Conéctate e canta

Sornkiri Sriprachuab acertou. Hai décadas este cantaba tailandés cantante country con voz apurada: "Nena, ti dis que un gran enchente é mellor que unha seca / dígoche, que veña a seca e que non suban as augas".

Con palabras proféticas, o cantante continúa: "Este ano o diluvio trae medo a todas as casas / fuxín ao tellado, pero a auga mestúrase coas miñas bágoas".

Perdoade a miña tradución. Esta pluma está demasiado seca e esta mente demasiado aburrida para expresar o poderío rico e interior das letras de Sornkiri, así como a poesía inesquecible de Paiboon Butrkhan, escrita hai 40 anos, cada palabra da cal segue sendo relevante hoxe en día.

Se Froc - Frog Revolution Oh-la-la Crocodile - sucumbiu ao rumor mórbido nun torbellino de sátira, pódese consolar as nosas mentes empapadas tocando esta canción como un novo himno todos os días ás 6:XNUMX despois do noso verdadeiro himno. Non só porque as letras de Paiboon son desgarradoras, senón tamén porque a canción "Nam Tuam" encarna as complexas relacións que sempre tivo o noso país coas inundacións, as secas, monzón, lama, aire, clima: a auga da vida e a auga das bágoas e dos medos. Nesta utopía agraria a auga significa arroz e riqueza, pero tamén peste e pobreza, e na nosa mente melancólica isto convértese en poesía. Coa voz de Sornkiri e a letra de Paiboon, a famosa canción Cry Me A River soa como unha canción infantil.

Nam - auga - é unha fonte de inspiración que aparece en todas partes nos saltos mortales poéticos da lingua tailandesa. E as referencias "auga" na pronuncia e frases siamesas teñen un significado máis profundo que nunha tradución simple. Podes transferir os versos de Sornkiri a outro idioma, pero non o carácter nacional oculto nel.

A nosa señora primeira ministra é un excelente exemplo do que chamamos "Nam tuam pak (literalmente, "unha inundación na boca"). Abrumada por opoñentes líquidos e sólidos, a nosa pobre PM tende a balbucear con moito umm...arrr...errr...urgh, e a súa tarefa para loitar contra a inundación real complícase por esta ecuación metafórica.

Ela ten a miña sincera simpatía. Pero o que aínda necesitamos de Froc é a solución a "Nam Ning Lai Luek" -Shakespeare deunos a versión en inglés, "Smooth runs the water where the brook is deep""), pero en cambio temos principalmente a Nam Tuam Thoong Pakboong Rong Reng. . Iso xa é shakespeariano, o termo significa literalmente "o campo está inundado, pero hai pouca gloria futura". O refrán combina tanto o sarcasmo como a calumnia, cunha referencia directa á marxe alta, e nas súas posibilidades alegóricas é máis elevado, máis orgánico que "a conversación non enche ocos" Ou como escoitei unha vez a un texano "Todos os sombreiros pero ningún gando". "

Podemos vadear máis proverbios relacionados coa auga da man temblorosa de Froc. Engadiránme un primeiro: "Mue Mai Phaai Oa Thaao Ra Nam - "a túa man non rema e baixas o ritmo do barco co pé na auga". Probablemente iso sexa certo, pero este refrán trata dun barco na auga, non dun coche na estrada ou dun avión varado nunha pista inundada.

E en "Nam Chiew Ya Oa Rua Kwang" volve tratar a auga e un barco. Froc recomendarao inevitablemente, xa que significa "Non amarres contra corrente". Esta filosofía é vella e clara e parece que naceu de séculos de naufraxios e dunha longa historia de convivencia coas inundacións: deixar pasar a auga, ou buscar o xeito de deixala pasar, porque non serve de nada intentar aproveitar o seu paso. paso natural, inexorable e irreversible.

É demasiado tarde. Moito antes de que se introduzan os Big Bags para bloquear ou desviar a auga, a nosa inqueda urbanización xa bloqueou o caudal con formigón, estradas, edificacións e falta de ordenación do territorio en xeral. A gravidade deste desastre pronto quedará clara "Nam Lod Tor Phud -"cando a auga retrocede, as raíces quedarán ao descuberto" - cando xurdan moitos problemas, que aínda están baixo a auga. De feito, xa vemos algúns deses restos de árbores e plantas, feces, serpes, etc. e só se pode desexar (contra as expectativas) que poidan ser bombeados a tempo,

Sornkiri ten razón, a auga aínda se mestura coas nosas bágoas. Únete e canta!

Columna de Kong Rithdee no Bangkok Post, (ás veces libremente) traducida por Gringo