facer un Wai a un neno non é apropiado, así que non o fagas.
- É máis fácil e seguro que un turista incline lixeiramente a cabeza e diga "sawatdee khrap" se es un home. Como turista non adoita atoparse nunha situación na que se espera que conteste un Wai. Pero se coñeces as regras e aplicalas correctamente, será moi apreciado.
Bonito vídeo sobre o Wai
O seguinte vídeo explica como facer un Wai. E que os homes pronuncian un saúdo ou agradecemento dun xeito diferente que unha muller.
Despois tamén tes o "Grazas wai" e a "Solicitude wai", que se poden usar contra todos, incluídos os de baixo rango. . E o sarcástico wai que dei ao meu fillo pequeno cando volveu pedir cartos.
Nin sequera é boa idea facer un aceno aos dependentes de tendas ou camareiros ou recepcionistas dun hotel, que normalmente te saudarían cun aceno. Aínda que moitos farangs, ben e amablemente, adoitan facelo. Un aceno amigable en resposta ao saúdo é o mellor e habitual.
Sentímolo, a miña muller naceu en Bangkok e aos XNUMX anos non está de acordo co tenor anterior. Ela afirma que os tailandeses aprecian que alguén faga o esforzo de respectar a súa cultura. Segundo ela, moitos mozos xa non usan o vento, como unha especie de falta de respecto cara aos maiores e teño que dicir que non vin a gran parte dos adolescentes tailandeses máis novos usar o vento cara a unha persoa maior. Moitas veces escoitei a farang que viviu en Tailandia durante moito tempo que aos tailandeses non lles importan moitas cousas o que fai alguén. Este artigo afirma o contrario. De novo, é a opinión da miña muller tailandesa que podo clasificar como moi moderna. Por exemplo, ese tan discutido dote que ao parecer lle gusta pagar aos farangs, nunca foi discutido connosco. Os meus ingresos diminuíron debido ao despedimento, pero a miña muller compensarao perfectamente traballando máis horas no próximo período ata que volva ter bos ingresos. Nese sentido estou moi agradecido á miña muller tailandesa. Ela mostra que as mulleres tailandesas non deben ser vistas como sumisas, senón que tamén poden ser modernas e leais á súa parella.
De feito, os costumes tailandeses tamén están cambiando.
Na aldea (afortunadamente) non me dan moita fanfarria, só saúdos.
Os homes ás veces danme a man e os máis pequenos adoitan chamarme por nome e saludar cando me ven camiñar.
De feito, os adolescentes non adoitan botarlle a cabeza aos pais, a non ser que teñan que buscar cartos.
Xa non son moi obedientes.
Isto probablemente débese en gran parte ás redes "sociais".
Cando soprar ou non soprar en público? Ao principio usei a pregunta "¿Darías a man a alguén dos Países Baixos para iso?" Non? Entón non wai, despois un wai: non lle dás a man ao caixeiro, así que tampouco hai wai, pero se buscan a metade da caixa e despois de moito esforzo saen co teu produto, entón podes botarlle unha man. ou un wai para dar. Por suposto, todo é un pouco máis complicado que isto, pero para o principio esta é unha pauta sinxela.
Boto de menos o 'wai divertido': unha vez andaba en bicicleta por unha rúa cando alguén me deu un saúdo, axiña dei un wai coas dúas mans. Iso é unha tolemia, claro, o outro tamén tiña que rir. Wai dende o volante cunha man, a metade wai.
Mentres estou aquí:
สวัสดี sawàt die (medio, baixo, medio) saúdos
ขอบคุณ khòhp khoen (baixo, medio) grazas*
ครับ/ค่ะ (masculino/feminino) khráp & kháp / khâ (alto / caendo cun aa medio longo ao final)
* ขอบใจ khòhp tjai (baixo, medio) grazas informal ou aos subordinados.
Para audio e máis exemplos:
http://thai-language.com/id/196672
E o wai travieso. Acababa de saír da ducha cunha toalla na parte inferior do corpo que levaba nunha man cando houbo un golpe na porta e un home estaba de pé diante da porta que me saludou e co que eu devolvín un bo wai co resultado de que a toalla…..
Eu (quizais non como moitos dos lectores) non fun en Tailandia tantas veces (só 4 veces e non nos últimos 2 anos) pero pechei o país ao meu corazón dende a primeira vez. Agora que xa non nos bicamos e/ou nos damos a man 3 veces nos Países Baixos; Saudarei á xente co Wai por unha especie de automatismo (pero tamén por nostalxia de Tailandia), porque penso que presionar o cóbado e golpear o puño é unha estupidez -como moito con descoñecidos só levo a man e saudo. pero nada máis. pero cando me vou sempre despídome do Wai (e despois estarei de volta en Tailandia por un tempo) – Sobre todo cos meus coñecidos íntimos, é a miña forma de mostrar respecto. Quizais deberían introducir iso tamén aquí.
Por que escribes que un Farang é máis alto que o persoal da tenda? Non é tailandés entón? Só ten que escribir que o cliente está na clasificación máis alta... o cliente é o rei.
Ademais diso, case nunca o uso. Por que? Agora, aos 64 anos, adoito ser maior que a maioría da xente que coñezo e entón non teño que facelo. Saúdo á xente, pero en lugar dun golpe asento coa cabeza de xeito amable. Nunca oín queixarse á miña muller. Pois cando cheguei á familia ao principio e os nenos saudáronme cun golpe e quería volver facelo, ela díxome que non.
Entón, agora só cunha persoa nunha posición alta ou alguén maior ca min...
Veño a Tailandia desde os 22 anos, agora hai uns 42. E sempre me gustou que a xente se tocara tan pouco. Con todo, estaba casado cun brasileiro e nunca me sentín cómodo. Sempre estaba feliz cando remataban os saúdos. Si, ás veces era bo abrazar a un brasileiro sexy. Pero os homes tamén o fixeron entre eles... un pouco menos agradable.
Non, nese aspecto paréceme agradable o vento en Tailandia. Tamén creo que facer unha reverencia en Xapón é mellor que dar a man...
Incluso moito antes do Covid-19.
E por que cres que, por ter 64 anos, o wai xa non debería corresponder a persoas máis novas ca ti?
.
Isto non ten que ser para nenos ou persoas que che dan a benvida a un negocio. Iso é un benvido wai. Como cando abordas un avión para quedarte na túa mente.
Quen che faga un wai non te exime de contestalo, porque nese caso é un saúdo de cortesía. Sempre debes contestalo independentemente da túa idade. Só os máis pequenos saudarán primeiro ao maior.
Pero as persoas arrogantes seguramente estarán de acordo contigo...
Aínda fóra do tempo de pandemia, onde a maioría prefire non estreitarse a man para evitar a contaminación, creo que o Wai é o saúdo máis fermoso deste planeta.
Agora, durante a pandemia, se miras o torpe da xente que parece que non pode vivir sen unha perturbación humana, primeiro ves no que se converteu.
Algúns aínda baten os puños uns contra os outros, que de dar a man sería contaxioso, case igual de contaxioso, e outros ves aínda torpes ao bater os cóbados.
Mesmo fóra do tempo de pandemia, onde todos seguían dando a man e os tres bicos, dos que non sabías nada se todos estaban servidos por estes últimos, pareceume moi cuestionable sempre que non tivese lugar co teu familia inmediata.
38 °C encantadores á sombra, e despois unha persoa tan agradable que repartiu mans e bicos coas súas mans húmidas e a cara húmida e sudorosa, e pensou que era moi educada e amigable.
Perdoade que poida ter unha opinión especial para moitos, pero despois dáme o Thai Wai.555
Estou totalmente de acordo contigo en que (como adoitaba ser) primeiro limpar as mans húmidas e despois darlle a man á outra persoa coa mesma man. Non o penses agora 5555.
Quizais debería converterse en estándar que introduzamos o Wai nos Países Baixos. O primeiro ministro Rutte podería dar un exemplo diso na súa rolda de prensa de corona. LOL
O feito de que os tailandeses non sintan inmediatamente a necesidade de abrazarse ou lamerse en cada oportunidade terá certamente unha influencia... 😉
O único que espera aquí na aldea é o can do meu cuñado...
Todas as mañás déitase de costas e dobra as pernas.
E si, recibirá unha delicia de min, unha codia do meu pan moreno.